อาเหม็ดเองก็ร้อนตัว คำพูดของเสี่ยวเชี่ยนล้วนเหยียบเข้าที่จุดเจ็บปวดของเขา แต่เขาก็ยังคิดว่านี่อาจจะเป็นแค่เรื่องบังเอิญ
เธอไม่ได้มีญาณวิเศษที่รู้เหตุการณ์ล่วงหน้าเสียหน่อย ลำพังแค่มองหน้าเขาจะรู้ได้ไงว่าจุดประสงค์ที่เขามาใกล้ชิดสุ่ยเซียนก็เพื่อย่นระยะเวลาดิ้นรนไปเป็นสิบปี
หรือผู้หญิงคนนี้จะรู้ข่าววงในของตระกูลคาร์เตอร์ เป็นไปไม่ได้ เรื่องภายในครอบครัวของเขาแทบไม่มีใครล่วงรู้ เฉินเสี่ยวเชี่ยนไม่มีทางแค่มองปราดเดียวก็รู้ทุกอย่าง
เสี่ยวเชี่ยนมองปราดเดียวไม่รู้ก็จริง แต่เธอรู้เหตุการณ์ในอนาคตจากเมื่อชาติก่อนนี่ เธอเคยอ่านบทสัมภาษณ์อันลึกลับที่จะเกิดขึ้นในอนาคตพอดี
ยามที่ทุกคนเบนความสนใจไปที่ความสำเร็จของเขา สิ่งที่เสี่ยวเชี่ยนสนใจกลับเป็นชีวิตสมรสของเขาสองครั้ง ถึงจะมีการเขียนแต่งเติมบ้าง แต่เสี่ยวเชี่ยนรู้ว่าการแต่งงานของเขาทั้งสองครั้งนี้ได้สร้างความสัมพันธ์และเม็ดเงินให้เขามากมาย แน่นอนว่าหนึ่งในการแต่งงานสองครั้งนี้ก็ทำให้เสี่ยวเชี่ยนพลอยได้เงินก้อนใหญ่ไปด้วย เพราะภรรยาคนแรกที่เขาทิ้งไปเป็นหนึ่งในลูกค้ารายใหญ่ของเธอพอดี
วิธีที่ผู้ชายแย่ๆคนนี้ใช้กับผู้หญิงเสี่ยวเชี่ยนรู้ดี ตอนที่เธอเห็นอาเหม็ดพุ่งเป้ามาที่สุ่ยเซียนพี่น้องของเธอนั้น ประธานเชี่ยนก็คิดหาวิธีจัดการทันที ในที่สุดตอนนี้ก็มีโอกาส
ในขณะที่อาเหม็ดกำลังครุ่นคิดว่าคำพูดของเสี่ยวเชี่ยนที่พูดกับครอบครัวผู้ชายฟีนิกซ์นั่นเป็นเรื่องบังเอิญหรืออย่างไรอยู่นั้น เสี่ยวเชี่ยนก็เริ่มขั้นต่อไป
“สุ่ยเซียน เธอคอแข็งไหม” เสี่ยวเชี่ยนควงแขนสุ่ยเซียนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“พอไหว”
“แข็งกว่าฉันหรือเปล่า”
“ระดับเธอใครจะชนะได้ เทียบกับเธอฉันยังอีกไกล” สุ่ยเซียนดื่มสู้เสี่ยวเชี่ยนไม่ได้จริงๆ ผู้ชายที่ดื่มเก่งกว่าเสี่ยวเชี่ยนมีไม่เยอะ เสี่ยวเชี่ยนคอแข็งมาก
“งั้นพวกเรากลับไปดื่มต่อกันเถอะ วันนี้ดื่มเอาให้ตายกันไปข้างเลย แต่เมาแล้วห้ามลวนลามฉันนะ”
อาเหม็ดพอได้ยินเสี่ยวเชี่ยนพูดเรื่องที่ไม่สำคัญนี้ขึ้นมาก็แอบโล่งใจ คำพูดเมื่อกี้น่าจะเป็นแค่เรื่องบังเอิญน่ะแหละ
ส่วนสุ่ยเซียนที่เข้าใจความหมายที่เสี่ยวเชี่ยนต้องการสื่อแล้วกลับหน้าซีด
เธอเข้าใจแล้ว
ความหมายของเชี่ยนเอ๋อก็คือ ถ้าอาเหม็ดเอาชนะใจเธอไม่ได้ แบบนั้นเขาก็อาจจะฉวยโอกาสข่มขืนเธอตอนเธอเมา พอท้องก็จะได้แต่งงาน
หรือบางทีอาจไม่ต้องเมา วางยาเธอแทน
บอดี้การ์ดส่วนตัวต้องติดตามเธอไปทุกที่ เธอไปคุยธุรกิจข้างนอกย่อมต้องเจองานเลี้ยงสังสรรค์ นั่นไม่เท่ากับเป็นการสร้างโอกาสให้อาเหม็ดได้ลงมือหรอกหรือ
สุ่ยเซียนมองเสี่ยวเชี่ยนด้วยสายตาที่แทบไม่อยากเชื่อ เสี่ยวเชี่ยนพยักหน้า แบบนั้นแหละ
ไม่ต้องสนว่าจะเป็นผู้ชายเลวๆต่างชาติหรือผู้ชายฟีนิกซ์ชาติเดียวกัน คนที่คิดจะใช้วิธีสกปรกเพื่อให้ได้ผู้หญิงมาครอบครองมีอยู่แค่ไม่กี่ประเภทหรอก โลกใบเดียวกันความเลวย่อมไม่ต่าง
ประธานเชี่ยนไม่เพียงแต่จะรู้ถึงวัตถุประสงค์ในการมาของอาเหม็ด แม้แต่ในอนาคตอาเหม็ดจะทำอะไรบ้างเธอก็รู้ ดังนั้นเธอต้องฉีดวัคซีนป้องกันให้สุ่ยเซียนก่อน
เสี่ยวเชี่ยนเห็นสุ่ยเซียนมีสีหน้าไม่ดี กลัวเธอจะเก็บอาการไม่อยู่ จึงคล้องแขนเธอแล้วพาเดินไป
“สุ่ยเซียน เธอยังจำเรื่องตอนที่พวกเราเพิ่งรู้จักกันได้ไหม”
“อืม” ตอนนี้สมองของสุ่ยเซียนกำลังทำงานอย่างหนัก เมื่อคนที่ภูมิหลังไม่ธรรมดาจับจ้องมาที่เธอ เธอควรจะถอยห่างอย่างไรโดยที่ครอบครัวไม่เดือดร้อน
“วันที่อากาศหนาวมากๆพวกเราไปทำงานพิเศษด้วยกัน พวกเราผ่านเหตุการณ์ที่แย่ที่สุดมาแล้ว ฉันรู้จักเธอมานานกว่าที่จูขี้บ่นรู้จักเธออีกใช่ไหม”
“แน่สิ…”สุ่ยเซียนพอได้ยินเสี่ยวเชี่ยนพูดแบบนี้ในที่สุดก็ได้สติขึ้นมาบ้าง เธอมองเสี่ยวเชี่ยนอย่างจนปัญญา
เสี่ยวเชี่ยนออกแรงมือที่ควงแขนสุ่ยเซียนเล็กน้อยเพื่อให้สุ่ยเซียนเบนความสนใจจากจินตนาการแย่ๆกลับมาที่ตัวเธอ
“ดังนั้นขอแค่เธอเชื่อว่าโลกนี้ยังมีเรื่องอื่นที่สำคัญกว่าเรื่องของความรักของชายหญิงก็พอแล้ว ใครบอกกันว่าผู้หญิงต้องการผู้ชายเสมอ มิตรภาพระหว่างผู้หญิงด้วยกันบางครั้งไม่ได้ด้อยไปกว่าเรื่องความรักเลยนะ”
อ่า เชี่ยนเอ๋อกำลังปลอบใจเธอ ให้กำลังใจเธอ สุ่ยเซียนเข้าใจแล้ว เสี่ยวเชี่ยนต้องรับรู้ได้แน่เลยว่าเวลานี้เธอกำลังสับสนและหมดหนทาง ถึงได้พูดกับเธอแบบนี้
“เชี่ยนเอ๋อ ฉัน—”
“ชู่ว เด็กน้อย ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น ฉันเข้าใจ เธอแคร์ฉัน ฉันก็แคร์เธอ” เสี่ยวเชี่ยนเอานิ้วแตะที่ปากสุ่ยเซียน
อาเหม็ดที่เดินตามหลังทั้งสองคนรู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่า นี่มันเรื่องอะไรกัน
ผู้หญิงสองคนนี้มองกันด้วยสายตาลึกซึ้ง ทำไมดูแล้วแปลกๆ
ทันใดนั้นก็มีเสียงเพลงประหลาดๆจากร้านอาหารดังขึ้น ซึ่งเป็นเพลงประกอบละครที่โด่งดังมากเมื่อสองปีก่อน
“ฮ้า ฮา~ความรักลึกซึ้ง สายฝนชุ่มฉ่ำ โลกนี้อยู่แค่ในสายตาคุณ เราเจอกันไม่สายเกินไป เหตุใดต้องรีบร้อน~ ภูเขา สายน้ำ ในวันวาน เสียงเพลงแห่งเราสองก้องกังวาน~”
นี่ มัน อะ ไร กัน หรือว่าเฉินเสี่ยวเชี่ยนกับสุ่ยเซียน จริงๆแล้ว จริงๆแล้วเป็นคู่กัน
เวลานี้จิตใจของอาเหม็ดเหมือนถูกฟ้าผ่า พอเขาตกใจขึ้นมาก็จะไม่ใช้ภาษาจีนบรรยายความรู้สึก เขาพูดในใจด้วยภาษาแม่ แปลความได้ว่า นี่มันรักต้องห้าม
“เชี่ยนเอ๋อ~” สุ่ยเซียนน้ำตาคลอเบ้าเพราะประทับใจในมิตรภาพที่เสี่ยวเชี่ยนมีให้
“เซียนเอ๋อ~” เสี่ยวเชี่ยนรู้ว่าตัวเองหลอกอาเหม็ดได้สำเร็จจึงจงใจพูดจาชวนขนลุก แถมยังจับมือสุ่ยเซียน
อาเหม็ดรู้สึกช็อค
แกะตัวอ้วนที่เขาอุตส่าห์เลือกมาอย่างดีไม่ได้ชอบผู้ชาย แต่ชอบผู้หญิงหรอกเหรอ
“ไม่ว่าในอนาคตเธอจะแต่งกับใคร ในใจของเธอจะมีใครอยู่” เสี่ยวเชี่ยนเหลือบมองอาเหม็ดที่ยืนตัวแข็ง แอบกลั้นขำแทบตาย แต่สีหน้ายังต้องจริงจัง
“ฉันจะไม่มีวันลืมเธอ ไม่มีทางลืมช่วงเวลาที่เราได้ร่วมทุกข์ร่วมสุขกัน ไม่มีทางลืมสิ่งดีๆที่เธอทำให้ฉัน” สุ่ยเซียนรู้สึกขอบคุณเสี่ยวเชี่ยนจริงๆ ถ้าไม่มีเสี่ยวเชี่ยนเธอคงหลงกลแผนของอาเหม็ดไปแล้ว
ส่วนอาเหม็ดที่เห็นภาพนี้ได้ช็อคจนเก็บอาการไม่อยู่ ถึงว่าทำไมเฉินเสี่ยวเชี่ยนถึงจ้องเล่นงานเขาอยู่ตลอด ที่แท้เธอก็ไม่ชอบผู้ชาย แต่ชอบผู้หญิง
“ไปกันเถอะ เพื่อนของฉัน เพื่อนกันตลอดไป” เสี่ยวเชี่ยนแบมือให้สุ่ยเซียน สุ่ยเซียนก็เอามือไปจับ “วันเวลาเหล่านั้นไม่มีอีกแล้ว”
“พรุ่งนี้ฉันจะแต่งกับเธอ”
“ถ้าไม่ใช่เธอที่เป็นคนถามฉัน ถ้าไม่ใช่เธอขอร้องฉัน”
เกมต่อเพลงแบบนี้เสี่ยวเชี่ยนกับสุ่ยเซียนเล่นกันบ่อย เพลงที่เสี่ยวเชี่ยนเริ่มล้วนมาจากนักร้องคนเดียวกัน สุ่ยเซียนเองก็ต่ออย่างไหลลื่น
อาเหม็ดลืมไปแล้วตัวเองควรพูดอะไร ตอนนี้เขากำลังช็อคจนในสมองเหลืออยู่แค่ความคิดเดียว
ฉันเป็นใคร
ฉันมาจากไหน
ฉันมาทำอะไรที่นี่…
“เป็นเพราะเธอทำให้ฉันประทับใจในเวลาที่เหมาะเจาะ”
สองสาวผลัดกันร้อง จากนั้นก็ไฮไฟว์กัน เพอร์เฟค
นี่เป็นเกมที่พวกเธอชอบเล่นกัน ในเวลานี้อาเหม็ดเริ่มสงสัยในชีวิต ถ้าอีกฝ่ายเป็นรักร่วมเพศล่ะก็ งั้นเสน่ห์ชายชาตรีของเขา กลเม็ดพิชิตใจสาว ไม่เท่ากับใช้ไม่ได้ผลเลยเหรอ
งั้นถ้าจะให้ท้องก่อนแต่งล่ะก็—
“เซียนเอ๋อ พวกเราไปทำเด็กหลอดแก้วเมื่อไรดี” เสี่ยวเชี่ยนขยี้ความหวังสุดท้ายของอาเหม็ด
โวะ อะไรกันวะเนี่ย