บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 83
มาเดลีนอดคิดสงสัยไม่ได้ว่าอลิซาเบธมีความซับซ้อนผิดปกติทางบุคลิกภาพที่หลากหลายของเธอ วิธีที่หล่อนปฏิบัติต่อเธอนั้นดูไม่สอดคล้องกันมากนัก
ในขณะนี้ร่างสูงและเพรียวปรากฏขึ้นที่ประตู
ดวงตาของอลิซาเบธลุกวาวทันที “คุณวิทแมน ทำไมคุณถึงมาที่นี่?”
อาการของเธอเปลี่ยนไป ตอนนี้หล่อนดูอ่อนโยนมาก
เมื่อพนักงานที่เหลือได้ยิน ดังนั้นพวกเขาวางกระเป๋าที่ถือลงและยิ้มให้เฟลิเป้อย่างเคารพ “คุณวิทแมน”
ในที่สุดมาเดลีนดึงสติของเธอกลับมา จากนั้น การทักทายจากพนักงานที่เหลือสิ้นสุดลง มันจะเหมือนกับว่าเธอพยายามที่จะโดดเด่นถ้าเธอเอ่ยทักทายเขาตอนนี้ ดังนั้น เธอจึงพยักหน้าและยิ้มให้เฟลิเป้เท่านั้น
เฟลิเป้ยิ้มให้มาเดลีนก่อนจะเดินเข้าไป เขามีลักษณะที่มีภูมิฐานที่ดี อีกทั้งความหล่อเหล่าและสง่างามมาก
“ทุกคน ขอบคุณสำหรับการทำงานหนัก ขอให้โชคดีกับโครงการใหม่” เขากล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
อลิซาเบธมองเพื่อนร่วมงานของเธอทันทีและทุกคนก็เข้าใจความหมายทันที “ขอบคุณสำหรับความห่วงใย คุณวิทแมน เราจะทำให้ดีที่สุด!”
“ดีมาก” เฟลิเป้พยักหน้า
อลิซาเบธเล่นกับผมยาวและหยิกของเธอ เธอม้วนมันไปมาขณะที่เธอเฝ้ารอให้เฟลิเป้เดินเข้าใกล้เธอ เหตุการณ์ไม่เป็นเช่นนั้นเธอเห็นเขาเดินผ่านเธอไปและมุ่งตรงไปที่มาเดลีน
อลิซาเบธยิ้มแห้ง พนักงานคนอื่นๆมองเข้าไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น
มาเดลีนรู้สึกว่ามีบางอย่างกำลังเกิดขึ้น เหมือนว่ามาเดลีนจะรู้ว่ามันมาจากเฟลิเป้ เมื่อสมองของเธอประมวลถึงสิ่งนั้น ในที่สุดเฟลิเป้ก็ยืนอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว
“แมดดี้” เขาพูดออกมาอย่างสุภาพว่า “เธอเป็นยังไงบ้าง?”
มาเดลีนลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว “คุณวิทแมน ฉันสบายดี ขอบคุณที่มอบโอกาสดีๆเช่นนี้ให้กับฉัน”
“เราคือครอบครัว เธอไม่จำเป็นต้องมีมารยาทกับผมมากนัก” รอยยิ้มของเฟลิเป้อ่อนโยน
อย่างไรก็ตาม ในขณะนั้นเมื่อทุกคนได้ยินคำตอบของเขา ทั้งสำนักงานก็ระเบิด
ทุกคนมองมาเดลีนด้วยความตกใจและปริศนา พวกเขาอยากรู้ว่ามาเดลีนเกี่ยวข้องกับเจ้านายของพวกเขาอย่างไร
“คืนนี้เราจะมีการทานอาหารค่ำกับครอบครัว ผมกำลังจะกลับบ้านเช่นกันดังนั้นผมจะพาเธอไปด้วย”
มาเดลีนลังเลและปฏิเสธข้อเสนอ “ไม่จำเป็น ฉันไปเองได้”
“เราจะไปที่เดียวกันอยู่ดี ทำไมเธอถึงมีมารยาทจัง?” เฟลิเป้ถามด้วยรอยยิ้ม น้ำเสียงของเขาอ่อนโยน
มาเดลีนไม่รู้ว่าจะปฏิเสธเขาอย่างไรอีกต่อไป เธอจะดูหยิ่งถ้าเธอปฏิเสธเขาอีกครั้ง
ยังไงก็ตาม แต่หากเธอไม่ทำเช่นนั้น พวกเขาก็จะดูสนิทสนมเกินไป
เมื่อบรรยากาศเริ่มอึดอัด เฟลิเป้ก็เปิดปาก
“แม้ว่าแมดดี้และผมจะมีความสัมพันธ์ที่พิเศษ แต่เธอก็เข้ามาในบริษัทของเราด้วยความสามารถของเธอเอง แมดดี้ยังใหม่อยู่ที่นี่ ดังนั้นผมหวังว่าคุณจะดูแลเธอเป็นอย่างดี”
“ไม่ต้องกังวล คุณวิทแมน ฉันจะดูแลแมดดี้อย่างดี!” อลิซาเบธวิ่งเข้ามาในวงสนทนาอย่างทันท้วงที หลังจากนั้น เธอตบไหล่มาเดลีนอย่างสนิทสนม “แมดดี้ แค่ถามฉันถ้าเกิดมีอะไรที่เธอไม่แน่ใจเพื่อนของคุณวิทแมนคือเพื่อนของฉัน!”
ฮิฮิ
มาเดลีนมองไปที่รอยยิ้มอวดดีของอลิซาเบธและรู้สึกอึดอัดใจอย่างมาก
จากนั้น มาเดลีนและเฟลิเป้ได้จากไปภายใต้การจ้องมองที่อยากจะอธิบายของทุกคน
เมื่อลิฟท์อยู่ที่ชั้นหนึ่ง โทรศัพท์ของมาเดลีนมีสายโทรเข้า โดยสายนั้นคือเจเรมี่
เธอมองไปที่หมายเลขผู้โทร เธอลังเลอยู่สองสามวินาที ก่อนที่จะตัดสินใจกดวางสายโทรศัพท์
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอวางสายเขา
“ทำไมเธอไม่รับสาย?” เฟลิเป้ถามอย่างสงสัย
มาเดลีนยิ้มเบาๆ “เป็นเบอร์พวกล่อลวง”
ทันทีที่เธอพูดจบ ลิฟท์ขึ้นมาถึงชั้นจอดรถ เมื่อประตูถูกเลื่อนออกและมาเดลีนเดินออกไป ในทันทีสายตาของเธอปะทะเข้ากับเรือนร่างของเจเรมี่ในชุดสีดำทั้งตัวกำลังยืนอยู่ตรงหน้าเธอพร้อมกับอากาศเย็นๆรอบตัวเขา