กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 186

เมื่อเจคอบเห็นว่าทุกคนกำลังรอครอบครัวของเขา เขาก็ก้มหัวลงอย่างรวดเร็วพร้อมกับทักทายแม่ และพี่ชายด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า

คริสโตเฟอร์แสร้งทำเป็นไม่ได้ยินเขา และเพิกเฉยต่อเขาโดยไม่พูดอะไรเลย

คุณท่านวิลสันพยักหน้าเบา ๆ

เจคอบรีบถามว่า “แม่ครับทำไมวันนี้คุณแม่ถึงขอให้เรามาที่นี่ล่ะครับ? มีอะไรหรือเปล่า?”

“พอดีฉันอยากจะถามลูกบางอย่าง ลูกเป็นเจ้าของวิลล่าในธอมป์สัน เฟิร์สใช่ไหม?” คุณท่านวิลสันถามอย่างเย็นชา

ในเวลานี้เจคอบรีบตอบว่า “ใช่ครับแม่ พอดีคุณไวท์ให้วิลล่าแก่ชาร์ลีเพราะเขาให้คำแนะนำเกี่ยวกับฮวงจุ้ยมาครับ”

“คำแนะนำเกี่ยวกับฮวงจุ้ย?” แฮโรลด์ตะคอกก่อนที่เขาจะพูดว่า “ถ้าชาร์ลีได้วิลล่าจริง ๆ เพราะเขาแค่ให้คำแนะนำเกี่ยวกับฮวงจุ้ยกับใครบางคน งั้นทุกคนในตระกูลวิลสันก็ควรจะลาออกจากงาน และทำงานเป็นปรมาจารย์ด้านฮวงจุ้ยกันไปหมดแล้ว!”

ทุกคนในห้องนั่งเล่นตะคอกเมื่อได้ยินสิ่งนี้

เจคอบทำได้เพียงแค่กลั้นหัวเราะเมื่อได้ยินญาติ ๆ เยาะเย้ยเขา

ในทางตรงกันข้ามคริสโตเฟอร์หัวเราะก่อนที่เขาจะพูดว่า “แม่ครับ ไม่ว่าชาร์ลีจะเป็นคนแบบไหนและไม่ว่าเขาจะทำอะไรเพื่อให้ได้มาซึ่งวิลล่า คุณไวท์เองก็ได้โทรมาชี้แจงว่าเขาเป็นคนที่ให้วิลล่าเป็นของขวัญกับชาร์ลี ดังนั้นคุณแม่ไม่จำเป็นต้องบังคับให้เจคอบอธิบายว่าพวกเขาได้วิลล่ามาอย่างไรดีกว่า”

เจคอบมองตามอย่างรำคาญใจเพราะเขารู้สึกขอบคุณมากในเวลานี้

พี่ชายของเขามักจะไม่สนใจเขา และทำให้เขาผิดหวัง แต่คาดไม่ถึงว่าวันนี้เขาพูดแทนเขาจริง ๆ !

คริสโตเฟอร์ยังคงยิ้มต่อไปในขณะที่เขาคุยกับคุณท่านวิลสัน “แม่ไม่ต้องถามเจคอบหรอกครับว่าวิลล่าเป็นอย่างไร เราไม่มีอะไรต้องกังวลเนื่องจากคุณไวท์ชี้แจงแล้วว่าเขาให้ชาร์ลีวิลล่าเป็นของขวัญ”

“ก็ได้” คุณท่านวิลสันพยักหน้าก่อนที่เธอจะหันกลับไปมองเจคอบ “เจคอบ พี่ชายของลูกกำลังวางแผนที่จะจัดเตรียมข้อเสนอการแต่งงานกับตระกูลโทมัส เขาตั้งใจจะจับคู่แฮโรลด์กับลอเรน ลูกคิดอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้?”

“นั่นเป็นสิ่งที่ดีครับ” เจคอบตอบขณะที่เขายิ้ม “ตระกูลโธมัสมีชื่อเสียงมากในเมืองหลวง ถ้าแฮโรลด์สามารถแต่งงานกับลอเรนได้จริง ๆ มันจะเป็นประโยชน์อย่างมากสำหรับตระกูลวิลสัน”

“ใช่ มันจะเป็นสิ่งที่ดีสำหรับตระกูลวิลสัน จริง ๆ ” คุณท่านวิลสันถอนหายใจก่อนที่เธอจะพูดต่อ “ อย่างไรก็ตาม ฉันรู้สึกราวกับว่าตระกูลวิลสันไม่มีทางเทียบได้กับตระกูลโธมัส แม้ว่าพี่ชายของลูกจะมีใจที่จะขอให้ลอเรนจับคู่กับแฮโรลด์ แต่เขาก็ไม่กล้าเข้าใกล้ตระกูลโธมัสหรอกนะ”

เจคอบพยักหน้าอย่างจริงจังก่อนที่เขาจะพูดว่า “แม่ครับ พูดตามตรงผมคิดว่าลอเรนจะไม่สนใจแฮโรลด์ด้วยเช่นกันนะครับ”

การแสดงออกบนใบหน้าของแฮโรลด์เปลี่ยนไปทันที และเขาก็โพล่งออกมา “คุณลุงคนที่สองคุณหมายความว่าไง?!”

ในเวลานี้ จู่ ๆ เจคอบก็ตระหนักได้ว่าเขาพูดอะไรผิด และเขาก็พยายามแก้ไขอย่างรวดเร็ว “โอ้ สิ่งที่ฉันหมายถึงก็คือตระกูลวิลสันไม่สามารถเทียบได้กับตระกูลโธมัสได้เลยไงล่ะ”

คุณท่านวิลสันตอบเพียงว่า “ถ้าเราต้องอาศัยอยู่ในวิลล่าที่ใหญ่ที่สุด และหรูหราที่สุดในโอลรัส ฮิลล์ล่ะก็ ตระกูลโธมัสจะไม่ดูถูกเรา เมื่อพวกเขามาเยี่ยมเราที่ โอลรัส ฮิลล์ ในฐานะแขกของเรา”

เจคอบจ้องมองแม่ของเขาด้วยสีหน้าประหลาดใจ “แม่ครับ นี่แม่ตั้งใจจะซื้อบ้านหลังใหม่เหรอครับ?”

คุณท่านวิลสันตอบกลับอย่างรวดเร็วว่า “พอดีฉันหวังว่าจะได้ย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านหลังใหญ่ และใหม่กว่านี้ แต่น่าเสียดายที่ฉันมีเงินไม่พอที่จะทำเช่นนั้น”

ทันทีที่เจคอบได้ยินคำพูดของแม่ เขารีบพูดว่า “แม่ครับ ถ้าแม่ต้องการเงิน ผมยังพอมีเงินประมาณหนึ่งล้านดอลลาร์ที่ผมสามารถให้แม่ได้นะ”

คุณท่านวิลสันตะคอกทันที “นี่ลูกรู้หรือไม่ว่าค่าใช้จ่ายของวิลล่ามีตั้งแต่หลายสิบล้านไปจนถึงหลายร้อยล้าน ฉันจะทำอะไรได้บ้างกับเงินหนึ่งล้านดอลลาร์?”

หลังจากนั้นเธอก็จงใจพูดว่า “เจคอบครอบครัวของคุณไม่มีบ้านพักพร้อมอยู่ในธอมป์สัน เฟิร์สหรือไง?”

“ใช่ เรามีครับ” เจคอบตอบด้วยความงุนงงเพราะเขาไม่รู้ว่าเธอหมายถึงอะไร “แล้วทำไมเหรอครับ?”

“นี่ลูกหมายถึงอะไร?” หญิงชราตอบอย่างไม่มีความสุข “ฉันเป็นแม่ของแกนะ! ลูกจะทนเห็นฉันอาศัยอยู่ในบ้านหลังเก่านี้มาหลายปีได้หรือไงกัน? ตอนนี้ลูกเป็นเจ้าของวิลล่าที่ใหญ่ที่สุด และหรูหราที่สุดในธอมป์สัน เฟิร์สแล้วลูกจะไม่ให้เกียรติฉัน และมอบวิลล่าหลังนั้นให้ฉันเพื่อที่ฉันจะได้อยู่ที่นั่นแทนเลยใช่ไหม?”