ตอนที่ 1363 สมบัติจ๋า เรามาแล้ว! (1)
เย่ฉากับเย่เหม่ยแอบถอนหายใจอย่างโล่งอก พวกเขาแกล้งทำหน้าเคร่งขรึมดุดันเตือนเย่กูไม่ให้เล่นลูกไม้อะไร
ในใจเย่กูยิ่งหดหู่มากขึ้น
[ทำไมเจ้าสองคนนี้ทำตัวนอบน้อมต่อเด็กสาวคนนั้นขนาดนี้?] เชื่อฟังมากซะจนเขาเองก็แทบไม่เชื่อในสิ่งที่เห็น
พอพยายามทำความเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างนายท่านเจว๋ของเขากับเด็กสาวคนนั้น ก็ทำให้เกิดเครื่องหมายคำถามตัวใหญ่ๆขึ้นบนหัวของเขา
ก็ถือว่าทุกคนได้เข้ามาในสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดอย่างเป็นทางการแล้ว ประตูถูกเปิดออกทีละบาน เงินทองของมีค่าต่างๆนับไม่ถ้วนกองเป็นภูเขา สมบัติที่กองในห้องหนึ่งห้องยังมากกว่าสมบัติในท้องพระคลังของประเทศอีก
สมบัติมหาศาลในสุสานจักรพรรดิแห่งความมืด ทำให้เฉียวฉู่น้ำลายหกไปตลอดทาง เขามองไปทุกที่ที่เหยียบย่างเข้าไป ทั้งสัมผัสและลูบคลำ ยังไม่ทันเห็นสมบัติล้ำค่าจริงๆ เขาก็เกือบจะเสียสติไปแล้ว
“ไม่แปลกใจเลยที่พูดกันว่าจักรพรรดิแห่งความมืดเคยปกครองทั่วทั้งอาณาจักรกลาง สมบัติมากมายขนาดนี้ ใช้ไปอีกหลายชาติก็ใช้ไม่หมด” เฉียวฉู่กลืนน้ำลายเสียงดัง ทำไมคนเราถึงได้แตกต่างกันขนาดนี้?
เฟยเหยียนพยักหน้าอย่างเห็นด้วย ก่อนที่พวกเขาจะพบจวินอู๋เสีย ชีวิตของพวกเขาแย่ยิ่งกว่าขอทาน ยกเว้นฟ่านจั๋วที่มีความเป็นอยู่ที่ดีกว่า แต่ก็ยังเทียบไม่ได้กับภูเขาเงินภูเขาทองที่อยู่ตรงหน้า
“ตอนที่จักรพรรดิแห่งความมืดนำราชอาณาจักรแห่งความมืดปกครองอาณาจักรกลาง พวกเราไม่มีโอกาสได้เห็น แต่สิ่งที่ฝังอยู่ในสุสานนี่ก็มากพอจะบอกได้แล้วว่าจักรพรรดิแห่งความมืดมีอำนาจมากขนาดไหน ไม่งั้นจากนิสัยของพวกสิบสองวิหาร ไม่มีทางที่จะยอมให้คนอื่นครอบครองทรัพย์สมบัติมากมายขนาดนี้หรอก” เฟยเหยียนถอนใจ
ความแค้นที่พวกเขามีต่อสิบสองวิหาร ทำให้พวกเขาถือว่าคนของสิบสองวิหารคือศัตรูคู่อาฆาตของพวกเขา
ตรงกันข้ามกับราชอาณาจักรแห่งความมืดกับจักรพรรดิแห่งความมืดที่กลายเป็นไอดอลที่ทุกคนเคารพบูชา เนื่องจากเคยกำราบสิบสองวิหาร ทำให้สิบสองวิหารต้องก้มหัวให้พวกเขาอย่างไม่มีทางเลือก พวกเขาเคยได้ยินเรื่องราวมากมายเกี่ยวกับราชอาณาจักรแห่งความมืด แต่ตอนที่พวกเขาเกิด ราชอาณาจักรแห่งความมืดได้แยกตัวออกไปไม่ยุ่งเกี่ยวกับโลกภายนอก สิ่งที่พวกเขาได้ยินมาเกี่ยวกับจักรพรรดิแห่งความมืดและราชอาณาจักรแห่งความมืดล้วนมาจากเรื่องราวและตำนานต่างๆเท่านั้น
แข็งแกร่ง, ลึกลับ, ไร้เทียมทาน
ในใจของผู้เยาว์ทุกคนเต็มไปด้วยความยกย่องชื่นชมและเคารพบูชา
การที่พวกเขาไม่มีโอกาสได้เห็นจักรพรรดิแห่งความมืดรวบรวมอาณาจักรกลางให้เป็นหนึ่งเดียวและขึ้นปกครองนั้น เป็นเรื่องที่พวกเขารู้สึกเสียใจอย่างมาก
บางครั้งพวกเขาก็อดคิดไม่ได้ว่า ถ้าราชอาณาจักรแห่งความมืดยังคงอยู่ สิบสองวิหารคงไม่สามารถทำเรื่องอุกอาจชั่วร้ายได้ถึงขนาดนี้
ตอนที่จักรพรรดิแห่งความมืดยังอยู่ในอาณาจักรกลาง เขาห้ามทุกคนลงมาก่อเรื่องที่อาณาจักรล่างอย่างเข้มงวด การมีอยู่ของเขาเป็นเหมือนเกราะป้องกันที่แยกอาณาจักรกลางออกจากอาณาจักรล่าง ตัดการติดต่อทั้งหมดระหว่างสองอาณาจักร ซึ่งได้หยุดผู้คนจากอาณาจักรกลางจากการใช้ความสามารถพิเศษของตนไปสร้างความปั่นป่วนวุ่นวายที่ก่อให้เกิดอันตรายในอาณาจักรล่าง
ไม่ว่าจะพูดยังไง พวกของเฉียวฉู่ก็มีใจเอนเอียงไปทางราชอาณาจักรแห่งความมืดแล้ว
ถ้าพวกเขามีทางเลือกอื่นล่ะก็ พวกเขาก็ไม่อยากมารบกวนการพักผ่อนอันสงบสุขของจักรพรรดิแห่งความมืดหรอก แต่น่าเสียดาย นี่คือทางเลือกเดียวที่พวกเขามี
“จักรพรรดิแห่งความมืดแข็งแกร่งมาก แล้วทำไมเขาถึงได้……” เฉียวฉู่ถามคำถามที่จู่ๆก็ผุดขึ้นมาในหัว
เขานึกไม่ออกเลยว่า ใครในอาณาจักรกลางที่สามารถส่งจักรพรรดิแห่งความมืดไปสู่ความตายได้
“ไม่มีใครรู้ ในบรรดาข่าวลือทั้งหมด การตายของจักรพรรดิแห่งความมืดยังคงเป็นคำถามมาตลอด ขนาดคนของราชอาณาจักรแห่งความมืดก็ยังไม่เคยมีใครพูดถึงเหตุผลเลยสักครั้ง” ฟ่านจั๋วส่ายหัว
การตายของจักรพรรดิแห่งความมืดเป็นปริศนาที่ยังไขไม่ออกในอาณาจักรกลางมาโดยตลอด