“หอประมูล?”
กู้ชูหน่วนรู้สึกสนใจขึ้นมาอยู่บ้าง
หลังจากข้ามมายังโลกใบนี้นางยังไม่เคยไปที่หอประมูลเลย
นางนั่งย่อตัวพร้อมกระพริบตาดวงใสงดงามราวกับหินอันดำสนิทและยิ้มเป็นรูปพระจันทร์เสี้ยว “ท่านอ๋อง ไม่งั้นท่านพาข้าไปเปิดหูเปิดตาหน่อยนะ”
“หอประมูลเฟิงเซียงข้าก็ไม่เคยไป”
เอ่อ……
หอประมูลใหญ่เช่นนี้เขากลับไม่เคยไปมาก่อน?
“งั้นพวกเราก็เข้าไปเปิดหูเปิดตาให้มากพร้อมๆกันเถอะ”
กล่าวแล้วกู้ชูหน่วนก็เข็นรถเข็นด้วยตนเองไปทางด้านหอประมูลเฟิงเซียง
หอประมูลคนแน่นขนัดแต่ไม่ได้หมายความว่าทุกคนจะสามารถเข้าไปได้ ผู้ที่ต้องการเข้าไปจะต้องจ่ายเงินหนึ่งพันตำลึงเสียก่อน
กู้ชูหน่วนและคนอื่นๆจ่ายเงินแล้วและก็ได้เข้าไปในหอประมูลแล้วแต่ว่ากลับไม่มีคุณสมบัติที่จะเข้าไปในห้องส่วนตัว
ชิงเฟิงต้องการเปิดเผยฐานะของเขาแต่กู้ชูหน่วนขวางเอาไว้
“สิ่งใดก็ต้องอาศัยสถานะก็ไม่สนุกสิ ที่นั่งทั่วไปก็ไม่เลวคนเยอะครึกครื้นดี”
ชิงเฟิงไม่กล้าตอบ นายท่านมักจะไม่ชอบสถานที่ที่มีผู้คนครึกครื้นนัก ดังนั้นแม้ว่านายท่านจะมีฐานะเป็นถึงเทพเจ้าแห่งสงครามแต่ผู้ที่เคยเห็นนายท่านกลับมีจำนวนไม่มาก
ที่นั่งธรรมดาของหอประมูลมีผู้คนมากมายซะจนเขากลัวว่านายท่านจะไม่เคยชิน
เยี่ยจิ่งหานสงบนิ่ง เพียงแค่กล่าวเสียงเบาว่า “อยู่ที่นี่เถอะ”
“พ่ะย่ะค่ะ”
หอประมูลแบ่งออกเป็นสามชั้น
ชั้นแรกเป็นที่นั่งธรรมดา ชั้นสองเป็นที่นั่งส่วนตัว และชั้นที่สามนั้นว่ากันว่าไม่มีใครสามารถขึ้นไปได้และไม่มีใครรู้ว่าชั้นสามเป็นอย่างไร
โต๊ะการประมูลอยู่ตรงด้านหน้าของชั้นหนึ่ง จากห้องส่วนตัวชั้นบนสามารถมองเห็นทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับโต๊ะประมูลได้ชัดเจน แต่ว่าที่นั่งธรรมดาตรงชั้นหนึ่งทำได้เพียงยืดคอเท่านั้น
สายตาอันเฉียบคมของกู้ชูหน่วนสังเกตเห็นว่าเสนาบดีกู้ กู้ชูอวิ๋นและเจ๋ออ๋องก็มา
นอกจากพวกเขาแล้วยังมีซั่งกวนฉู่ด้วย
เสนาบดีกู้นั่งอยู่ตรงที่นั่งธรรมดาชั้นที่หนึ่งขณะที่เจ๋ออ๋องและซั่งกวนฉู่อยู่ในห้องส่วนตัวบนชั้นสอง หากมิใช่ว่าพวกเขาเดินผ่านไปโดยบังเอิญเกรงว่านางก็ไม่ทันได้สังเกต
“ได้ยินมาว่าการประมูลในครั้งนี้มียาบำรุงเลือดขั้นที่สอง ไม่ว่าจะได้รับบาดเจ็บสาหัสแค่ไหนเพียงแค่ทานเข้าไปก็จะสามารถฟื้นตัวได้ในทันที”
“ยิ่งกว่านั้นได้ยินมาว่ายังมีไข่มุกเหวินหยวน ไข่มุกเหวินหยวนเป็นยารักษาคุณภาพสูง ทั่วทั้งใต้หล้ามีเพียงสองเม็ดเท่านั้น เม็ดหนึ่งอยู่ในพระหัตถ์ของจักรพรรดินีฉู่ อีกเม็ดหนึ่งอยู่ในมือของหัวหน้าสำนักศึกษาวังหลวง แต่ว่าก่อนที่หัวหน้าสำนักศึกษาจะถูกสังหารก็ได้มอบไข่มุกเหวินหยวนให้กับฆาตกรเยี่ยเฟิงไปแล้ว เพียงแต่ไม่รู้ว่าเหตุใดถึงมาอยู่ในมือของหอประมูลเฟิงเซียงได้”
“เจ้าก็บอกว่าเยี่ยเฟิงเป็นฆาตกรสังหารคน บางทีเยี่ยเฟิงอาจจงใจให้ได้รับความโปรดปรานจากหัวหน้าสำนักศึกษาแล้วหลอกเอาไข่มุกเหวินหยวน จากนั้นก็นำไข่มุกเหวินหยวนไปขายและสังหารหัวหน้าสำนักศึกษา”
“นี่เป็นไปไม่ได้หรอกมั้ง มีข่าวลือว่าเยี่ยเฟิงไม่ใช่ฆาตกรไม่ใช่หรือ?”
“ข่าวลือก็ไม่ใช่เรื่องจริงสักหน่อย ในความคิดข้าเยี่ยเฟิงผู้นั้นไม่ใช่คนดีอันใดเป็นแน่”
“……”
กู้ชูหน่วนฟังพวกเขาวิพากษ์วิจารณ์กันแล้วสีหน้าก็ค่อยๆหมองลง
“ตึงตึงตึง……”
เสียงเคาะเครื่องบอกเวลาดังขึ้นเป็นการส่งสัญญาณการเริ่มต้นการประมูลอย่างเป็นทางการขึ้น
หญิงสาวหน้าตางดงามผู้หนึ่งเดินบิดตัวอย่างมีเสน่ห์และค่อยๆขึ้นมาพร้อมกับยิ้มอย่างอ่อนหวานมีเสน่ห์
“ยินดีต้อนรับทุกท่านเข้าร่วมสู่หอประมูลเฟิงเซียง ข้าคือเสี่ยวลู่และวันนี้จะเป็น
ผู้จัดงานการประมูลให้ทุกท่านในวันนี้”
มือของกู้ชูหน่วนซึ่งถือถ้วยอยู่ได้สั่น
คำกล่าวเปิดงานนี้เหตุใดถึงได้ดูเหมือนพิธีกรในยุคปัจจุบันมากเช่นนี้?
หูของนางแว่วหรือเปล่า?
“ทุกคนคงจะรู้กฎของหอประมูลเฟิงเซียงแล้ว ประการแรกไม่ว่าจะเป็นสิ่งของประมูลใดผู้ประมูลราคาสูงสุดจะเป็นผู้ชนะ ประการที่สองผู้ที่ประมูลสิ่งของได้พวกเราหอประมูลเฟิงเซียงจะรับผิดชอบคุ้มกันส่งให้ตลอดทางเพื่อให้พวกท่านถึงจุดหมายปลายทางได้อย่างปลอดภัย”
กู้ชูหน่วนเอียงศีรษะแล้วกล่าวว่า “หอประมูลเฟิงเซียงนี้มีที่มาที่ไปอย่างไรถึงได้กล้าโอ้อวดด้วยตนเองว่าจะคุ้มกันแขกกลับไปอย่างปลอดภัย หากว่าระหว่างทางไม่สามารถคุ้มกันได้และถูกปล้นไปหล่ะ?”
ชิงเฟิงกล่าวว่า “เจ้าของผู้อยู่เบื้องหลังหอประมูลเฟิงเซียงเป็นเจ้าของหออันดับหนึ่งในใต้หล้า”