ตอนที่ 1348 ทัวร์หนึ่งวันในสุสาน (2)
จวินอู๋เสียหลับตาลงช้าๆ ดูราวกับว่านางได้หลับไป
ไม่นานเจ้าแมวดำก็ลุกขึ้นจากตักของจวินอู๋เสีย สะบัดขนนิดหน่อย แล้วเดินไปที่ประตูหิน
อิงซู่กับบัวเมาทำตาโตมองเจ้าแมวดำที่มีท่าทางเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงด้วยความประหลาดใจ ไม่รู้ทำไมจู่ๆพวกเขาก็รู้สึกขึ้นมาว่าเจ้านายของพวกเขาได้กลายเป็นเจ้าแมวดำที่ปกติมักจะทำให้รู้สึกว่ามันสมควรโดนฟาด!
“เฝ้าข้าให้ดี” เจ้าแมวดำหันมาพูดกับบัวเมาและอิงซู่
เสียงนั่น และน้ำเสียงนั่น เหมือนกับของจวินอู๋เสียเป๊ะเลย!
ภูติสองตนตกตะลึงในทันที พวกเขาทำได้แต่จ้องมองเจ้าแมวดำทำตัวอ่อนเหมือนไม่มีกระดูกลอดผ่านช่องว่างเล็กๆตรงประตูหินเข้าไป
หลังจากนั้นไม่นาน บัวเมาก็ก้มหน้าลงมองจวินอู๋เสียที่นั่งหลับตาอยู่บนพื้น แล้วเขาก็กลืนน้ำลาย
เจ้าแมวดำมีขนาดตัวเล็ก และแมวก็ตัวอ่อนอยู่แล้ว จวินอู๋เสียย้ายวิญญาณของตัวเองเข้าไปในร่างของเจ้าแมวดำและยืมร่างเล็กๆนั้นลอดผ่านช่องว่างที่ประตูหิน จากมุมมองของแมวดำ สุสานจักรพรรดิแห่งความมืดยิ่งมีขนาดใหญ่ขึ้นไปอีก หลังจากผ่านประตูหินแล้ว แสงไฟสลัวก็กระพริบและสั่นไหว มันส่องไปที่ร่างของเจ้าแมวดำ ทำให้เกิดเงาเล็กๆทอดยาวบนพื้น
ภายในห้องโถงที่ว่างเปล่า ไม่มีเครื่องประดับตกแต่งแม้แต่ชิ้นเดียว มีแต่บัลลังก์หยกขาวแกะสลักวางอยู่บนแท่นยกที่มีขั้นบันไดขึ้นไป ที่ผนังทั้งสี่ด้านของห้องโถงกว้างมีภาพจิตรกรรมฝาผนังที่เหมือนจริง แต่ภาพแกะสลักที่นี่แตกต่างจากภาพในทางเดินที่มีเสาหินก่อนหน้านี้ ภาพของที่นี่เต็มไปด้วยสีสัน เพิ่มความสดใสให้กับงานแกะสลักทุกชิ้น ทำให้ดูงดงามสะกดสายตามากขึ้น
แต่ความว่างเปล่าของห้องโถงกว้างทำให้รู้สึกแปลกๆ และทำให้บัลลังก์หยกที่ตั้งอยู่โดดเดี่ยวนั้นดูน่าเศร้า
ดูเหมือนนี่จะไม่ใช่ห้องโถงใหญ่ จวินอู๋เสียหรี่ตาพร้อมกับก้าวอย่างว่องไวเข้าไปในห้องโถงขนาดใหญ่นั้น ไกลออกไปข้างหน้า นางสามารถมองเห็นอีกด้านหนึ่งของห้องโถงที่มีประตูหินขนาดมหึมาอีกบานแง้มอยู่ครึ่งหนึ่ง นางอยากจะกระโดดข้ามไปดูขึ้นมาทันที
แต่พอนางไปถึงหน้าประตูหินนั้น เงาขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นจากด้านหลังประตู!
“เอ๋?” เสียงหนึ่งดังขึ้นอย่างสงสัย ร่างเล็กๆผลักประตูที่หนักจนน่าตกใจนั้นเปิดออกแล้วเดินเข้ามาข้างใน
เสียงกรุ๊งกริ๊งดังมาพร้อมกับที่ร่างนั้นปรากฏขึ้น มันก้องสะท้อนอยู่ในห้องโถงกว้างที่ว่างเปล่านั้น
จวินอู๋เสียซ่อนตัวอยู่หลังบัลลังก์หยกกว้าง ร่างเพรียวบางของนางแนบติดกับพื้น เฝ้าดูร่างที่ปรากฏขึ้นในห้องโถงอย่างกระทันหันผ่านรอยแตกใต้บัลลังก์ด้วยความระมัดระวัง
ร่างนั้นคือเด็กสาวตัวเล็กที่อายุประมาณ 12 ปี สวมชุดสีดำ เท้าเล็กๆสองข้างเปลือยเปล่าขณะก้าวเดินไปบนพื้นเย็นๆ รอบข้อเท้าทั้งสองข้างมีกำไลข้อเท้าเงินที่มีกระดิ่งติดอยู่ ทำให้เกิดเสียงกรุ๊งกริ๊งขึ้นทุกครั้งที่นางก้าวเดิน
สิ่งที่จวินอู๋เสียคิดว่าแปลกเกี่ยวกับเด็กสาวคนนี้ก็คือ นางสวมหน้ากากสีดำปิดเอาไว้ครึ่งหน้า ใบหน้าอีกครึ่งที่เผยให้เห็นนั้นไม่สามารถอธิบายได้ว่าสวย แต่ก็พอจะนับได้ว่ามีเสน่ห์อยู่บ้าง
แต่การที่เด็กสาวอายุน้อยแบบนี้ปรากฏตัวในสุสานจักรพรรดิแห่งความมืด มันก็ออกจะแปลกๆเล็กน้อย
“แปลกจัง คิดว่าเห็นอะไรอยู่ที่นี่ซะอีก?” เด็กสาวที่สวมหน้ากากครึ่งหน้าพูดขึ้นอย่างงุนงง นางมองไปรอบๆห้องโถงที่ดูเหมือนว่างเปล่า นางเห็นเงาเล็กๆแวบผ่านไปแน่ๆ ตอนนี้มันอยู่ที่ไหนแล้ว?
“เจ้าจี๊ด เจ้ารึเปล่า?” นางเรียกออกมาเพื่อดูว่าจะมีการตอบสนองหรือไม่
“จี๊ด!” และก็มีเงาทรงกลมพุ่งตรงมาหานางอย่างรวดเร็ว!