ตอนที่ 259 : เรื่องแปลก ๆ

หลังจากอาบน้ำเสร็จ หวังเย่าในชุดคลุมก็เดินออกมา ในหัวของเขาคิดว่าจะทำอะไรกับแฟนสาวทั้งสองคนของเขาดี แต่ทันทีที่เข้ามาในห้อง บรรยากาศกลับดูน่าอึดอัดราวกับความสงบก่อนจะเกิดพายุขึ้น

จ้าวเมิ่งซีและฟ่านฉิงเหมยแสดงสีหน้าเฉยเมยขณะมองมาที่หวังเย่าที่เดินเข้ามาในห้อง

“มีอะไร ? ” หวังเย่าถามขึ้นมาและมองไปยังทั้งสองคน

จ้าวเมิ่งซีหรี่ตาลงและพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเฉยเมย “นายยังหาผู้หญิงคนอื่นอีกหรือ ? ”

ฟ่านฉิงเหมยไม่ได้พูดอะไรออกมาแต่จ้องหวังเย่าตาเขม็ง

“ผู้หญิงอะไร เมิ่งเอ๋อร์ เธอพูดเรื่องอะไร ฉันมีเธอสองคนก็มีความสุขอยู่แล้ว ฉันจะไปหาผู้หญิงคนอื่นทำไม” หวังเย่าพูดขึ้นมา

“งั้นนี่อะไร ? ” จ้าวเมิ่งซีพูดขึ้นพร้อมกับยื่นเสื้อนอกผู้ตรวจสอบไปตรงหน้าหวังเย่า “มันมีกลิ่นผู้หญิงอยู่บนเสื้อนี่ด้วย ถ้าไม่โดนตัวกันแบบใกล้ชิดคงไม่มีทางได้กลิ่นติดมาขนาดนี้หรอก”

“กลิ่นนี่ไม่ใช่กลิ่นของฉันรึพี่ฟ่าน แสดงว่า….”

“หวังเย่า สรุปเลยคือนายมีผู้หญิงคนอื่นอีกใช่ไหม” นี่คือบทสรุปของจ้าวเมิ่งซี

“ นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน?” หวังเย่าหมดคำพูด เขามองไปที่เสื้อในมือของจ้าวเมิ่งซีและพอจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

“เธอไม่คิดจะซักเสื้อนั่นเลยรึไงหรือว่าเธอทำไม่เป็น ดีนะที่เธอเป็นลูกเจ้าเมือง ไม่อย่างงั้นละก็… ” ในใจเขาเอาแต่ด่าฟางอี้

หวังเย่าเห็นว่าแฟนทั้งสองของเขาอารมณ์ไม่ดีนัก เขาได้แต่ต้องพูดขึ้นมา “ อันที่จริง เรื่องมันเป็นแบบนี้…”

เมื่อได้ยินรายละเอียดทั้งหมด สีหน้าของทั้งสองก็ดูดีขึ้นทันที

“จากนั้นฟางอี้ก็คืนเสื้อให้กับฉัน” หลังจากที่พูดจบ หวังเย่าก็ถอนหายใจออกมา การอธิบายนี่มันเหนื่อยจริง ๆ ความผิดทั้งหมดเป็นเพราะฟางอี้แท้ ๆ

ถ้าเขารู้ว่าจะเกิดเรื่องนี้ขึ้น งั้นเขาคงไม่คิดจะไปงานเลี้ยงนั่น

“อย่างนี้นี่เอง” ทั้งสองแสดงท่าทีครุ่นคิดออกมา

หลังจากที่ได้ยินเรื่องราวทั้งหมดแล้ว จ้าวเมิ่งซีและฟ่านฉิงเหมยก็เหมือนจะพอรู้ท่าทีที่ฟางอี้มีต่อหวังเย่า

ทั้งสองรู้สึกได้ถึงอันตรายที่ก่อตัวขึ้นมาในใจ

ทั้งสองรู้ได้ถึงความมุ่งมั่นของอีกฝ่าย

“ฉันว่านะพวกเธอน่ะคิดมากไป ฉันมีแฟนสวยแบบพวกเธออยู่แล้ว จะไปหาผู้หญิงคนอื่นได้ยังไง ? ” หวังเย่านั่งลงบนโซฟาแล้วพูดขึ้น

“บางทีในอนาคต..” จ้าวเมิ่งซีพึมพำออกมา

“งั้นเธอก็ต้องดูแลฉันให้ดีสิ เธอก็นอนที่นี่ซะแล้วเราก็มาทำบางอย่างกัน ฮ่าฮ่า” หวังเย่าพูดขึ้นมา

“ไม่อยู่หรอก นายน่ะมันหมาป่าดี ๆ นี่เอง” จ้าวเมิ่งซีกัดฟันแน่นและพูดขึ้นมา เธอโยนเสื้อคืนให้กับหวังเย่า ก่อนจะเดินออกจากห้องไป

หวังเย่ามองไปที่ฟ่านฉิงเหมย แต่เธอพูดขึ้นมาก่อน “อย่าหวังเลย”

เมื่อพูดจบฟ่านฉิงเหมยก็เดินออกไปเช่นกัน

“เฮ้อ ทั้ง ๆ ที่มีแฟน แต่พวกเธอกลับไม่ฟังฉันเลย คืนนี้ฉันคงต้องนอนคนเดียวสินะ”

ด้วยความเบื่อ หวังเย่าจึงเลือกที่จะตรวจสอบข่าวที่เกิดขึ้น

“ข่าวแรก ความวุ่นวายจากสัตว์อสูรในเมืองตัดขวางเริ่มทวีคุณขึ้นมาแล้ว จำนวนของพวกมันเพิ่มขึ้นมาอย่างมาก ทั้งกองทัพและกลุ่มทหารรับจ้างหลายกองต่างก็บาดเจ็บเพราะพวกมัน บอกได้ว่าตอนนี้เริ่มวิกฤตแล้ว”

“ข่าวที่สอง ดูเหมือนว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นบนเกาะหลังจากที่มิติลับพังลง แต่ความจริงยังไม่อาจจะรู้ได้”

“ข่าวที่สาม ระหว่างวันชาตินั้นสำนักลับได้ปรากฏตัวขึ้นมา การชุมนุมศิลปะการต่อสู้กำลังจะเริ่มขึ้น และจะมีการประมูลครั้งใหญ่จัดขึ้นหลังจากการชุมนุมจบลง”

เมื่อเห็นข่าวแรก หวังเย่าก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงคำใบ้ที่เฉี่ยนเจินเฉียนบอกไว้

ระดับโลก, สัตว์อสูร , ควบคุม

ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะเกี่ยวข้องกัน

ดูจากข่าวที่สองแล้ว หลังจากที่มิติลับบนเกาะพังลงแล้ว มันก็เกิดเรื่องประหลาดขึ้น หวังเย่ายังไม่อาจจะตัดสินอะไรได้ เพราะตอนนี้เขายังไม่มีข้อมูลอื่น

ข่าวที่สามนั้น หวังเย่าไม่คิดจะเข้าร่วมการชุมนุมศิลปะการต่อสู้ เขาจะเป็นแค่ผู้ชม ส่วนการประมูลนั้นเขาสนใจอยู่นิด ๆ

วันต่อมา หวังเย่าก็ตื่นแต่เช้าและออกจากห้องไป ก่อนจะพบว่าจ้าวเมิ่งซีและฟ่านฉิงเหมยได้ออกไปแล้ว

มันทำให้เขาสลดนิด ๆ เขาอยากหยอกพวกเธอเล่นในตอนเช้านี้

เมื่อผิดหวัง หวังเย่าก็เลือกไปกินอาหารเช้าก่อนจะเดินทางออกจากโรงแรมไป

เขาเดินทางไปที่บริษัท จ้าวเมิ่งซีไม่ได้อยู่ที่นั่น มันมีแค่หยางเสี่ยวหยวนที่พาเขาเดินชมทั่วบริษัท

เมื่อได้ยินผลลัพธ์ที่น่าพอใจ หวังเย่าก็ได้เดินทางไปยังที่พักของกลุ่มทหารรับจ้างทันที

ทุกครั้งที่เขามาที่นี่เขาจะกระโดดขึ้นไปทางหน้าต่าง ครั้งนี้ก็เช่นกัน

พวกยามชินกับเรื่องนี้แล้ว มีแค่พวกมาใหม่ที่ยังแปลกใจและรีบไปรายงานกับหัวหน้าตัวเอง แต่พวกยามคนอื่นไม่ได้ใส่ใจอะไร

“หัวหน้า” หลงปู้หยู๋เข้ามาหาหวังเย่าและถามขึ้นมา “งานเลี้ยงเมื่อวานเป็นยังไงบ้าง ? ”

“คงไม่มีอะไรสำคัญสินะ” ลัวจ้าวฮว่าเดินเข้ามาหา

“พวกนายอยากรู้จริง ๆ หรือ ? ” หวังเย่าหัวเราะออกมา “มันก็แค่งานเลี้ยง กินอาหารกับเหล้าก็แค่นั้น”

“น่าเสียดาย ฉันอยากเห็นหัวหน้าอยู่กับพวกศิษย์จากสำนักลับ” ลัวจ้าวฮว่าถอนหายใจออกมา “หัวหน้าไม่คิดจะเข้าร่วมการชุมนุมจริง ๆ หรือ น่าเสียดายจริง ๆ ! ”

“ความแข็งแกร่งของพวกนั้นไม่อาจจะประมาทได้” ตอนนั้นอันตงจ๋าทหารรับจ้างคนใหม่ก็ได้พูดขึ้นมา

“ถ้าหัวหน้าเข้าร่วมการชุมนุม พวกนั้นคงไม่ใช่ปัญหา” ลัวจ้าวฮว่าตอนนี้ถือว่าเป็นแฟนคลับตัวยงของหวังเย่า