“ก็ได้ ฉันจะหยุด นี่ก็เพื่อประโยชน์ของเธอหรอกนะ เจ้าลูกเขยบ้านคนนอื่นนี่ต้องการบทเรียนเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็แค่นั้นเอง” ทริสตันตอบ
แดร์ริลเมินคำพูดของเขา เขาหัวเราะเยาะแล้วส่งข้อความหาเพิร์ล
ในเวลาเดียวกัน ผู้ประมูลก็เคาะค้อน เขาตะโกน “เก้าสิบล้านจากคุณผู้หญิงตรงนั้น! ครั้งที่หนึ่ง, ครั้งที่สอง, ครั้งที่-”
“หนึ่งร้อยล้าน” เพิร์ลตอบขัดอย่างสุขุมในขณะที่ยกมือของเธอขึ้น
ทั้งฝูงชนอ้าปากค้าง หนึ่งร้อยล้านเพื่อรองเท้าส้นสูงคู่เดียว? นี่เธอบ้ารึเปล่า? ผู้หญิงทุกคนบ้ากันหมดเลยเหรอ?
ทุกคนคนฟันใส่เพิร์ล เธอทั้งสง่างามและน่าชื่นชมในชุดนักธุรกิจนั่น มันทำให้ผู้ชายบางคนถึงกับหน้ามืด มีคำกล่าวว่า ‘ม้าที่ดี ย่อมคู่ควรกับอานที่ดี’—มันเป็นเรื่องปกติที่หญิงสาวที่งดงามอย่างเพิร์ลจะคู่ควรกับ
ถึงแม้เพิร์ลจะดูสงบนิ่ง แต่เธอนั้นตัวสั่นด้วยความตื่นเต้น
เธอได้รับคำสั่งจากแดร์ริลให้ประมูลคำสรรเสริญจากคริสตัลนั้นในนาทีสุดท้าย ถึงแม้เธอจะรู้ดีว่ารองเท้าคู่นี้จะไม่ใช้สำหรับเธอ แต่การได้ประมูลมันให้ท่านประธานนั้นก็น่าดีใจไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน
เพิร์ลนั้นไม่แน่ใจว่าคำสรรเสริญจากคริสตัลนี้เป็นของใคร แต่เมื่อการประมูลจบลง เธอตัดสินใจจะลองใส่มันแล้วถ่ายรูปสักหน่อย นั่นก็ถือว่าเกินพอแล้วสำหรับเธอ
“หนึ่งร้อยล้าน ครั้งที่หนึ่ง, ครั้งที่สอง, ครั้งที่สาม ขายให้คุณฮาห์น!” ผู้ประมูลซ่อนความตื่นเต้นไม่ได้เลย
ฝูงชนปรบมือกันอย่างอึกทึก
อีวอนกัดริมฝีปากอย่างผิดหวัง ดูเหมือนว่าเธอจะไม่มีทางได้ครอบครองคำสรรเสริญจากคริสตัลอีกแล้ว
สินค้าต่อมาบนโต๊ะประมูลนั้นเป็นกล่องไม้ขนาดเล็กที่ดูซับซ้อน เมื่อผู้ประมูลเปิดกล่องออก ทุกคนก็ถึงกับตะลึง
มันเป็นเม็ดโอสถสีดำในกล่อง
ในการประมูลชั้นสูงแบบนี้ เม็ดโอสถนั้นต้องไม่ใช่ของธรรมดา
“ทุกท่าน ผมรู้ว่าเรามีผู้บ่มเพาะมาที่นี่มากมายในวันนี้ ดังนั้น ผมจึงขออนุญาตแสดงสินค้าไฮไลต์ของงานครั้งนี้!” ผู้ประมูลกล่าว
เขากล่าวต่อ “เม็ดโอสถนี้มีชื่อว่า เม็ดยาเทวะ มันสามารถช่วยให้ผู้บ่มเพาะทะลวงผ่านขีดจำกัดได้ หากท่านติดอยู่ในระดับปรมาจารย์ขั้นห้า หรือปรมาจารย์อาวุโสขั้นห้า เม็ดยาเทวะนี้สามารถช่วยท่านได้! เม็ดยานี้หายากอย่างมากและมีมนต์ขลัง”
ทั้งกลุ่มคนพึมพำด้วยความตื่นเต้น ทุกคนรู้ดีว่าเส้นทางของเหล่าผู้บ่มเพาะนั้นทั้งลำบากและท้าทาย มีคนมากมายที่ติดอยู่กับระดับหนึ่งไปทั้งชีวิตและไม่สามารถไปต่อได้ ดังนั้น เม็ดยาเทวะนี้จึงไม่ใช่แค่หายากและมีอำนาจ มันยังประเมินค่าไม่ได้อีกด้วย
แด๊กซ์เองก็ตื่นเต้นไม่ต่างกับคนอื่น สองปีก่อน เขาไปถึงระดับปรมาจาร์ขั้นห้า และติดอยู่ขั้นนั้นมาถึงตอนนี้ จากที่ปู่ของเขาบอก บางคนไปถึงจุดสูงสุดของปรมาจารย์ขั้นห้าแล้วไม่สามารถทะลวงไปได้ตลอดชีวิต ยังไงก็ตาม หากเขาโชคดี เขาอาจสามารถทะลวงระดับไปได้ในสามปี โชคไม่ดีนัก คนส่วนใหญ่นั้นมักหยุดนิ่ง
เหตุผลหลักที่แด๊กซ์มาที่การประทูลนี้ก็เพื่อเม็ดยาเทวะ
‘เม็ดยาเทวะ?’ แดร์ริลหรี่ตา เขาขมวดคิ้ว
แดร์ริลคุ้นเคยกับกรรมวิธีการผลิตเม็ดยา เขามีพวกมันเหลืออยู่กับเขาด้วยซ้ำ อย่างไรก็ตาม เม็ดที่ขายอยู่ตอนนี้ดูแปลกไปจากที่เขาสกัดมา เม็ดยานั่นดูขาดรังสีพลังวิญญาณ
ในงานประมูลที่พิเศษแบบนี้ เม็ดยานั่นไม่น่าเป็นของปลอม ยังไงก็ตาม แดร์ริลสงสัยว่าเม็ดยาเทวะนั่นอาจจะถูกเก็บไว้นานเกินไป มันอาจไม่หลงเหลือสรรพคุณอีกแล้ว
เมื่อแดร์ริลคิดเกี่ยวกับมัน เขาได้รับคัมภีร์โอสถแห่งอนันต์มาจากสุสานโบราณ เขาเชื่อว่ามีคนไม่มากที่รู้วิธีการกลั่นยาออกมาในปัจจุบัน ดังนั้น ยาที่ประมูลอยู่อตนนี้ต้องถูกสร้างมานานมากแล้ว และเก็บไว้มาหลายสิบปี บางทีอาจจะนานนับหลายศตวรรษ ดังนั้นอำนาจทางยาของมันจึงหายไปนานแล้ว