กลับเข้าไปยังในบ้านพักของคุณท่านอีกครั้งทันทีที่เทาเท่นั่งลงที่โต๊ะอาหารคุณท่านก็ถามออกไปตรงๆว่า“กำหนดวันแต่งงานหรือยัง？”
ที่คุณท่านหมายถึงก็คงเป็นวันแต่งงานของเทาเท่กับซูซี ตั้งแต่ที่เทาเท่หย่ากับหลินจือหลังจากนั้นซูซีก็เริ่มเข้านอกออกในตระกูลฟอเรนาอย่างเปิดเผยมากขึ้น
แม้เทาเท่จะไม่เคยป่าวประกาศ แต่ครอบครัวของทั้งสองฝ่ายและคนภายนอกต่างก็ยอมรับไปโดยปริยายว่าพวกเขาคบหากันแล้ว
ที่สำคัญคือทางฝั่งของซูซีก็เอาแต่โพนทะนาถึงความสัมพันธ์ที่คลุมเครือของเธอกับเทาเท่ ราวกับเธอจะแต่งงานกับเทาเท่ให้ได้ในเร็ววัน
เมื่อต้องมาเผชิญกับคำถามของคุณท่านในขณะนี้เทาเท่ก็ตอบอย่างยากลำบาก“ยังครับ”
คุณท่านออกคำสั่ง“ รีบแต่งงานให้มันจบๆไปซะ”
เทาเท่หันมองไปยังคุณท่านแวบหนึ่ง คุณท่านไม่เคยชอบซูซีแม้ว่าซูซีจะเข้าออกตระกูลฟอเรนาและสนิทสนมกับแม่เขามากแต่คุณท่านก็ไม่เคยให้ซูซีเข้าพบเลยสักครั้ง แสดงให้เห็นชัดเจนว่าไม่ยอมรับซูซี
ด้วยเหตุนี้ตอนนี้คุณท่านให้เขารีบแต่งงานกับซูซี เทาเท่ก็จึงรู้สึกงุนงง
คุณท่านคีบผักเข้าปาก กินอย่างช้าๆจนหมดแล้วจึงพูดอธิบายว่า“แกแต่งงานไปแล้วฉันก็จะได้จริงจังกับการหาครอบครัวดีๆให้กับหลินจือสักที”
น้ำซุปที่เทาเท่เพิ่งซดเข้าไปก็แทบพุ่งออก เขาจ้องไปยังคุณท่านและถามว่า “หมายความว่ายังไงครับ？”
คุณท่านแค่นเสียงหึออกจากลำคออย่างไม่สบอารมณ์“ฉันหมายความว่าฉันชอบแม่หนูหลินจือคนนี้มาก ต่อไปฉันจะดูแลเธอเหมือนหลานสาวคนหนึ่ง หาผู้ชายที่ได้เรื่องสักคนเป็นที่พึ่งพาให้เธอ นี่คือสิ่งที่ฉันจะทำเพื่อเธอเป็นอันดับแรก”
เมื่อเทาเท่เห็นว่าคุณท่านไม่ได้มีท่าทีจะล้อเล่นเลย ทันใดนั้นก็มีอาการอยู่ไม่สุขขึ้นมาทันที
เขาพูดอย่างจริงจังกับคุณท่านว่า “คุณปู่ อดีตภรรยาจะกลายมาเป็นพี่เป็นน้องกัน นี่มันใช่เรื่องเหรอครับ？”
ใบหน้าของคุณท่านเต็มไปด้วยความเฉยเมย“แล้วมีอะไรที่ไม่สมควร ? ก็ฉันสงสารเธอและเห็นใจเธอไม่ได้เหรอ ? เธอมีพ่อกับพี่ชายที่ไม่เอาไหน แล้วชีวิตหลังจากนี้จะให้ทำยังไง ？”
เมื่อคุณท่านพูดมาถึงตรงนี้ก็ทอดถอนใจด้วยความรู้สึกผิด“เฮ้อ จะว่าไปเป็นฉันเองที่ทำร้ายเธอมาตั้งแต่ต้น หากไม่ใช่เพราะฉันบังคับให้พวกแกทั้งสองคนแต่งงานกัน ไม่แน่ป่านนี้เธอคงมีครอบครัวและชีวิตที่ดีไปแล้ว ไม่ใช่มาเสียเวลาเปล่าๆทิ้งไปสามปีแบบนี้”
ไม่ต้องบอกว่าเทาเท่รู้สึกหดหู่ใจมากแค่ไหน นี่มันปู่แท้ๆของเขาหรือเปล่า ? หรือจะปู่ของหลินจือกัน
คุณท่านเห็นเพียงเวลาสามปีที่สูญเสียไปของหลินจือ แล้วของเขาล่ะ ?
ทันใดนั้นคุณท่านเหมือนคิดอะไรอยู่แล้วถามเขาว่า“แกว่าโซเมนเป็นยังไง ? เหมาะสมกับหลินจือหรือเปล่า？”
ใบหน้าของเทาเท่ก็มืดมนราวกับจะมีน้ำหยดลงได้“ ปู่คิดว่าผู้ชายเจ้าสำราญรักสนุกแบบนั้นเหมาะกับเธอเหรอ ？”
คุณท่านไม่เห็นด้วยกับคำพูดของเขา“เจ้าสำราญรักสนุกแล้วยังไง ? เสเพลกลับใจเยอะแยะถมไป ไม่แน่หากได้มาลองคบหากับหลินจือดูเขาอาจจะกลายเป็นคนรักเดียวใจเดียวก็ได้ ”
“เหอะๆ” เทาเท่ยิ้มเยาะให้คุณท่าน
เขาก็อยากจะรู้เหมือนกันว่า โซเมนจะกล้าคบกับหลินจือไหม
คุณท่านอายุก็ปูนนี้แล้วไม่รู้ว่าความคึกนั้นมาจากไหน เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วกดโทรหาโซเมนในทันที
โซเมนกับเทาเท่เป็นเพื่อนรักกันมานาน ทั้งสองครอบครัวก็มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมาตลอด ดังนั้นคุณท่านก็จึงไม่เคยมองโซเมนเป็นคนอื่น
หลังจากที่คุณท่านเปิดลำโพงแล้วก็ยิ้มร่าถามโซเมนว่า“โซเมน ช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง ？”
โซเมนตอบกลับอย่างกวนๆว่า“คุณปู่ใช่ว่าจะไม่รู้ วันๆผมก็ยุ่งไปทั่ว”
จากนั้นโซเมนก็ถามกลับ“ โทรหาผมมีอะไรหรือเปล่าครับ？”
คุณท่านพยักหน้าและพูดว่า“คืออย่างนี้ ปู่อยากจะแนะนำหญิงสาวให้เราได้รู้จัก ”