บทที่ 333 ผมปวดใจมาก

บัญชามังกรเดือด

บัญชามังกรเดือด บทที่ 333 ผมปวดใจมาก
“เกาะมลายู!”

โม่ชงกัดฟันอยู่ ท่าทางนั่นอยากที่จะฆ่าคน

ตอนนี้เขาได้เข้าใจแล้ว ตัวเองถูกหวางเฉียงกับฉินเทียนร่วมมือกันหลอกแล้ว

เรื่องมาถึงตอนนี้บริษัทได้ตกลงในมือของฉินเทียนแล้ว เขามีความสามารถที่มากอีกก็ไม่มีวิธีที่จะเอากลับมาได้แล้ว

และพลังงานของเขากับจ้าวซวู่ถึงแม้ใหญ่มาก แต่มือของพวกเขาก็ยื่นไปไม่ถึงเกาะมลายู

ยิ่งกว่านั้นข้างกายของหวางเฉียงยังมีคนพื้นที่คุ้มครองอยู่

รับซื้อซิงถูไม่เหมือนภายนอกที่ง่ายอย่างนี้ เขารู้ตอนนี้จ้าวซวู่ในงานประชุมครอบครัวของตระกูลจ้าวยังรอข่าวชัยชนะของเขาอยู่อย่างตื่นเต้นดีใจ

ควบคุมหลิวหรูยู่ผ่านซิงถู เอาอานกั๋วและเมืองหนานเจียงมาผ่านทางหลิวหรูยู่ เดิมทีคือเป็นแผนที่มีประโยชน์ต่อจ้าวซวู่ตัวเขาเอง

เกี่ยวข้องถึงเขาสามารถนั่งตำแหน่งของคุณชายจ้าวซื่อได้อย่างมั่นคงราบรื่นหรือเปล่า

ตอนนี้ทั้งหมดต่างก็ถูกทำให้ล้มเหลวแล้ว สำหรับนิสัยอารมณ์ของจ้าวซวู่ กระทั่งโม่ชงต่างก็ไม่กล้าไปคิด เขาจะลงโทษตัวเองยังไง!

ฉินเทียน!

ในที่สุดเขาก็เข้าใจทั้งหมดนี้ต่างก็เป็นฉินเทียนที่แอบใช้กลอุบายลับ

เพราะเขารู้อาศัยหวางเฉียงเดิมทีก็เล่นวิธีนี้ไม่ออก ยืมความกล้ามากมายหวางเฉียงก็ไม่กล้าทำโดยพลการ เล่นวิธีอย่างนี้กับเขา

จะต้องเป็นฉินเทียนที่ปลุกปั่นแน่นอน

คิดถึงที่นี่เขาเอาความโกรธทั้งหมด ต่างก็กระจายบนตัวของฉินเทียนแล้ว

เขาจ้องมองฉินเทียนอยู่นิ่ง ๆ ความโกรธในดวงตาแผดเผา กัดฟันพูด“คนแซ่ฉิน คุณนี่คือกำลังเล่นกับไฟ!”

“คุณจะตายอย่างไม่มีที่ให้ฝังศพรู้ไหม?”

“คิดได้ตอนนี้คุกเข่าลงขอโทษให้ฉัน เอาซิงถูมอบให้ฉัน ไม่แน่ว่าผมจะปล่อยคุณไปสักครั้งหนึ่ง”

เดิมทีฉินเทียนก็ขี้เกียจที่จะสนใจเขา

ในสายตาของเขา โม่ชงที่มองไปแล้วดุร้ายก็แค่หมาตัวหนึ่งเท่านั้น

เขามองหวางเฉียงที่อยู่บนหน้าจอยิ้มพูดอยู่“ประธานหวางสัญญาการรับซื้อพวกเราต่างก็เซ็นเรียบร้อยแล้ว”

“เงินทุนทั้งหมดก็ไปถึงบัญชีของคุณแล้วไม่น้อยแม้แต่บาทเดียว”

“ตอนนี้คุณยังมีอะไรที่อยากจะพูดไหม?”

ในดวงตาของหวางเฉียงปรากฏสีที่ละอายใจมา

เขายืนขึ้นมาโค้งคำนับต่อหลิวหรูยู่ พูดอย่างจริงใจว่า“คุณหลิว ขอโทษ!”

“เกี่ยวกับข่าวอื้อฉาวของคุณ ผมขอโทษมาก”

“ในฐานะที่คุณเซ็นสัญญากับเถ้าแก่ของบริษัท หลังเกิดเรื่องนี้แล้วผมไม่ได้ใช้มาตรการที่ถูกต้องให้ทันเวลา”

“กระทั่งเรื่องดองมาทำให้มาถึงในจุดนี้ ทำให้เกิดความเสียหายต่อคุณมากอย่างนี้”

พูดถึงที่นี่เขายิ้มอย่างเขินอายแล้ว พูดว่า“ที่จริงคุณผมต่างก็รู้ สำหรับข่าวอื้อฉาวที่ไม่มีอยู่จริงชนิดนี้พวกเราเดิมทีก็ไม่ต้องไปสนใจ”

“ในวงการเรื่องชนิดนี้มีมากแล้ว สำหรับฐานะของคุณเดิมทีก็ไม่ต้องตอบกลับเพราะทำเรื่องที่ถูกต้องก็ไม่ต้องกลัวอะไร”

“คุณยิ่งตอบกลับมีแต่จะหลงกลอุบายที่ชั่วร้ายของคนเหล่านั้นแล้ว”

“คุณหลิวผมพูดถูกใช่ไหม?”

หยางหรงรีบพูด“ประธานหวางนี่ถือว่าคุณช่วยล้างมลทินทำให้คุณหลิวมีความกระจ่างโดยตรงแล้วใช่ไหม?”

“รูปภาพเหล่านั้น คุณรู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นใช่ไหม?”

หวางเฉียงยิ้มพูด“ผมรู้แน่นอนอยู่แล้ว”

“เพื่อหลีกเลี่ยงคนที่มีแผนการอื่นในใจทำร้ายคุณหลิวอีกครั้ง ผมพูดแถลงอย่างเป็นทางการในที่นี่”

“ผมหวางเฉียงใช้ชีวิตและคุณธรรมของตัวเองรับประกัน เหล่านั้นต่างก็เป็นงานเลี้ยงธุรกิจที่เป็นปกติมากแล้ว”

“คุณหลิวเดิมทีไม่ยินยอมที่จะไป ภายใต้การขอร้องอย่างสุดแรงของผม เพื่อบริษัทแล้วหล่อนถึงได้รับปากโผล่หน้า”

“แต่หล่อนก็คือโผล่หน้ามาทักทายจากนั้นก็ออกไปแล้ว”

“รูปภาพเหล่านั้นคือผมให้คนถ่าย จุดมุ่งหมายคือก็แค่เก็บเป็นที่ระลึกเท่านั้น”

“คิดไม่ถึงถูกคนที่มีใจคิดร้ายเอามาสร้างข่าวลือโจมตีคุณหลิว เฮ้อ ผมปวดใจมากนะ!”

ทุกคนเข้าใจทันที

ในที่สุดหลิวหรูยู่ก็รู้สึกโล่งสบายเล็กน้อย หล่อนพูดน้ำตาคลอ“ประธานหวางขอบคุณคุณ”

หวางเฉียงยิ้มพูด“ไม่ต้องขอบคุณผม ถ้าจะขอบคุณก็ต้องขอบคุณคนนั้นที่อยู่ด้านข้างคุณเถอะ”

คนที่อยู่ด้านข้าง หลิวหรูยู่รู้อยู่แล้วว่าเป็นใคร

หล่อนมองฉินเทียนแวบหนึ่งแล้ว พูดเสียงต่ำด้วยใบหน้าที่แดงว่า“ขอบคุณ”

สำหรับทั้งหมดนี้ที่รับไม่ได้มากที่สุดก็คือไป๋เสี่ยวเชี่ยนแล้ว

นับจากที่มองเห็นหวางเฉียงปรากฏตัวบนหน้าจอ หล่อนก็โมโหจนตัวสั่นตลอด

นาทีนี้ในที่สุดหล่อนก็อดไม่ไหวแล้ว พูดเสียงดังว่า“เป็นไปไม่ได้!”

“ข่าวฉาวโฉ่ก็คือข่าวฉาวโฉ่ ล้างให้สะอาดก็ไม่มีประโยชน์!”

“หวางเฉียงสรุปแล้วคุณรับข้อดีอะไรจากหลิวหรูยู่แล้ว คิดไม่ถึงจะพูดแทนหล่อนอย่างนี้!”

“ถึงแม้เพียงแค่งานเลี้ยงธุรกิจ ภาพแต่ละใบเหล่านั้นเกิดอะไรขึ้น?”

“ผู้กำกับการแสดงเคราใหญ่คนนั้นเห็นชัดว่าเอามือวางบนไหล่ของหลิวหรูยู่ พวกเขาเห็นอยู่ว่าสนิทสนมกันมาก!”

“ถ้าหากฉันจำไม่ผิด หลิวหรูยู่ก็คือนักแสดงนำหญิงที่แสดงละครเรื่องหนึ่งของผู้กำกับการแสดงเคราใหญ่ในปีนั้น ได้รับรางวัลออสการ์ไป!”

“ยังมีปีนั้นหล่อนเปิดตัวครั้งแรกในการแข่งขันร้องเพลงชนะเลิศ ก็ไม่ใช่ได้มาด้วยวิธีที่ถูกต้อง!”

“อย่าคิดว่าฉันไม่รู้!”

ได้ยินคำพูดของหล่อนทุกคนก็วิจารณ์ขึ้นมาอีกครั้ง

หวางเฉียงถอนหายใจแล้วพูด“ไป๋เสี่ยวเชี่ยนถึงตอนนี้เธอยังหลงงมงายในความผิด”

“เธอคือไม่เห็นแม่น้ำเหลืองก็จะไม่ตายใจจริง ๆ ”

“เกี่ยวกับปัญหาผู้กำกับการแสดงเคราใหญ่ผมสามารถตอบได้ ผมมีเอกสารวีดีโอที่สมบูรณ์ในงานเลี้ยงนั่น”

“ที่จริงแล้ว ผู้กำกับการแสดงเคราใหญ่ก็คือดื่มมากแล้วเอาหลิวหรูยู่กลายเป็นเพื่อนร่วมงานชายคนหนึ่งแล้ว ดังนั้นถึงไม่ระวังวางไหล่เล็กน้อยแล้ว”

“เดี๋ยวพวกคุณดูวีดีโอแล้วกัน”

“กระทั่งปัญหาที่สองของคุณก็จะมีคนมาตอบคุณ”

“สรุปแล้วฉันเชื่อความยุติธรรมอยู่ในจิตใจของทุกคนอยู่แล้ว”

“ว้าว ของผมทางนี้ตกได้ปลาแล้ว คุณฉิน คุณหลิว มีเวลาว่างมาเที่ยวนะ ผมเลี้ยงพวกคุณกินปลา”

หวางเฉียงพูดเสียงหนึ่งแล้วก็วางวีดีโอไป

ตามติด ๆ มาด้วยบนหน้าจอก็ปรากฏวีดีโอหนึ่งอีก ก็คืองานเลี้ยงนั่นในตอนแรก

สามารถมองเห็นผ่านฉากได้ ด้านข้างของผู้กำกับการแสดงเคราใหญ่เดิมทีที่นั่งก็คือเพื่อนร่วมงานชายท่านหนึ่ง

เพื่อนร่วมงานชายท่านนี้เหมือนดื่มเหล้ามากเกินขอบเขตความสามารถจึงออกไปกลางคันแล้ว

หลิวหรูยู่ไปค่อนข้างสาย ครั้นแล้วก็ถูกจัดเตรียมที่ตำแหน่งนั่น ไอรีนโนเวล

เคราใหญ่ดื่มมากขึ้นมายังคิดว่าด้านข้างเป็นเพื่อนร่วมงานชายก่อนหน้านี้ ดังนั้นถึงไม่ระวังวางไหล่แล้ว

ด้านหลังของวีดีโอ ผู้กำกับการแสดงเคราใหญ่พบว่าดูคนผิดแล้วก็รีบยืนขึ้นมาขอโทษหลิวหรูยู่

หลิวหรูยู่ก็แสดงท่าทางไม่ใส่ใจ

สองคนต่างก็มีมารยาทมาก ไม่เพียงหาข้อบกพร่องไม่ได้ ยังสามารถทำตัวอย่างมารยาททางสังคมแล้ว

“ที่แท้เป็นอย่างนี้!”

“สงสัยพวกเราเข้าใจผิดคุณหลิวแล้ว!”

พวกผู้คนเริ่มโห่ร้องขึ้นมา

ที่จริงวีดีโอนี้ก็คือหวางเฉียงเก็บอย่างดี เดิมทีวีดีโอที่ปกติมากเขาจะตั้งใจตัดต่อเล็กน้อยก็สามารถสร้างคลื่นให้สูงขึ้น

เช่นตอนที่ต้องการโฆษณาสร้างพลังให้หลิวหรูยู่ เขาปล่อยภาพที่ไม่ดีออกมาก่อนรอถึงดึงดูดสายตาคนพอแล้ว ค่อยปล่อยวีดีโอที่สมบูรณ์ออกมาอีกทำให้ข่าวลือสลายหายไปเองอย่างอัตโนมัติ

ดูเหมือนให้ตัวเองแปดเปื้อนแต่กลับจะทำให้ชื่อเสียงของหลิวหรูยู่โด่งดังขึ้นมา

นี่ต่างก็เป็นกลเม็ดที่ในวงการใช้จนเคยชินแล้ว

ต่อมาบนหน้าจอก็ปรากฏวีดีโอสองสามอันอีกแล้ว เป็นหลิวหรูยู่ในปีนั้นที่เข้าร่วมการแข่งขันร้องเพลงพร้อมกับผู้คัดเลือกคนอื่น ๆ

พวกหล่อนมากมายในตอนนี้ต่างก็เงียบไม่มีข่าวคราว แต่พูดถึงการแข่งขันในปีนั้นต่างก็รู้สึกเป็นความทรงจำที่สวยงามที่สุดในชีวิต

โดยเฉพาะการดูแลและการช่วยเหลือที่จริงใจของหลิวหรูยู่ที่มีต่อพวกหล่อน

กระทั่งมีสองสามคน ถึงวันนี้ยังได้รับการช่วยเหลือของหลิวหรูยู่อยู่บ่อย ๆ ตลอด

ในสายตาของพวกหล่อน หลิวหรูยู่เป็นคนที่มีคุณธรรมและพฤติกรรมที่ดีเด่นมาก ที่ไม่สามารถหาข้อบกพร่องออกมาได้จริง ๆ

สุดท้ายของวีดีโอพวกหล่อนต่างก็เสนอขึ้น มีคนทำความพิเศษไม่ทำหน้าที่ให้ดี ๆ ในคณะของการเข้าร่วมแข่งขันด้วยกันในปีนั้น พยายามติดสินบนอาจารย์ที่ชี้แนะเพื่อขึ้นตำแหน่ง

อาจารย์ที่ชี้แนะท่านนั้นก็เป็นคนที่มีคุณธรรมและชื่อเสียงมาก ปฏิเสธคนนั้นด้วยความโมโหมาก

ภายใต้การละอายใจของคนนั้นก็ถอนตัวจากการแข่งขันเอง

กระทั่งคนนั้นเป็นใครทุกคนต่างก็ไม่ได้ประกาศชื่อแซ่

แต่หล่อนเป็นใครตอนนี้ดูแล้ว ต่างก็ชัดเจนมากแล้ว

เพราะปีนั้นที่ถอนตัวจากการแข่งขันมีเพียงคนเดียว ทุกคนต่างก็หันไปมองไป๋เสี่ยวเชี่ยนพร้อมกันแล้วอย่างไม่ได้นัดหมาย

สายตาของทุกคนต่างก็เปิดเผยการเย้ยหยันและการดูถูก