มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 117
“คุณกำลังทานมื้อค่ำที่ร้านอาหารมาเจสติกฟินิกซ์เหมือนกันหรือครับ? นั่นเยี่ยมไปเลย คุนคลอฟอร์ด! ผมจะไปหาคุณที่นั่น และพวกจะดื่มอวยพรกับไวน์สักแก้วกัน!”
ค่อก ค่อก
ถ้าใครก็ตามที่จะมาดื่มอวยพร ก็น่าจะเป็นเจอรัลด์เอง ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม เวสลีย์ก็ยังคงเป็นผู้หลักผู้ใหญ่ของเขาอยู่ดี
แต่เนื่องจากคุณแฮร์ริสันได้เชิญเขาแล้ว เขาก็น่าจะมาที่นี่อยู่ดีเพื่อที่พวกเขาจะได้ดื่มด้วยกัน
เขาจะไม่เห็นแก่หน้าคุณแฮร์ริสันได้อย่างไร? เขายังได้ให้เลขห้องกับคุณแฮร์ริสันไปแล้วอีกด้วยเช่นกัน
มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร อย่างมากที่สุด เขาก็จะลงทุนให้มากขึ้นในอนาคต
เจอรัลด์วางสายโทรศัพท์
จอร์จและคนอื่น ๆ ยังคงจ้องมองเจอรัลด์อย่างดูถูก
“นั่นคาดไม่ถึงเลย! คนประเภทนี้จะสามารถมีเพื่อนในร้านอาหารมาเจสติกฟินิกซ์ได้ด้วยเหรอ?!”
“ใช่ โอ้อวดอะไรเช่นนี้!”
พวกผู้หญิงยิ้มเยาะ
ตอนนี้ ตัวตนของเจอรัลด์ในใจของทุกคนลดลงอย่างเห็นได้ชัด ใช่ ในใจของพวกเขาก่อนหน้านี้เจอรัลด์เป็นทั้งทายาทรุ่นที่สองที่ไม่เป็นที่รู้จักหรือใครบางคนที่ถูกลอตเตอรี่
เขาร่ำรวยมากจริง ๆ
พวกเขาอาจได้รับผลประโยชน์มากมายเป็นกอบเป็นกำจากเขา
ในเวลานี้ อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ไม่ใช่อะไรเลยนอกจากผู้ชายเจ้าชู้ เขาได้รับความรักเมื่อเขามีเงิน แน่นอน แต่จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อคนรักของเขาเกิดเบื่อหน่ายและสุดจะทนกับเขา
เขาจะเป็นอะไรจากนั้น?
เป็นผลให้ ทุกคนมีทัศนคติที่ตรงกันอย่างน่าประหลาดใจต่อเขา
จากนั้น ประตูห้องก็เปิดออกฉับพลัน
มีจำนวนคนกลุ่มใหญ่อยู่ด้านนอก ชายวัยกลางคนและผู้สูงอายุประมาณยี่สิบถึงสามสิบคนทั้งหมดแต่งกายด้วยชุดสูทและรองเท้าหนัง ได้มารวมตัวกันอยู่ด้านนอก
พวกเขาทั้งหมดยืนอยู่ด้านนอกประตูพร้อมกับถือแก้วไวน์อยู่ในมือ
จอร์จถึงกับตะลึงงัยจนพูดไม่ออก
แม้แต่อลิซและคนอื่น ๆ ก็ประหม่าอย่างสุดขีด
กำลังเกิดอะไรขึ้นกัน?
“เซลเลอร์…ชาร์ลส์ เซลเลอร์หรือเปล่า?”
“นี่…นี่…นี่คือ…คุณแฮร์ริสันใช่ไหมครับ?”
“ประธานเมเยอร์ ประธานลอยด์ ทำไมพวกคุณมาที่นี่กันครับ?”
จอร์จสั่นเทาขณะที่เขาพูด
ในหมู่คนแปลกหน้าทั้งยี่สิบคนที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าเขา คนไหนบ้างในกลุ่มพวกเขาที่ไม่ใช่บุคคลที่มีอิทธิพลของเมืองเมย์เบอร์รี่?
แม้แต่ เวสลีย์ แฮร์ริสัน จากสำนักงานการพาณิชย์ก็อยู่ที่นี่
นอกจากนี้ ชาร์ลส์ เซลเลอร์ บุคคลที่มีอิทธิพลและมีอำนาจมากที่สุดในสายตาของจอร์จ ก็อยู่ที่นี่ เขากำลังยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชน พูดคุยหัวเราะพร้อมกับแก้วไวน์อยู่ในมือของเขาอีกด้วย
เป็นไปได้ไหมว่าพวกเขามารวมตัวกันที่นี่เพื่อฉัน?
จอร์จตกอยู่ในสภาวะเหมือนความฝันที่ฝ้ามัว
“นั่งลงครับ เชิญนั่งครับ!” จอร์จและภรรยาของเขาอุทานด้วยความตื่นเต้น
“คุณสุภาพเกินไปแล้ว พวกเราแค่มานี่เพื่อจะดื่มอวยพร และพวกเราจะไปทันทีหลังจากนั้น!”
เวสลีย์โค้งให้เล็กน้อยเพื่อเป็นการแสดงความเคารพต่อจอร์จ
อย่างไรก็ตาม ความเคารพนี้ จริง ๆ แล้วไม่ใช่สำหรับจอร์จแต่เป็นเพราะเจอรัลด์
เวสลีย์ถือแก้วไวน์อยู่ในมือของเขา ท่ามกลางบรรยากาศที่น่าตื่นเต้น เวสลีย์ยืนอยู่ต่อหน้าเจอรัลด์ ตามด้วยคนกลุ่มใหญ่ด้านหลังของเขา
“ยกแก้วของพวกคุณเพื่อดื่มอวยพรให้กับคุณคลอฟอร์ดกัน!”
หลังจากนั้น เขาก็ดื่มไวน์จนหมดแก้ว
“คุณคลอฟอร์ด นี่คือการดื่มอวยพรจากพวกเราให้กับคุณ!”
ผู้ที่ยืนอยู่ด้านหลังของเวสลีย์คือผู้ลงทุนสำหรับโครงการนี้ และหลายคนเป็นเจ้าหน้าที่จากสำนักงานการพาณิชย์
เจอรัลด์ก็พูดไม่ออกเช่นกัน
เดิมทีเขาคิดว่าเวสลีย์จะมาที่นี่ด้วยตัวเอง และเขาถึงกับคิดที่จะขอให้เขาช่วยเรื่องของอลิซด้วยซ้ำ
เจอรัลด์คงจะไม่คาดคิดว่าผู้คนมากมายจะมาที่นี่ในคราเดียว
เขาไม่อยากทำตัวไม่สุภาพ ดังนั้นเขาจึงรีบดื่มแก้วของเขาจนหมดเป็นการตอบรับ
ฉากนี้ทำให้จอร์จตะลึงงันจนพูดไม่ออกด้วยเช่นกัน
อลิซแข็งตัวขึ้น ดูเหมือนว่ากำลังสะดุ้งและตกใจ
เจสลินอ้าปากออกกว้างมากจนสามารถยัดไข่หนึ่งลูกเข้าไปข้างในได้พอดีง่าย ๆ เลย
แน่นอน เดิมทีพวกเขาคิดว่าเขาไม่ได้เป็นอะไรเลยนอกจากชายที่เจ้าชู้
แต่ไม่ว่าความประทับใจของพวกเขาที่มีต่อเขาจะเป็นอะไรก็ตาม แม้แต่ เวสลีย์ แฮร์ริสัน ผู้ที่มีชื่อเสียงจากสำนักงานการพาณิชย์ก็ปรากฏตัวที่นี่
นอกจากนี้ พวกเขาทั้งหมดเอ่ยถึงเขาว่าคุณคลอฟอร์ด
สิ่งนี่บ่งบอกถึงอะไรกัน?
เจอรัลด์คงจะไม่ได้เป็นเพียงแค่ผู้ชายเจ้าชู้ที่ร่ำรวย! อย่าลืมว่า เวสลีย์คือหนึ่งในคนที่โดดเด่นและมีอิทธิพลมากที่สุดในเมืองเมย์เบอร์รี่นี้