ตอนที่ 1261 คำขอความช่วยเหลือจากแคว้นต่างๆ (3)
จวินอู๋เสียไม่พูดอะไรกับพวกเขาอีก และเดินจากไปเงียบๆ
ในใจของพวกผู้ครองแคว้นทั้งดีใจและเสียใจ
ดีใจที่แคว้นจิ้วล่มสลายไปแล้ว จะไม่มีใครขังพวกเขาเอาไว้ในบ้านอีกต่อไปแล้ว
และเสียใจที่ภัยพิบัติของพวกเขายังไม่จบสิ้น พวกเขาต้องรีบกลับไปที่แคว้นของตัวเองทันทีเพื่อทำให้สถานการณ์มั่นคง!
จวินอู๋เสียและเพื่อนๆของนางกลับไปที่โรงแรม เมืองหลวงแคว้นจิ้วยังคงสงบสุข ประชาชนยังไม่รู้ว่าจักรพรรดิของพวกเขาได้ยกดินแดนที่พวกเขาเหยียบอยู่นี้ให้แคว้นอื่นไปแล้ว และยังไม่รู้ว่าในโลกนี้จะไม่มีชื่อแคว้นจิ้วอีกต่อไป
“อีกสักพักข้าจะนำราชโองการ 2 ฉบับนี้ไปประกาศให้โลกรู้” เฟยเหยียนพูดขณะที่ถือราชโองการ 2 ฉบับนั้นไว้ในมือ ใบหน้าแจ่มใสร่าเริง
แผนที่หนังมนุษย์ของแคว้นจิ้ว เย่ฉาไปเอามาจากห้องทรงอักษรของจักรพรรดิแคว้นจิ้วและส่งมอบให้ฮัวเหยาเอาไปเก็บไว้แล้ว จากแผนที่เต็ม 8 ชิ้นส่วนที่พวกเขาต้องค้นหา ตอนนี้เหลือเพียง 2 ส่วนสุดท้ายแล้ว
จวินอู๋เสียพยักหน้า ถึงจะทำลายแคว้นจิ้วไปแล้ว แต่นางก็ไม่รู้สึกดีใจเลยแม้แต่น้อย นางเดินไปที่ข้างเตียงและมองจักรพรรดิน้อยที่นอนอยู่บนนั้น
พิษร้ายของโลหิตแดงถูกแก้แล้ว แต่โลหิตแดงยังคงอยู่ในร่างของจักรพรรดิน้อย ไม่สามารถกำจัดให้หมดได้ เขานอนนิ่งอยู่บนเตียง ไม่ขยับเขยื้อนหรือพูดอะไรเลยสักคำ ผมของเขาสีแดงจนแสบตา ดวงตาสีแดงจ้องมองไปที่เพดานอย่างเงียบๆ และจ้องนิ่งอยู่อย่างนั้น ไม่เคลื่อนไหวใดๆทั้งสิ้น
ท่านแบะแบะและกระต่ายโลหิตโผล่มาข้างๆเตียง พวกมันนอนติดกับจักรพรรดิน้อย แต่ก็ยังไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองจากเขา
แม้ว่าจะช่วยชีวิตของจักรพรรดิเอาไว้ได้ก็จริง แต่ความเสียหายที่โลหิตแดงทำไว้กับวิญญาณของเขานั้นไม่สามารถซ่อมแซมได้ ตอนนี้เขาเหมือนกับตุ๊กตาที่ไร้จิตวิญญาณ ไม่มีความสามารถในการคิด และไม่มีความรู้สึกอีกต่อไป
สำหรับจวินอู๋เสีย การอยู่ในสภาพเช่นนี้ก็เหมือนคนที่สมองตายและกลายเป็นผักในชาติก่อนของนาง
จวินอู๋เสียมองใบหน้าเล็กๆของจักรพรรดิน้อยและดึงจี้หยกออกมาจากเสื้อของนาง จี้หยกนั้นจักรพรรดิน้อยให้นางมาตอนที่พวกเขาแยกทางกันครั้งสุดท้าย นางเอาด้ายสีเงินคล้องจี้เอาไว้ก่อนจะเอาไปสวมที่คอของจักรพรรดิน้อย
ราชครูเหอมองดูอยู่เงียบๆ และทำได้แค่ซ่อนความเศร้าเอาไว้ในใจของเขา
“ข้าอยากพาเขาไปที่แคว้นฉี” จู่ๆจวินอู๋เสียก็พูดขึ้น
ราชครูเหอตกใจเล็กน้อย
“เรื่องที่แคว้นเฉียวได้รับดินแดนของแคว้นจิ้ว เจ้าจัดการได้ตามสบาย ข้าอยากพาเขาไปที่แคว้นฉี ที่นั่นอาจจะมีหนทางช่วยเหลือเขา” จวินอู๋เสียนึกถึงหยกกล่อมวิญญาณขึ้นมา หยกกล่อมวิญญาณสามารถช่วยพ่อของนางที่ตายในสงครามได้ ดังนั้นจึงมีความเป็นไปได้ว่ามันอาจจะช่วยจักรพรรดิน้อยได้เช่นกัน
หยกกล่อมวิญญาณเป็นสิ่งของจากโลกวิญญาณ ในโลกวิญญาณนั้นมีแต่ร่างวิญญาณทั้งหมด ดังนั้นหยกกล่อมวิญญาณอาจจะช่วยจักรพรรดิน้อยในทางใดทางหนึ่งได้
หยกกล่อมวิญญาณถูกแบ่งออกเป็น 2 ชิ้น หนึ่งอยู่บนร่างของจวินกู่ อีกหนึ่งจวินชิงเป็นคนเก็บไว้
“พะย่ะค่ะ” ราชครูเหอตอบตกลง เขาเช็ดน้ำตาเงียบๆ ถ้าจะมีใครที่เขาไว้ใจในโลกนี้ล่ะก็ ก็คงมีเพียงจวินเสียเท่านั้น
ราชครูเหอพักอยู่ที่นั่นอีกพักหนึ่ง แล้วก็จากไป เฉียวฉู่กับคนอื่นๆยุ่งอยู่กับการเตรียมตัวเพื่อกระจายข่าวการล่มสลายของแคว้นจิ้ว
“เย่ฉา”
“คุณหนูมีคำสั่งอะไรขอรับ?” เย่ฉาตอบ
“ข้าจะพาเขากลับไปที่แคว้นฉีพรุ่งนี้ เจ้าอยู่ที่นี่ พอฆ่าผู้อาวุโสหวงได้แล้ว เอาหัวเขาไปหาข้าที่แคว้นฉี” จวินอู๋เสียสั่งพลางหรี่ตา นางจะไม่ปล่อยให้ผู้อาวุโสหวงรอดไปได้แน่จากสิ่งที่เขาทำทั้งหมด
ดูเหมือนเย่ฉาอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เมื่อเห็นใบหน้าเย็นชาเหมือนน้ำแข็งของจวินอู๋เสีย เขาก็กลืนคำพูดกลับเข้าไปอย่างรวดเร็ว
“ขอรับ! ข้าน้อยรับคำสั่งคุณหนู”