หวางหงราวกับเห็นผี น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก
ความตกใจก่อตัวขึ้นบนใบหน้าของเขา ดวงตาของเขาเบิกกว้างและจ้องไปที่เย่เซิ่งเทียนอย่างสยองขวัญ
เสียงของเขาดึงดูดความสนใจของคนในตระกูลหวางทันที
นายหญิงใหญ่หวางเงยหน้าขึ้นและเห็นเย่เซิ่งเทียนแล้วเช่นกัน
อีกทั้งรูปอาลัยนั่นก็คือลูกชายคนรองของเธอเอง!!!
เป็นไปได้ยังไง?
เป็นไปได้ยังไง?
ทำไมถึงเป็นเย่เซิ่งเทียนอีกแล้ว?
ทำไมรูปอาลัยถึงเป็นรูปลูกชายคนรองของเธอ?
ไหนบอกว่าเป็นการฝังผู้อาวุโสของเจ้าเทพไม่ใช่หรือ?
ทำไมถึงกลายเป็นเย่เซิ่งเทียนไปได้?
“แต่ไหนแต่ไรมาก็เป็นฉันเสมอ”
เย่เซิ่งเทียนเอ่ยเสียงเรียบ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความล้อเลียน
การแสดงออกของคนตระกูลหวางในเวลานี้ ช่างแพรวพราววิเศษอย่างยิ่งจริงๆ
แม้แต่นักแสดงที่เก่งที่สุด ก็ยังไม่สามารถแสดงสีหน้าที่ซับซ้อนเช่นนี้ได้
“พวกเธอกล้าดียังไงแอบอ้างชื่อของเจ้าเทพ มาฝังหวางหงจื้อ?”
อาสะใภ้สามดูเหมือนจะค้นพบความลับบางอย่าง เธอร้องโหวกเหวกขึ้นราวกับเป็ด “จะต้องเป็นพวกเธอที่ได้ยินว่าวันนี้เจ้าเทพจะมาฝังผู้อาวุโสของเขาในดินแดนบรรพบุรุษตระกูลหวาง ดังนั้นก็เลยคิดจะใช้โอกาสนี้ในการปะปนเข้ามาและฝังหวางหงจื้อ”
เมื่อพูดแบบนั้น มีคนไม่น้อยในตระกูลหวางตื่นตัวขึ้นทันที
จะต้องเป็นแบบนี้แน่
นายหญิงใหญ่หวางมีสีหน้าดูไม่ได้ถึงขีดสุด เธอกัดฟันและพูดว่า “เย่เซิ่งเทียนเคยช่วยชีวิตเจ้าเทพเอาไว้ ถ้าเขาไปร้องขอเจ้าเทพ เจ้าเทพจะต้องตอบรับแย่ แต่ว่า เรื่องนี้ไม่มีทางเป็นไปได้ ถึงเจ้าเทพตอบรับแล้วก็ไร้ประโยชน์ นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของตระกูลหวาง หวางหงจื้อถูกฆ่าตาย เขาไม่สามารถเข้าไปในหลุมฝังศพของบรรพบุรุษได้!”
เย่เซิ่งเทียนมองเธออย่างเงียบ ๆ และไม่พูดอะไร
เขามองดูเจ้าปูที่ทั้งชั่วร้ายและยโสโอหังอย่างเย็นชา มองดูว่ามันจะอาละวาดไปได้นานสักแค่ไหน
นายหญิงใหญ่หวางก็คือปูบ้าอำนาจตัวนั้น!
“แม่ ทำไมคุณถึงช่างใจแข็งนัก!”
ในที่สุดหลี่หลานก็โพล่งออกมา ในอดีตเธอเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตนและไม่เคยกล้าที่จะโต้แย้งกับนายหญิงใหญ่มาก่อน
แต่ว่า หลายปีที่ผ่านมานี้ เธอทนมามากพอแล้ว!
เดิมทีเธอไม่ใช่ผู้หญิงที่มีนิสัยไร้เหตุผลอะไร
แต่ว่า เธอถูกตระกูลหวางบังคับให้ต้องกลายไปเป็นผู้หญิงไร้เหตุผล!
หลี่หลานแทบจะคำรามถามออกมา “หงจื้อเป็นลูกชายของคุณนะ เขาเป็นลูกแท้ๆของคุณเอง! คุณลำเอียงฉันยอมได้ คุณไม่ปฏิบัติต่อฉันและซีเอ๋อร์เหมือนคนตระกูลหวางฉันเองก็ยอมได้ แต่ว่าทำไมคุณถึงไม่ยอมให้หงจื้อถูกฝังในหลุมศพของบรรพบุรุษ? มีแม่แบบคุณด้วยหรือไง? แม้กระทั่งลูกชายของตัวเองก็ยังไม่ให้เขาได้พักผ่อนอย่างสงบ? แม่แบบนี้ คุณไม่คู่ควร!”
ในที่สุด อารมณ์ทั้งหมดของหลี่หลานก็ระเบิดออกมา
วันนี้เธอจะไปถามนายหญิงใหญ่ให้ชัดเจน
เธอต้องการทวงความยุติธรรมให้สามีที่ตายไปของเธอ!
“เธอ นี่เธอถึงกับกล้าพูดกับฉันแบบนี้ เธอมันเป็นตัวอะไรกัน!”
นายหญิงใหญ่หวางโกรธจัดอย่างยิ่ง เธออยากจะเข้าไปทุบที่หลี่หลานที่กล้ามาถามเธอแบบนี้
นี่มันแทบจะตาลปัตรไปหมดแล้ว!
“ลูกของฉัน ฉันจะจัดการยังไงก็ได้ตามใจชอบ เขาถูกรถชนตาย หากฝังในหลุมศพของบรรพบุรุษก็จะเป็นการทำลายฮวงจุ้ย ฉันจะไม่มีวันให้ได้ถูกฝังอยู่ในหลุมศพของบรรพบุรุษเป็นอันขาด!”
หลี่หลานหัวเราะขึ้นมา เธอหัวเราะอย่างน่าสังเวช
เธอจ้องมองไปที่นายหญิงใหญ่ จากนั้นก็พุ่งออกไปตะโกนขึ้น “คุณอย่าลืมล่ะ ใครกันที่ทำให้คุณมีชีวิตดีๆสุขสบายได้ คุณมันแทบจะเป็นคนแก่เลอะเลือนจิตใจโหดเหี้ยม คุณมันไม่คู่ควรจะเป็นแม่คน คุณไม่คู่ควร!!!”
“เธอ เธอ เธอ…”
นายหญิงใหญ่หวางโกรธจนตัวสั่นและพูดอะไรไม่ออก เธออ้าปากหอบค้าง ราวกับว่าจะเป็นลมไปได้ทุกเมื่อ
“ฉัน ฉันจะฆ่าแก”
นายหญิงใหญ่หวางยกไม้เท้าขึ้นและพุ่งเข้าไปตีหลี่หลานที่ศีรษะ
หลี่หลานคว้าไม้เท้าเอาไว้แล้วโยนลงบนพื้น ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา จากนั้นก็พูดอย่างเย็นชาว่า “ฉันไม่ได้เป็นคนตระกูลหวางของพวกคุณแล้ว คุณมีคุณสมบัติอะไรมาตีฉัน ก่อนหน้านี้ฉันเคยให้เกียรติคุณ เรียกคุณว่าแม่ ตอนนี้ คุณมีคุณสมบัติอะไรให้ฉันเคารพคุณไม่ทราบ? คุณคู่ควรหรือไง? “