ตอนที่ 1395 หยุดการฆ่าด้วยการฆ่า (1)
ในแคว้นฉูมีเมืองที่ถูกทำลายอยู่ทั่วไปหมด กองทัพแคว้นฉูกำลังต่อสู้กับกองทัพคนพิษในสนามรบ ฆ่ากันอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย กลิ่นเลือดคาวคลุ้งจนแทบหายใจไม่ออก
จักรพรรดิแคว้นฉูเป็นชายชราที่อายุเกิน 50 ปี แม้ว่าผมตรงขมับทั้งสองข้างจะเปลี่ยนเป็นสีขาวแล้ว แต่สายตายังคงลุกโชนราวกับเปลวไฟ
“ฝ่าบาท! ทัพใหญ่เอาไม่อยู่แล้วพะย่ะค่ะ! ศัตรูเป็นแค่พวกบ้าคลั่ง! พวกมันไม่กลัวเจ็บไม่กลัวตาย ถึงถูกตัดแขนขาไปก็ยังพุ่งเข้ามาอย่างไม่ลังเล ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ทหารทุกคนก็จะ……” แม่ทัพใหญ่คุกเข่าหน้าซีดอยู่ต่อหน้าผู้ครองแคว้นฉู ดวงตาฉายแววสิ้นหวัง
ร่างของผู้ครองแคว้นฉูสั่นเล็กน้อย แต่ในที่สุดก็นิ่งได้
“คนที่ออกไปขอความช่วยเหลือจากแคว้นเหยียนและแคว้นเฉียวกลับมาหรือยัง?” ผู้ครองแคว้นฉูพยายามตั้งสติเพื่อให้ตัวเองใจเย็นลงเล็กน้อย
“ยังพะย่ะค่ะ……” แม่ทัพใหญ่ก้มหน้าลงด้วยความเจ็บปวด
คนพิษที่บ้าคลั่งได้กระจายไปทั่วโลก ทุกแคว้นเสียหายอย่างหนัก แคว้นที่อ่อนแอจำนวนไม่น้อยที่ถูกทำลายล้างภายในเวลาไม่กี่เดือน แม้ว่าคนพิษพวกนั้นจะไม่ได้ใช้อาวุธ และไม่สามารถเรียกภูติประจำตัวได้ แต่ความที่พวกเขาไม่กลัวอะไรเลยทำให้ผู้คนขนหัวลุก
ผิวหนังพวกเขาแข็งจนฟันแทงไม่เข้า การพุ่งเข้าใส่อย่างบ้าคลั่งโดยไม่สนใจอะไรทำให้ทุกคนหวาดกลัว นี่ไม่ใช่การต่อสู้กับกองทัพศัตรู แต่เป็นการต่อสู้เสี่ยงตายกับฝูงสัตว์ประหลาด!
ทุกวันนี้สามารถพบเจอคนพิษได้ทั่วโลก แคว้นเหยียนที่แข็งแกร่งที่สุดได้เข้าร่วมกองกำลังกับแคว้นฉีและแคว้นเฉียวที่แข็งแกร่งขึ้นอย่างรวดเร็ว เพื่อตอบโต้การรุกรานของพวกคนพิษ สิ่งที่โชคดีที่สุดก็คือแคว้นทั้งสามไม่ได้เลือกแค่ความปลอดภัยของตัวเอง แต่ยังยอมรับคำขอความช่วยเหลือจากแคว้นต่างๆ โดยส่งทหารของพวกเขาไปเสริมกำลังให้กับหลายๆแคว้นที่โดนโจมตีอย่างหนัก
ถ้าไม่ใช่เพราะทหารที่แข็งแกร่งจากสามแคว้นนี้ จำนวนแคว้นที่ถูกทำลายจะมากกว่านี้หลายเท่าแน่นอน
แคว้นที่แข็งแกร่งใกล้เคียงกับแคว้นฉีมากที่สุดก็คือแคว้นเฉียว ใครจะคิดว่าแคว้นเฉียวที่อ่อนแอมากนั้น หลังจากได้รับดินแดนและพลเมืองของแคว้นจิ้ว จะก้าวกระโดดขึ้นมาเป็นแคว้นที่แข็งแกร่งเช่นนี้ได้ พวกเขาไม่เพียงป้องกันตัวเองจากการรุกรานของพวกคนพิษได้เท่านั้น แต่ยังพยายามทุกวิถีทางเพื่อเป็นกำลังเสริมให้กับแคว้นอื่นๆ
หนึ่งเดือนที่ผ่านมา เมื่อจักรพรรดิแคว้นฉูตระหนักว่าแคว้นของเขาไม่สามารถต่อต้านการโจมตีของพวกคนพิษได้ เขาก็รวบรวมกองทัพเข้าต่อสู้เพื่อถ่วงเวลาให้ประชาชนอพยพออกไป และส่งคนไปที่แคว้นเฉียวเพื่อขอความช่วยเหลือ
แต่หนึ่งเดือนผ่านไป คนที่ถูกส่งไปก็ยังไม่กลับมา
ในช่วงเวลาอันตรายนี้ ไม่รู้ว่าคนส่งสารจะสามารถไปถึงแคว้นเฉียวได้หรือไม่ และแคว้นเฉียวก็ได้ส่งกำลังเสริมไปยังอีกสี่แคว้นแล้ว กองกำลังถูกแบ่งไปช่วยเป็นจำนวนมาก ต่อให้พวกเขาได้รับคำขอความช่วยเหลือจากแคว้นฉูแล้ว ก็ไม่สามารถมั่นใจได้ว่าพวกเขาจะยอมส่งกำลังเสริมมาช่วย
ผู้ครองแคว้นฉูตกอยู่ในความสิ้นหวัง เขาไม่มีความหวังว่าจะสามารถปกป้องแคว้นของเขาได้อีกต่อไปแล้ว หวังเพียงว่าจะสามารถช่วยประชาชนให้หนีไปได้มากขึ้น หนีเข้าไปในภูเขาลึกที่ปลอดภัยกว่า
ในฐานะผู้ครองแคว้น การที่ไม่สามารถปกป้องแคว้นของตัวเองได้ เป็นเพราะเขาไร้ความสามารถ
“จบแล้ว……จบสิ้นแล้ว……” ผู้ครองแคว้นส่ายหน้าด้วยความเสียใจ แคว้นฉูกำลังจะล่มสลาย การล่มสลายในลักษณะนี้น่ากลัวมาก มันไม่ใช่การรุกรานจากแคว้นอื่น แต่พวกเขาจะถูกฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยโดยฝูงสัตว์ประหลาด
ผู้ครองแคว้นฉูเดินออกจากกระโจมทหารพร้อมแม่ทัพใหญ่ มองดูฝูงที่หนาแน่นของพวกคนพิษในสนามรบ หัวใจของเขาเย็นเยียบราวกับน้ำแข็ง
คนพิษพวกนั้นเหมือนกระแสน้ำที่ไหลบ่าเข้ามาจากด้านหลังอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ทหารของแคว้นฉูต่อสู้สุดชีวิตเพื่อสังหารศัตรู แต่ก็ไม่สามารถหยุดคลื่นยักษ์ที่โหมกระหน่ำเข้ามาได้!
เลือดของพวกเขาไหลนองแผ่นดิน นี่คือเกียรติภูมิครั้งสุดท้ายของพวกเขา