บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 199
วันครบรอบ 50 ปีของตระกูลวิทแมนมาถึงในพริบตา
มาเดลีนทำสปาให้ตัวเองอย่างเอื่อยเฉื่อยก่อนที่จะทิ้งตัวแรง ๆ หน้าโต๊ะเครื่องแป้งเพื่อเริ่มแต่งหน้า
หลังจากนั้น เธอสวมชุดที่เมเรดิธทำได้เพียงแค่อยากเป็นเจ้าของ ก่อนหยิบกระเป๋าสะพายที่เป็นงานออกแบบของเธอเอง เพื่อขึ้นรถไปยังโรงแรมระดับหกดาวที่หรูหราแห่งแรกของเกลนเดล
โคมไฟบนท้องถนนสว่างไสวเป็นแถวตามเส้นทางเมื่อยามค่ำคืนที่มีความมืดครอบคลุม หากมองไปที่เงาสะท้อนในหน้าต่างในรถ ริมฝีปากสีแดงของเธอถูกวาดให้ยิ้มเล็กน้อยขณะที่ยกมือขึ้นมาจัดทรงลูกผมที่อยู่รอบหน้าผาก
ความงามของรอยยิ้มเล็ก ๆ ที่ดึงดูดจากริมฝีปากของมาเดลีนสะท้อนอยู่ในกระจกมองหลัง ทำให้คนขับรถสะดุดตาเกือบจะไม่หยุดรถขณะไฟแดง
เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นผู้หญิงที่สวยงามเช่นนี้
ในขณะนั้น ทางเข้าหลักของโรงแรมระดับหกดาวเต็มไปด้วยผู้คนแล้ว
ผู้สื่อข่าวที่มาร่วมงานต่างแย่งชิงกันเพื่อมาหาประสบการณ์โดยตรงจากงานที่หรูหราเช่นนี้ในขณะที่ผู้คนจำนวนมากหยุดเก็บของชำร่วยเล็ก ๆ น้อย ๆ ในงาน
แขกผู้มีเกียรติที่ได้รับคำเชิญต่างเข้ามาในโรงแรมเพื่อมายังชั้นของห้องโถงที่จัดงานเฉลิมฉลอง
เป็นภาพที่โดดเด่นมากสำหรับคนดังมากมายที่มาร่วมงานฉลองครบรอบ 50 ปีของบริษัทวิทแมน
แม้จะไม่ได้สวมชุดที่เธอต้องการ แต่เมเรดิธยังคงแต่งตัวในแบบที่ให้กลิ่นอายของความสง่างามและความโอบอ้อมอารี
เธอเข้าร่วมการเฉลิมฉลองในฐานะว่าที่สะใภ้ของตระกูลวิทแมนในอนาคต
ไม่ต้องพูดถึงไฮไลท์ของค่ำคืนนี้! เธอจะไม่ยอมให้เกิดเหตุการณ์ใด ๆ ที่ผิดไปเมื่อมาถึงการปรากฏตัวขึ้นของเธอ!
เจเรมี่สวมชุดสูทสีดำตัดเย็บสำหรับคืนนี้อย่างสง่างาม เขาเดินเข้ามายังสถานที่จัดงาน
ภายใต้แสงไฟอันอบอุ่นของโคมไฟระย้าที่ประดับด้วยการตกแต่งน่าดึงดูดของเขา ที่ควบคู่ไปกับชุดสูทที่ปรับแต่งให้เข้ากับรูปร่างของชายคนนั้น เจเรมี่ดูเหมือนจะเปล่งประกายไปด้วยสง่างามของเจ้าชาย
ผู้หญิงที่นั่นจ้องมองเขา และพยายามเข้าหาทั้งเกี้ยวพาราสี ผู้หญิงพวกนั้นต้องถอยกลับไปเมื่อเจอการยับยั้งที่มาจากสายตาอันเย็นชาในสายตาของผู้ชายคนนี้
ในขณะที่เมเรดิธดูเหมือนจะถือโอกาสเดินเคียงข้างเจเรมี่ ทักทายผู้คนที่นั่นและที่นี่ในฐานะภรรยาของเขา
เธอหลงระเริงกับบรรยากาศเหล่านี้เพราะสายตาที่อิจฉาของผู้หญิงเหล่านี้จะยิงตรงไปในทิศของเธอ
การยืนอยู่ข้างเจเรมี่บ่งบอกถึงสถานะและชื่อเสียงที่ยอดเยี่ยมของเธอ!
ในขณะที่มองไปรอบ ๆ บริเวณตัวเขา เจเรมี่เม้มริมฝีปากของเขาอย่างไม่พอใจ “ทำไมมีผู้สื่อข่าวมากมาย?”
ดวงตาของเมเรดิธเปล่งประกายขณะที่เธอตอบอย่างรวดเร็วด้วยรอยยิ้มว่า “วันครบรอบ 50 ปีเป็นวันสำคัญของบริษัทวิทแมน มันเป็นเรื่องที่สมควรเเล้วที่มีผู้สื่อข่าวมากมายมาร่วมเป็นสักขีพยานในเหตุการณ์ที่ยิ่งใหญ่นี้”
“นั่นยังอธิบายไม่ได้ว่าทำไมเราถึงมีนักข่าวของวงการบันเทิงที่นี่” เจเรมี่ตอบอย่างแผ่วเบา พลางจ้องลงมองนาฬิกาของเขา
แม้ว่าจะไม่พอใจในการกระทำของเจเรมี่ แต่เมเรดิธยังคงรักษารอยยิ้มอยู่บนใบหน้าของเธอ “คุณกำลังรอใครสักคนอยู่ใช่ไหม เจเรมี่? ใช่คุณควินน์หรือเปล่า?”
เจเรมี่ไม่ตอบ เขาเพียงแค่ดึงโทรศัพท์ออกมาแล้วเดินไปอีกด้านเพื่อโทรออก
เมเรดิธบีบก้านแก้วไวน์ด้วยความโกรธประจวบเหมาะกับที่เอโออิสเดินเข้าไปข้าง ๆ เธอ “แม่บอกนักข่าวไปแล้วนะ เมเรดิธ และแม่ของเจเรมี่ก็บอกนักข่าวเช่นกัน สิ่งที่ต้องทำเหลือแค่ประกาศวันที่จะจัดงานแต่งงาน อาวุโสวิทแมนต้องกดดันเจเรมี่หากนักข่าวเขียนถึงเรื่องนี้และจะไม่มีทางที่เจเรมี่จะหลีกหนีเรื่องนี้ได้”
รอยยิ้มของเมเรดิธกลับมาเมื่อคำพูดที่ได้ยินเพิ่มความมั่นใจให้เธอ “ขอบคุณค่ะ คุณแม่”
“เด็กโง่ ฉันจะไปช่วยใครได้ถ้าไม่ใช่ลูกสาวของฉันเอง? แม่จะอยู่ที่นี่เพื่อหนู ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น”
เมเรดิธจับมือของเอโลอิสอย่างซาบซึ้ง รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอสดใส แต่คนที่ซ่อนอยู่ในใจของเธอกลับร้ายกาจยิ่งนัก
‘ใช่ มันต้องแบบนั้นสิ เอโลอิส แพตทัล มันต้องเป็นแบบนั้นแหละ ฉันเป็นลูกสาวของเธอนะ อย่าลืม!’
ในเวลาเดียวกัน มาเดลีนได้รับโทรศัพท์จากเจเรมี่ขณะที่เธอกำลังจะลงจากรถ
หลังจากวางสาย เธอก้าวขาออกจากรถ
จากระยะไกล มาเดลีนมองเห็นร่างเงาที่คุ้นเคยกำลังเดินไปที่ทางเข้าของโรงเเรม ชายที่จะเป็นเหยื่ออันโอชะของเธอกำลังเดินเข้าไปข้างใน
มุมปากของมาเดลีนแสยะยิ้ม จากระยะไกล
ยอดเยี่ยมมาก
พยานหลักสำคัญของคืนนี้ต้องติดกับดักเธอ
มาเดลีนยิ้มพอใจ เธอก้าวอย่างสง่างามเดินเข้าไปในโรงแรม