ยอดเต๋าแห่งโอสถ!

 

“พี่ใหญ่หยวน!”

 

“พี่ใหญ่!”

 

“ท่านอาจารย์!”

 

 

……………………

 

 

หลากหลายสุ้มเสียงตะโกนดังลั่นพร้อมเพรียงด้วยความวิตกกังวลสุดขีด

กระทั้งหม้อหลอมราชามังกรที่เป็นเครื่องรางศักดิ์สิทธิ์เสมือนยังไม่สามารถทนต่อขุมพลังนี้ได้ จนระเบิดไม่เหลือซาก!

เศษหม้อหลอมราชามังกรชิ้นเล็กน้อยน้อยกระจัดกระจายไปทั่วทุกหนแห่ง แรงระเบิดซัดดีดกระเด็นใส่ทุกคนโดยรอบอย่างแรง

คุนหวูเพียงโบกมือเล็กน้อย ป้องปัดเศษหม้อหลอมและแรงระเบิดเบี่ยงวิถีออกไป

 

แต่นั้นมิใช่สาระสำคัญไม่!

สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือ หากปราศจากหม้อหลอมแล้ว เย่หยวนยังจะหลอมกลั่นโอสถได้อย่างไร?

 

เมื่อทุกคนพยายามเพ่งมองเบื้องหน้าโดยละเอียด พวกเขาก็อดประหลาดใจมิได้!

ตรงหน้าเย่หยวนปรากฏเป็นพลังไร้สภาวะประกอบรวมกันคล้ายแผนภาพไท่จี๋

ซึ่งใจลางแผนภาพไท่จี๋ปรากฏเป็นหัวเชื้อสมุนไพรวิญญาณทั้งเก้าที่กำลังถูกขัดเกลาให้บริสุทธิ์โดยเพลิงบัวฟ้าขจัดจันทร์ขาวอยู่!

 

แผนภาพไท่จี๋นี้มีความซับซ้อนอย่างหาที่เปรียบไม่ เย่หยวนใช้เวลาสรรสร้างสิ่งนี้ก่อนที่หม้อหลอมราชามังกรจะระเบิด

 

เย่หยวนในปัจจุบันเข้าสู่สภาวะเข้าญาณ ดำดิ่งสู่ห้วงสมาธิขั้นสุด

 

ทั้งๆที่เย่หยวนกำลังหลอมกลั่นโอสถอยู่ต่อหน้าต่อตา ทว่าเสี่ยวหลู่หยานและที่เหลือทั้งหมดดั่งรู้สึกฝันไป

มันราวกับว่า เย่หยวนไม่ได้ยืนอยู่ตรงหน้าจริงๆ!

แต่ความคลุมเครือเช่นนี้ ทำให้พวกเขาทุกคนกลายเป็นคนโง่งมในบัดดล

เย่หยวนที่พยายามอย่างหนัก ทั้งหมดก็เพื่อให้กำเนิดศาสตร์แห่งสวรรค์!

 

ปรากฏการณ์เช่นนี้ช่างน่าเหลือเชื่อเกินไป

 

“ยอดเต๋าแห่งโอสถ! นั้นมันยอดเต๋าแห่งโอสถในตำนาน! ฮ่าฮ่าฮ่า…ข้าไม่คิดไม่ฝันเลยว่า เรื่องมหัศจรรย์เช่นนี้จะเกิดขึ้นจริงในดินแดนของตาแก่จอมเทพนิรันดร์นี่! ตาแก่ หน่อ ตาแก่…กระทั้งข้ายังคาดไม่ถึง โลกที่กำลังล้มสลายของเจ้ากลับสามารถให้กำเนิดยอดบุคคลเช่นนี้ได้! ข้าหวังว่าเจ้าจะเห็นภาพฉากนี้บนสรวงสวรรค์ เด็กคนนี้ช่างน่าเหลือเชื่อจริงๆ!”

ทันทีทันใด คุนหวูโพล่งหัวเราะลั่นด้วยความชอบใจ

 

เสี่ยวหลู่หยานและที่เหลือหันควับตามเสียงหัวเราะด้วยความประหลาดใจ เห็นได้ชัดว่า ทุกคนในยามนี้กำลังฉงนใจอย่างยิ่งว่าเกิดอะไรขึ้นกับเย่หยวนกันแน่

 

“ท่านอาวุโส ยอดเต๋าแห่งโอสถคืออะไร…โปรดแถลงไขให้ทราบ?”

เสี่ยวหลู่หยานเอ่ยถามขึ้นด้วยความงุนงง

 

สายตาของคุนหวูที่กำลังจับจ้องเย่หยวนแปรเปลี่ยนไปเล็กน้อย

ก่อนหน้านี้เขายังกล่าวชื่นชมเย่หยวนไม่หยุดปาก ทว่ายามนี้กลับเงียบเสียงลงในบัดดล

ไม่มีแม้แต่จะปริปากเอ่ยใดๆออกมา

คุนหวูมีอายุเท่าใดเกรงว่ามีเพียงสวรรค์ที่ทรงทราบ และเขาจะต้องดำรงอยู่มาเนินนานเพียงใดถึงสามารถเผ้าดูหลากหลายชีวิตตั้งแต่ดินแดนพฤกษานิรันดร์ถือกำเนิดและใกล้ดับสูญอย่างในปัจจุบัน?

 

ในสายตาของเขา สิ่งมีชีวิตบนดินแดนพฤกษานิรันดร์กลับไม่นับเป็นอันใดเลย

เวลานี้ไม่มีใครทราบ คุนหวูกำลังนึกคิดอย่างไร

 

“เห็นแผนภาพไท่จี๋ตรงนั้นไหม?”

คุนหวูกล่าว

 

เสี่ยวหลู่หยานยืนแข็งทื่อไปครู่หนึ่งก่อนกล่าวว่า

“ผู้เยาว์เห็น นั้นคงเป็นค่ายกลที่ท่านอาจารย์สร้างขึ้นสำหรับหลอมกลั่นโอสถ?”

 

คุนหวูหัวเราะเล็กน้อยและกล่าวว่า

“ค่ายกล? ฮ่าฮ่าฮ่า…นั้นไม่ใช่ค่ายกล! มันคือศาสตร์แห่งสวรรค์ของดินแดนพฤกษานิรันดร์ เป็นศาสตร์แห่งสวรรค์ที่ยังหลงเหลืออยู่!”

 

“ศะ-ศาสตร์แห่งสวรรค์!! ท่านอาวุโสอย่าอำผู้เยาว์เลย?”

ริมฝีปากบางของเสี่ยวหลู่หยานถึงกับสั่นเทา ดวงเนตรงามโพล่งเบิกกว้างด้วยความตะลึงสุดขีด

นี่มิใช่เพียงแค่นางเท่านั้น ทุกคนที่อยู่โดยรอบล้วนตื่นตกใจแทบกระโดด พวกเขาคิดว่าคุณหวูผู้นี้กำลังล้อเล่นอยู่แน่นอน

ศาสตร์แห่งสวรรค์คือสิ่งใดกัน?

นั้นคือสิ่งที่หายสาบสูญไปตั้งแต่เมื่อหนึ่งแสนปีก่อนแล้ว!

มันเป็นสิ่งที่ไม่มีตัวตนอีกต่อไป!

 

เหล่านักสู้สามารถทำได้เพียงเรียรรู้และทำความเข้าใจต่อศาสตร์แห่งสวรรค์ แต่กลับมีใครบางคนสามารถระดมเรียกมันขึ้นมาได้และใช้มันเพื่อหลอมกลั่นโอสถ?!

นี่…นี่ช่างไร้สาระเกินไป!!

เรื่องเช่นนี้ไม่มีวันเป็นไปไม่ได้ ไม่มีทางเป็นไปได้แน่นอน

 

 

ทว่าคุนหวูพลันยิ้มและกล่าวขึ้นอย่างเฉยเมยว่า

“ศาสตร์แห่งสวรรค์มิได้ลึกลับอย่างที่พวกเจ้าจินตนาการไว้เลย ศาสตร์แห่งสวรรค์ที่พวกเจ้าบ่มเพาะฝึกปรือ ทั้งหมดเป็นเพียงเต๋าของคนอื่น! เนื่องจากดินแดนพฤกษานิรันดร์แห่งนี้เป็นของตาแก่จอมเทพนิรันดร์ ดังนั้นสิ่งที่พวกเจ้าทั้งหมดบ่มเพาะคือเต๋าของตาแก่นั้น ตราบใดที่พวกเจ้ายังมัวหมกตัวอยู่ในดินแดนพฤกษานิรันดร์แห่งนี้ พวกเจ้าจะไม่สามารถเอาชนะความเป็นจริงได้เลย หากกล่าวตามตรง พวกเจ้ายังก้าวไม่ถึงหนึ่งส่วนหมื่นของตาแก่นั้นเลยด้วยซ้ำ”

 

ทุกคนที่ได้ฟังดังนั้นต่างสบสายตากันไปหาดั่งว่าต้องการสรรหาวาจามาหักล้าง แต่ท้ายที่สุดก็ไม่สามารถปฏิเสธได้เลย

ทุกคำกล่าวของคุนหวูได้แสดงให้เห็นถึงสถานะของเขาที่อยู่เหนือจินตนาการไปแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้นเอง หากพินิจจากรูปการร์โดยรวม พวกเขาก็ตระหนักได้ทันทีว่า สิ่งที่คุนหวูกล่าวไปล้วนถูกต้องทั้งหมด!

 

กวาดสายตาจับจ้องสีหน้าอันแสนประหลาดใจของแต่ละคน คุนหวูกล่าวต่อว่า

“ไม่มีสิ่งใดที่เป็นไปไม่ได้! อาณาจักรพลังของตาแก่นั้นสูงส่งจนพวกเจ้าทุกคนมิอาจจินตนาการถึงได้ และอีกอย่างหนึ่ง เต๋าของตาแก่นั้นเองก็ได้ชื่อว่าเป็นเต๋าที่แข็งแกร่งที่สุดเช่นกัน! หากต้องเผชิญหน้ากับมันโดยใช้ศาสตร์แห่งสวรรค์ เราผู้นี้เองเลี่ยงได้ก็เลี่ยง! แต่น่าเสียดายนัก…วิหคเพลิงไร้ขนยังอ่อนด้อยกว่าลูกไก่!”

 

“เอ่อ…ท่านอาวุโส ท่านยังไม่ได้ตอบผู้เยาว์เลยว่า ยอดเต๋าแห่งโอสถคืออะไร?”

 

คุนหวูที่ถูกนางกล่าวย้อนเช่นนี้ เป็นธรรมดาที่ต้องรู้สึกหงุดหงิดและไม่พอใจอย่างยิ่งต่อกิริยาท่าทางของเสี่ยวหลู่หยาน

และแน่นอน คุนหวูที่พูดจาดูถูกศาสตร์แห่งสวรรค์ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ สิ่งนี้ย่อมทำให้เสี่ยวหลู่หยานไม่ค่อนพอใจเช่นกัน เลยกล่าวขัดออกไปแบบนั้น

แต่นางก็ทราบดีว่าสิ่งที่คุนหวูกล่าวไปเป็นความจริง

 

คุนหวูเหลียวมองนางเล็กน้อยและกล่าวพร้อมรอยยิ้มเย็นว่า

“ช่างสาวน้อยขวางโลกไม่น้อย! แต่วันนี้ข้า,เฒ่าคุนผู้นี้อารมณ์ดีเป็นอย่างยิ่ง ดังนั้นจึงไม่ถือโทษเอาความ ศาสตร์แห่งสวรรค์จากเต๋าของคนอื่นหาใช่เรื่องดีก็จริง แต่ก็ต้องยอมรับเลยว่า อาจารย์ของเจ้าช่างแข็งแกร่งนัก! ยอดเต๋าแห่งโอสถเป็นอีกขั้นหนึ่งที่ถูกพัฒนาจากศาสตร์แห่งโอสถ ยอดเต๋ามาหลากหลายแขนงสาขา หากเปรียบเทียบยอดเต๋าแห่งโอสถของอาจารย์เจ้าคงเสมือนกับเตาหลอมเคลื่อนที่! อาจารย์ของเจ้ามีสื่อจิตแห่งยอดเต๋าแล้ว นั้นก็เท่ากับว่าสามารถเชื่อมต่อกับยอดเต๋าได้แล้วเช่นกัน กล่าวตามสัตย์จริง ข้าคาดไม่ถึงเลยว่า อาจารย์ของเจ้าจะหยิบยืมศาสตร์แห่งสวรรค์มาใช้ได้ขนาดนี้แล้ว ช่างน่าทึ่งโดยแท้!”

 

เมื่อได้ยินคำอธิบายของคุนหวู แต่ละคนต่างต้องอ้าปากค้างตื่นตะลึงชนิดหุบไม่อยู่

สามารถหยิบยืมศาสตร์แห่งสวรรค์มาใช้ในการหลอมกลั่นโอสถได้ นี่ต้องเป็นส้ตว์ประหลาดชนิดใดกัน?

หากไม่ได้คุนหวูมาอธิบายเช่นนี้ พวกเขาทั้งหมดคงมิอาจทราบเลยว่า แผนภาพไท่จี๋ตรงหน้าคือ ศาสตร์แห่งสวรรค์ที่ผนึกขึ้นเป็นโครงสร้างสลักซับซ้อน!

เรื่องราวเหล่านี้ที่แพร่งพรายออกจากปากคุนหวู ทำเอาทุกคนแทบเป็นบ้าเสียสติโดยแท้

ยิ่งได้ฟังได้รับรู้ความจริงมากเท่าใด พวกเขาก็ยิ่งตื่นตะลึงมากขึ้นเท่านั้น!

แน่นอนว่าทุกคนรู้สึกมีความสุขอย่างยิ่งที่ได้ทราบว่าเย่หยวนแกร่งกล้าเพียงใดแล้ว แต่ในทางตรงข้าม แต่ละคนเองก็แทบไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่ได้ยินไปเช่นกัน

 

ทุกคนต่างจ้องมองเย่หยวนด้วยสายตาที่แตกต่าง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับลี่เอ๋อผู้ซึ่งเป็นคนรักของเขา!

คนรักของนางกำลังก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุดที่เหนือชั้นกว่าทุกชีวิตในดินแดนศักดิ์สิทธิ์!

 

ความรู้สึกของนางในเวลานี้ช่างซับซ้อนเป็นอย่างยิ่ง

 

คุนหวูกล่าวต่อเพื่อดึงสติเหล่าผู้คนโดยรอบที่สติหลุดไปแล้วว่า

“สามารถหยิบใช้ศาสตร์แห่งสวรรค์ได้เช่นนี้ ดูท่าดินแดนพฤกษานิรันดร์จะยอมรับเขาแล้ว! เด็กนั้นช่างน่าทึ่งเกินไปจริงๆ! จากนี้ต่อไป เขาสามารถกล่าวได้อย่างเต็มปากแล้วว่า ตนคือผู้สืบทอดเสื้อคลุมของจอมเทพนิรันดร์! ตราบใดที่เขาทะลวงขึ้นสู่อาณาจักรนิรันดร์ได้ เขาจะขึ้นกลายเป็นจักรพรรดิดินแดนคนใหม่แห่งดินแดนพฤกษานิรันดร์! ถึงแม้โลกแห่งนี้จะค่อนข้างทรุดโทรมไปเสียหน่อยก็ตาม”

 

สำหรับเรื่องราวทั้งหมดที่คุนหวูกล่าวเล่าไป ดูเหมือนว่าเย่หยวนจะไม่ได้ยินเลยสักนิด

เขากำลังจมอยู่ในห้วงสมาธิ การหลอมกลั่นโอสถท้าทายสวรรค์กลับมิใช่ปัจจัยสำคัญอีกต่อไป ทว่ายามนี้ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ การลิ้มรสศาสตร์แห่งสวรรค์ที่แท้จริง!

ความรู้สึกชนิดนี้ทำให้ผู้คนรู้สึกราวกับขึ้นสวรรค์ปานเหยียบเมฆ