ตอนที่ 376 การทดลองระดับC!

เผยตัวตนลับ จับหัวใจเธอ

ด้าน​นี้

คณบดี​เจียง​ได้​จัดเตรียม​ห้องทดลอง​ของ​ภาควิชา​ฟิสิกส์​ไว้​หนึ่ง​ห้อง​ ​เขา​และ​อาจารย์​หลาย​คนยัง​ได้​จัดแจง​เนื้อหา​การประเมิน​ของ​ห้องปฏิบัติการ​ทาง​ฟิสิกส์​ไว้​อีกด้วย

เมื่อ​ฉิน​หร่าน​มาถึง​ห้องทำงาน​คณบดี​เจียง​ ​เครื่องพิมพ์​ยังคง​กำลัง​พิมพ์​เอกสาร​ออกมา

โจว​อิ่ง​ยัง​ไม่ได้​ไป​ไหน​ ​ฉิน​หร่าน​เปลี่ยน​มาถือ​หนังสือ​ด้วยมือ​ข้างเดียว​พร้อมกับ​ทักทาย​อย่าง​สุภาพ​ ​“​คณบดี​เจียง​ ​ด็อก​เตอร์​โจว​”

คณบดี​เจียง​รอ​อยู่​ข้าง​เครื่องพิมพ์​ ​มือ​ข้าง​หนึ่ง​ถือ​ที่​เย็บ​กระดาษ​ ​หลังจาก​พิมพ์​เอกสาร​ออกมา​ทั้งหมด​แล้ว​ ​เขา​ก็​เย็บ​เอกสาร​ทีละ​ชุด​และ​จัด​อย่างเป็นระเบียบ​เรียบร้อย​ยื่น​ให้​ฉิน​หร่าน

ฉิน​หร่าน​รับ​มา​เปิด​อ่าน​คร่าวๆ​ ​ ​นี่​คือ​ข้อมูล​ภาคปฏิบัติ​และ​ภาคทฤษฎี​ทาง​ฟิสิกส์

“​ฉิน​หร่าน​ ​เธอ​เข้า​มหาวิทยาลัย​มานาน​ ​เธอ​เคย​ได้ยิน​เรื่อง​ห้องปฏิบัติการ​ทาง​ฟิสิกส์​บ้าง​ไหม​?​”​ ​คณบดี​เจียง​พูด​ด้วย​น้ำเสียง​ลังเล​ ​จากนั้น​ก็​ค่อยๆ​ ​พูด​ออกมา

ฉิน​หร่าน​จัด​กอง​เอกสาร​อย่าง​ไม่รีบร้อน​ก่อน​จะ​พยักหน้า

ตอนที่​ไป​เซ็น​ข้อตกลง​รักษา​ความลับ​ที่​ห้องทำงาน​อธิการบดี​โจว​ ​เขา​ก็ได้​อธิบาย​ให้​เธอ​ฟัง​แล้ว

“​งั้น​ฉัน​จะ​ไม่​พูด​อะไร​มาก​ ​อธิการบดี​โจว​ข้ามหน้าข้ามตา​พวกเรา​โดย​ส่ง​ชื่อ​เธอ​ลงสมัคร​รอบ​ต้นเดือน​ธันวา​”​ ​คณบดี​เจียง​หยิบ​กุญแจ​ห้องทดลอง​เล็ก​ที่​เตรียม​ไว้​มอบให้​ฉิน​หร่าน​ ​“​ฉัน​พิมพ์​หัวข้อ​และ​การทดลอง​ทั้งหมด​ลง​ไป​ใน​กระดาษ​หมด​แล้ว​ ​ยัง​เหลือ​เวลา​อีก​ครึ่ง​เดือน​ ​เธอ​ต้อง​จดจ่อ​อยู่​กับ​การวิจัย​ ​ไม่ต้อง​สนใจ​วิชา​วิศวกรรม​นิวเคลียร์​และ​วิศวกรรม​อัตโนมัติ​อื่นๆ​ ​”

พอได้​ยิน​ดังนั้น​ ​ฉิน​หร่าน​ก็​หลุบ​ตาลง

เธอ​พอ​จะ​รู้​สาเหตุ​ที่​คณบดี​เจียง​ตาม​เธอ​มา​แล้ว​ ​นั่น​เพราะ​เธอ​คุย​เรื่อง​การประเมิน​รอบ​เดือน​ธันวาคม​กับ​อธิการบดี​โจว​เพียง​คนเดียว​ ​ตอนนั้น​อธิการบดี​โจว​ยัง​ชี้​ข้อดี​ข้อเสีย​ให้​เธอ​ฟัง

ขณะนี้​…​ดู​จาก​ท่าที​ของ​คณบดี​เจียง​กับ​ด็อก​เตอร์​โจว​แล้ว​ ​คาด​ว่า​พวกเขา​คง​คิด​ว่า​เธอ​สอบ​การประเมิน​ปกติ​ไม่​ผ่าน​ ​แต่​การทด​สอบ​ภาคทฤษฎี​เธอ​ก็​น่าจะ​ผ่าน​ ​ทว่า​การทดลอง​ทาง​ฟิสิกส์​นั้น​ไม่​ค่อย​มี​ความเป็นไปได้​…

เมื่อ​เป็น​เช่นนั้น​ ​ภาควิชา​ฟิสิกส์​จึง​เปิด​ห้องทดลอง​ให้​เธอ​คนเดียว​หนึ่ง​ห้อง​

เมื่อ​ฉิน​หร่าน​มอง​กอง​เอกสาร​ที่อยู่​ใน​มือ​ ​ไม่นาน​เธอ​ก็​ยิ้ม​ออกมา​ ​“​ค่ะ​”

“​กลับ​ไป​อ่านหนังสือ​เถอะ​”​ ​คณบดี​เจียง​ไม่​อยาก​กดดัน​ฉิน​หร่าน​ ​เขา​จึง​ไม่ได้​อธิบาย​อะไร​ให้​ฉิน​หร่าน​ฟัง​มาก​นัก​ ​“​ไม่เข้าใจ​ตรงไหน​ก็​ถาม​ด็อก​เตอร์​ ​ฉัน​พิมพ์​รายชื่อ​ด็อก​เตอร์​ทุกท่าน​ไว้​ที่​หน้า​สุดท้าย​”

ฉิน​หร่าน​ไม่ได้​รู้สึก​เป็น​ส่วนหนึ่ง​ของ​มหาวิทยาลัย​เมืองหลวง​ ​ ​ที่​สอบ​เข้า​มหาวิทยาลัย​เมืองหลวง​ก็​เพราะ​พาน​หมิง​เย​่ว​์​และ​ซ่ง​ลี่ว​์​ถิ​งอยู​่​มหาวิทยาลัย​เมืองหลวง​มาก​่อน

พอ​มอง​คณบดี​เจียง​ในเวลานี้​ ​เธอ​ก็​สูด​หายใจเข้า​ลึก​ๆ​

ไม่ได้​พูด​อะไร​กับ​คณบดี​เจียง​มาก​นัก​ ​เธอ​ไม่ได้​ทำการ​ทดลอง​ฟิสิกส์​มานา​นก​ว่า​สี่​ปี​แล้ว​ ​เธอ​ไม่รู้​ว่าการ​ประเมิน​การทดลอง​ของ​ห้องปฏิบัติการ​ทาง​ฟิสิกส์​จะ​ยาก​สัก​แค่ไหน​ ​ขนาด​ซ่ง​ลี่ว​์​ถิง​ยัง​ต้อง​ใช้​ความตั้งใจ​ขนาด​นั้น​ ​ฉิน​หร่าน​เอง​ก็​ไม่รู้​ว่า​ตัวเอง​จะ​สามารถ​ทำให้​คณบดี​เจียง​สมปรารถนา​ได้​หรือไม่​…

เธอ​ถือ​กุญแจ​ที่​คณบดี​เจียง​มอบให้​ ​เดิน​ไป​ที่​ห้องทดลอง​เล็ก​ที่​ตึก​รวม​ ​ด้านใน​มี​การ​จัดวาง​อุปกรณ์​การทดลอง​ฟิสิกส์​ไว้​มากมาย

ไม่มีใคร​อยู่​ใน​ห้องทดลอง​เลย​ ​เธอ​ใช้​เครื่อง​ปฏิกรณ์​ขนาดเล็ก​ทำการ​ทดลอง

**

เวลา​หนึ่ง​ทุ่ม​ ​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​จอด​รถ​ไว้​ที่​ข้างล่าง​ตึก​ฟิสิกส์

ตอนนี้​เป็นเวลา​หนึ่ง​ทุ่ม​แล้ว

ฉิน​หร่าน​ยัง​ไม่​ลงมา

เฉิง​เจ​วี​้​ยน​เลิก​คิ้ว​ ​เขา​ดึง​กุญแจ​รถ​ออก​ ​เปิด​โทรศัพท์​เพื่อ​ดู​ห้อง​ที่​ฉิน​หร่าน​ส่ง​มาก​่อน​หน้า​นี้​แล้ว​เดิน​ไป​ยัง​ห้องทดลอง​ที่​ตึก​รวม

ห้องทดลอง​อยู่​ตรง​มุม​ด้านใน​สุด​ชั้น​สาม​ ​เงียบ​มาก

ประตู​ห้อง​ปิด​ไว้​ครึ่ง​เดียว​ ​ประตู​เป็น​กระจกใส​ขอบ​สีขาว​ ​จะ​เห็น​ได้​ว่า​ฉิน​หร่าน​กำลัง​ยืน​อยู่​ที่​ป้าย​โต๊ะ​ทดลอง​ ​ปลายนิ้ว​เรียว​ขาว​ถือ​ภาชนะ​แม่เหล็ก​รูป​โลหะ​ปิด​สนิท​ ​เกรียว​กลม​ ​โครงสร้าง​สลับซับซ้อน​ ​เธอ​ใช้​มือ​ข้าง​หนึ่ง​ใส่​ฝาครอบ​กระจก​ให้​มัน​อย่างระมัดระวัง

เธอ​หลุบ​ตาลง​ ​จาก​มุม​นี้​จะ​เห็น​ได้​ว่า​ขน​ตายาว​ของ​เธอ​กำลัง​พับ​ลง​ ​แสง​และ​เงา​ตกกระ​ทบ​ลง​บน​เปลือกตา​จางๆ​ ​ ​หน้าผาก​แสดงให้เห็น​ถึง​ความใจร้อน​ของ​คนวัยหนุ่มสาว​ ​เป็น​แสงสว่าง​หนึ่งเดียว​ภายใน​ห้องทดลอง

เฉิง​เจ​วี​้​ยน​รู้​ว่า​เธอ​น่าจะ​กำลัง​ทำการ​ทดลอง​ทาง​ฟิสิกส์​ ​เขา​จึง​ไม่ได้​เข้าไป​รบกวน​เธอ​ ​เพียงแค่​เดิน​เข้าไป​สอง​ก้าว​ ​ขายาว​เหยียด​ขวางทาง​เดิน​ ​ยืน​อยู่​ริม​หน้าต่าง​ ​สอง​มือ​ยัน​ที่​ขอบ​หน้าต่าง​ ​ดวงตา​ดำขลับ​แฝง​ไป​ด้วย​รอยยิ้ม​สบาย​ๆ​ ​ ​มอง​เธอ​ด้วย​สายตา​อัน​พร่า​เลือน

ฉิน​หร่าน​ตั้งใจ​ทำการ​ทดลอง​มาก

เธอ​สังเกต​ดู​ความเปลี่ยนแปลง​ใน​เครื่อง​ปฏิกรณ์​ขนาดเล็ก​ ​หยิบ​ปากกา​ขึ้น​มา​จดบันทึก​ลง​บน​เอกสาร​บันทึก​ผล​ที่อยู่​ข้างๆ​ ​เพื่อ​บันทึก​เป็น​ข้อมูล​สถิติ

พอ​บันทึก​แล้ว​ดู​เวลา​ก็​เป็นเวลา​หนึ่ง​ทุ่ม​ครึ่ง​แล้ว

เธอ​หันไป​มอง​ด้านนอก​ประตู​โดยไม่รู้ตัว​ ​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​กำลัง​ยืน​อยู่​ที่​หน้าต่าง​ ​คิ้ว​และ​ดวงตา​ราวกับ​หยก​ ​รูปร่าง​สูงชะลูด

**

“​ทำไม​มา​อยู่​ที่​ห้องทดลอง​?​”​ ​บน​รถ​ ​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ปรับ​อุณหภูมิ​เครื่องปรับอากาศ​สูง​ขึ้น

ฉิน​หร่าน​ให้​เขา​เปิดไฟ​รถ​ ​จากนั้น​ก้ม​ศีรษะ​เปิด​ดู​ข้อมูล​ที่​เธอ​เพิ่ง​บันทึก​ไว้​ ​การทดลอง​ครั้งแรก​กับ​เครื่อง​ปฏิกรณ์​ไม่​ประสบความสำเร็จ​ ​มี​แต่​พลังงาน​ที่​เป็นไปตาม​ที่​เธอ​คาดการณ์​เอาไว้​ทั่วๆ​ ​ไป​ ​เธอ​เอนหลัง​พิง​เบาะ​พูดเสี​ยง​ขึ้น​จมูก​ ​“​มี​การประเมิน​ห้องปฏิบัติการ​น่ะ​”

เธอ​พูด​ไป​ด้วย​พลาง​เปิด​ดู​ข้อมูล​ที่​บันทึก​ไว้

เมื่อ​พบ​ข้อยาก​ๆ​ ​ ​เธอ​จะ​ส่ง​ข้อความ​ไปหา​ศาสตราจารย์​ด้าน​วิศวกรรม​นิวเคลียร์

ใน​สาขา​วิศวกรรม​นิวเคลียร์​ ​ศาสตราจารย์​กำลัง​แก้ไข​วิทยานิพนธ์​SCI​ของ​เขา​อยู่

บัญชี​โซเชียล​ที่​มุม​ล่าง​ขวา​บน​คอมพิวเตอร์​เด้ง​ขึ้น​มา​ ​ทันทีที่​ศาสตราจารย์​เปิด​ดูก​็​พบ​ว่า​เป็น​ฉิน​หร่าน​ ​ราชา​หน้าใหม่​ของ​ภาควิชา​ฟิสิกส์

เขา​เพิ่ม​เธอ​นาน​แล้ว​ ​แต่​ฉิน​หร่าน​แทบจะ​ไม่​ถาม​คำถาม​กับ​เขา​เลย

ศาสตราจารย์​วาง​วิทยานิพนธ์​ของ​ตัวเอง​ลง​ ​เปิด​รูป​โปร​ไฟล์​ฉิน​หร่าน​แล้ว​อ่าน​คำถาม​ที่​เธอ​ถาม​ ​ศาสตราจารย์​อายุ​ย่าง​ห้าสิบ​แล้ว​ ​อยู่​ใน​ห้องปฏิบัติการ​มานา​นก​ว่ายี​่​สิบ​ปี​ ​เขา​จึง​คุ้นเคย​กับ​เนื้อหา​การทดลอง

ในไม่ช้า​เขา​ก็​พบ​ปัญหา​ของ​ฉิน​หร่าน​ ​จากนั้น​ก็​ส่ง​ไป​ให้​เธอ

เมื่อ​แน่ใจ​แล้ว​ว่า​ฉิน​หร่าน​ไม่มี​คำถาม​อะไร​แล้ว​ ​ศาสตราจารย์​จึง​ทำ​วิทยานิพนธ์​ต่อ​ ​เพิ่ง​แก้​ไป​ได้​ไม่​กี่​บรรทัด​ก็​พบ​ว่า​มีบา​งอย​่าง​ไม่​ถูกต้อง​…

“​แปลก​แฮะ​…​”​ ​ศาสตราจารย์​เปิด​บันทึก​การ​สนทนา​ของ​ฉิน​หร่าน​ ​อ่าน​อยู่​หลาย​รอบ​ก็​พึมพำ​ออกมา​ว่า​ ​“​นี่​มัน​…​ไม่ใช่​…​ไม่ใช่​การทดลอง​ระดับ​C​นี่​”

**

ด้าน​นี้​ ​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​จอด​รถ​ไว้​ที่​ลานจอดรถ​ชั้นใต้ดิน

ที่จอดรถ​ของ​ถิง​หลาน​ใหญ่​มาก​ ​มีส​อง​ชั้น​ ​พื้นที่​กว้างขวาง​ ​ไฟ​ตอนกลางคืน​ก็​ไม่ได้​มืด​เท่าไหร่​ ​ใน​ตึก​มี​ลิฟต์​สี่​ตัว​ ​ผู้อาศัย​ทั่วไป​จะ​พัก​อยู่​ที่​ชั้นหนึ่ง​หรือ​ชั้นสอง​ ​ลิฟต์​จึง​ไม่ได้​มี​ผู้คน​ใช้​มาก

เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ถือ​หนังสือ​วิศวกรรม​นิวเคลียร์​ไว้​ที่​มือ​ข้าง​หนึ่ง​ ​มือ​อีก​ข้าง​หนึ่ง​กดปุ่ม​ลิฟต์

ฉิน​หร่าน​เดินตาม​หลัง​เขา​ไป​ได้​ครึ่งทาง​ ​มือ​ยัง​ถือ​โทรศัพท์​ไว้​เพื่อ​กลับ​ไปดู​คำอธิบาย​ที่​ศาสตราจารย์​ส่ง​มา​ให้​เธอ​ด้วย​ความตั้งใจ​ ​ครุ่นคิด​อย่าง​รอบคอบ​ว่า​ตัวเอง​มีปัญหา​ที่​ขั้นตอน​ไหน

ลิฟต์​ลงมา​จาก​ชั้น​สิบ​แปด

ติ​๊ง​—​—

ประตู​เปิด​ ​ไม่มี​คน

เฉิง​เจ​วี​้​ยน​เบี่ยง​ตัว​มอง​คนที​่​ยังอยู่​ข้างหลัง​ ​เอื้อมมือ​รวบ​เอว​เธอ​แล้ว​ลาก​เข้ามา

เขา​กด​เลข​ชั้น​นิ่ง​ๆ​ ​ ​“​เจ๊​หร่าน​”

ฉิน​หร่าน​น่าจะ​รู้​ทาง​แล้ว​ ​เธอ​เงยหน้า​อย่าง​เอื่อย​เฉื่อย​ ​พูด​อย่าง​เชื่องช้า​ ​“​ว่า​ไง​”

เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ลด​ศีรษะ​ลง​ ​ฝ่ามือ​กด​เอว​เธอ​ไว้​ ​แนบชิด​กับ​ริมฝีปาก​ของ​เธอ​ที่​แฝง​ไป​ด้วย​ไอ​เย็น​ๆ​