“หลีกทางด้วย” ชีอ้าวชวางยังคงพูดอย่างไม่แยแสแต่สายตากลับเย็นชาเล็กน้อยแล้ว
ลีดส์ค่อยๆ พลิกร่างที่แข็งทื่อของตัวเองและหลีกทางให้
“หยุด! ทำร้ายคนอื่นแล้วจะออกไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเช่นนี้หรือ” มีคนเข้าไปช่วยผู้ชายที่ถูกชีอ้าวชวางโจมตีและตะโกนด้วยความโกรธใส่ชีอ้าวชวาง ในใจของเขาก็กำลังอับอาย นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาถูกนักเรียนระดับต่ำกว่าทำร้ายเช่นนี้!
“เหอะๆ” ชีอ้าวชวางมองคนที่เสียงดังแต่ใบหน้ากลับมีรอยยิ้มที่น่าตกใจคนเหล่านี้เห็นแก่หน้าจริงๆ พวกตัวเองเป็นฝ่ายยั่วยุก่อนและเป็นคนโจมตีก่อนด้วยแต่ตอนนี้กลับมาบอกคนอื่นว่าทำร้ายแล้วจะไปแบบนี้งั้นหรือ
ไม่รู้ว่าทำไม แต่รอยยิ้มที่น่าตกใจของชีอ้าวชวางในสายตาของพวกลีดส์ถึงดูเย็นชาและน่าสนใจคนอื่นๆ ต่างก็ตะลึงหมอนี่เป็นผู้ชายจริงหรือ เขาเป็นผู้หญิงปลอมตัวมาหรือไม่ แต่ลูกกระเดือกที่ลำคอของเขาเห็นได้ชัดว่าไม่น่าเป็นแบบนั้น มีผู้ชายรูปงามขนาดนี้ได้อย่างไรกัน
“ฮ่าๆ วันนี้ข้าได้เปิดหูเปิดตาจริงๆ” เสียงที่ดังขึ้นในหูของทุกคนเต็มไปด้วยความขี้เล่นแต่ในขณะเดียวกันน้ำเสียงนั้นก็เต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยามด้วย
แต่พวกของลีดส์กลับหายใจติดขัดเมื่อได้ยินเสียงนี้พวกเขาคุ้นเคยกับเสียงนี้ดีพวกเขาคุ้นเคยกับน้ำเสียงนี้มากจริงๆ
ราชาลิ้นพิษ…โจนาธาน!
ความแข็งแกร่งที่โดดเด่น รอยยิ้มแบบเสือ ราชาลิ้นพิษสดใส สง่างาม เป็นกันเอง …
หากจะประเมินเขางต้องบอกว่าซับซ้อนยิ่งนัก
เขาเป็นคนที่ทำให้คนเคารพนับถือและไม่มีใครอยากยั่วโมโหเขาเพราะเขาไม่สนใครหน้าไหนทั้งนั้นแม้ว่าจะเป็นไดทันส์ก็ไม่สน เขาถือเป็นหนึ่งในดอกไม้ประจำสถาบันเลยด้วยซ้ำ…จู่ๆ คนผู้เป็นที่เลื่องลือก็ปรากฏตัวขึ้นและพูดประโยคนั้นออกมาเขาจะทำอะไรกันแน่?
ลางสังหรณ์เลวร้ายเกิดขึ้นในใจของพวกลีดส์
“การเปลี่ยนบทบาทครั้งนี้เร็วมากจริงๆ คนพาลกลายเป็นคนถูกรังแกเหอะๆ…น่าสนใจนะ” เสียงของโจนาธานดังขึ้นเรื่อยๆ เขาเดินช้าๆ และทุกคนก็แหวกทางให้เขาโดยอัตโนมัติโจนาธานเดินไปหาชีอ้าวชวางด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าและมองไปที่พวกของลีดส์อย่างดูถูกเหยียดหยามแล้วถอนหายใจทันใดนั้นสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปเขาเดินวนไปรอบๆ พวกของลีดส์ด้วยความสงสัยจากนั้นก็พูดอะไรบางอย่างที่ทำให้ลีดส์และพรรคพวกแทบกระอักเลือด
“ลีดส์ เกิดอะไรขึ้นล่ะ วันนี้ต้องมาแสดงเป็นฝ่ายถูกรังแก เป็นอย่างไร รู้สึกอย่างไรบ้าง เป็นประสบการณ์ที่แตกต่างกันหรือไม่” โจนาธานพูดด้วยท่าทีจริงจังผิดปกติไม่มีความประชดประชันใดๆ เลยท่าทีที่จริงจังนี้ทำให้พวกลีดส์แทบกระอักเลือดแสดง?แสดงเก่งจริงๆ ยอมเสียหน้าแถมถูกโจมตีจนกระเด็นไปท่ามกลางสายตาของทุกคน มีคนโง่ที่จะแสดงเรื่องพรรค์นี้ด้วยหรือน่าเสียดายที่คำพูดเหล่านี้เป็นเพียงคำพูดในใจที่ไม่กล้าพูดออกไป
“โจนาธาน…” ลีดส์มองใบหน้าที่จริงจังตรงหน้าแต่ไม่กล้าพูดอะไรออกไปเพราะผู้ชายคนนี้อันตรายมาก
“อ้าว ชีอ้าวชวาง บังเอิญอะไรอย่างนี้ เจ้าก็อยู่ที่นี่ด้วย” โจนาธานเห็นชีอ้าวชวางก็แสร้งทำทีเป็นนึกขึ้นได้ความสามารถทางการแสดงยอดเยี่ยมจริงๆ เห็นได้ชัดว่าตอนเดินเข้ามาก็เห็นแล้วว่าตัวเอกของเรื่องนี้คือชีอ้าวชวางแต่ตอนนี้กลับทำท่าทางเช่นนี้
ชีอ้าวชวางพยักหน้าเบาๆ เป็นคำตอบ
“ไปเถอะ ข้าจะพาเจ้าไปดูรอบๆ สถาบัน” โจนาธานพูดด้วยรอยยิ้มกระตือรือร้น
“ไม่ต้องหรอก ข้าไปเองได้” ชีอ้าวชวางยังคงตอบเรียบๆ และเดินผ่านหน้าโจนาธานตรงไปที่ประตู
“โธ่ อย่าเฉยเมยเช่นนี้สิ ข้าจะพาเข้าไปเอง” โจนาธานรีบเดินตามไป
ตอนนี้ทุกคนในโรงอาหารต่างเงียบ นั่นคือโจนาธานหรือ โจนาธานที่อยู่ในอันดับที่สองของสถาบันหรือ เขาเข้าหานักเรียนใหม่แบบนั้นแต่กลับถูกอีกฝ่ายเมินเฉยเนี่ยนะ
ทุกคนต่างมีคำถามอยู่ในใจ
ผู้ชายผมแดงคนนั้นคือใครกัน
พวกลีดส์มองชีอ้าวชวางเดินจากไปโดยไม่มีใครกล้าไปยุ่ง
ชีอ้าวชวางเดินไปข้างหน้าโดยไม่หันไปมองโจนาธานที่ตะโกนอยู่ด้านหลังเลย“ชีอ้าวชวางเดี๋ยวก่อนสิ…”
คนหนึ่งหนี คนหนึ่งไล่ตาม
ระหว่างทางพวกเขาสองคนดึงดูดความสนใจของคนได้จำนวนมากหลายคนมองการจับคู่ที่แปลกประหลาดนี้ด้วยความโกรธผู้ชายผมแดงเดินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและข้างหลังนั้นคือโจนาธานผู้เป็นอันดับสองของสถาบันที่กำลังอ้อนวอนเขา
ในที่สุดชีอ้าวชวางก็หยุดมองโจนาธานที่กำลังไล่ตามอย่างเคืองๆ และพูด “เจ้าต้องการอะไร”
โจนาธานยิ้มแล้วรีบวิ่งไปหาชีอ้าวชวาง จากนั้นเขาก็พูดด้วยรอยยิ้ม “ไม่มีอะไรหรอกน่า ก็แค่ศิษย์พี่ที่จะพาศิษย์น้องที่น่ารักไปเยี่ยมชมสถาบันไง”
ชีอ้าวชวางมองใบหน้าที่ยิ้มแย้มของโจนาธานด้วยความโกรธเล็กน้อยคนคนนี้หน้าหนาจริงๆ ไม่รู้เลยว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่!
โจนาธานเริ่มชี้ไปที่อาคารรอบๆ แล้วแนะนำเขาสนใจชายผมแดงมานานแล้วจากผลงานที่ยอดเยี่ยมในการประเมินรอบแรกของเขา ไปจนถึงความจริงที่ว่าเขาทำให้นักเรียนระดับหกดาวลอยขึ้นไปในอากาศได้จริงๆ ทำให้โจนาธานรู้สึกสงสัยและงงงวยมาก
ชายผมแดงคนนี้ก็ไม่ได้ดูลึกซึ้งอะไร ทำไมเขาถึงทำสิ่งที่น่าอัศจรรย์อยู่เสมอเลยนะ ความลับของเขาคืออะไรกันแน่
โจนาธานยิ้มและพูด “ชีอ้าวชวาง ทางนั้นคือห้องสมุดของสถาบัน แบ่งออกเป็นสิบชั้นและแน่นอนว่าเจ้าสามารถเข้าได้ตามสถานะและกำลังทรัพย์ ข้าเข้าไปที่ชั้นเก้าได้ วันหนึ่งจะไปชั้นสูงสุดให้ได้…” โจนาธานส่ายหัวอย่างภาคภูมิใจจากนั้นหันไปมองชีอ้าวชวาง
ไม่มีใครอยู่ข้างหลังเขาแล้ว มีเพียงลมที่พัดและใบไม้ที่ปลิดปลิวหมุนวนอยู่ในอากาศเท่านั้น
ไปไหนแล้ว? โจนาธานตกใจมากชายผมแดงคนนั้นหายไปข้างหลังเขาเงียบๆ แบบนี้เลยหรือ? เขาไม่ทันได้สังเกตเลยด้วยซ้ำ!
ใช้เวลานานพอสมควรกว่าที่โจนาธานจะเดินจากไปแต่ในใจกลับปล่อยวางไม่ได้เลย
ที่ริมทะเลสาบสายลมอ่อนๆ พัดใต้แสงแดด ชีอ้าวชวางนั่งเงียบๆ บนม้านั่งริมทะเลสาบและรวบรวมความคิดโดยการหลับตาการทดสอบดวงดาวจะมีขึ้นอีกไม่กี่เดือนนี้แล้ว ความแข็งแกร่งในตอนนี้ของตัวเองจะไปได้ถึงระดับไหนนะ
มิติสูญสลาย…
มันเป็นอย่างไรนะ?
ตอนนี้เฟิงอี้เซวียนกับเหลิ่งหลิงยวิ๋นจะเป็นอย่างไรบ้าง ชีอ้าวชวางค่อยๆ ยื่นมือออกไปแตะต่างหูทั้งสองที่หูขวาแต่อารมณ์กลับหนักอึ้ง
ตอนที่ชีอ้าวชวางกำลังคิดอยู่นั้นก็ถูกขัดจังหวะด้วยเสียงชีอ้าวชวางขมวดคิ้วเล็กน้อย ที่นี่เงียบขนาดนี้ ยังมีผู้คนอยู่ตรงนั้น แถมยังดูเหมือนว่าจะมีมากกว่าหนึ่งคนด้วย
“นังตัวแสบ ชอบใช้หน้าตามาทำให้คนสับสนตลอด วันนี้ข้าจะฉีกหน้าเจ้าเสีย!”
“ใช่ เสแสร้งอะไรอีก จะทำอะไรได้อีกหรือไม่นอกจากแสร้งทำเป็นไร้เดียงสา”
“วันนี้ข้าจะทำให้รู้ว่าการอวดเก่งจะต้องถูก…”
ชีอ้าวชวางมองไป ดูเหมือนว่าจะมีผู้หญิงหลายคนกำลังล้อมรอบผู้หญิงตัวเล็กๆ และก่นด่าไปด้วย ผู้หญิงที่อยู่ตรงกลางไม่ได้พูดอะไร นางทำเพียงแค่ยืนอยู่ตรงนั้นเท่านั้น
ชีอ้าวชวางไม่อยากไปแตะเรื่องน่ายุ่งยาก ดังนั้นจึงยิ่งไม่อยากทำตัวเป็นวีรบุรุษ ไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวด้วยจะดีที่สุดชีอ้าวชวางลุกขึ้นยืนและกำลังจะเดินออกไปแต่กลับเหยียบกิ่งไม้เล็กๆ ใต้เท้าจนเกิดเสียง
ผู้คนที่อยู่ตรงนั้นต่างก็ตกใจแล้วทั้งหมดก็ตะโกนถามเสียงเย็น “ใคร? ใครกัน?”
ชีอ้าวชวางไม่ตอบกลับแค่ให้พวกเขาเห็นด้านหลังและเดินต่อไป
และผู้หญิงที่ล้อมรอบตรงกลางก็ใช้ประโยชน์จากช่วงเวลานี้วิ่งออกไปแต่กลับวิ่งตรงไปที่ชีอ้าวชวาง
“หยุด!”
“ยัยบ้านี่ หยุดนะ!”
ชีอ้าวชวางหันไปรอบๆ และเห็นผู้หญิงกลุ่มหนึ่งไล่ตามมาด้วยความโกรธ ดาวสีทองขนาดเล็กสามดวงสวมอยู่บนหน้าอกของสตรีกลุ่มนี้
“พี่ชาย ช่วยข้าด้วย” หญิงสาวที่วิ่งมาทางชีอ้าวชวางดูเหมือนว่านางจะอายุเพียงสิบสี่หรือสิบห้าปีเท่านั้น ร่างเล็กๆ นั้นสั่นเล็กน้อยดวงตากลมโตของนางอยู่ภายใต้แพขนตายาว ใบหน้ากลมริมฝีปากเล็กเป็นความงามที่น่ารักทีเดียวในขณะนี้นางดูตื่นตระหนกและรีบมาซ่อนตัวอยู่ข้างหลังชีอ้าวชวาง นางก็ยื่นมือออกมาเพื่อคว้าเสื้อของชีอ้าวชวางไม่ยอมปล่อยชุดของนางมีดวงดาวเล็กๆ สองดวงที่หน้าอก
หืม? ดูเหมือนจะเป็นการกลั่นแกล้งนะ?
แต่มันจะเป็นเช่นนั้นจริงหรือ
“นี่ เพื่อนร่วมชั้น อย่าไปหลงเชื่อรูปลักษณ์ภายนอกของนาง นางชอบทำตัวน่าสงสารหลอกคนอื่นเสมอเลย!”
“เจ้าใช้กลอุบายนี้อีกแล้วนะ!”
“ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเจ้า เจ้าไปได้แล้วและปล่อยยัยนั่นมาทางนี้”
เหล่าผู้หญิงที่ไล่ตามมาพยายามพูดโน้มน้าว บางคนก็พูดดี บางคนก็พูดร้ายแต่มีความโกรธอยู่ในแววตาของพวกนางทั้งหมดดูเหมือนจะได้รับความเดือดร้อนจากผู้หญิงคนนี้นะ
“ไม่นะ พี่ชาย อย่าส่งข้าไปหาพวกนาง พวกนางไม่ใช่คนดี” หญิงสาวที่อยู่ข้างหลังชีอ้าวชวางตัวสั่นมากยิ่งขึ้นและพูดขอร้อง แต่นางกลับมีความหยอกเย้าอยู่ในแววตา นางยื่นศีรษะออกมาจากด้านหลังชีอ้าวชวางพร้อมกับขยิบตาให้กลุ่มผู้หญิงอีกฝ่าย
“เจ้า!” ผู้หญิงที่ไล่ตามมาตัวสั่นยัยพาริน่าแสร้งทำเป็นไร้เดียงสาและใช้ประโยชน์จากความคิดของผู้ชายเห็นได้ชัดว่าพวกนางต่างหากที่เป็นเหยื่อแต่ผู้ชายเหล่านั้นก็ปกป้องยัยนั่นเสมอเพียงเพราะยัยนั่นแกล้งทำตัวน่ารักและน่าสงสาร! ครั้งที่แล้วแฟนของนางมาเถียงกับนางก็เพราะยัยนั่น ทะเลาะกันจนเกือบลงไม้ลงมือเลย!
ผู้หญิงคนอื่นก็มีความขุ่นเคืองอยู่ในแววตาเช่นกันแต่เมื่อมองชายผมแดงที่ยืนอยู่ตรงหน้า พวกนางก็ยืนนิ่งไป เสื้อผ้าของอีกฝ่ายไม่มีสัญลักษณ์อะไรเลย เขาเป็นนักเรียนใหม่ แต่ถ้าเรื่องแพร่กระจายออกไป กลัวว่าจะเกิดความวุ่นวายครั้งใหญ่ขึ้นอีก
ชีอ้าวชวางเงียบไม่พูดอะไร
หญิงสาวที่อยู่ข้างหลังดึงเสื้อของชีอ้าวชวางและพูดเสียงสั่น “พี่ชาย ช่วยด้วย พาข้าไปด้วยนะ พวกนาง พวกนางจะทำร้ายที่ใบหน้าของข้า”