ตอนที่ 1286

Genius Doctor Black Belly Miss

ตอนที่ 1286  มาที่ผาสุดสวรรค์อีกครั้ง (4)

 

เสี่ยวเจว๋กระพริบตาและเปิดถุงออกดู  ดวงตาของเขาเป็นประกายทันที

ข้างในถุงนั้นมีหินหยกที่ยังไม่ได้เจียระไนทุกขนาดทั้งใหญ่และเล็ก  สำหรับเสี่ยวเจว๋ที่สนใจแต่แก่นวิญญาณของหินหยก  จึงไม่สำคัญว่าหินหยกนั้นจะมีรูปลักษณ์เป็นยังไง

พอมีหินหยกหนึ่งถุงอยู่ในมือ  แววตาเศร้าสร้อยของเสี่ยวเจว๋ก็หายไป  เขากระโดดไปทางด้านหนึ่งแล้วเริ่มต้นเคี้ยว

หรงรั่วเฝ้าดูการกระทำของเฟยเหยียนแล้วได้แต่แอบส่ายหัวอย่างจนปัญญา  ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี

“อีก 5 วันเราจะไปถึงผาสุดสวรรค์  ครั้งนี้เราจะไม่ตกอยู่ในสภาพทุเรศแบบคราวที่แล้วอีก”  พวกเขานั่งอยู่รอบกองไฟ  เฉียวฉู่พูดขึ้นพลางถูกำปั้น  ดูเหมือนเขาทนรอที่จะปีนลงไปด้านล่างของผาสุดสวรรค์ไม่ไหวแล้ว

ประสบการณ์ครั้งที่แล้วกับผาสุดสวรรค์พูดได้ว่ามันได้ทิ้งร่องรอยที่ลบไม่ออกให้แก่พวกเขา  จนถึงเดี๋ยวนี้พวกเขาก็ยังไม่ลืมเรื่องของมันเลยสักอย่างเดียว

สถานที่นั้นเป็นเหมือนฝันที่เลวร้ายที่สุดที่กลายเป็นจริง  ตอนนี้มีแผนที่ฉบับสมบูรณ์แล้ว  โฉมหน้าที่แท้จริงของมันจึงได้เปิดเผยให้พวกเขาเห็น

“ราชอาณาจักรแห่งความมืดนี่สมชื่ออันดับหนึ่งแห่งอาณาจักรกลางจริงๆ  พวกเขาสามารถสร้างสุสานที่ซับซ้อนขนาดนั้นได้  ใครก็จินตนาการไม่ได้แน่”  ฟ่านจั๋วพูดขณะหยิบเอาแผนที่ที่พวกเขาประกอบเข้าด้วยกันแล้วขึ้นมา  แผนที่แปดส่วนที่สมบูรณ์ของด้านล่างผาสุดสวรรค์ได้เผยให้พวกเขาเห็นทุกอย่างที่ซ่อนอยู่ภายใต้หมอกลึกลับนั่น

อันตรายที่ราชอาณาจักรแห่งความมืดได้สร้างไว้รอบๆสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดนั้น  มันเกินกว่าที่สิ่งที่พวกเขาได้เจอมาเมื่อครั้งที่แล้วซะอีก

แม้จะมีแผนที่อยู่ในมือ  แต่สิ่งที่เห็นก็ทำให้พวกเขาเหงื่อแตกพลั่กอยู่ดี  ยิ่งแผนที่มีรายละเอียดมากเท่าไร  มันก็ยิ่งทำให้พวกเขาตระหนักได้ว่าสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดนั้นอันตรายมากแค่ไหน  พวกเขาจินตนาการกันไม่ออกเลยว่า  พ่อแม่ของพวกเขาต้องเสียสละกันไปมากแค่ไหนในครั้งนั้น  กว่าจะพบที่ตั้งที่แน่นอนของสุสานจักรพรรดิแห่งความมืด

“จักรพรรดิแห่งความมืดเป็นเสาหลักของราชอาณาจักรแห่งความมืด  แม้ว่าเขาจะตายไปหลายปีแล้ว  แต่ราชอาณาจักรแห่งความมืดก็ยังนับถือเขาเป็นผู้นำสูงสุดอยู่  มีการกล่าวกันมานานแล้วว่าผู้คนในราชอาณาจักรแห่งความมืดเคารพจักรพรรดิแห่งความมืดจนเกือบจะคลั่งไคล้บูชา  ตอนที่จักรพรรดิแห่งความมืดตาย  ไม่มีความโกลาหลวุ่นวายเกิดขึ้นในราชอาณาจักรแห่งความมืดเลยสักนิด  กองทัพราตรีที่จักรพรรดิแห่งความมืดสร้างขึ้นได้ส่งทรัพย์สมบัติทั้งหมดที่จักรพรรดิแห่งความมืดครอบครองตอนที่มีชีวิตอยู่ไปไว้ในสุสานเพื่อให้อยู่กับจักรพรรดิแห่งความมืด  เรื่องแบบนี้  ถ้าเกิดขึ้นกับที่อื่นล่ะก็  ไม่มีทางเป็นไปได้แน่”  หรงรั่วพูดด้วยน้ำเสียงประทับใจ

ไม่ว่าจะเป็นราชาหรือผู้ปกครองสูงสุดของอะไรก็ตาม  หลังจากพวกเขาตายไปแล้ว  ลูกน้องของพวกเขาจะยังภักดีอยู่รึเปล่านั้น  ไม่มีใครรู้ได้เลย  การที่คนของเขาเอาทุกอย่างไปฝังไว้ใต้ดินโดยไม่เก็บซ่อนอะไรเอาไว้เลย  และยังทุ่มเททั้งกำลังและความคิดอย่างเต็มที่เพื่อสร้างอุปสรรคมากมายนับไม่ถ้วน  บารมีของชายคนนั้นและการอุทิศตัวที่คนของเขาทำให้เขา ไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปจะมีได้

“ตอนที่ข้ายังเด็ก  ข้าเคยได้ยินตำนานของราชอาณาจักรแห่งความมืดมาบ้าง  ว่ากันว่าหลังจากที่จักรพรรดิแห่งความมืดตายไป  ราชอาณาจักรแห่งความมืดก็เก็บตัวไม่ออกมาเคลื่อนไหวอะไรในอาณาจักรกลาง  พวกเขาจะไม่ไปหาเรื่องใคร  และก็ไม่มีใครกล้าไปหาเรื่องพวกเขาเช่นกัน  แม้ว่าจักรพรรดิแห่งความมืดจะไม่อยู่แล้ว  แต่กองทัพราตรีที่จักรพรรดิแห่งความมืดสร้างไว้ยังอยู่ในราชอาณาจักรแห่งความมืด  ว่ากันว่าทุกคนในกองทัพราตรีเป็นยอดฝีมือที่ไร้เทียมทาน  ในกองทัพนั้นไม่ว่าใครก็มีฝีมือเทียบได้กับผู้อาวุโสของสิบสองวิหาร  แต่ข้าก็ไม่รู้ว่าจริงรึเปล่า”  เมื่อได้ยินคนอื่นพูดคุยกัน  เฉียวฉู่ก็ตื่นเต้นขึ้นมาทันที

หรงรั่วพยักหน้าเห็นด้วย  สายตาหันไปมองที่จวินอู๋เหยาโดยไม่ได้ตั้งใจ  แต่นางก็รีบหันกลับมาอย่างรวดเร็วและพูดต่อว่า  “เป็นเรื่องจริง  จักรพรรดิแห่งความมืดมีอำนาจยิ่งใหญ่เหนือทุกคนในอาณาจักรกลาง  กองทัพราตรีที่อยู่ใต้บังคับบัญชาของเขาสร้างความหวาดกลัวเอาไว้ในใจของผู้คน  กล่าวกันว่าเมื่อกองทัพราตรีเคลื่อนพล  ทุกคนจะถอยกลับ  ไม่มีใครกล้าเผชิญหน้ากับพวกเขา”