บทที่ 418
ผู้อาวุโสจวินเห็นเช่นนี้จึงรีบโบกมือเพื่อออกคำสั่ง “ช่วยเหลือคนในถังเหล็กออกมาให้ได้และนำตัวออกไป”
“ขอรับ”
คนของเผ่าเพลิงฟ้าพากันเข้าไปข้างใน
ผู้นำกองธงโบตั๋นหัวเราะอย่างเยือกเย็น
เห็นว่าเขาตายไปแล้วหรืออย่างไร?
เยี่ยเฟิงเป็นคนของเขาแล้ว ใครกล้าเข้ามาแย่งชิง?
“บุก”
ผู้นำกองธงโบตั๋นก็โบกมือขึ้นด้วยเช่นกัน เมื่อเท้าของเขาก้าวเข้าไป คนอื่นๆ ก็มุ่งหน้าเดินตามไปด้วย
การต่อสู้ระยะประชิดได้เริ่มขึ้น
กู้ชูหน่วนได้เข้าร่วมการต่อสู้ด้วยเช่นกัน แต่นางเพียงคอยปกป้องอยู่ข้างๆ ถังเหล็กเท่านั้น และตะโกนบอกออกไป “ปกป้องคนที่อยู่ในถังเหล็ก ปกป้องคนที่อยู่ในถังเหล็ก ห้ามให้คนของเผ่าเพลิงฟ้าแย่งชิงไปได้”
หลังจากได้ยินคำพูดของกู้ชูหน่วน คนของเผ่าเพลิงฟ้าซึ่งยังคงสงสัยอยู่เล็กน้อยในตอนแรกก็เพิ่มความเชื่อมั่นให้กับความคิดของพวกเขาในทันที
ผู้คอยปรนนิบัติที่อยู่ในถังเหล็ก เป็นเพราะว่าเขารู้ว่าระฆังวิญญาณสะบั้นอยู่ที่ไหน และเขาก็รู้ว่าจะเข้าปากถ้ำหูหลูได้อย่างไร จึงทำให้เขาต้องถูกทรมานเช่นนี้
เมื่อมองดูเลือดที่สาดส่องบนพื้น ก็กลัวว่าคนในถังเหล็กจะทนทรมานไม่ไหวและหมดลมหายใจลงในที่สุด ท่าทางการลงมือจึงหนักกว่าเดิมและนับว่าเป็นวิธีการสู้รบอย่างดุเดือดเพื่อการอยู่รอด
ผู้นำกองธงกล้วยไม้และคนอื่นๆ มีฝีมือการต่อสู้ขั้นสูง และฝีมือการต่อสู้ของผู้อาวุโสเผ่าเพลิงก็ไม่ธรรมดาเลย และดูการต่อสู้ที่สูสีกันมาก
กู้ชูหน่วนใช้เวลาอยู่นานเพื่อหาว่าตำแหน่งที่จะเปิดถังเหล็กออก ถังเหล็กนี้ดูไร้รอยต่อ ราวกับไม่มีประตูเปิดออกได้
นางจึงทำได้เพียงนำแกนผลึกหิมะออกมาอีกครั้ง และวางลงบนอัครมเหสีฉู่ที่อ่อนล้าไร้เรี่ยวแรง
พระองค์แหงนหน้าขึ้นมอง และมองคนที่เดินเข้ามาด้วยความสงสัย
“ฮูหยิน หม่อมฉันเอง ที่นี่อันตรายมาก พระองค์หนีออกไปกับฝูกวงก่อนนะเพคะ พระองค์ไม่ต้องกังวลพระทัย หม่อมฉันจะช่วยชีวิตเยี่ยเฟิงออกไปให้ได้”
“แม่นาง……กู้……”
“ชู่ว……รีบไปกันเถอะ”
กู้ชูหน่วนประคองอัครมเหสีฉู่ขึ้นและเดินหนีออกไปทางข้างๆ ถังเหล็ก และตะโกนดังกึกก้อง “ผู้นำกองธงได้เคยบอกเอาไว้ว่าจะทำให้ผู้หญิงคนหญิงตายอย่างไร้ศพ ข้าจะตัดแขนตัดขาของนาง จากนั้นจึงผลักนางให้ตกลงไปในทะเลโลหิต”
เมื่อพูดจบ กู้ชูหน่วนจึงผลักพระองค์ให้กับฝูกวง
ฝูกวงเข้าใจได้และใช้โอกาสตอนที่ไม่มีใครสนใจพาอัครมเหสีฉู่หลบหนีออกไป
จากนั้นกู้ชูหน่วนจึงกลับมาหาประตูเปิดของถังเหล็กอีกครั้ง เวลาผ่านไปนานในที่สุดนางก็คลำไปโดยจุดที่นูนออกมาและเมื่อกดลงไป ประตูของถังเหล็กก็ถูกเปิดออก
“อืม……”
เมื่อประตูถูกเปิดออก เหล็กแหลมที่ทิ่มแทงร่างกายของเยี่ยเฟิงอยู่ก็ถูกดึงออกมา และเลือกก็ไหลออกมาราวกับสายน้ำที่เชี่ยวกราก เยี่ยเฟิงเจ็บปวดแทบเป็นลมหมดสติไป
การเคลื่อนไหวที่นี่ทำให้ทุกคนที่กำลังต่อสู้กันต่างพากันตกใจ
ผู้นำกองธงกล้วยไม้เป็นคนแรกที่มีปฏิกิริยาตอบสนอง “เจ้าเป็นใคร?”
ผู้อาวุโสอวิ๋นและคนอื่นๆ ก็ต่างตกตะลึงเช่นกัน
กู้ชูหน่วนประคับประคองเยี่ยเฟิงที่ไม่สามารถยืนอย่างมั่นคงได้ด้วยตัวเองและพูดด้วยเสียงสูง “นายน้อยรู้ว่าที่นี่เกิดเรื่องขึ้นและสั่งให้ข้าปลอมตัวเป็นคนถือธงของเผ่าปีศาจ เพื่อนำตัวเยี่ยเฟิงกลับไปให้เขา”
“ฮึ……คิดไว้ไม่ผิด ที่แท้พวกเจ้าก็มาที่นี่เพื่อเยี่ยเฟิง กล้าที่จะแย่งเยี่ยเฟิงไปอย่างนั้นหรือ พวกเจ้าต้องตาย”
ผู้นำกองธงกล้วยไม้โกรธจัด ผู้อาวุโสอวิ๋นถูกฝ่ามือของเขาไปโดยไม่ทันระวังจึงทำให้กระอักเลือดออกมา และสีหน้าของเขาก็ดูอ่อนล้าลงมาก
กู้ชูหน่วนรีบพูดขึ้นมา “ผู้อาวุโส……ให้ข้าน้อยไปตามนายน้อยมาช่วยเหลือท่านดีหรือไม่ขอรับ”
“ไม่ต้อง นำเยี่ยเฟิงหนีไปให้ได้และนำตัวเขาส่งต่อหน้านายน้อยให้ได้”
“ขอรับ……”
กู้ชูหน่วนพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม แววตาที่ดูกังวลของนางก็แสดงได้เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย คนของเผ่าเพลิงฟ้าจึงไม่ได้รู้สึกสงสัยอะไรเลยและต่างพากันขัดขวางคนของเผ่าปีศาจอย่างเต็มกำลัง เพื่อยื้อเวลาให้กับกู้ชูหน่วน
เหล็กแหลมทิ่มแทงเข้าไปลึกมาก กู้ชูหน่วนทดลองอยู่หลายครั้งก็ไม่สามารถดึงตัวของเยี่ยเฟิงออกมาได้ แต่กลับทำให้เลือดของเขาไหลออกมาไม่หยุด
นางกัดฟันแน่นและกล่าวด้วยเสียงต่ำ “เจ้าอดทนเอาไว้นะ หากเจ้าตาย ไม่ว่าจะตกนรกหรือขึ้นสวรรค์ ข้าก็จะไม่มีวันอภัยให้เจ้า”
บทที่ 417
บทที่ 419