ตอนที่ 8 เพลงดังบนอินเทอร์เน็ต
บ้านเกิดของลู่เฉินอยู่ในเมืองปินไห่มณฑลเจ๋อตง ที่นั่นเป็นเมืองเล็กๆ ริมทะเลที่สวยงาม
พ่อของเขาลู่ชิ่งเซิงเริ่มสร้างธุรกิจตั้งแต่แรกเริ่ม จนเมื่อลู่เฉินเรียนชั้นประถม พ่อของเขาก็ได้เป็นเจ้าของธุรกิจที่มีชื่อเสียงในท้องถิ่นปินไห่ ลู่เฉินถึงจะพูดไม่ได้ว่าโตมาบนกองเงินกองทอง แต่ก็ถือว่าเป็นทายาทเศรษฐีรุ่นสอง
แต่เหมือนสวรรค์เล่นตลก เมื่อลู่เฉินเรียนมหาวิทยาลัยชั้นปีที่สองที่มหาวิทยาลัยเจียงไห่ ด้วยวิกฤตเศรษฐกิจที่ปะทุขึ้น ธุรกิจในเมืองปินไห่ทั้งที่เป็นของคนในพื้นที่และนักลงทุนภายนอกต่างได้รับผลกระทบอย่างแสนสาหัส กิจการของลู่ชิ่งเซิงขาดทุนหนัก ต้องเผชิญกับภาวะเสี่ยงล้มละลาย
เงินลงทุนจำนวนมากไม่สามารถเอากลับมาได้ ธนาคารและบริษัทผู้จัดจำหน่ายเดินหน้าเข้ามาหาเป็นแถว สุดท้ายแล้วห่วงโซ่เงินทุนของเขาก็ขาดสะบั้นลง!
ทรัพย์สินของบริษัทถูกขายทอดตลาด บ้านต้องถูกประมูลขาย แม้แต่รถยนต์ของครอบครัวยังมีคนมาลากไป…
แม้ลู่ชิ่งเซิงจะพยายามอย่างหนักเพื่อไม่ให้ธุรกิจล้มละลาย ด้วยความเหนื่อยหักโหมจนป่วยหนัก สุดท้ายก็เสียชีวิตลง ทิ้งภรรยาฟางอวิ๋นและลูกทั้งสาม ลู่ซี ลู่เฉิน และลู่เสวี่ยไว้เบื้องหลัง
ด้วยเหตุนี้โชคชะตาของลู่เฉินจึงเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง จากลูกชายเศรษฐีที่มีแต่คนอิจฉากลายเป็นคนบ้านแตก แม้แต่แฟนสาวของเขายังทิ้งไปไม่เหลียวแล ต้องเรียนไปด้วยทำงานไปด้วยเพื่อประทังชีวิต
เมื่อเสาหลักของครอบครัวล้มลง แม่ของเขาฟางอวิ๋นผู้หญิงที่อ่อนโยนดีงามและเข้มแข็งต้องลุกขึ้นยืนหยัดอย่างกล้าหาญ แบกรับความรับผิดชอบไว้ทั้งหมด
ฟางอวิ๋นขายทรัพย์สินของตัวเองทั้งหมดรวมถึงเครื่องประดับจากของขวัญแต่งงาน พาลูกๆ ย้ายออกมาอยู่บ้านเช่า ทั้งยังต้องรับหน้าที่เซ็นข้อตกลงจ่ายหนี้คืนทั้งหมด แล้วเริ่มต้นลำบากตรากตรำเพื่อชีวิตใหม่
หลังผ่านช่วงแรกของความทุกข์ทรมานและพ่ายแพ้มา ลู่เฉินไม่ปล่อยให้ตัวเองอยู่เหมือนตกนรก เพื่อจะช่วยครอบครัวล้างหนี้ให้ได้ ตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยปีสี่ก็เริ่มยื่นเรื่องขอปฏิบัติภารกิจเพื่อสังคม มีเงินที่เก็บสะสมมาเพียง 800 หยวนติดกระเป๋าเดินทางเข้ามาทำงานหาเงินคนเดียวในเมืองหลวง
จนถึงวันนี้…
น้ำไหลซู่ๆ ชำระล้างร่างกายของเขา ไหลลงไปบนพื้นกระเบื้องที่เป็นรอยด่างดวงด้วยคราบสกปรก
เหมือนกับสายน้ำกำลังชำระล้างจิตใจของลู่เฉิน ความทรงจำที่ลำบากยากแค้นผุดขึ้นอย่างบ้าคลั่งเหมือนวัชพืช กำลังครอบงำจิตใจของเขา!
‘ดูแกสิ ร้องไห้อย่างกับเด็กเล็กๆ…’
‘ทำไมไม่รักฉันมากขึ้นอีกนิด!’”
อยู่ๆ ก็มีเสียงเหมือนผีพรายกรีดร้องดังทะลุมาจากผนังห้องอีกด้าน ถาโถมกึกก้องอยู่ในแก้วหูของลู่เฉินราวกับเสียงของยมทูต
ฉันจะบ้าตาย!
เขาตกใจจนสบถกับตัวเอง รีบปิดก๊อกน้ำ ใช้ผ้าขนหนูเช็ดน้ำบนร่างกาย
เสียงจากข้างห้องยังดังไม่หยุด ทำให้ลู่เฉินรู้สึกอยากจะร้องไห้ตามไปด้วย!
อารมณ์เศร้าโศกที่เกิดจากการคิดถึงความทรงจำในอดีตจึงเจือจางลงไปมาก
หลังเช็ดผมแล้ว รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดสะอาด เขาออกจากห้องของตัวเองไปที่ประตูห้องข้างๆ
ยื่นมือไปเคาะประตู ไม่มีเสียงขานรับ แต่ประตูไม่ได้ปิดสนิท ทำให้เสียงร้องโหยหวนดังลอดออกมาจากรอยแยกของประตูไม่หยุดหย่อน
“พี่หลี่ พี่ทำอะไรอยู่?”
ลู่เฉินถือวิสาสะผลักประตูเข้าไป ตะโกนเข้าไปในห้องว่า
“ทำเสียงดังรบกวนชาวบ้านต้องถูกปรับเงินนะ!”
ห้องนี้เป็นของหลี่เฟยอวี่ พนักงานขายของบริษัทขายรถยนต์ครบวงจร 4S ในปักกิ่ง ความสัมพันธ์กับลู่เฉินก็ไม่เลว
ลู่เฉินรู้ว่าหลี่เฟยอวี่ชอบเพลงดังในอินเทอร์เน็ตมาก และมักจะแผดเสียงร้องเพลงเพี้ยนๆ อยู่เป็นประจำ แต่ไม่เคยร้องด้วยอารมณ์ความรู้สึก ‘ซาบซึ้ง’ เท่านี้มาก่อน…นี่กะไม่ให้อยู่ดีกันชัดๆ!
ถ้าปล่อยให้เขาร้องต่อไป คงต้องถูกเพื่อนบ้านผู้เช่าคนอื่นๆ ออกมาประท้วงกันหมด
แต่พอเห็นภาพเบื้องหน้าแล้ว ลู่เฉินนิ่งอึ้งไป
แม้จะเป็นห้องที่อยู่ชั้นใต้ดินเหมือนกัน มีผนังกั้นห้องเหมือนกัน ห้องของหลี่เฟยอวี่ดูหรูหรากว่าห้องของลู่เฉินไม่น้อย บนพื้นห้องปูด้วยไม้กระดานเรียงต่อกัน ผนังห้องติดวอลเปเปอร์ทั้งหมด ที่นอนยี่ห้อซิมมอนของอเมริกากับเครื่องเรือนดูใหม่ทุกชิ้น ยิ่งกว่านั้นตรงมุมห้องยังมีตู้เย็นเครื่องเล็กตั้งอยู่
เห็นแต่หลี่เฟยอวี่นั่งอยู่หน้าโต๊ะคอมพิวเตอร์ สวมหูฟังร้องเพลงด้วยอารมณ์ดื่มด่ำพลางกรอกเสียงลงไปในไมโครโฟน ภาพบนหน้าจอ LCD ขนาด 24 นิ้ว แสดงให้เห็นว่าเป็นกล้องเว็บแคมของคอมพิวเตอร์กำลังถ่ายวิดีโอในขณะนี้อยู่
นี่ทำอะไรอยู่?
ลู่เฉินแปลกใจเดินเข้าไปดู ยื่นมือออกไปตบบ่าของฝ่ายนั้น
“เฮ้ย!”
หลี่เฟยอวี่ที่ไม่ทันตั้งตัวตกใจจนลุกขึ้นมา เกือบจะชนไมโครโฟนตรงหน้ากระเด็น
เมื่อเห็นว่าเป็นลู่เฉิน หลี่เฟยอวี่ก็โล่งอก รีบเอาหูฟังออก ตบๆ อกตัวเองพูดว่า “ตกใจหมดเลย เสี่ยวลู่นายมาได้อย่างไร ถูกเสียงเพลงของฉันดึงดูดมาใช่ไหม?”
เขาหัวเราะคิกคัก ท่าทางได้ใจเป็นที่สุด
ลู่เฉินตอบอย่างเหยียดหยันว่า “ดึงดูด? ฉันมาดูนายต่างหาก กลัวว่านายกำลังจะถูกคนทุบตาย!”
ตอนนี้เขาสังเกตเห็นว่าบนหน้าจอ LCD ปรากฏภาพของตัวเอง แถมจำนวนผู้ชมเพิ่มมากขึ้นอย่างรวดเร็วด้วย!
“ว้าว! มาแล้วพ่อรูปหล่อ!”
“พี่เฟย พี่เฟย ขอ ID พ่อสุดหล่อ ขอ ID เร็ว ขอขนาดส่วนนั้นแล้วก็รูปด้วย!”
“อยากรับเลี้ยงไว้เป็นพ่อพันธุ์?”
“พ่อพันธุ์ที่ไหน จริงๆ แล้วเป็นน้ำมันเครื่อง น้ำมันเครื่องคุณภาพดีสำหรับสมอเรือ”
“ฉันจะฟังเพลง ฉันไม่อยากได้พี่รูปหล่อ ฉันอยากฟังเพลง ไม่อยากได้พี่รูปหล่อ!”
“23333333333…”
“……”
ข้อความแสดงความคิดเห็นเด้งเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ บนหน้าจอเริ่มปรากฏดาวส่องแสงหลายดวง ระยิบระยับสวยงามมาก
ในแถบข้อความตรงด้านขวาของจอ มีข้อความเรียงแถวกันขึ้นมา
ระบบแจ้งเตือน : พุดดิ้งคริสตัล (บรอนซ์ Ⅱ) มอบดาว 100 ดวงให้ผู้ออกอากาศ!
ระบบแจ้งเตือน : พุดดิ้งคริสตัล (บรอนซ์ Ⅱ) มอบดาว 100 ดวงให้ผู้ออกอากาศ!
ระบบแจ้งเตือน : คืนนี้ไม่ชักว่าว (เหล็กดำ Ⅴ) มอบดาว 100 ดวงให้ผู้ออกอากาศ!
ระบบแจ้งเตือน : แขกนิวยอร์ก (เงิน Ⅳ) มอบดาว 100 ดวงให้ผู้ออกอากาศ!
ระบบแจ้งเตือน : แขกนิวยอร์ก (เงิน Ⅳ) มอบดาว 100 ดวงให้ผู้ออกอากาศ!
ระบบแจ้งเตือน : แขกนิวยอร์ก (เงิน Ⅳ) มอบดาว 100 ดวงให้ผู้ออกอากาศ!
ระบบแจ้งเตือน : แขกนิวยอร์ก (เงิน Ⅳ) มอบดาว 100 ดวงให้ผู้ออกอากาศ!
ระบบแจ้งเตือน : …
ลู่เฉินตกตะลึงเล็กน้อย แล้วก็เข้าใจมากขึ้น
ช่วงหลังปีสองปีมานี้ ในโลกอินเทอร์เน็ตมีการให้ความบันเทิงรูปแบบใหม่ นั่นคือการถ่ายทอดสดออนไลน์
ตอนแรกเริ่ม การถ่ายทอดสดออนไลน์ใช้กับพวกเกมออนไลน์เป็นหลัก นักเล่นเกมทั้งหลายเป็นผู้ออกอากาศหลักในการถ่ายทอดสดให้คนอื่นได้ดูการแข่งขันหรือกระบวนการเล่น เพื่อหาคะแนนความนิยมและรับเงินรางวัล
ด้วยความต้องการด้านการถ่ายทอดสดในแวดวงดนตรีและวงการบันเทิง ดังนั้นจึงก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว เกิดเป็นช่องสถานีที่มีชื่อเสียงหลายช่อง เช่นเทียนคงออนไลน์ จิงอวี๋ทีวี บุพเพดวงดาว ตลอดจนการจัดแสดงรูปแบบที่คล้ายกัน
เนื้อหาที่ถ่ายทอดสดไม่ได้มีแค่เกมเท่านั้น ยังมีร้องเพลง เต้นรำ ดนตรีบรรเลง แสดงตลก หรือแม้แต่กิจกรรมกลางแจ้ง เนื้อหามีหลากหลายดึงดูดให้นักท่องอินเทอร์เน็ตเข้ามาเยี่ยมชม
ตอนเรียนมหาวิทยาลับลู่เฉินเรียนด้านคอมพิวเตอร์ แม้สองปีมานี้จะทำงานยุ่งจนไม่มีเวลาเข้าอินเทอร์เน็ต แต่รู้จักการแสดงถ่ายทอดสดเพลงดังอยู่บ้าง เพียงแต่เมื่อก่อนไม่มีเวลาเข้าไปสัมผัสเท่านั้น
หลี่เฟยอวี่กำลังถ่ายทอดสดอย่างไม่ต้องสงสัย เขาคือผู้ดำเนินรายการถ่ายทอดสดที่ว่า!
เพียงแต่สิ่งที่ทำให้ลู่เฉินอึดอัดใจก็คือ เจ้าของเสียงที่ทำให้คนทั้งถนนตกใจหนีไปได้อย่างหลี่เฟยอวี่ ทำไมถึงยังมีคนเข้ามาฟังเขาร้องเพลงอยู่อีก แถมยังมีคนดูไม่น้อยเลยด้วย?
กล่องข้อความแสดงสถานะบนจอปรากฏข้อความ โฮสต์ ‘พี่เสี่ยวเฟย ABC’ มีคนติดตาม 1425 คน คนที่เข้าดูอยู่ตอนนี้มีมากถึง 287 คน มากกว่าแขกในบาร์เดย์ลิลลี่เมื่อคืนที่ฟังลู่เฉินร้องเพลงตั้งเยอะ!
ไม่ใช่ว่าเขาไม่เข้าใจ แต่โลกอินเทอร์เน็ตเปลี่ยนแปลงรวดเร็วเกินไป!
“ฮ่าๆๆ…”
ลู่เฉินกำลังอึ้ง หลี่เฟยอวี่ก็หัวเราะออกมา แล้วเบนหัวเข้าไปหาไมโครโฟนพูดว่า “ขอบคุณทุกคนนะครับที่ให้รางวัล ผมขอแนะนำหน่อย คนนี้เพื่อนสนิทของผมเสี่ยวลู่!”
“เสี่ยวลู่ ทักทายทุกคนหน่อย!”
ลู่เฉินยังไม่ทันตั้งตัว เพียงพยักหน้าเอ่ยตามจิตใต้สำนึกว่า “สวัสดีครับทุกคน!”
บนหน้าจอปรากฏความคิดเห็นใหม่ทันที
“พี่รูปหล่อสวัสดี เพศเดียวกันอยากคบด้วย!”
“กวางน้อย?[1] ชื่อเท่ชะมัดเลย ฉันชอบ!”
“กวางน้อย! กวางน้อย! กวางน้อย! กวางน้อย! กวางน้อย! กวางน้อย! กวางน้อย!”
“…”
บนหน้าผากของลู่เฉินมีรอยหยักลึกๆ เกิดขึ้นสามรอยแล้ว
หลี่เฟยอวี่หัวเราะคิกคัก บอกว่า “ไม่ใช่กวางน้อยนะ เขาแซ่ลู่ ลู่ที่แปลว่าทหาร ถึงเสี่ยวลู่ไม่หล่อเท่าพี่เฟย แต่เสียงร้องเพลงของเขาเทียบเท่าหนึ่งในสิบส่วนของพี่เฟยแล้ว ทุกคนอยากฟังเสียงเขาร้องเพลงไหม? ถ้าอยากก็ช่วยเพิ่มดาวให้หน่อย!”
พอสิ้นเสียงของเขา บนช่องความคิดเห็นก็ปรากฏดาวลอยขึ้นมาพร้อมกัน!
“อยาก!”
“ไม่อยาก! ไม่อยาก! ไม่อยาก! ไม่อยาก! ไม่อยาก! ไม่อยาก! ไม่อยาก!”
“พี่เฟยมาหลอกเอาดาวไปอีกแล้ว!”
“โฮสต์ขายเพื่อน เดือนหนึ่งได้เป็นล้าน!”
“ฉันอยากฟังพี่รูปหล่อร้องเพลง!”
“……”
ระบบแจ้งเตือน : แขกนิวยอร์ก (เงิน Ⅳ) มอบดาว 100 ดวงให้ผู้ออกอากาศ!
ระบบแจ้งเตือน : แขกนิวยอร์ก (เงิน Ⅳ) มอบดาว 100 ดวงให้ผู้ออกอากาศ!
ระบบแจ้งเตือน : แขกนิวยอร์ก (เงิน Ⅳ) มอบดาว 100 ดวงให้ผู้ออกอากาศ!
ระบบแจ้งเตือน : แขกนิวยอร์ก (เงิน Ⅳ) มอบดาว 100 ดวงให้ผู้ออกอากาศ!
ระบบแจ้งเตือน : แขกนิวยอร์ก (เงิน Ⅳ) มอบดาว 100 ดวงให้ผู้ออกอากาศ!
ระบบแจ้งเตือน : แขกนิวยอร์ก (เงิน Ⅳ) มอบดาว 100 ดวงให้ผู้ออกอากาศ!
ระบบแจ้งเตือน : …
ผู้ใช้ที่ชื่อแขกนิวยอร์กน่าจะเป็นคนมีฐานะ เพียงครั้งเดียวก็กดมอบดาวให้ถึง 10,000 ดวงแล้ว
หลี่เฟยอวี่ยิ้มไม่หุบ มือสองข้างกดบ่าลู่เฉินไว้ให้เขานั่งอยู่กับที่ แล้วยิ้มตาหยีบอกว่า “เสี่ยวลู่ นายดูเวทีให้หน่อย ฉันจะไปเอากีตาร์มาให้!”
พูดจบเขาก็วิ่งออกไป
ลู่เฉินไม่รู้จะทำอย่างไร แต่ก็ไม่ได้รู้สึกต่อต้าน นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้สัมผัสกับโลกของการถ่ายทอดสดออนไลน์ แค่คิดว่าภาพของตัวเองกำลังถูกแสดงอยู่บนหน้าจอคอมพิวเตอร์หลายร้อยเครื่อง ขณะเดียวกันก็ได้พูดคุยสนทนากับคนเป็นร้อย ความรู้สึกก็แปลกใหม่มาก
ระหว่างรอหลี่เฟยอวี่ เขาศึกษาเว็บไซต์ถ่ายทอดสดชื่อว่า ‘ลานแสงดาว’ พบว่าในนั้นใช้ทำงานได้หลายอย่าง
ลู่เฉินยังไม่ทันศึกษาจนชัดเจน หลี่เฟยอวี่ก็รีบถือกีตาร์มายื่นให้เขาอย่างใจร้อน
เสี่ยวเฟยรีบร้อนช่วยปรับไมโครโฟนให้ลู่เฉิน จัดแจงปิดการทำงานของเสียงดนตรีบรรเลง แล้วส่งขวดน้ำแร่ให้ ขาดก็แต่ช่วยปูเตียงพับผ้าห่ม นวดหลังบีบขาให้เท่านั้น!
ลู่เฉินกอดกีตาร์นั่งอยู่ตรงหน้าจอคอมพิวเตอร์ หันเข้าหาไมโครโฟนและกล้องถ่ายวิดีโอ ค่อยๆ สงบจิตใจลง
เขาคิดเพียงง่ายๆ ว่าช่วยหลี่เฟยอวี่แสดงเท่านั้น จะได้ทดลองใช้การถ่ายทอดสดผ่านอินเทอร์เน็ตให้หายสงสัยด้วย
ลู่เฉินในตอนนี้เวลานี้คิดไม่ถึงว่า ชีวิตของเขาจะเปลี่ยนไปเดินอีกเส้นทางหนึ่งด้วยเหตุนี้!
…………………………………………
[1] ลู่ ในภาษาจีนแปลว่า กวาง เสี่ยวลู่ จึงแปลว่ากวางน้อย