ตอนที่ 172

Black Tech Internet Cafe System

วันถัดมา

 

เช้าวันนี้เป็นอีกวันสำคัญได้มีการประชุมจัดขึ้น

 

ท่านจักรพรรดิเป็นคนสุดท้ายที่เดินทางมาถึง  ในตอนนี้ทหารพร้อมทั้งข้าราชการพลเรือนทุกคนต่างมารวมตัวกันในวังครบหมดแล้ว

 

เจ้าหน้าที่ทหารตามตำแหน่งแล้วมีอิทธิพลมากกว่าข้าราชการพลเรือน

 

“นายพลลี ข้าได้ยินมาว่าเจ้าได้เรียนรู้เทคนิคการต่อสู้แบบใหม่มาหรือ? มันเป็นยังไงบ้าง?” นายพลยศสูงอายุมากพร้อมดาบทองคำข้างกายเอ่ยถามพลางเดินเข้าไปในวัง

 

“ข้าไม่กล้าแสดงเทคนิครูปแบบใหม่ต่อหน้าท่านหรอก ท่านายพลหวัง!” นายพลลีตอบ “ข้ากำลังพบปัญหาบางอย่างในขณะที่กำลังพยายามสร้างเทคนิคการต่อสู้รูปแบบใหม่ ข้าขอคำแนะนำจากท่านด้วย”

 

“เทคนิคการต่อสู้แบบไหนที่เจ้าทำไม่ได้ละ?” นายพลยศสูงหัวเราะ “ไหนลองบอกข้าที”

 

“ข้าตั้งชื่อเทคนิคนี้ว่า ‘ภูเขาผนึกและภูเขาปราบปราม’ ” นาลพลลี่ตอบด้วยน้ำเสียงอ้อนน้อม “คุณสมบัติที่สำคัญของเทคนิคนี้คือ ‘ผนึกและปราบปราม’ ข้าได้รับแรงบันดาลใจจากความพ่ายแพ้ของเหล่าสาวกจากสำนักเฉิงจิ้งในการสอบระดับชาติ”

 

“เยี่ยม” นายพลหวังสูบเคราแล้วตอบว่า “แค่ฟังจากชื่อ ก็รู้สึกได้ว่าเทคนิคนี่ต้องมีพลังมาก”

 

“นี่ข้าสามารถใช้เทคนิคของข้าเพื่อบล็อคอาวุธต่างๆ ได้ แม้แต่เทคนิคการควบคุมดาบก็ไร้ประโยชน์ไปเลย” นายพลมีท่าทีที่พอใจกับเทคนิคที่เขาแสดง “จากนั้นข้าก็จะปราบปรามคู่ต่อสู้ด้วยวิธีนี้และทักษะการต่อสู้ระยะใกล้ก็จะไม่เป็นผล!”

 

“ดี!” เจ้าหน้าที่หลายคนที่อยู่แถวนั้นอุทาน “มันวิเศษมากที่นายพลลีคิดค้นวิธีนี้!”

 

นายพลลีกล่าว “น่าเสียดายที่ข้ายังคงหาวิธีใช้เทคนิคทั้งสองให้มีความเสถียรและสมบูรณ์แบบกว่านี้ไม่พบ นี่จึงเป็นเหตุผลที่ข้าต้องขอคำแนะนำจากผู้อาวุโสอย่างท่านนายพลหวัง”

 

“อืม ..” นายพลหวังคิดไตร่ตรอง “เราต้องคิดมันให้รอบคอบ”

 

ในขณะเดียวกันเจ้าหน้าที่ทหารคนอื่นๆ กำลังจับกลุ่มพูดคุยกัน

 

“จากที่นายกจางกล่าว ท่านคิดว่าเราสามารถเรียนรู้คาถาที่แท้จริง การควบคุมดาบสายฟ้าของพระเจ้าได้มั้ย?”

 

“แน่สิ! พวกเจ้าไม่เคยได้ยินหรอ เราสามารถเรียนรู้ได้ทั้งหมด”

 

“ใช่! หลังจากที่เราฝึกฝนเทคนิคการควบคุมดาบแล้ว ข้าว่าเราควรจะได้เรียนรู้เทคนิคดาบทุกชนิด”

 

“โอ้ เทคนิคดาบนั้นดูน่ากลัวจริงๆ”

 

“พลังแห่งสวรรค์อันย่งใหญ่พลังการควบคุมดาบสายฟ้าของพระเจ้า” เจ้าหน้าที่วัยกลางคนส่ายหัว “ฉันละสงสัยจริงๆ ว่าจะเกิดอะไรขึ้น หากลองสะกดดาบนี้ด้วยตัวเอง”

 

“สายฟ้าฟาดจากสวรรค์และโลกทั้งใบจะเปลี่ยนสี!” เจ้าหน้าที่คนอื่นๆ พูดชื่นชม “พลังสวรรค์นั้นไม่มีอะไรที่จะปิดกั้นมันได้”

 

“ใช่!”

 

“ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่เราจะเรียนรู้”

 

“เซียวฟานมีพรสวรรค์ไม่มากพอ แต่เขากลับจะได้เรียรู้มัน!” จู่ๆ ก็มีเสียงคนพูดขึ้นน้ำเสียงของเขาเหมือนกำลังจะหาเรื่อง

 

“…”

 

เจ้าหน้าที่ทหารหลายคนกำลังพูดคุยถึงเทคนิคการต่อสู้แบบใหม่ พวกเขาอ้าปากค้างเมื่อได้ยินเจ้าหน้าที่พลเรือนกำลังพูดคุยกันอย่างมีความเกี่ยวกับคาถาควบคุมดายสายฟ้าซึ่งพวกเขาเองก็กำลังไม่เข้าใจว่าบทบาทของพวกเขากลับกันหรือเปล่า?

 

“พลังแห่งสวรรค์อันยิ่งใหญ่เปลี่ยนเป็นสายฟ้าของพระเจ้าถูกเรียกใช้ด้วยเทคนิคดาบ”

 

สายฟ้า? สวรรค์?

 

“นายพลลีพวกเขากำลังพูดถึงเรื่องอะไรกัน?” เจ้าหน้าที่ทหารมองไปยังกลุ่มเจ้าหน้าที่พลเรือน

 

“มันฟังดูมีพลังมาก”

 

“มีเทคนิคดาบที่สามารถเรียกสายฟ้าได้อีก”

 

“เทคนิคของนายพลลี ‘ผนึกและปราบปราม’ ก็เอาไม่อยู่ใช่มั้ย?”

 

เจ้าหน้าที่ทหารเริ่มพูดคุยกัน “แน่นอนเทคนิค’ผนึกและปราบปราม’ มีพลัง แต่คงไม่มีมนุษย์คนใดสามารถเอาชนะพลังแห่งสวรรค์ได้”

 

“ใครก็ตามที่สามารถใช้พลังจากสวรรค์ได้จะต้องมีความแข็งแกร่งในการเพาะปลูกอย่างเทียบเทียมไม่ได้แน่!”

 

เจ้าหน้าที่ทหารหลายคนรู้สึกสับสนในขณะพูดคุยกัน “ทำไมเจ้าหน้าที่พลเรือนกำลังพูดถึงเทคนิคอันทรงพลังเช่นนี้”

 

“นายกจาง!” นายพลลีเดินไปถามด้วยสีหน้าเครียด “พวกท่านกำลังพูดถึงอะไรกัน?”

 

“ข้ากำลังคุยเรื่องละครกระบี่เทพสังหารกับพวกเขา” นายกจางตอบด้วยเสียงเย่อหยิ่ง

 

“กระบี่ ..”เจ้าหน้าที่ทหารมองหน้ากัน “อะไรนะ!?”

 

“ท่านจักรพรรดิมาแล้ว”

 

“พระองค์อยู่ที่นี่แล้ว เดี๋ยวค่อยคุยกันหลังประชุมเสร็จ”

 

ท่านจักรพรรดิมาถึงในเวลาสายกว่าปกติ นายพลหวังทำหน้าเซงเขาพยายามที่จะเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับเทคนิคการควบคุมดาบสายฟ้า แต่.. ก็ถูกคั่นไว้ก่อน

 

เจ้าหน้าที่ทหารหลายคนทำหน้ามุ่ย

 

อย่างไรก็ตามตอนนี้พวกเขาก็ต้องทำตามหน้าที่ตามปริยาย

 

 

ในเวลาเดียวกัน เป้าหมายภารกิจสำหรับเกมใหม่กำลังจะมาในเร็วๆ นี้

 

คาเฟ่ของฟางฉีในตอนนี้ได้มีการเปลี่ยนแปลงไปแล้ว!

 

เขาตื่นขึ้นและเดินลงมาชั้นล่างพบว่าพื้นที่ด้านในของร้านขยายขึ้นเป็นสี่เท่า!

 

มีคอมพิวเตอร์เพิ่มขึ้น พื้นที่นั่งเล่นพักผ่อนก็ใหญ่ตามไปด้วย มีโซฟาไว้นั่งเล่นนานเล่นอยู่ทางด้านซ้ายของประตูพร้อมโต๊ะน้ำชาที่อยู่ด้านหน้า เขาหันมองพลางคิดนี่มันเป็นสถานที่ให้ความบันเทิงและพักผ่อนที่สมบูรณ์แบบจริงๆ

 

เก้าอี้คอมพิวเตอร์เตอร์เปลี่ยนจากเก้าอี้โลหะมาเป็นเก้าอี้เบาะหนังที่นั่งสบายกว่าเดิม

 

เนื่องจากการขยายตัวของพื้นที่ในคาเฟ่ทั้งหมดตึงถูกแบ่งออกเป็นห้าส่วน คอมพิวเตอร์เจ็ดสิบเครื่องโดยประมาณ ชั้นล่างสามส่วนและชั้นบนห้องนอนเขาและเจียงหยูอีกสองส่วน

 

สิ่งเดียวที่ไม่เปลี่ยนแปลงไปเลยคือกระดานดำเล็กๆ ที่เคาน์เตอร์

 

ตงชิงลี่รีบมาที่คาเฟ่แต่เช้า เมื่อเปิดประตูเข้ามาเธอทำหน้าแปลกใจคิดว่าเข้าผิดร้าน “โอ้โห! ใหญ่มาก!”

 

จางวันยูที่เดินตามเข้ามมา เธอมองรอบๆ ร้าน “มองจากด้านนอกทั้งสองมีขนาดเท่านั้นปกติ ทำไมพื้นที่ข้างในถึงดูโล่งและใหญ่ขึ้นมาก”

 

ซูเทียนจิเองเดินตามมาติดๆ เธอทำท่าตกใจ “!!??”

 

“แปลก ..” เฟงหัวมองรอบๆ ร้านและพูดด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ “ท่านอาจารย์ การตกแต่งรอบๆ ร้านดูเปลี่ยนไปมา ข้าไม่เคยเห็นการตกแต่งแบบนี้มาก่อนเลย”

 

ซูเทียนจิกล่าวด้วยความประหลาดใจ “มันเป็นการตกแต่งที่ดีจริงๆ การตกแต่งในแบบที่มีจิตวิญญาณ”

 

“มันพิเศษมากเลนใช่มั้ย” เฟงหัวทำตาโต “ช่างน่าแปลกนอกจากท่านผู้อาวุโสจะลึกลับแล้ว ท่ายยังเป็นอาจารย์ระดับสูงอีกด้วย!”