บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 107
“ไม่เป็นไร” มาเดลีนยิ้มอย่างเฉยเมย “นี่ คุณทานอาหารเย็นหรือยัง คุณวิทแมน?”
เฟลิเป้ส่ายหัว “มีอะไรงั้นหรือ?”
“คุณอยากจะลองฝีมือของฉันไหม? ฉันทำอาหาร ฉันเกือบจะเสร็จแล้ว”
เฟลิเป้สูดดมเบากลิ่นหอมของข้าวช่างหอมเตะจมูกเขาจริงๆ “ถ้าอย่างนั้น ผมขอรับข้อเสนอนั้นล่ะกันนะ”
มาเดลีนมีความสุขมากเมื่อเธอได้ยินคำตอบของเขา
เดิมทีเธอวางแผนที่จะเข้านอนหลังอาหารมื้อสบายๆ แต่ตอนนี้เธอผัดกับข้าวเพิ่มอีกสองอย่าง
ครั้งหนึ่งเธอเคยมีความหวังไว้มากว่าเมื่อชายอันเป็นที่รักของเธอกลับมาบ้านหลังจากเลิกงาน จากนั้น เขาจะกินอาหารทำเองที่เธอทำให้ ในขณะที่พวกเขาสนทนากัน
เธอคิดว่าเจเรมี่จะเป็นผู้ชายคนแรกที่ได้ลิ้มรสผลงานอาหารฝีมือของเธอ แต่สิ่งต่างๆก็ไม่ได้เกิดขึ้น ไม่ว่าเธอจะมีความหวังหรือความคาดหวังอันฟุ่มเฟือยนี้ พวกมันทั้งหมดก็กลายเป็นรูปปั้นทรายสีเทา และปลิวไปตามสายลมสลายไปอย่างหมดจด
มาเดลีนไม่ได้เจริญอาหารมานานแล้ว เธอกินข้าวไม่หมดตั้งแต่ป่วยมา แต่วันนี้เธอกินหมดเกลี่ยงจานเลย
บางทีเธอรู้สึกว่าสุดท้ายแล้วเธอก็ไม่ใช่คนสิ้นเปลือง แต่อย่างน้อย เธอก็ยังมีความสามารถในการทำให้คนอื่นมีความสุขได้เหมือนกัน
“มาเดลีน ทักษะการทำอาหารของคุณดีมาก” เฟลิเป้กล่าวชื่นชม
“มันก็ดีแล้วที่คุณวิทแมนชอบ”
“อย่าเรียกผมว่าคุณวิทแมน มันไม่ใช่เวลาทำงาน คุณสามารถปฏิบัติต่อผมเหมือนเพื่อนของคุณ”
ตรงกันข้ามกับรูปลักษณ์ที่สูงส่งและเสน่ห์ที่มีของเขา เฟลิเป้เป็นมิตรมากและดวงตาของเขาทอแสงอบอุ่นเช่นกัน
ทันใดนั้นมาเดลีนก็รู้สึกเสียใจลึกๆ เธอคิดไม่ถึงว่าเธอจะได้พบกับเพื่อนที่ห่วงใยเธออย่างแท้จริงในขณะที่เธอกำลังจะตาย
“การเป็นเพื่อนกับคุณวิทแมนไม่ใช่สิ่งที่ฉันสามารถร้องขอเพื่อได้รับมัน” มาเดลีนยิ้มและหยิบชามซุปขึ้นมา “ฉันจะใช้ซุปแทนไวน์ ขอบคุณ คุณวิทแมน ที่ช่วยชีวิตฉันและปกป้องฉันจากกาแฟร้อนแก้วนั้น ด้วยความช่วยเหลือของคุณเพียงสองกรณีนี้ มิตรภาพของฉันกับคุณวิทแมนได้รับการตัดสินแล้ว!”
“จริงๆแล้ว มากกว่าสองครั้งนะ”
มาเดลีนชะงักกับคำพูดของเฟลิเป้
เธอเงยหน้าขึ้นมองเฟลิเป้ ดวงตาของเขายิ้ม “จำตอนที่คุณได้รับวิดีโอจากคนแปลกหน้าเมื่อสามปีก่อนได้ไหม?”
เฟลิเป้เตือนความจำเธอว่า “วิดีโอที่คุณถูกกล่าวหาว่าขโมยสร้อยข้อมือเส้นนั้นในงานเลี้ยงวันเกิดครบรอบ 50 ปีของแม่ของเจเรมี่”
มาเดลีนรู้สึกประหลาดใจ เธอจะไม่มีวันลืมวิดีโอข้อความนั้น!
เธอลืมมันไปได้ยังไงว่าเธอได้รับวิดีโอจากคนใจดีที่สามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเธอได้ แต่เจเรมี่ถูกทำลายลงอย่างย่อยยับ!
พฤติกรรมไร้สาระของเจเรมี่ ในเวลานั้นบ่งบอกให้มาเดลีนรู้ว่าเขาห่วงใยชีวิตและความตายของหล่อนมาตลอดเพียงแค่ไม่ต้องการอะไรมากระทบเกี่ยวกับความบริสุทธิ์ของหล่อน เขาจะเพิกเฉยต่อสิ่งอื่นใดตราบเท่าที่จะทำให้เมเรดิธมีความสุข นับประสาอะไรกับการที่เมเรดิธทำลายใบหน้าของเธอ ยิ่งไปกว่านั้นแม้ว่าหล่อนเองจะแทงหัวใจเธอด้วยมีดก็ตาม
หัวใจของเธอเต้นแรงอีกครั้ง แต่มีกระแสน้ำอุ่นจากบาดแผลที่มองไม่เห็น
“คุณเป็นคนใจดีจริงๆ …” มาเดลีนมองไปที่ใบหน้าที่ยิ้มแย้มของเฟลิเป้ และครู่หนึ่ง เธอก็รู้สึกขอบคุณอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
แม้ว่าเจเรมี่จะทำลายวิดีโอนั้นทิ้งไป แต่การกระทำของเฟลิเป้ก็ยังสมควรได้รับคำขอบคุณจากเธอ
“ถ้าคุณอยากขอบคุณผมล่ะก็ ชวนผมออกไปทานอาหารครั้งหน้าสิ” เฟลิเป้อ่านความรู้สึกเธอออกทั้งหมด
เมื่อได้ยินเช่นนั้น มาเดลีนยิ้มและพยักหน้าตามอย่างเห็นด้วยทันที “ไม่ใช่แค่อาหารมื้อเดียวเท่านั้นนะ สามารถเป็นหลายๆมื้อหากคุณชอบ!”
คลิก
คำพูดที่แสนดีใจของมาเดลีนดังขึ้น ทันใดนั้นประตูก็ถูกเปิดออกด้วยกุญแจ
เธอไม่อยากจะเชื่อว่าจะเห็นเจเรมี่ปรากฎตัวข้างหลังประตูที่ถูกเปิดออกและเขาเดินเข้ามาพร้อมกับกุญแจ
รอยยิ้มของมาเดลีนหยุดนิ่งไปและร่างกายของเธอสั่นสะท้านจากความกลัว “ทำไมคุณมีกุญแจบ้านของฉัน คุณมาทำอะไรที่นี่?”