ตอนที่ 531 ยาฟื้นสภาพวิญญาณต้นระดับหก
ตลอดมื้ออาหาร เฟิ่งจิ่วทานอาหารเรียบร้อยโดยมีหลิ่งโม่หานช่วยคีบอาหารให้เรื่อยๆ หัวหน้าเคอทั้งกินและพูดคุยอยู่ด้วยกัน อาหารมื้อหนึ่งผ่านไป รู้สึกว่ากินบางอย่างแต่กลับไม่รู้ว่ากินอะไรไปบ้าง
สรุปคือทานอาหารไม่รู้รส
เฟิ่งจิ่วเห็นว่าหลิงโม่หานอยู่ที่นี่ หัวหน้าเคอก็มีท่าทางตึงเครียดตลอด จึงเผยรอยยิ้มโดยพลัน มองใครคนนั้นที่นั่งตัวตรงอยู่ “ท่านอา ท่านไม่ลองออกไปเดินเล่นดู ย่อยอาหารเสียหน่อย?”
ได้ยินแล้วหลิงโม่หานชำเลืองมองนาง แล้วมองๆ หัวหน้าเคอที่เกร็งประหม่า
ภายใต้สายตาเขา หัวหน้าเคอรีบร้อนบอก “ระ เรื่องนั้น…เช่นนั้นข้า…” ยังเอ่ยไม่ทันจบก็เห็นชายเคราหนายืนขึ้น แล้วเดินออกไปโดยไม่พูดอะไรสักประโยค
“หัวหน้าเคอ ท่านผ่อนคลายหน่อยเถอะ อย่ากังวลเกินไป”
เธอหลุดยิ้มอย่างกลั้นไว้ไม่อยู่ หัวหน้าตลาดมืดผู้สง่างามนึกไม่ถึงว่าจะตกใจหลิงโม่หานจนพูดเสียงสั่นเครือ แต่ก็ใช่ รัศมีและแรงกดดันบนร่างเจ้าคนนั้นคนทั่วไปเทียบด้วยไม่ได้ น่ากลัวมากจริงๆ
หัวหน้าเคอยิ้มอย่างเก้อกระดาก ผ่อนคลายอารมณ์ที่ตึงเครียดลง ก่อนจะยื่นมือออกมา
เฟิ่งจิ่วตรวจชีพจร คิ้วขมวดเล็กน้อย ผ่านไปสักพักถึงบอกว่า “สุขภาพท่านดีมากในทุกๆ ด้าน ไม่มีโรคภัยไข้เจ็บ เหตุที่ตลอดมาไม่มีทางบรรลุขั้นและติดอยู่ระดับกำเนิดวิญญาณขั้นเริ่มต้น นั่นเป็นเพราะร่างท่านมีบาดแผลเก่า แผลเก่านี้สร้างความเสียหายและขัดขวางการบรรลุขั้น ช่วงท้องด้านซ้ายต่ำลงไปสองนิ้วจะมีอาการเจ็บทุกช่วงเวลาหนึ่งใช่หรือไม่?”
หัวหน้าเคอตะลึงเมื่อได้ยินคำพูดของเฟิ่งจิ่ว ม่านตาค่อยๆ ขยายกว้างเพราะความตกใจ “ถูกต้องแล้วๆ บริเวณนั้นจะเจ็บเป็นบางครั้ง หนำซ้ำตรงนั้นยังเป็นบาดแผลเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน ข้าเคยถามพวกหมอแล้ว ต่างบอกว่านานเกินไปไม่มีทางรักษา ไม่นึกว่าปัญหาจะเกิดจากแผลเก่านี้”
“รักษายากจริงๆ เพราะเวลานานเกินไป” เฟิ่งจิ่วพูดพลางขมวดคิ้วน้อยๆ “จะรักษาด้วยยายิ่งยากนัก แต่ยังมีอีกวิธีหนึ่ง”
“ขอคุณชายจิ่วโปรดชี้แนะ”
“ตามหายาฟื้นสภาพวิญญาณต้นระดับหก บาดแผลเก่าท่านมีเพียงยาฟื้นสภาพวิญญาณต้นระดับหกที่จะรักษาได้ ถึงเป็นยาทั่วไปก็ไม่ถึงขั้นมีฤทธิ์ฟื้นฟู” ยาฟื้นสภาพวิญญาณต้นระดับหกเป็นยาอายุวัฒนะฟื้นสภาพบาดแผลภายใน ขณะเดียวกันยังมีคุณสมบัติรักษาบาดแผลเก่า เพียงแต่ตอนนี้เธอยังปรุงกลั่นยาฟื้นสภาพวิญญาณต้นระดับหกนี้ไม่ได้
ได้ยินคำพูดเฟิ่งจิ่ว หัวหน้าเคอถอนหายใจเบาๆ “เฮ้อ! ยาฟื้นสภาพวิญญาณต้นระดับหกที่คุณชายจิ่วบอก ข้าก็เคยได้ยินมา แต่นั่นเป็นยาอายุวัฒนะระดับหก ทั่วแคว้นมหาสันติยังหาไม่ได้สักเม็ดเลย!”
แม้นักเล่นแร่แปรธาตุจะไม่ต่างจากนักปรุงยาเท่าไร แต่ฤทธิ์ยาอายุวัฒนะดีเยี่ยมห่างชั้นกว่ายาทั่วไป เพราะความรุนแรงของฤทธิ์ยา ยาอายุวัฒนะจึงมียาพิษไม่น้อยเช่นกัน ยาอายุวัฒนะยิ่งระดับสูงยิ่งปรุงกลั่นสำเร็จยาก ยาอายุวัฒนะระดับหก ในแคว้นระดับสามโดยรอบยังได้ยินน้อยนัก
ต่อให้มีก็ถูกพวกกลุ่มอำนาจและตระกูลใหญ่เก็บไปนานแล้ว แม้กลุ่มอำนาจตลาดมืดจะใหญ่โต เขาก็เป็นแค่หัวหน้า ไหนเลยจะมียาอายุวัฒนะล้ำค่าราคาสูงเช่นนั้นได้?
ดังนั้นเขาจึงฝากความหวังไว้กับตัวเฟิ่งจิ่วอีกครั้ง “คุณชายจิ่ว ข้าได้ยินน้องชายร่วมตระกูลบอกว่านอกจากท่านจะเป็นนักปรุงยา ยังเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุด้วย หรือแม้แต่ท่านก็ยังไม่มีวิธีช่วย?”
เฟิ่งจิ่วโบกๆ มือ บอกว่า “เรื่องนี้ข้าไม่มีทางช่วยจริงๆ บาดแผลท่านหากไม่มียาอายุวัฒนะระดับหกก็รักษาไม่ได้ ต่อให้เป็นยาระดับห้าก็ไม่มีผลอะไร และต่อให้ข้ากลั่นยาเซียนเป็น แต่ก็ไม่ชำนาญด้านยาเซียน ยาอายุวัฒนะระดับสูงเช่นนั้นตอนนี้ข้ายังกลั่นไม่ได้เลย”
………………………………………………….
ตอนที่ 532 ทรัพย์สินทางบ้านมหาศาล
ในตอนนี้ เฟิ่งจิ่วคิดว่ารอหาตัวท่านปู่พบแล้วเธอจะกลับไปศึกษาด้านยาเซียนที่ราชวงศ์เฟิ่งหวงเสียก่อน แล้วค่อยเตรียมตัวสร้างรากฐานเพื่อบรรลุขั้น เช่นนั้นน่าจะพอได้แล้ว ส่วนเรื่องท่านแม่เธอ ด้วยกำลังของเธอตอนนี้ไปแคว้นรุ่งเรืองระดับหนึ่งเกรงว่าก็ยังทำอะไรไม่ได้ ไม่สู้สร้างรากฐานก่อนดีกว่า
ขณะกำลังคิด ก็เห็นหัวหน้าเคอที่นั่งตรงหน้ามีสีหน้าเศร้าหมอง นึกได้ว่าเขาเป็นพี่ชายร่วมตระกูลของหัวหน้าเคอแห่งแคว้นเหินเวหา หัวหน้าเคอคนนั้นช่วยเหลือเธอไว้ไม่น้อย ซ้ำยังมอบเรือเหาะลำหรูหราให้อีก
ดังนั้นคิดๆ แล้ว จึงเอ่ยปากบอกว่า “หัวหน้าเคอ อันที่จริงตอนนี้ท่านไม่จำเป็นต้องกังวล บาดแผลนี้ภายในห้าสิบปีจะไม่มีปัญหาใหญ่อะไร แต่ในด้านวรยุทธ์อยากจะบรรลุขั้นอีกก็ยากนัก ทว่าหากรักษาหายได้ การบรรลุขั้นก็เป็นเรื่องที่จะเป็นจริงได้ในไม่ช้า”
ใครจะรู้ เธอไม่พูดเสียยังดีกว่า พอบอกไปสีหน้าหัวหน้าเคอก็เปลี่ยนเป็นขาวซีด “อะ อะไรนะ? ภายในห้าสิบปีจะไม่มีปัญหาใหญ่? คุณชายจิ่วหมายความว่าหลังจากห้าสิบปีอาจจะเกิดเรื่องขึ้นหรือ?”
“หากฝึกบำเพ็ญอยู่ตลอดละก็ บาดแผลภายในนี้จะถูกกระตุ้น ดังนั้นข้าขอแนะนำว่าก่อนรักษาบาดแผลจนหาย ให้ประคองวรยุทธ์ไว้จะดีที่สุด และอย่าพยายามบรรลุขั้นอีก” ที่เธอพูดไม่ได้จะทำให้เขาตกใจ มีแผลเก่าติดตัวยังพยายามบรรลุขั้นมาตลอด บาดแผลภายในจึงถูกกระตุ้นออกมา
ได้ยินเช่นนี้ หัวหน้าเคอก็ถอนใจ “เฮ้อ! น่าเสียดายที่บาดแผลนี้ได้รับมาหลังจากบรรลุระดับกำเนิดวิญญาณ หากบาดเจ็บก่อนบรรลุระดับ วันที่วิญญาณต้นก่อตัวร่างกายจะหลอมขึ้นใหม่ด้วย และคงไม่มีเรื่องเช่นนี้อยู่”
พูดถึงตรงนี้ เขาลุกยืนขึ้นประสานมือคารวะไปทางเฟิ่งจิ่ว “ไม่ว่าอย่างไร วันนี้ก็ต้องขอบคุณคุณชายจิ่วมาก หลายปีนี้ข้าเคยถามหมอมาไม่น้อยกลับไม่มีใครบอกปัญหาได้ วันนี้คุณชายจิ่วเอ่ยถึง ข้ารู้แล้วว่าวันหลังจะทำเช่นไร”
เห็นเช่นนี้เฟิ่งจิ่วไม่รู้จะพูดอะไรดี หลังจากแนะนำเขาก็ไปส่งเขากลับด้วยตัวเอง
รอจนหัวหน้าเคอจากไป เฟิ่งจิ่วมองรอบๆ ไม่เห็นร่างของหลิงโม่หาน ซ้ำยังเห็นว่าอิ่งอีกับฮุยหลางยังอยู่ที่นี่และไม่ได้ตามนายท่านพวกเขาไป จึงถามว่า “นายท่านเจ้าล่ะ? ทำไมพวกเจ้าสองคนเฝ้าอยู่ที่นี่ไม่ตามไป?”
“นายท่านบอกว่าจะออกไปเดินเล่นเสียหน่อย ไม่ต้องตามไป ให้พวกเราเฝ้าคุณชายจิ่วไว้ก็พอ” อิ่งอีตอบกลับ พร้อมยืนตัวตรงอยู่ตรงประตู
“ฮี่ๆ คุณชายจิ่ว นายท่านเป็นห่วงท่าน! ดังนั้นถึงให้พวกเราเฝ้าไว้” ฮุยหลางฉีกยิ้มกว้าง ถามอีกว่า “คุณชายจิ่ว ก่อนหน้านี้ท่านบอกจะมอบของให้ข้า เป็นของอะไรหรือ?”
ครั้นได้ยินเช่นนี้ แม้แต่อิ่งอียังมองไปทางเฟิ่งจิ่ว แต่คิดว่าอย่างมากนางคงให้ของจำพวกยาป้องกันตัว เพราะตัวนางเป็นนักปรุงยา สิ่งที่ขาดไม่ได้ที่สุดก็คือยา
“ฮุยหลาง เจ้าอยู่ระดับหลอมแก่นพลังมานานมากแล้วสินะ?” เธอถามอย่างยิ้มแย้ม จ้องพินิจมองเขาจากบนลงล่าง
“อันที่จริงยังไม่นาน ข้าบรรลุระดับหลอมแก่นพลังเร็วกว่าคนทั่วไปมาก นายท่านมอบยาอายุวัฒนะเสริมระดับพลังให้พวกเราไม่น้อย”
ฐานะของนายท่านพวกเขาไม่ได้ขาดยาอายุวัฒนะอะไรพวกนั้น ด้วยเหตุนี้พวกเขาที่ติดตามอยู่ข้างกายนายท่าน นอกจากพรสวรรค์ของตัวเองก็ยังมีการช่วยเหลือจากยาอายุวัฒนะ ถึงจะบรรลุขั้นได้รวดเร็วเพียงนี้ มิเช่นนั้นอายุเช่นนี้ไม่มีทางบรรลุถึงวรยุทธ์ระดับหลอมแก่นพลังได้แน่
ประโยคเดียวมีข้อมูลรั่วไหลมากมายนัก ทำให้ดวงตาเฟิ่งจิ่วเป็นประกายขึ้นมา “ดูท่านายท่านเจ้าจะมีทรัพย์สินทางบ้านมหาศาลเลย!”
………………………………………………….