ตอนที่ 368 คุณชายเจวี้ยน : อยากมีแฟนไหม

เผยตัวตนลับ จับหัวใจเธอ

หัวหน้า​หน่วย​สอง​รอมา​นาน​มาก​จนกระทั่ง​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​มาถึง

เขามอง​ไป​ที่​ด้านหลัง​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ก็​พบ​ว่า​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ไม่ได้​พาบุ​คลา​กรระ​ดับ​สูง​ของ​สนามบิน​มาด​้วย​ ​ใจเต้น​ตึก​ตัก​ราวกับ​จะ​หลุด​ออกมา​ให้​ได้

หัวหน้า​หน่วย​สอง​เป็น​คน​นำ​กองกำลัง​ใน​เมือง​ ​C​ ​ออกมา​ทีละเล็กทีละน้อย​ ​เดิม​เป็น​เพราะ​เฉิง​มู่​ตั้งความหวัง​ไว้​กับ​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ ​คิด​ว่า​ถ้า​เฉิง​มู่​เก่ง​แบบนี้​ ​บางที​เขา​อาจจะ​เชื่อ​ใน​สายตา​ของ​นายท่าน​เฉิง​ดู​สัก​ตั้ง​…

“​คุณชาย​สาม​ ​พวกเรา​รีบ​ถอย​กัน​ก่อน​ดีกว่า​”​ ​หัวหน้า​หน่วย​สอง​มอง​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ด้วย​สายตา​มืดมน​เล็กน้อย​ ​“​เอา​กลับมา​ได้มาก​เท่าไหร่​ก็​สูญเสีย​น้อย​เท่านั้น​…​”

เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ละสายตา​มอง​มาที​่​กลุ่มคน​ ​หลังจาก​ชะงัก​อยู่​ครู่หนึ่ง​ก็​หยิบ​โทรศัพท์​ออกมา​ ​ขน​ตายาว​พับ​ลง​ปกปิด​แววตา​ ​เหมือนกับ​ว่า​กำลัง​ส่ง​ข้อความ​ออก​ไป

เขา​ทำ​ราวกับ​ไม่ได้​ยิน​ที่​หัวหน้า​หน่วย​สอง​พูด

เมื่อ​หัวหน้า​หน่วย​สอง​เห็น​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ยังคง​ชักช้า​ยืดยาด​ ​และ​ด้านหลัง​เฉิง​เจ​วี​้​ยน

รปภ.​คน​นั้น​ก็​เพิ่ง​กด​เพจเจอร์​ไป

ตรง​ประตู​ ​รปภ.​จำนวนมาก​เข้ามา​กัน​อย่าง​ชุลมุน​พร้อมด้วย​อาวุธ​และ​เครื่องมือ

สีหน้า​ใจเย็น​ของ​หัวหน้า​หน่วย​สอง​เริ่ม​แตกระแหง​อีกครั้ง​ ​“​คุณชาย​สาม​ ​เมือง​ ​C​ ​ไม่ใช่​ถิ่น​ของ​เรา​ ​คนที​่​อยู่​เบื้องหลัง​สนามบิน​เป็น​ถึง​ผู้มีอำนาจ​ใหญ่​ ​พวกเรา​จะ​มา​เบ่ง​อำนาจ​ใน​ถิ่น​ของ​คนอื่น​ไม่ได้​ ​พวกเขา​เคร่งครัด​กับ​การขนส่ง​สินค้าต้องห้าม​มาก​ ​ถ้า​พวกเขา​ใช้กำลัง​บังคับ​หัก​เงิน​ ​นายท่า​นก​็​ไม่มี​หนทาง​ที่จะ​…​”

แน่นอน​ว่า​กองกำลัง​นี้​ทำให้​คน​หวาดกลัว

ตอนแรก​ที่นาย​ท่าน​เฉิง​สั่ง​ให้​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​มา​ ​หัวหน้า​หน่วย​สอง​ก็​กังวล​ว่า​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​จะ​ไม่​คุ้นเคย​กับ​กระบวนการ​ขั้นตอน​ ​ตอนนี้​ก็​ดูเหมือนว่า​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​จะ​ไม่​คุ้นเคย​กับ​เรื่อง​พวก​นี้​จริงๆ​

เขา​พูดถึง​ขนาด​นี้​ ​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ก็​ยัง​ไม่มี​ปฏิกิริยา​อะไร​เลย​ ​เพียง​มอง​ไป​ทาง​ฝั่ง​ซ้าย​ของ​หัวหน้า​หน่วย​สอง

“​คุณชาย​สาม​!​”​ ​เมื่อ​หัวหน้า​หน่วย​สอง​เห็น​เจ้าหน้าที่​รปภ.​ใน​ชุด​เครื่องแบบ​เหล่านั้น​ ​เขา​ก็​คิด​ว่า​คราวนี้​ได้​สร้าง​ความเสียหาย​ต่อตระกูล​เฉิง​และ​เหล่า​ผู้ใต้บังคับบัญชา​ที่​จงรักภักดี​กลุ่ม​นี้​ไป​เสีย​แล้ว​ ​เขา​ทนไม่ไหว​อยาก​จะ​ผูกคอตาย​เสีย​ตรงนี้​ ​ถ้า​รู้​ว่า​จะ​เป็น​แบบนี้​มาตั​้ง​แต่​ทีแรก​ ​ถึง​เขา​จะ​ยอมจำนน​ต่อ​เฉิง​เหรา​ฮั่น​ ​สถานการณ์​ก็​ยัง​จะ​ดีกว่า​ตอนนี้

ขณะที่​หัวหน้า​หน่วย​สอง​กำลัง​รู้สึก​ผิด​และ​ตำหนิ​ตัวเอง​อยู่​ ​ทันใดนั้น​ก็​มีเสียง​อ่อนแรง​ดัง​มาจาก​ข้างหลัง​เขา​ ​“​หัวหน้า​หน่วย​สอง​…​พวกเขา​ไป​แล้ว​ ​ประตู​ก็​เปิด​แล้วด้วย​…​”

หัวหน้า​หน่วย​สอง​หันไป​มอง​ทาง​ด้าน​นั้น​ซึ่ง​เป็น​ทิศทาง​ที่​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​เพิ่ง​มองออก​ไป​ ​ประตู​ช่องทางเดิน​ที่​ปิด​สนิท​มาต​ลอด​ได้​เปิด​ออก​แล้ว

ในขณะเดียวกัน​ ​พวก​รปภ.​ที่​เพิ่ง​เข้ามา​เมื่อ​สักครู่​ดูเหมือน​จะ​ได้รับ​คำสั่ง​และ​พากัน​ทยอย​ออก​ไป​หมด​แล้ว​…

นี่​มัน​อะไร​กัน​?

กลุ่ม​หัวหน้า​หน่วย​สอง​มอง​ไป​ที่ทาง​เดิน​ขึ้น​เครื่อง​พลาง​สบตา​กัน

“​เข้าไป​เถอะ​”​ ​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ยกมือ​ขึ้น​ดู​เวลา​ใน​โทรศัพท์​ ​ตอนนี้​เป็นเวลา​หก​โมง​สี่​สิบ​นาที​ ​เหลือ​เวลา​อีก​ไม่​มาก​ ​เมื่อ​เห็น​หัวหน้า​หน่วย​สอง​และ​คนอื่น​ไม่มี​ความเคลื่อนไหว​ก็​พูดว่า​ ​“​เครื่อง​ออก​เจ็ด​โมง​ตรง​”

หัวหน้า​หน่วย​สอง​และ​กลุ่ม​ของ​พวกเขา​จึง​รีบ​ดำเนินการ

ไม่มี​บอร์ด​ดิง​พาส​ ​ไม่มี​การ​ดำเนินการ​ตรวจสอบ​ ​ไม่มีปัญหา​จุกจิก​ ​เข้าไป​ทั้ง​อย่างนี้​เลย​หรอ​?

เมื่อ​สักครู่​นี้​รปภ.​ก็​จากไป​โดย​ไม่มี​การบอกกล่าว​แม้แต่น้อย

หัวหน้า​หน่วย​สอง​อด​ไม่ได้​ที่จะ​หันกลับ​ไป​ ​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​และ​ผู้หญิง​ข้างๆ​ ​ออก​ไป​แล้ว​ ​ไม่มี​การ​พูดคุย​ตั้งแต่​ต้น​จน​จบ​และ​ไม่มี​การ​ใช้​คำพูด​ตีสนิท​กับ​พวกเขา

“​หัวหน้า​หน่วย​สอง​ ​คุณชาย​สาม​เขา​ทำได้​ยังไง​?​”​ ​ลูกน้อง​หยิบ​รายชื่อ​ตรวจสอบ

หัวหน้า​หน่วย​สอง​เม้ม​ริมฝีปาก​ ​เขา​เอียง​ศีรษะ​เหลือบมอง​ลูกน้อง​ด้วย​สีหน้า​เคร่งขรึม​ ​สภาพร่างกาย​นายท่าน​แย่​ลง​เรื่อยๆ​ ​ ​ดูเหมือนว่า​จะ​ต้อง​เลือก​ฝ่าย​แล้ว​…

**

ด้านนอก

เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ดู​เวลา​แล้วยัง​เหลือ​อีก​ยี่สิบ​นาที​ ​มี​เที่ยวบิน​หนึ่ง​ได้​เริ่ม​ขึ้น​เครื่อง​กัน​แล้ว​ ​ตอนนี้​คน​ต่อ​แถว​ซื้อ​ชาน​มก​็​น้อยลง​แล้ว

เขา​คว้า​ตัว​ฉิน​หร่าน​เข้าแถว​อีกครั้ง

เงียบ​มาต​ลอด​ระหว่างทาง

คราวนี้​ต่อ​แถว​ห้า​นาที​ก็​ซื้อ​มา​ได้​ ​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​รับ​มา​และ​หยิบ​โทรศัพท์​มาส​แกน​ ​เสียบ​หลอด​ดูด​ลง​ไป​ ​ยื่น​ให้​ฉิน​หร่าน​ ​เขา​ขมวดคิ้ว​เล็กน้อย​ ​สายตา​จับจ้อง​ฉิน​หร่าน​นิ่ง​ๆ​

ฉิน​หร่าน​รับ​มา​ ​ละสายตา​ออก​ไป​ ​“​ไป​ ​ขึ้น​เครื่อง​”

“​ไป​อะไร​กัน​”​ ​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​เดินตาม​หลัง​เธอ​อยู่​หนึ่ง​ก้าว​ ​อยู่​ใกล้​กัน​มาก​ ​เอา​มือ​กอดอก​เหมือน​คิด​อะไร​ได้​ ​เขา​ยิ้ม​เบา​ๆ​ ​ ​“​ลำพัง​เฉิง​มู่​น่าจะ​ไม่มี​สมอง​พอที่​จะ​ทำให้​พวกเขา​มาที​่​นี่​ได้มา​กมาย​ใน​วันนี้​”

ฉิน​หร่าน​รู้​ว่าความ​สัมพันธ์​ระหว่าง​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​กับ​ตระกูล​เฉิง​ซับซ้อน​มาก

ฉิน​หร่าน​เคย​สืบ​เรื่อง​เขา​มา​แล้ว​ครั้งหนึ่ง​ ​แต่​ก็​ขุด​อะไร​ไม่​เจอ​นอกจาก​การปรากฏ​ตัว​ครั้งแรก​ใน​สถานที่​แปลก​ๆ​ ​อย่าง​ห้อง​พยาบาล​ประจำ​โรงเรียน​…​

ต่อมา​ก็​ไม่ได้​ลงมือ​สืบ​เรื่อง​เบื้องลึก​เบื้องหลัง​ของ​เขา

ดูเหมือน​เขา​จะ​ไม่ได้​รู้สึก​เป็น​ส่วนหนึ่ง​ของ​ตระกูล​เฉิง​เลย​ ​ช่วงอายุ​ก็​ห่าง​จาก​เฉิง​เวิน​หรู​และ​เฉิง​เหรา​ฮั่น​มาก

เหมือนกับ​ว่า​ไม่สน​ใจ​กิจการ​และ​ไม่สน​ใจ​เรื่อง​ใดๆ​ ​เลย​ด้วยซ้ำ​ ​แต่​เขา​ใส่ใจ​เรื่อง​ที่​เกี่ยวกับ​เฉิง​เวิน​หรู​มาก​ ​ถึงขนาด​ทุ่มเท​ดึง​ตัว​เธอ​มา​เปิด​บริษัท

ส่วน​ตระกูล​เฉิง​นั้น​…

ดูเหมือน​เขา​จะ​ไม่ได้​สนใจ​ ​แต่​ครั้งนี้​เป็น​เพราะ​กองกำลัง​ทาง​ฝั่ง​หัวหน้า​หน่วย​สอง​ ​เขา​จึง​ใช้กำลัง​ทรัพย์​ไม่น้อย​ใน​การวางแผน​ทั้ง​หน้า​ทั้ง​หลัง​ไปมาก

เห็น​ๆ​ ​อยู่​ว่า​หัวหน้า​หน่วย​สอง​และ​กลุ่มคน​เหล่านี้​กำลัง​ลังเล​สองจิตสองใจ​ ​ไม่​ค่อย​เหมือน​คน​รู้ความ​ ​คิดมาก

เธอ​ยัง​ไม่ได้​ทำ​อะไร​ ​ก็​แค่​ให้​เฉิง​มู่​บีบ​แก้ว​แตก

ฉิน​หร่าน​กัด​หลอด​ดูด​พลาง​เงยหน้า​มอง​ฟ้า​ ​ใช้​มือขวา​ที่​ยัง​ว่าง​อุด​หู​ขวา​ไว้

เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ค่อยๆ​ ​ดึง​มือ​ที่​ปิด​หู​ขวา​ของ​เธอ​ออก​อย่างใจ​เย็น​ ​“​เมื่อวาน​เธอ​ให้​เฉิง​มู่​ทำ​อะไร​?​”

ในที่สุด​ฉิน​หร่าน​ก็​หันหน้า​มาม​อง​เขา​ ​พูด​เพียง​สอง​คำ​ ​“​หุบปาก​”

เธอ​ยัง​คาบ​หลอด​ดูด​โดยที่​มือ​ยัง​ถือ​ชาน​มอย​่าง​เฉยเมย​ ​แสงไฟ​ที่​สนามบิน​สว่าง​ตลอดเวลา​ ​สะท้อน​หว่าง​คิ้ว​ของ​เธอ​ ​คิ้ว​เอาแต่ใจ​ปกคลุม​ไป​ด้วย​แสง​หิมะ​ ​งดงาม​สดใส​ ​บางครั้ง​ชัดเจน​ ​บางครั้ง​เลือนราง

เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ไม่​อยาก​จะ​พูด​อะไร​อีก​เพราะ​เขา​รู้​ว่า​คน​คน​นี้​ความอดทน​ต่ำ​ ​แต่​เมื่อม​อง​ไป​ ​มือ​กลับ​หยุดชะงัก​ ​เขา​ไม่รู้​ว่า​ใน​ใจ​รู้สึก​อย่างไร​ ​เขา​เพียง​โน้มตัว​ลง​เล็กน้อย​ ​โอบ​เธอ​จาก​ด้านหลัง

ขน​ตา​ที่​งดงาม​คู่​นั้น​พับ​ลง​ ​โหนก​คิ้ว​คมชัด​ ​ดวงตา​ที่​หลุบ​ลง​ดู​ค่อนข้าง​จริงจัง​ ​“​เจ๊​หร่าน​ ​ฉัน​ถาม​เธอ​อีก​หนึ่ง​คำถาม​ได้​ไหม​?​”

ฉิน​หร่าน​ดูด​ชานม​ไป​หนึ่ง​อึก​ ​พอได้​ยิน​เขา​กำลัง​ถาม​คำถาม​เธอ​อย่างจริงจัง​ ​เธอ​ก็​เหลือบมอง​เขา​แล้ว​คิด​อยู่​สักพัก​ก่อน​จะ​ตอบ​เขา​ไป​ ​“​ถาม​มา​”

เสียงประกาศ​ใน​สนามบิน​ดัง​ขึ้น​—​—

“​ผู้โดยสาร​ที่จะ​เดินทาง​ไป​เมืองหลวง​โปรดทราบ​ ​ท่าน​ที่นั่ง​เที่ยวบิน​ ​MA7737​ ​กำลังจะ​เริ่ม​ออกเดินทาง​ ​โปรด​ตรวจสอบ​สัมภาระ​ของ​ท่าน​ ​แสดง​บัตร​โดยสาร​ ​และ​ขึ้น​เครื่องบิน​ที่​ประตู​ ​17…​”

มี​คน​สัญจร​เป็น​จำนวนมาก​ ​เสียง​จึง​ผสม​ปนเป​กัน​ไป​หมด

แสง​และ​เงา​ยาม​รุ่งสาง

เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ก้มหน้า​มอง​เธอ​ ​ขน​ตายาว​สั่น​ระริก​ ​ดวงตา​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​หลุบ​ลง​ ​นัยน์ตา​ดำขลับ​ที่​สวยงาม​ขับ​รอยยิ้ม​ที่​แฝง​ไว้​ ​“​ตอนนี้​เธอ​หา​แฟน​อยู่​หรือเปล่า​?​”

ก่อนที่​ฉิน​หร่าน​จะ​ตอบ​ ​เขา​ก็​ลด​เสียง​ลง​พูด​อย่างใจ​เย็น​ ​ไม่​เร่งรีบ​ ​“​พิจารณา​ฉัน​หน่อย​ได้​ไหม​?​”