ตอนที่ 575 ดูในตาเธอสิ!
“นี่มันเรื่องอะไรกัน!”
ในตอนนั้น จู่ๆ ซูปิ่งโย่วก็เปล่งเสียงคำรามต่ำที่แฝงไปได้ความขุ่นเคืองออกมาอย่างเห็นได้ชัด
เจียงหรงหรงที่นั่งอยู่ข้างๆ ก็ตกใจจนลุกพรวดขึ้นจากเก้าอี้
เมื่อได้ฟังน้ำเสียงโกรธจัดของซูปิ่งโย่ว เธอจึงรีบเอ่ยขึ้นว่า
“ใจเย็นๆ ก่อนเถอะค่ะ นี่จะต้องเป็นการเข้าใจผิดกันแน่ๆ!”
ซูปิ่งโย่วชักสีหน้าเครียดขรึม พลันชี้นิ้วไปยังรูปภาพที่เปิดให้เห็นไปจนถึงกระดูกบนหน้าจอนั้น ใบหน้าของเขาบึ้งตึงลงไปอีกครั้ง ก่อนจะสะบัดหน้าหันไปมองเจียงหรงหรงด้วยความเดือดดาล
“เรื่องมัน…ถึงขั้นนี้แล้ว คุณยังจะมาบอกผมว่าเป็นเรื่องเข้าใจผิดอีกงั้นเหรอ! ประธานเจียง ตระกูลเฉินของคุณเห็นตระกูลซูของพวกเราเป็นอะไรกันแน่! แล้วหลานสาวยอดดวงใจของคุณก็อีกคน บอกว่าชอบซูเหิงนักหนา เธอชอบซูเหิงแบบนี้งั้นเหรอ!”
ราวกับสีหน้าของเจียงหรงหรงอึมครึมจนถึงขีดสุด เธอเหลือบมองภาพบนจอนั้น ทั้งสีหน้าของเฉินเชียนโหรว ทั้งร่องรอยตรงหน้าอก ไหนจะมือคู่นั้นอีก…
นัยน์ตาของเธอกระตุกวูบอย่างไม่อาจควบคุมราวกับว่าดวงตาของเธอถูกลวกด้วยของร้อน เธอละสายตากลับมาอย่างรวดเร็ว คล้ายว่าเธอต้องการจะพูดบางสิ่งแต่ก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดสิ่งใด
ทว่าหยางลี่เวยที่อยู่อีกด้านหนึ่งก็เอ่ยถามลูกสาวขึ้นด้วยสีหน้าร้อนรน
“เชียนโหรว นี่มันอะไรกัน! ผู้ชายคนนั้น…เธอ…เธอกำลังทำอะไรอยู่กันแน่ ฮะ!”
เฉินเชียนโหรวทรุดตัวนั่งอยู่บนพื้น ร่างกายสั่นสะท้านอย่างไม่อาจหักห้าม เห็นได้ชัดว่าไหล่บางที่เปลือยเปล่านั้นกำลังสั่นไม่หยุด
นาทีนั้นเธอโกรธจนแทบจะเป็นบ้า
โทสะและความเกลียดชังปะทุขึ้นอย่างบ้าคลั่งภายในใจ
ภาพนี้เธอจงใจจะถ่ายเอาไว้เยาะเย้ยยัยชั่วเฉินฝานซิงนั่น!
บนโลกนี้มีแค่เธอสองคนเท่านั้นที่รู้ว่ามีรูปแบบนี้อยู่
ตอนนี้เธอแทบจะไม่ต้องคิดอะไรมาก รูปนี้นังสารเลวนั่นจะต้องเป็นคนปล่อยให้หลุดออกมาแน่ๆ!
หากเป็นรูปต้นฉบับก็คงจะดีซะกว่า หากรูปผู้ชายตรงนั้นเป็นพี่เหิงก็คงจะดีซะกว่า แต่นังชั่วนั่นดันเอาโมเสกมาปิดหน้าพี่เหิงเอาไว้
ตอนนี้ ทุกคนต่างก็ไม่รู้ว่าคนคนนั้นคือซูเหิง พอเอามันมาป่าวประกาศในสถานการณ์แบบนี้ เธอจึงกลายเป็นนางแพศยาที่สวมเขาให้ซูเหิงไปในทันที
สวมเขา…
เฉินเชียนโหรวมองเต่าสีเขียวที่ถูกตัดต่อบนหน้าของซูเหิงด้วยสายตาเหี้ยมเกรียม นิ้วทั้งห้าของเธอจิกแน่นลงบนพื้นจนเล็บที่บรรจงทำมาอย่างพิถีพิถันแตกหัก เม็ดคริสตัลที่ประดับอยู่บนนั้นตกกระจายลงเกลื่อนพื้น
เฉินฝานซิง แกมันสารเลว! สารเลว!
เธอพยายามข่มโทสะในกายลง พลางแหงนดวงหน้าเล็กๆ บอบบางอันซีดสลดขึ้นมองซูเหิงด้วยความสับสน
“พี่เหิง...”
และในนาทีนั้นซูเหิงเองก็กำลังมีสีหน้าที่เคร่งขรึม ใบหน้าหล่อเหลากำลังมองเธอด้วยสีหน้าที่ซับซ้อนเสียยิ่งกว่าอะไร!
“เชียนโหรว ทำไมถึงมีรูปแบบนี้ออกมาได้”
ซูเหิงถามเสียงเย็น ทำเอาคนฟังหัวใจเต้นผิดจังหวะไปชั่วคณะ คำที่กำลังจะพูดออกไปเมื่อครู่ค้างเติ่งอยู่ในลำคอ
ทันใดนั้นเบื้องล่างเวทีก็ลุกฮือขึ้นอีกครั้ง
“คุณพระ ที่แท้ก็เป็นอย่างที่คนในเน็ตพวกนั้นว่าไว้ไม่ผิด เธอมองในตาของเฉินเชียนโหรวสิ…”
“อะไรๆ”
“รีบมองในตาเธอสิ!”
“ตาของเธอ รีบมองดีๆ!”
ตา?
เฉินเชียนโหรวชะงักนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะแหงนหน้าขึ้นมองหน้าจอ
เพียงแวบเดียว สมองของเธอก็ขาวโพลนไปอีกครั้ง ราวกับร่างทั้งร่างของเธอได้จมดิ่งอยู่ในอุโมงค์น้ำแข็ง ความหนาวเหน็บค่อยๆ เข้ากัดกินร่างกายของเธอระลอกแล้วระลอกเล่า
“พระเจ้าๆ ฉันเห็นแล้ว!”
“เหลือเชื่อจริงๆ ว่าจะได้เห็นข่าวแบบนี้!”
“ชาวเน็ตพวกนั้นก็จริงๆ เลยน้า ฮ่าๆ ฮ่า…สายตาดีชะมัด !”
“จริงด้วยแก ฉันเห็นโทรศัพท์แอปเปิลในตาเธอแล้ว! รูปพรรค์นี้ก็ยังจะเซลฟี่อีกเนอะ! พรืด ไม่กระดากอายบ้างเลยรึไง”
ตอนที่ 576 ซนอะไรขนาดนั้น!
ร่างของเฉินเชียนโหรวถูกแช่แข็งไปอีกครั้ง แต่กลับไม่กล้าเงยหน้าขึ้นสบตาซูเหิงอีก
หว่างคิ้วของซูเหิงพลันยกตัวขึ้นสูง ก่อนที่เขาจะข่มตาตัวเองแน่น
“ว่าไงนะ เซลฟี่?!”
สีหน้าของไช่จิ้งอี๋ถอดสีไปตามๆ กัน เธอมองไปยังจอภาพนั้น เพียงไม่นานใบหน้าของเธอก็เริ่มเปลี่ยนสี
เจียงหรงหรงพร้อมทั้งคนบ้านสกุลเฉินพลันรู้สึกว่าใบหน้าของตนนั้นร้อนผ่าวดั่งไฟจนแทบจะไม่มีหน้าไปสู้ใคร
ไม่ใช่แค่จะมีภาพที่ไม่น่าอภิรมย์เช่นนั้นหลุดออกมา แถมยังเป็นภาพที่เฉินเชียนโหรวถ่ายมันด้วยตัวเอง!
รูปภาพพรรค์นี้ มีอะไรให้น่าถ่ายนัก!
“ดูสิๆ ลองดูที่หน้าจอโทรศัพท์นั่นใหม่อีกทีสิว่ามีหน้าฝ่ายชายโผล่มารึเปล่า”
“ไหนฉันขอดูหน่อย…พรืด!”
“เป็นอะไร!”
“บนหน้าจอมีรูปผู้ชายอยู่ก็จริง แต่ตรงนั้นก็ถูกปิดไว้ด้วยโมเสกรูปเต่าเหมือนกัน! แม้แต่จุดที่ละเอียดอ่อนขนาดนี้ยังเก็บได้ทุกเม็ด…ฮ่าๆ ฮ่าๆ ใครกันนะที่ซนได้ขนาดนี้! ฉันขำจะตายอยู่แล้ว!”
“ฮ่าๆ ฮ่าๆ ฮ่า นี่มันฆ่ากลุ่มสาวกล้องจุลทรรศน์อย่างพวกเราชัดๆ!”
“สุดยอดจริงๆ คนคนนี้…”
“ฮ่าๆ ฮ่าๆ ฉันชักจะชอบคนที่แต่งรูปนี้สะแล้วทำไงดี น่ารักเกิน!”
งานหมั้นที่ใครก็ต่างจับตามอง บัดนี้มันกลับกลายเป็นเรื่องตลกครั้งใหญ่ไปอีกครั้ง!
…
“เพราะงั้น คุณหนูเฉิน คุณเปิดเผยได้ไหมว่า ผู้ชายในรูปนี่เป็นใคร”
“…”
เมื่อเห็นว่าเฉินเชียนโหรวเฉยเมยและไม่มีทีท่าว่าจะตอบ นักข่าวจึงหันไปตั้งคำถามกับซูเหิงแทน
“คุณชายซู ว่ากันว่าเมื่อคืนคุณควักเงินเก้าสิบล้านเพื่อประมูลแหวน My Queen วงหนึ่งในงานการกุศลแล้วขอคุณก็หนูเฉินแต่งงานตรงนั้น ตอนนี้คุณคิดว่าเงินเก้าสิบล้านที่เสียไปคุ้มค่ารึเปล่า”
สองมือของซูเหิงกำเข้าหากันแน่น เส้นเลือดสีเขียวปรากฏขึ้นมาให้เห็นตรงขมับ
เขาลดสายตาลงอย่างเชื่องช้า สายตาที่จ้องมองไปยังเฉินเชียนโหรวนั้นเต็มไปด้วยความผิดหวัง
เหมือนว่าเธอจะรับรู้ได้ถึงสายตาของซูเหิงที่ส่งมา เฉินเชียนโหรวจึงค่อยๆ แหงนหน้าขึ้น นัยน์ที่ถูกส่งมายังซูเหิงเต็มไปด้วยหยาดน้ำตาที่เจิ่งนอง
“พี่เหิง...”
ซูเหิงข่มตาลงอีกครั้ง มองมือกำเข้าหากันแน่นยิ่งกว่าเดิม เขาออกแรงกัดฟันจนทั้งสองแก้มขึงตึง
เนิ่นนาน กว่าที่เขาจะค่อยๆ เอ่ยขึ้น
“ผู้ชายในรูปคนนั้น…เป็น…เป็นผมเอง…”
ซูเหิงเค้นน้ำเสียงออกมาอย่างยากลำบาก
เขารู้สึกได้แค่เพียงว่าศักดิ์ศรีทั้งชีวิตนี้ของเขาได้หมดสิ้นลงไปแล้ว
เขาคือผู้ชายที่นอนเปลือยเปล่าอยู่ข้างๆ เฉินเชียนโหรวและโดนปิดบังใบหน้าไว้ด้วยโมเสกรูปเต่าคนนั้น!
ทั้งหมดนี่ช่างน่าอัปยศอย่างถึงที่สุด เฉินเชียนโหรวรับรู้ได้ถึงความอดกลั้นของเฉินเชียนโหรว ความลนลานจึงเพิ่มสูงขึ้นในใจ
เมื่อฝูงชนได้ยินเช่นนั้น ก็พากันตะลึงงัน
“คุณชายซู คุณพูดแบบนี้เพื่อปกป้องคุณหนูเฉินรึเปล่า หรือว่าเพื่อไม่ให้ตัวเองลำบากใจจนเกินไปถึงต้องยอมรับว่านั่นเป็นตัวคุณเอง!”
“ไม่ นั่นคือผม” ซูเหิงเอ่ยเสียงเย็น “คำตอบที่คุณอยากได้ผมก็ตอบคุณไปแล้ว ดังนั้น ช่วยลบรูปนั่นไปก่อนจะได้ไหม”
นักข่าวคนนั้นเลิกคิ้วขึ้น เขาหัวเราะพลางเอ่ยว่า
“คุณชายซู ผมรู้ว่าไม่ควรสาวไส้ให้กากิน แต่คุณคงจะทราบดีนะว่า ขืนคุณพูดโกหกไปตอนนี้แล้วเกิดเรื่องมันแดงขึ้นมา เมื่อถึงวันนั้นมันจะดูไม่ได้ยิ่งกว่านี้! คุณแน่ใจนะว่าผู้ชายในรูปนี้คือคุณจริงๆ!”
“ครับ!” ซูเหิงเอ่ยขึ้นอย่างหนักแน่น สายตาของเขาดึงเฉินเชียนโหรวขึ้นจากพื้น
“นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของเรา คุณอย่ามาได้คืบจะเอาศอก! ไม่งั้นจะมาโทษว่าผมใช้กฎหมายแก้ไขปัญหาไม่ได้!”
“คุณชายซู ในภาพนั้นคุณหนูเฉินเป็นคนถ่ายเอาไว้เอง ในเมื่อคุณหนูเฉินเป็นคนถ่าย แล้วทำไมรูปมันถึงหลุดไปอยู่ในเน็ตได้ล่ะ นี่ไม่เกี่ยวอะไรกับผมเลยสักนิด จะว่าไปการทำแบบนี้ ก็เพื่อคุณและสกุลซูนะ ถึงยังไงผมก็ไม่รู้สักหน่อยนี่ว่าผู้ชายข้างๆ เฉินเชียนโหรวคือคุณ…”