บทที่ 418
บทที่ 418
ชุยหยุนเจียนชักดาบยาวออกมาและเรียกพลังปราณใส่เข้าไป ก่อนจะชี้ไปยังถังหยิน “เจ้าไม่อาจรอดออกไปได้หรอก !!”
ถังหยินหัวเราะ แล้วโบกดาบในมือ “ครั้งที่แล้วเจ้าหนีเก่งมาก แต่ครั้งนี้ข้าว่าเจ้าไม่น่าจะหนีไปได้แน่ !!”
จากนั้นชายหนุ่มก็หันไปบอกกับคนอื่น “พวกเจ้าถอยไปก่อน ข้าจะจัดการเรื่องนี้เอง ไปดูซะว่ามีคนอื่นอีกหรือไม่”
แม้ถังหยินจะดูสบาย ๆ แต่ในใจของเขานั้นไม่มั่นใจนักว่าจะเอาชนะคนตรงหน้าคนนี้ได้หรือไม่ ระดับของชุยหยุนเจียนนั้นเทียบเท่าหยวนยู่เลยด้วยซ้ำ แล้วไหนจะมีพลังปราณที่ทำให้อาวุธเปลี่ยนรูปไปนั่นอีก !!
อันที่จริงเฉิงจินอยากจะอยู่สู้ด้วย แต่พวกเขานั้นจำต้องทำตามคำสั่งที่ได้รับมา จึงได้แต่ค่อย ๆ ถอยกลับออกไป
ก่อนที่เขาจะโบกมือให้หน่วยของตนถอยกลับไป จากนั้นจึงสั่งให้ล้อมทั้งสองคนนี้เอาไว้เผื่อถังหยินต้องการความช่วยเหลือเพิ่มเติม
หลังจากที่ชายหนุ่มไล่คนที่เหลือให้ออกไปได้ เขาก็เริ่มผ่อนคลายมากขึ้น เช่นเดียวกับเลือดในตัวของเขาที่เริ่มเร่าร้อนจนดวงตาเปล่งแสงสีเขียวออกมา ส่วนในใจของถังหยินนั้น ..มันก็ไม่สามารถอดกลั้นความตื่นเต้นไว้ได้อีกแล้ว !!!
ชายหนุ่มเอนตัวไปข้างหน้าแล้วเก็บดาบไว้ข้างหลังเตรียมพร้อมโจมตี ส่วนทางด้านชุยหยุนเจียนเองก็ไม่ประมาทแม้แต่น้อย แม้จริงอยู่ที่ว่าถังหยินก็ไม่ได้เก่งกาจไปมากกว่าตน แต่ทว่าผู้ใช้ศาสตร์มืดนั้นก็มักมากไปด้วยลูกไม้สกปรกเยอะแยะเต็มไปหมด
ถังหยินเป็นฝ่ายเริ่มก่อน เขาเข้าใกล้อีกฝ่ายอย่างรวดเร็วแล้วใช้ดาบแทงใส่อีกฝ่ายในฉับพลันนั้น
ชุยหยุนเจียนหลบการโจมตีที่เข้ามาแล้วใช้ดาบในมือสวนกลับไปใส่ร่างกายท่อนล่างของศัตรู ทว่าถังหยินไม่ได้หลบ เขากลับฟันดาบเข้าใส่ลำคอของอีกฝ่ายแทน
ตาต่อตา ฟันต่อฟัน เขาเจ็บอีกฝ่ายก็ต้องเจ็บ แต่ถ้าถังหยินถูกโจมตีหนักแค่ไหนเขาก็สามารถฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็วผิดกับชุยหยุนเจียน
ชุยหยุนเจียนทรงพลังมากจนแทบจะส่งให้คนอื่นลอยออกไปได้ แต่ถังหยินเองก็รวดเร็วเช่นกัน ชายหนุ่มใช้หมอกสีดำออกมาล้อมก่อนจะหายตัวไปปรากฏตัวที่ด้านหลังชุยหยุนเจียนแล้วฟันเข้าไปที่ลำตัว
ส่วนชุยหยุนเจียนเอง เมื่อเห็นว่าตัวเองมีอันตรายก็ได้สะบัดดาบเข้าไปป้องกันไว้
เคร้ง !
ดาบทั้งสองเข้าปะทะกันจนเกิดเสียงดังก้อง ชุยหยุนเจียนกู่ร้องออกมาแล้วดาบของเขาก็เข้าโจมตีถังหยิน ส่วนอีกฝ่ายก็เอาดาบปัดป้องเอาไว้ได้
ชายหนุ่มรู้สึกถึงพลังของดาบศัตรูได้เป็นอย่างดี เขาไม่สามารถควบคุมอะไรได้จึงต้องถอยกลับมา
ชุยหยุนเจียนที่อยู่บนอากาศไม่สามารถหลบได้ และในเวลาเดียวกันนั้น ถังหยินก็พลันใช้วิชาสับเปลี่ยนเงาอีกครั้งจนอีกฝ่ายแทงภาพติดตา ทว่าถึงจะเป็นเช่นนั้น หากแต่ชุยหยุนเจียนก็ไม่คิดหยุดมือ เขาหันไปโจมตีถังหยินอย่างต่อเนื่องจนชายหนุ่มไม่สามารถรับมือได้ถนัดถี่ จนได้แต่ทำการป้องกันเอาไว้
เสียงเหล็กปะทะกันดังกลางอากาศ ทุกคนไม่เห็นใครทั้งนั้น จะมีก็แต่เพียงประกายไฟที่กระเด็นออกมาเป็นระยะ ถังหยินกดดันชุยหยุนเจียนกลางอากาศได้และไล่ให้อีกฝ่ายลงมาบนพื้น
ในเวลาเดียวกันถังหยินก็ไล่ตามลงมาแล้วใช้ฟันดาบเข้าใส่หัวของชุยหยุนเจียน ซึ่งอีกฝ่ายก็ใช้ดาบป้องกันเอาไว้
เคร้ง !
ไม่มีการปะทะกันระหว่างอาวุธอีกต่อไปแล้ว แต่มันคือการปะทะกันของปราณทั้งสองชนิด ถังหยินใส่แรงทั้งหมดลงไปทำให้ร่างกายของเขาตั้งตรง ดาบทั้งสองปะทะกันส่งแรงเข้าหากันอย่างมหาศาล
ชุยหยุนเจียนตวัดดาบเข้าใส่ถังหยิน จากนั้นก็เกิดเสียงดังรุนแรงพร้อมกับร่างของชายหนุ่มที่ร่วงกระแทกไปบนพื้นจนพื้นที่บริเวณนั้นแตกกระจายไกลออกไป
ในเวลาช่วงนี้เอง จู่ ๆ ชุยหยุนเจียนก็รู้สึกว่าหน้าท้องของตัวเองร้อนผ่าว และเมื่อก้มไปมองก็พบว่าเลือดที่หน้าท้องของเขากำลังไหลออกมาพร้อมกับเลือดที่กระอักออกมาจากปาก
เป็นการแลกการโจมตีที่รุนแรงมาก ไม่มีใครได้เปรียบหรือว่าเสียเปรียบเลย…
ถังหยินนอนอยู่บนพื้นหอบหายใจแล้วจึงกระโดดขึ้นมาใหม่ เขามองอีกฝ่ายและอีกฝ่ายก็มองเข้ากลับเช่นกัน
ทั้งสองจ้องตากันอย่างเงียบเชียบ ไม่มีใครกล้าโจมตีใครทั้งนั้น
ตอนนี้ทั้งสองกำลังหาวิธีจัดการกันอยู่ ถังหยินมีจุดเด่นคือความเร็ว ส่วนชุยหยุนเจียนเองก็เร็วยิ่ง และในเมื่อจุดแข็งไม่สามารถใช้ได้ งั้นแล้วก็ต้องพึ่งพาวิชายุทธ์อื่น ซึ่งชุยหยุนเจียนไม่มีวิชาอื่นใดที่จะใช้แล้ว เพราะอีกฝ่ายนั้นสามารถหลบมันได้อย่างง่ายดาย และอีกอย่าง ถ้ายิ่งใช้มันก็จะยิ่งเปลืองพลังปราณโดยใช่เหตุ !!!
คิดได้แบบนั้นชุยหยุนเจียนก็พลันเรียกดาบปราณขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนจะยกชูมันขึ้นพร้อมกับที่เกิดหมอกสีขาวออกมาจากฝ่ามือ
หมอกนั่นรวมร่างกับดาบอย่างรวดเร็วแล้วส่องประกายออกมาอย่างรุนแรง ทำให้ถังหยินสังหรณ์ใจบางอย่าง…
โดยไม่รอช้า ดาบของชุยหยุนเจียนก็พลันยิงบางอย่างออกมาใส่ถังหยินในฉับพลันนั้น !!!
ดาบนั่นพุ่งออกไปรวดเร็วกว่าลูกธนูเสียอีก จนใครก็ตามที่มองอยู่อาจจะโดนแทงไปแล้วโดยไม่รู้ตัว
ทว่าถังหยินกลับสามารถใช้วิชาสับเปลี่ยนเงาหลบไปอยู่ด้านหลังของชุยหยุนเจียนอีกครั้งได้ และเมื่อเห็นว่าดาบของอีกฝ่ายปลดปล่อยพลังออกไปแล้ว ชายหนุ่มก็อยากจะต่อสู้กับชุยหยุนเจียนในระยะประชิดขึ้นมาในทันที เพราะเขาคิดว่าอีกฝ่ายน่าจะใช้พลังปราณไปหมดแล้ว
ถังหยินใช้สันดาบฟาดเข้าไป บีบให้ชุยหยุนเจียนจำต้องก้มตัวหลบมันพร้อมกับเรียกดาบให้กลับมาแล้วฟันเข้าใส่ถังหยิน ทว่าถังหยินกลับรู้ทัน เขาทำการกดไปที่หัวเข่าของอีกฝ่ายจนลุกไม่ขึ้นในฉับพลันหลังจากนั้นทันทีที่ดาบพลาดเป้าไป
ชุยหยุนเจียนที่ไม่เคยเห็นท่วงท่าแบบนี้มาก่อนก็ถึงกับตะลึงงันก่อนที่จะเร่งพลังเพื่อดีดตัวออก ส่วนถังหยินเองก็ลอยขึ้นตามไปพร้อมกันแบบติด ๆ
หลังจากทั้งสองกระแทกเข้ากับเสาหิน ชุยหยุนเจียนก็อาศัยจังหวะนี้ดึงแขนถังหยินขึ้นมา แต่ทว่าก็ถูกขาของอีกฝ่ายรัดเอาไว้จนเกือบจะทรงตัวไม่อยู่
ก่อนที่จะได้สติ สันดาบของถังหยินก็พลันกระแทกเข้าที่หลังหัวของเขาอย่างรุนแรงจนเกราะหัวแตกออก ส่งผลให้ชุยหยุนเจียนร้องออกมาอย่างเจ็บปวดและกระโดดขึ้นจากพื้น