ตอนที่ 354 บิ๊กบอสเฉิงเจวี้ยน

เผยตัวตนลับ จับหัวใจเธอ

​“​เหยี​ยน​ซี​ ​รีบ​ตื่น​มา​โทรศัพท์​เร็ว​!​”​ ​บอส​วัง​มอง​ไป​ทาง​เหยี​ยน​ซี

​เหยี​ยน​ซีย​กมือ​ขึ้น​บดบัง​ดวงตา​ ​พูด​อย่างไร​้​อารมณ์​ว่า​ ​“​ไม่​รับ​”

​บอส​วัง​ไม่สน​ใจ​เขา​ ​กด​รับสาย​แล้ว​เดิน​ไป​ข้างๆ​ ​สอง​ข้าว​อย่าง​ระแวดระวัง​ ​วางมือ​ถือ​ลง​ข้าง​หู​อย่างนอบน้อม​ ​ลด​เสียง​ลง​สอง​ระดับ​ ​“​ท่าน​เทพ​”

​เหยี​ยน​ซีที​่​ไม่​ยี่หระ​และ​ง่วงเหงาหาวนอน​ใน​ตอนแรก​ดีด​ตัว​ลุกขึ้น​ทันที​ ​เขา​ลืมตา​ขึ้น​ ​น้ำเสียง​เย็นชา​ ​“​ใคร​นะ​!​”

​บอส​วัง​จ้อง​เขา​ ​ไม่พูดไม่จา​ ​ยื่นมือ​ถือ​ให้​เหยี​ยน​ซีดู

​หน้าจอ​มีตัว​หนังสือ​ปรากฏ​ให้​เห็น​เด่น​หรา​…

​เจียง​ซาน

​เหยี​ยน​ซี​มอง​บอส​วัง​แวบ​หนึ่ง​ ​รีบ​รับมือ​ถือ​มา​เป็น​พัลวัน​ ​จากนั้น​ลุกขึ้น​ ​เดิน​ไป​ทาง​หน้าต่าง​ ​ลด​เสียง​เบา​ลง​ ​“​ท่าน​เทพ​”

​ฉิน​หร่าน​ยังคง​เปิด​ลำโพง​เช่น​เดิม​ ​เมื่อมี​คนรับ​สาย​แล้วก็​วางมือ​ถือ​ลง​บน​โต๊ะ​ ​หยิบ​น้ำขึ้น​มาดื​่​มอึ​กห​นึ่ง​ ​เริ่ม​กินข้าว​ต่อ​ ​น้ำเสียง​สบาย​ๆ​ ​“​ทำไม​นาน​ขนาด​นี้​”

​“​เมื่อกี้​อยู่​ใน​ห้องน้ำ​น่ะ​”​ ​สีหน้า​ของ​เหยี​ยน​ซีเรียบ​เฉย

​ฉิน​หร่าน​ขานรับ​ใน​ลำคอ​อย่าง​ไม่​ค่อย​แยแส​ ​กิน​ผัก​ไป​ก้าน​หนึ่ง​แล้ว​พูด​อย่าง​ไม่​รีบเร่ง​ว่า​ ​“​ยังอยู่​ใน​เมือง​ ​c​ ​หรือเปล่า​”

​“​อยู่​”​ ​เหยี​ยน​ซี​เชย​ตา​ขึ้น​มอง​นอก​หน้าต่าง​ ​“​ทำไม​เหรอ​”

​“​ดี​ ​ฉัน​ก็​อยู่​ที่นี่​ ​มี​รายการ​เรียลลิตี้​โชว์​พอดี​”​ ​ฉิน​หร่าน​นั่งไขว่ห้าง​ ​เลิก​คิ้ว​พูดว่า​ ​“​ต้อง​เชิญ​แขกรับเชิญ​ ​นาย​ว่าง​มา​หรือเปล่า​”

​เหยี​ยน​ซี​เม้มปาก​เล็กน้อย​ ​นัยน์ตา​ดำขลับ​ฉาย​ความตกใจ​ ​สงสัย​ว่า​ตัวเอง​หู​ฝาด​ไป​ ​“​เธอ​…​ถ่าย​เรียลลิตี้​โชว์​?​”

​ฉิน​หร่าน​ตอบ​แค่​ ​‘​อืม​’

​แม้​จะ​เคย​เจอ​หน้า​กัน​ไม่​กี่​ครั้ง​ ​แต่​เหยี​ยน​ซี​รู้จัก​ฉิน​หร่าน​มานาน​หลาย​ปี​แล้ว

​เมื่อ​เขา​หาย​ตกใจ​แล้ว​ ​ก็ได้​สติ​ทันที​ ​น้ำเสียง​ของ​เขา​หนักแน่น​ ​“​กี่​เดือน​”

​ฉิน​หร่าน​ชะงัก​ ​“​กี่​เดือน​หรอ​?​”

​เหยี​ยน​ซี​ตอบ​อย่างเป็นธรรม​ชาติ​ว่า​ ​“​เธอ​เซ็นสัญญา​กี่​ปี​ ​เซ็น​ด้วยกัน​เลย​”

​ฉิน​หร่าน​ ​“​…​”

​เธอ​หยิบ​มือถือ​ขึ้น​มา​ ​ส่ง​พิกัด​ของ​ที่นี่​ไป​ ​“​แค่​สอง​วัน​ ​เป็น​แขกรับเชิญ​ ​ฉัน​ก็​อยู่​แค่​ไม่​กี่​วัน​”

​เหยี​ยน​ซี​เสียดาย​นิดหน่อย​ ​“​ก็ได้​”

​ทั้งคู่​วางสาย​ ​เหยี​ยน​ซี​หันกลับ​ไป​ ​เห็น​บอส​วัง​กำลัง​ลาก​กระเป๋า​ ​เหมือนกับ​ว่า​กำลัง​เก็บของ

​เหยี​ยน​ซี​เก็บ​มือถือ​ ​นัยน์ตา​สีอ่อน​หรี่​ลง​เล็กน้อย​ ​“​ทำ​อะไร​น่ะ​”

​“​เก็บของ​ไง​”​ ​บอส​วัง​ยกมือ​ขึ้น​มอง​เวลา​บน​มือถือ​ ​“​อีก​หนึ่ง​ชั่วโมง​ห้าสิบ​นาที​เครื่องบิน​จะ​ออก​แล้ว​ ​นาย​บอกว่า​อีก​แค่​วินาที​เดียว​นายก​็​ไม่​อยาก​อยู่​ ​เรา​รีบ​ออกเดินทาง​กัน​เถอะ​”

​เหยี​ยน​ซี​ ​“​…​”

​เขา​ไม่เชื่อ​ว่า​บอส​วัง​ไม่ได้​ยิน​บทสนทนา​ระหว่าง​เขา​กับ​ท่าน​เทพ​ ​คน​คน​นี้​ต้อง​จงใจ​แน่ๆ​…

​ด้านนอก​ ​ผู้ช่วย​หนุ่ม​เคาะ​ประตู​แล้ว​เปิด​เข้ามา​ ​เมื่อ​ชะโงกหน้า​มอง​ ​ก็​เห็น​บอส​วัง​กำลัง​เก็บ​สัมภาระ​แล้ว​ ​“​บอส​วัง​ ​รถ​มารอ​หน้า​โรงแรม​แล้ว​ ​จะ​เดินทาง​ไป​สนามบิน​ตอน​ไหน​”

​เหยี​ยน​ซี​มอง​เขา​ด้วย​สีหน้า​ไร้อารมณ์

​บอส​วัง​วาง​สัมภาระ​ไว้​อีก​ทาง​หนึ่ง​ ​แสยะ​ยิ้ม​ ​“​ยกเลิก​ตั๋ว​”

​“​ยกเลิก​ตั๋ว​?​”​ ​ผู้ช่วย​หนุ่ม​เกา​หัว​ ​“​คุณ​แน่ใจ​นะ​ ​พี่​เหยี​ยน​ไม่​ชิน​อยู่​ต่อ​ไม่ได้​แม้แต่​วัน​เดียว​”

​บอส​วัง​หยิบ​มือถือ​แล้ว​เดิน​ออก​ไป​ ​ก้มหน้า​ค้น​พิกัด​ที่​เหยี​ยน​ซีส​่ง​ให้​เขา​ใน​มือถือ​ ​เขา​ต้องเต​รี​ยม​เส้นทาง​ ​พอได้​ยิน​ก็​ไม่​แม้แต่​จะ​เงยหน้า​ ​พูดเสี​ยง​ราบเรียบ​ว่า​ ​“​เขา​ยอม​ลูกพี่​ของ​เขา​”

​…

​ทาง​ด้าน​เมือง​ติด​ภูเขา

​ฉิน​หร่าน​กินข้าว​เสร็จ​แล้ว

​เธอ​เพิ่ง​เก็บ​ถ้วยชาม​ที่​กิน​เหลือ​ไว้​ ​ไม่ได้​ออก​ไป​ทันที​ ​แต่​เอน​ตัว​พิง​พนัก​ ​ค้น​แชท​ของ​เจียง​ตง​เยี​่ย​ใน​วี​แชท

​ส่ง​ข้อความ​ไป​ประโยค​หนึ่ง​ว่า

​“​หนุนหลัง​ไป๋​เทียน​เทียน​?​”

​เจียง​ตง​เยี​่ย​ตอบกลับ​มา​อย่างรวดเร็ว​ ​‘​ไป๋​เทียน​เทียน​?​’

​‘​งั้นก็​ดี​แล้ว​’​ ​ท่าทาง​จะ​ไม่ได้​หนุน​จริงจัง

​ประโยค​นี้​ไร้อารมณ์​ ​เดา​น้ำเสียง​ของ​ฉิน​หร่าน​ไม่​ออก​ ​เจียง​ตง​เยี​่ย​ที่นั่ง​อยู่​บน​เก้าอี้​ทำงาน​นั่ง​ไม่​ติด​แล้ว​ ​เขา​เรียก​เลขา​เข้ามา​สอบถาม​ความเป็นไป

​เลขา​ชะงัก​ ​“​คุณ​ถามถึง​ไป๋​เทียน​เทียน​กับ​ผม​ครั้งก่อน​ ​คน​ข้างล่าง​คิด​ว่า​คุณ​ตั้งใจ​จะ​เลี้ยง​เธอ​ ​แถม​ยัง​ให้ทุน​เธอ​ไป​ตั้ง​ก้อน​ใหญ่​…​”

​“​เอา​ตาราง​แผนงาน​มา​ให้​ผม​”​ ​มีความรู้สึก​ไม่ดี​บางอย่าง​ซุกซ่อน​ใน​ใจ​เจียง​ตง​เยี​่ย

​เลขา​รีบ​กลับ​ไปหา​เอกสาร​แล้ว​มายื​่น​ให้​เจียง​ตง​เยี​่​ยอย​่าง​รีบร้อน

​เจียง​ตง​เยี​่​ยพ​ลิก​ดู​ ​ข้างใน​มี​เนื้อหา​รายละเอียด​และ​แผน​ของ​รายการ​เรียลลิตี้​โชว์​ ​ที่​เมือง​ ​c​ ​นี่เอง

​เมื่อ​เห็น​สิ่ง​เหล่านี้​ ​เจียง​ตง​เยี​่​ยก​็​นึกถึง​เรื่อง​ที่​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​คุย​กับ​เขา​เมื่อ​ตอนเช้า​ขึ้น​มาทัน​ที.​..

​หมายความว่า​ฉิน​หร่าน​กับ​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​อยู่​ที่​เมือง​ ​c​ ​ทั้งคู่​ ​แถม​ยังอยู่​ใน​กอง​ถ่าย​เรียลลิตี้​โชว์​ด้วย​งั้น​เหรอ

​เจียง​ตง​เยี​่​ยนั​่​งบน​เก้าอี้​อีกครั้ง​ ​ใน​ใจ​รู้สึก​มี​อะไร​บางอย่าง​ไม่​ปกติ​ ​เขามอง​เลขา​ ​“​ตาราง​งาน​มี​เวลาว่าง​ตอน​ไหน​ ​ไป​เมือง​ ​c​ ​หน่อย​”

​เลขา​ชะงัก​ไป​ ​เขา​ยกมือ​ขึ้น​ดัน​แว่น​ ​หยิบ​สมุด​ตาราง​งาน​ขึ้น​มา​พลิก​ดู​ ​“​อีก​สอง​วัน​ครับ​”

​“​ได้​”​ ​เจียง​ตง​เยี​่​ยพ​ยัก​หน้า​เล็กน้อย​ ​ปลายนิ้ว​เคาะ​โต๊ะ​ ​“​ไป​จัดการ​หน่อย​ ​อีก​สอง​วัน​ผม​จะ​ไป​”

​…

​สนามบิน​เมืองหลวง

​เถี​ยน​เซียว​เซียว​พก​มา​แค่​กระเป๋า​ใบ​เดียว​ ​แต่งตัว​ทะมัดทะแมง​ ​เธอ​ยืน​อยู่​ข้าง​เครื่อง​ขาย​ตั๋ว​อัตโนมัติ​ ​กำลัง​มองดู​ไฟล์​ทบิน​ ​ขณะที่​โทร​หา​ฉิน​หร่าน​ไป​ด้วย​ ​“​หร่าน​หร่าน​ ​ไม่มี​ตั๋ว​ของ​วันนี้​แล้ว​ ​ถ้า​ฉัน​ไป​ถึง​อาจจะ​ดึก​หน่อย​ ​เธอ​ไปเที่ยว​เอง​ก่อน​…​”

​ตอนนี้​เป็นเวลา​ห้า​โมง​กว่า​แล้ว​ ​แถม​ยัง​เป็น​วันอาทิตย์​พอดี​ ​ไฟล์​ทบิน​ไป​เมือง​ ​c​ ​ทั้งสอง​ไฟล์ท​ของ​คืนนี้​เต็ม​หมด​แล้ว

​พอ​ผม​ของ​ฉิน​หร่าน​แห้ง​แล้ว​ ​ก็​เก็บ​กล่อง​ข้าว​ ​จากนั้น​ถือ​กุญแจ​ไป​ไข​ประตู

​เธอ​เปลี่ยนเป็น​คาร์ดิ​แกน​หลวมโพรก​สี​ครีม​ ​ท่อน​ล่าง​เป็น​สกิ​นนี​่​สีดำ​ ​ไม่​สวม​หมวก​ ​ดวงตา​เย็นเยือก​ ​พอได้​ยิน​เถี​ยน​เซียว​เซียว​พูด​จบ​ ​เธอ​ถาม​เพียง​ว่า​ ​“​พี่​เวิน​ไป​หรือเปล่า​”

​“​มา​ ​ช่วงนี้​เขา​เอง​ก็​ว่าง​ ​ยัง​หาบ​้าน​ไม่ได้​ด้วย​”​ ​เถี​ยน​เซียว​เซียว​กวาดตา​มอง​ไปร​อบ​ๆ​ ​มองหา​ตู้​ขาย​เครื่องดื่ม​อัตโนมัติ​ ​โยน​เหรียญ​สิบ​เข้าไป​แล้ว​หยิบ​น้ำเปล่า​มา​ขวด​หนึ่ง

​“​เข้าใจ​”​ ​มือ​ของ​ฉิน​หร่าน​หิ้ว​กล่อง​ข้าว​ ​เดิน​อยู่​บน​ทางเดิน​หิน​ ​“​เธอ​รอ​อยู่​ที่​สนามบิน​เดี๋ยวเดียว​ ​อีก​สิบ​นาที​จะ​ติดต่อ​กลับ​ไป​”

​ฉิน​หร่าน​กด​วางสาย​ ​เดิน​ไป​ข้างหน้า​อีก​ห้า​นาที​ ​ในที่สุด​ก็​เจอ​ตึก​เล็ก​ๆ​ ​ตรง​หัวมุมถนน

​ประตู​แง้ม​ออก​เล็กน้อย​ ​ฉิน​หร่าน​เดิน​เข้าไป​ก็​เห็น​เฉิง​มู่​ยืน​อยู่​ใน​ลานบ้าน

​“​คุณ​ฉิน​ ​ทำไม​วันนี้​เสร็จ​ไว​จัง​เลย​”​ ​เฉิง​มู่​เข้ามา​รับ​กล่อง​ข้าว​ไป​จาก​มือ​เธอ​ทันที​ ​จากนั้น​ยื่นมือ​ไป​ปิดประตู​ ​ตะโกน​ไป​ทาง​ตึก​ว่า​ ​“​ท่าน​เจ​วี​้​ยน​ ​คุณหนู​ฉิน​มา​แล้ว​”

​เสียงดัง​มาก​ ​ได้ยิน​ไป​ถึง​ห้อง​หนังสือ​ชั้นบน

​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​มอง​กลุ่มคน​ตรงหน้า​ ​พับ​แขน​เสื้อ​ขึ้น​อย่าง​เอื่อย​เฉื่อย​ ​ปลายนิ้ว​กลัดกระดุม​แขน​เสื้อ​ ​“​งั้นก็​เดินทาง​ไป​เมืองหลวง​วันพรุ่งนี้​”

​คน​พวก​นั้น​เป็น​ผู้ดูแล​อำนาจ​ใน​เมือง​ ​c​ ​ของ​สกุล​เฉิง

​เมื่อ​เห็น​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ตัดสินใจ​ง่ายๆ​ ​แบบนี้​ ​ชาย​วัยกลางคน​สวม​สูท​ดำ​ที่​เป็น​ผู้นำ​ก็​อด​พูด​ไม่ได้​ว่า​ ​“​คุณชาย​สาม​ ​กลุ่ม​ของ​เรา​มี​คน​เยอะ​ ​ถ่ายโอน​มา​ไม่ได้​หรอก​ ​เวลา​เพียง​วัน​เดียว​มัน​ไม่พอ​ ​ยัง​ไม่ได้​เบิกทาง​…​”

​ชาย​วัยกลางคน​พูด​พลาง​ยื่น​เอกสาร​จำนวน​คน​กับ​ต้นทุน​ฉบับ​หนึ่ง​ออกมา

​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ฉวย​มา​แล้ว​พลิก​อ่าน​ ​ใช้เวลา​ราวๆ​ ​หนึ่ง​ถึง​สอง​นาที​ ​“​พอแล้ว​ ​ถ่ายโอน​มา​ได้​”

​เขา​ปิด​เอกสาร​ ​นัยน์ตา​เฉยชา​และ​เกียจคร้าน​ ​ยก​เอกสาร​ลง​บน​โต๊ะ​อย่าง​ไม่​ยี่หระ​ ​“​เจ็ด​โมง​เช้า​ของ​วัน​มะรืน​ให้​ไป​ที่​สนามบิน​เชียน​หง​ของ​เมือง​ ​c​”

​“​คุณชาย​สาม​”​ ​ชาย​วัยกลางคน​กำมือ​แน่น​จน​เส้นเลือด​ปูด​โปน​ ​แต่​ก็​เตือน​อย่าง​มีน​้ำ​อด​น้ำ​ทน​ว่า​ ​“​เมือง​ ​c​ ​ไม่ได้​อยู่​ใน​ขอบเขต​การ​ดูแล​ของ​สกุล​เฉิง​ ​น่านฟ้า​ยิ่ง​ไม่ได้​อยู่​ใน​ขอบเขต​เลย​ ​การ​ถ่ายโอน​ทุน​กับ​จำนวน​คน​ต้อง​ผ่าน​การ​ตรวจสอบ​ของ​สนามบิน​ ​ต้อง​เจรจา​กับ​แต่ละ​ฝ่าย​ ​ถ้า​ไป​ได้​ง่ายๆ​ ​แบบนี้​ ​พวกเรา​คง​ไม่​แจ้ง​ให้​นายท่าน​ส่ง​คน​มา​…​”

​กำลัง​ของ​สกุล​เฉิง​ใน​เมือง​ ​c​ ​ไม่​อ่อน​ด้อย​ ​นายท่าน​เฉิง​อยาก​ให้​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​มา​เพราะ​อยาก​ให้​เขา​ปรับปรุง​กำลัง​ทาง​นี้

​ระหว่าง​นี้​มี​หลาย​ด่าน​ที่​ต้อง​ผ่าน​ไป​ให้​ได้​ ​หาก​สกุล​เฉิง​ไม่​ส่ง​คนที​่​ควบคุม​ได้มา​ ​จะ​ไม่มีทาง​เอาอยู่​เลย

​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​มอง​ไปนอก​หน้าต่าง​ ​คล้าย​ว่า​จะ​เห็น​เงา​คน​ ​ช้อนตา​ขึ้น​ตาม​ความเคยชิน​ ​มุม​ปาก​มี​รอยยิ้ม​เอื่อย​เฉื่อย​ ​“​รู้​แล้ว​ ​คน​ทั้งหมด​รวมตัวกัน​ที่​สนามบิน​ก็​พอ​”

​คร้าน​จะ​คุย​กับ​คน​พวก​นี้​แล้ว​ ​จึง​ลง​จาก​ตึก​ไป

​และ​ไม่พูดถึง​เรื่อง​เบิกทาง

​เมื่อ​เขา​ออกจาก​ห้อง​หนังสือ​ ​หลาย​คนใน​ห้อง​ก็​มองหน้า​กัน​เลิ​่​กลั​่ก

​“​ท่าน​รอง​”​ ​คนที​่​เหลือ​จ้อง​ชาย​วัยกลางคน​ ​พูด​อย่าง​กังวล​ว่า​ ​“​ก่อนหน้านี้​เคย​ได้ยิน​ข่าวลือ​เกี่ยวกับ​คุณชาย​สาม​ ​ผม​ไม่เชื่อ​จน​มา​วันนี้​…​อีก​ไม่​กี่​วัน​เรา​จะ​ทำ​ยังไง​กัน​ดี​”

​จะ​ยกโขยง​กัน​ขนของ​ทั้งหมด​ไป​ที่​สนามบิน​จริงๆ​ ​เหรอ

​ถึง​ตอนนั้น​อย่า​ว่าแต่​ถึง​สนามบิน​เลย​ ​แม้แต่​ช่องทาง​ปลอดภัย​ยัง​ไม่มี​ ​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ไม่สน​ใจ​อะไร​ทั้งนั้น​ ​ท่าน​รอง​จินตนาการ​ออก​ว่า​ ​ถึง​ตอนนั้น​เกรง​ว่า​ของ​ถูก​สนามบิน​ยึด​ ​ตั้งแต่​ยัง​ไม่​ถึง​สนามบิน​ด้วยซ้ำ

​สกุล​เฉิง​เป็นหนึ่ง​ไม่​เป็น​สอง​ในประเทศ

​แต่​ด้าน​สนามบิน​ ​ไม่กล้า​ล่วงเกิน​จริงๆ

​ท่าน​รอง​นวด​หัว​คิ้ว​ ​เขา​เอง​ก็​เพิ่ง​เคย​เจอ​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ครั้งแรก​ ​ตอนนี้​นายท่าน​เฉิง​จะ​เกษียณ​แล้ว​ ​ได้เวลา​กลับ​ไปรวม​ตัว​แล้ว​…

​เขา​ยืน​ครุ่นคิด​ใน​ห้อง​หนังสือ​อยู่​พัก​หนึ่ง​ ​แจ้ง​เรื่อง​นี้​ให้​กับ​เฉิง​เหรา​ฮั่น​ใน​เมืองหลวง​อย่าง​คลุมเครือ

​“​กลับ​ไป​เตรียมตัว​เถอะ​ ​พยายาม​ขนของ​ไป​ที่​สนามบิน​ภายใน​สาม​วัน​”​ ​ท่าน​รอง​เก็บ​เอกสาร​บน​โต๊ะ​ขึ้น​แล้ว​ทอด​มอง​นอก​หน้าต่าง

​“​ขน​ไป​ที่​สนามบิน​ทั้งหมด​เหรอ​ ​ท่าน​ไม่​เบิกทาง​แล้ว​เหรอ​”​ ​สมุน​แสดงอาการ​ตกใจ​ ​เขา​ลุกขึ้น​จาก​เก้าอี้​ ​ไม่​ค่อย​เห็นด้วย​มาก​นัก​ ​“​ถึง​ตอนนั้น​ถ้า​ถูก​ยึด​ ​จะแจ้ง​นายท่าน​ยังไง​”

​ท่าน​รอง​ไม่​พูด​อะไร

​ว่า​กัน​ว่านาย​ท่าน​รัก​ลูก​คนที​่​สาม​ที่สุด​ ​ถ้า​ลูก​คนที​่​สาม​ทำผิด​มหันต์​โดย​ไม่ฟังเสียง​ทัดทาน​…

​เขา​ถอนหายใจ​ ​สิ่ง​ที่​ควร​ห้าม​เขา​ก็​ห้าม​แล้ว​ ​หาก​ไม่​เกิดเรื่อง​ใหญ่​ ​เขา​ก็​กลัว​ว่า​ต่อไป​สกุล​เฉิง​จะ​ตกไป​อยู่​ใน​มือ​ของ​คุณชาย​สาม

​…

​ใต้​ตึก

​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ไม่ได้​ลงมา​โดยตรง​ ​แต่​ไป​หยิบ​เป้​สีดำ​ใน​ห้อง​หนังสือ​ออกมา​ก่อน​ ​มัน​เป็น​ของ​ฉิน​หร่าน

​เมื่อ​ได้​กระเป๋า​มา​แล้ว​ ​เขา​ถึง​ได้​เดิน​ไป​ยัง​โต๊ะ​หิน​ใน​สวน​ ​วาง​เป้​ของ​ฉิน​หร่าน​ลง​บน​โต๊ะ

​มือ​ของ​ฉิน​หร่าน​กำลัง​ถือ​ถ้วย​ชา​ ​เธอ​ดื่ม​พลาง​รูด​ซิป​เปิด​เป้​ออก​ ​“​ถึง​ไว​ขนาด​นี้​เลย​เหรอ​ ​กู้​ซี​ฉือ​บอกว่า​ต้อง​รอ​อีก​หลาย​วัน​ไม่ใช่​เหรอ​”

​ข้างใน​นี้​มี​แล็ป​ท็อป​ของ​เธอ​ ​กับ​ยา​ของ​กู้​ซี​ฉือ

​ยา​พวก​นี้​ส่วนใหญ่​จะ​ให้​ฉิน​หลิง

​เฉิง​มู่​ที่​ยืน​อยู่​บน​ท่อนไม้​ไม่กล้า​พูด​กับ​ฉิน​หร่าน​ ​เมื่อคืน​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ข่มขู่​กู้​ซี​ฉือ​ ​หาก​ไม่​ทำให้​ไว​หน่อย​ ​ลั่นวาจา​ว่า​จะ​ระเบิด​ห้องทดลอง​ของ​เขา​…

​จากนั้น​บ่าย​วันนี้​ก็​มาถึง​แล้ว​…

​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ยกมือ​ขึ้น​ริน​ชา​ให้​ตัวเอง​ ​นิ้ว​ขาว​ยก​ถ้วย​ชา​ ​“​พอใช้ได้​ ​รุ่นน้อง​ของ​ฉันทำ​งาน​ไว​ใช้ได้​มาต​ลอด​”

​ฉิน​หร่าน​รูด​ซิป​ ​ยกมือ​ขึ้น​เท้าคาง​ ​“​ไฟล์​ทบิน​จาก​เมืองหลวง​มา​เมือง​ ​c​ ​ของ​วันนี้​ยัง​เหลือ​หรือเปล่า​”

​“​ไม่​เหลือ​แล้ว​”​ ​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​มอง​เธอ​แวบ​หนึ่ง

​“​นี่​”​ ​ฉิน​หร่าน​เท้าคาง​ ​แพ​ขน​ตายาว​สั่น​ระริก​ ​เธอ​จ้อง​เขา​ ​ลด​เสียง​ให้​เบา​ลง​ ​“​ไม่มี​จริงๆ​ ​เหรอ​”

​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ขำ​ใน​ลำคอ​ ​“​อีก​สิบ​นาที​คงจะ​มี​แล้ว​ล่ะ​มั้ง​”

​…

​สนามบิน​เมืองหลวง

​เถี​ยน​เซียว​เซียว​สวม​หูฟัง​กำลัง​ดู​หนัง​ ​แผ่น​หลัง​ถูก​ตบ​ไป​ที​หนึ่ง​ ​เธอ​ตกใจ​มือถือ​แทบ​ร่วง

​พอ​เหลียวหลัง​มอง​ ​เป็น​พี่​เวิน​นั่นเอง

​“​ดู​หนัง​ของ​ซุป​ตาร์​อีกแล้ว​ ​ฉัน​ว่านะ​…​”​ ​พี่​เวิน​มอง​มือถือ​ของ​เธอ​แวบ​หนึ่ง

​เถี​ยน​เซียว​เซียว​เก็บ​มือถือ​อย่าง​หน่าย​ใจ​ ​จากนั้น​ก็​โบกมือ​ ​“​พอ​ๆ​ ​ฉัน​รู้​แล้ว​ ​เลิก​พูด​ซ้ำๆ​ ​ซาก​ๆ​ ​ได้​แล้ว​พี่​!​”

​“​ให้​ฉัน​ไป​เมือง​ ​c​ ​ทำไม​”​ ​พี่​เวิน​เอง​ก็​มี​แค่​กระเป๋า​เป้​ใบ​เดียว​ ​เมื่อ​เธอ​มอง​ข้อมูล​ไฟล์​ทบิน​ ​“​คืนนี้​ไป​ไม่ได้​แล้ว​ ​กลับกัน​เถอะ​ ​พรุ่งนี้​ค่อย​ว่า​กัน​”

​เถี​ยน​เซียว​เซียว​ดู​มือถือ​ ​ข้อความ​จาก​วี​แชท​ของ​ฉิน​หร่าน​ถูก​ส่ง​เข้ามา​พอดี​ ​เมื่อ​เห็น​เนื้อหา​ ​เธอ​ก็​ตกใจ​ ​“​หร่าน​หร่าน​บอกว่า​บิน​ได้​ ​เหมือนว่า​เธอ​จะ​ซื้อ​ตั๋ว​ให้​เรา​ด้วย​”

​“​ฉัน​เช็ก​ดู​ตอนที่​มา​แล้ว​ ​ไม่มี​ไฟล์​ท.​..​”​ ​พี่​เวิน​หยิบ​มือถือ​ขึ้น​มาดู​อย่าง​ไม่เชื่อ​ ​พูด​ไม่ทัน​จบ​ประโยค​ก็​หยุด​ไป​ ​เพราะ​มี​ไฟล์​ทบิน​ตอน​สอง​ทุ่ม​ครึ่ง​เพิ่ม​มา​จริงๆ​ ​ด้วย

​ส่วน​ตั๋ว​ของ​เธอ​กับ​เถี​ยน​เซียว​เซียว​ ​พี่​เวิน​คิด​ว่า​เถี​ยน​เซียว​เซียว​เป็น​คน​ส่ง​ข้อมูล​ของ​ทั้งสอง​ให้​ฉิน​หร่าน​ ​เธอ​จึง​ไม่​สังเกต

​เพียงแค่​รับ​บอร์ด​ดิ้ง​พาส​ ​ทั้งคู่​ไม่​โหลด​สัมภาระ​ ​จึง​ผ่าน​ด่าน​ตรวจ​ความปลอดภัย​แล้ว​ตรง​ไป​ที่​เกท​ทันที

​ใน​ห้อง​โดยสาร​ขนาดใหญ่​มี​คน​เพียง​ไม่​กี่​ชีวิต​ ​ให้ความรู้​สึก​ประหลาด​ราวกับ​เช่า​เหมา​ลำ

​พอ​เทค​ออฟ​แล้ว​ ​พี่​เวิน​ถึง​ได้​ถาม​ว่า​ ​“​เธอ​ไป​เมือง​ ​c​ ​เพื่อ​ไปหา​ฉิน​หร่าน​เพื่อน​เธอ​คน​นั้น​น่ะ​เหรอ​”

​“​อืม​”​ ​เถี​ยน​เซียว​เซียว​หยิบ​นิตยสาร​ออกมา​ ​ไม่ได้​เงยหน้า

​พี่​เวิน​พยักหน้า​ ​ช่วงนี้​นักแสดง​ใน​มือ​ก็​มี​แค่​เถี​ยน​เซียว​เซียว​คนเดียว​ ​เธอ​สวม​ผ้า​ปิด​ตา​ ​“​บท​หญิง​ฮาเร็ม​นั่น​ถ่ายทำ​ไป​ถึง​ไหน​แล้ว​ ​ผู้กำกับ​ไม่ได้​ให้​เธอ​เซ็นสัญญา​เรื่อง​ต่อไป​เหรอ​”

​เธอ​ถาม​เรื่อง​งาน

​เถี​ยน​เซียว​เซียว​พูด​อย่าง​ไม่​ยี่หระ​ ​“​หมดหวัง​แล้ว​”

​“​อะไร​นะ​!​”​ ​พี่​เวิน​ดึง​ผ้า​ปิด​ตาลง​ ​เธอ​มอง​เถี​ยน​เซียว​เซียว​ด้วย​สายตา​เป็น​เชิง​บอกว่า​ ​‘​เธอ​บ้า​ไป​แล้ว​เหรอ​’​ ​“​เธอ​คง​ไม่ได้​ล่วงเกิน​ทีมงาน​เพื่อ​ไปเที่ยว​เมือง​ ​c​ ​หรอก​นะ​”

​เถี​ยน​เซียว​เซียว​ช้อนตา​มอง​พี่​เวิน​ ​“​ใจเย็น​ๆ​ ​ผู้กำกับ​คน​นั้น​ ​ฉัน​อยาก​จะ​ออก​ตั้ง​นาน​แล้ว​ ​เขา​เอาแต่​ถ่วงเวลา​ฉัน​”

​“​เรื่อง​แบบนี้​เป็น​สิ่ง​ที่​น้องใหม่​เจอ​อยู่​บ่อยๆ​ ​ทน​ๆ​ ​หน่อย​”​ ​พี่​เวิน​ใจเย็น​ไม่ไหว​แล้ว​ ​แต่​เมื่อ​ตระหนัก​ได้​ว่า​ใน​ห้อง​โดยสาร​ไม่ได้​มี​แค่​พวก​เธอ​สอง​คน​ ​มี​ผู้โดยสาร​คนอื่น​อยู่​ด้วย​ ​เธอ​จึง​กด​เสียงต่ำ​ลง​ ​“​เธอ​กำลัง​คิด​อะไร​กัน​แน่​ ​ยัง​อยาก​จะ​อยู่​ใน​วงการ​บันเทิง​หรือเปล่า​”

​เธอ​เป็นห่วง​เถี​ยน​เซียว​เซียว​จริงๆ

​เถี​ยน​เซียว​เซียว​วางมือ​ยัน​บน​โต๊ะ​อย่าง​สับสน​ ​“​ดูก่อน​แล้วกัน​”

​“​ช่างเถอะ​ ​เธอ​มัน​คน​ดวง​ซวย​”​ ​พอ​พี่​เวิน​เห็น​เธอ​เป็น​แบบนี้​ ​ก็​ทำใจ​ว่า​เธอ​ไม่​ลง​แล้ว​ ​“​อารมณ์ไม่ดี​ ​ไป​ผ่อนคลาย​กับ​เพื่อน​เธอ​ที่​เมือง​ ​c​ ​สักหน่อย​”

​จนถึง​ตอนนี้​ ​ทั้งคู่​ยังคง​คิด​ว่า​ไปหา​ฉิน​หร่าน​เพื่อ​เที่ยว​สนุก