กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 419

ชายหนุ่มรู้สึกเจ็บแค้นทันทีเมื่อจู่ ๆ ชาร์ลีก็หยุดลอเรน และตรงไปที่เขา เขาคำรามขึ้นว่า “โอเค ไอ้เวร ถ้านายต้องการที่จะถูกฆ่าล่ะก็ นายมาถูกทางแล้ว! ฉันจะถอดนามสกุลของฉันออกถ้าฉันไม่ทุบตีนายให้ตายหลังจากนี้!”

ชาร์ลีพูดอย่างเรียบเฉยว่า “เนื่องจากคุณชอบอวดมาก ผมจึงแนะนำนามสกุลใหม่ให้คุณได้นะ – โชว์ออฟ”

“ไอ้สารเลวเอ้ย!” ชายหนุ่มโกรธมากจนเขากำลังจะกระโดดใส่ชาร์ลีทุกวินาทีในขณะนี้

ในขณะนี้ชายวัยกลางคนร่างท้วมวิ่งเข้ามาหาพวกเขาพร้อมกับเหล่าบอดี้การ์ดผู้แข็งแกร่งสองสามคน

ชายหนุ่มยิ้มทันทีที่สบตากับชายร่างท้วม “เฮ้ คุณฮิกส์ ผมไม่ได้เจอคุณมาสักพัก ตอนนี้คุณดูอ้วนขึ้น ดูเหมือนว่าคุณจะมีชีวิตที่สนุกสนานทีเดียวนะฮะ!”

คุณฮิกส์หัวเราะคิกคัก และพูดว่า “คุณลอยด์ ชีวิตของผมจะเทียบเคียงกับคุณได้อย่างไรกันครับ? ผมเป็นเพียงหนึ่งในทีมงานของคุณคาเมรอนเท่านั้น ซึ่งแตกต่างจากคุณที่มีธุรกิจตระกูลใหญ่โตมากมาย”

จากนั้นเขาก็ถามอย่างรวดเร็วว่า “ว่าแต่คุณลอยด์ เกิดอะไรขึ้นที่นี่ครับ?”

ชายหนุ่มชี้ไปที่ชาร์ลี และพูดอย่างเย็นชาว่า “ไอ้เวรนี่มันขี้โอ่มาก เขาขูดรถผม แต่เขาไม่ต้องการจ่ายเงินให้ผม เขาค่อนข้างปากแข็ง เขามักจะพูดพล่ามมากความอยู่ได้ จัดการเขาหน่อยครับ!”

คุณฮิกส์พยักหน้า และสบตาชาร์ลีอย่างดูถูก ชาร์ลีสวมเสื้อผ้าธรรมดาที่ไม่มีแบรนด์ และเขาไม่ได้มีดูเหมือนพวกเด็กไฮโซ นอกจากนี้พวกเขายังขับรถเบนซ์รุ่นเก่า

คุณฮิกส์สามารถบอกได้เลยว่าพวกเขาไม่ได้มาจากตระกูลที่แข็งแกร่งใด ๆ เขาจึงใช้น้ำเสียงอวดดี และพูดว่า “ไอ้หนู นายเอาสมองของนายออกมากับนายเมื่อเช้าไหม? นายรู้ไหมว่านาย กำลังทำให้ใครขุ่นเคืองใจ?”

“ใคร?” ชาร์ลีถามอย่างไม่แยแส

คุณฮิกส์มองไปที่ชายหนุ่ม และพูดว่า “เขาคือมาร์คัส ลอยด์ลูกชายของตระกูลลอยด์ที่มีทรัพย์สินกว่าหลายล้านดอลลาร์ เขาเป็นคนที่นายแตะต้องไม่ได้!”

จากนั้นเขาพูดอย่างเย็นชาว่า “ถ้านายไม่อยากมีปัญหาก็ฟังฉันสิ จ่ายเงินให้เขาแล้วย้ายรถของนายออกไปซะ จะได้ไม่ต้องเสียเวลาของคุณลอยด์”

ชาร์ลีขมวดคิ้วด้วยความปั่นป่วน “คุณตลกมากนะ ก่อนที่คุณจะได้ถามคำถามใด ๆ กับเรา คุณกลับได้สันนิษฐานไว้แล้วว่าเป็นความผิดของผม และคุณต้องการให้ผมชดใช้ค่าเสียหายให้เขาใช่ไหม?”

คุณฮิกส์ตะคอก “โอ้ ไม่นะ ไอ้ขี้แพ้ที่น่าสมเพชอีกคน มองไปรอบ ๆ ตัวแกก่อน ไอ้ลูกหมา ดูรถทุกคันที่จอดอยู่ที่นี่แล้วมองไปที่รถของแก! คันไหนบ้างที่ไม่ถึงสองแสนดอลลาร์ อะไรทำให้แกคิดว่าแกสามารถจอดรถเบนซ์ที่พิการได้ที่นี่?”

ชาร์ลีมองไปรอบ ๆ “ผมไม่เห็นป้ายบอกเลยว่าจอดรถราคาต่ำกว่าสองแสนดอลลาร์ไม่ได้”

“ไอ้เวรนี่!” เมื่อรู้สึกถึงความทำเป็นไม่รู้ของชาร์ลี มาร์คัสจึงเตะไฟท้ายของ Mercedes-Benz อย่างแรง และมันก็แตก

จากนั้นเขาก็ด่าทอต่อว่า “ไอ้เวรเอ้ย ฉันไม่ไหวกับแกแล้ว! แกคิดว่าแกเป็นใครถึงมาพูดพล่ามที่นี่เหมือนหมาบ้าที่น่าสมเพชกันฮะ? ฉันจะหักขาแกแน่ ถ้าแกไม่หุบปากตอนนี้! แกไม่ต้องการจ่ายเงินให้ฉันเหรอ? ได้! งั้นก็ให้นังผู้หญิงงี่เง่าสองคนนั้นมาดูแลฉันหน่อยแล้วกันคืนนี้!

มาร์คัสเหยียดแขนพยายามคว้าแคลร์ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ชาร์ลี

ชาร์ลีขมวดคิ้วด้วยความตกใจ เขายืนอยู่ตรงหน้าแคลร์ และลอเรน เขาจึงคว้าแขนของมาร์คัสและผลักเขาออกไป

มาร์คัสผู้โกรธเกรี้ยวตะโกนขึ้นว่า “ไอ้สันดานเอ้ย แกกล้ามาแตะต้องฉันได้ยังไง?! มันเป็นเกียรติของพวกเธอที่ฉันยอมลดตัวลงมา ถ้าแกพยายามจะหยุดฉันอีกครั้ง ฉันจะฆ่าแก! แกได้ยินฉันไหม?”

ชาร์ลีหรี่ตาเล็กน้อยเย็นชา และเฉียบคม เขาจ้องไปที่มาร์คัส และพูดว่า “อย่ามาโทษอะไรก็แล้วกัน เพราะคุณก็แค่รนหาเรื่องให้ตัวเองไปสู่ทางตันเท่านั้น”

มาร์คัสผลักชาร์ลีกลับ และตะโกนว่า “ว้าว แกอยากเป็นฮีโร่งั้นเหรอ? ฉันอยากจะหาเรื่อง แล้วแกจะทำอะไรกับฉันดีล่ะ?”

คุณฮิกส์ให้สัญญานกับคนของเขาเพื่อล้อมชาร์ลี และคนอื่น ๆ เขาเตือนว่า “ไอ้เด็กเวร ปล่อยคุณลอยด์เดี๋ยวนี้! ถ้านายทำร้ายเขาล่ะก็ นายจะต้องชดใช้!”

โดยไม่สนใจ ชาร์ลียกขาขึ้น และเตะตรงท้องของมาร์คัสจนตัวเขาลอย

มาร์คัสรู้สึกเจ็บแปลบจากท้องราวกับว่าลำไส้ของเขาถูกทุบ เขาคำรามเสียงดัง “คุณฮิกส์ฆ่ามัน! ไอ้เวรนี่เตะผม! ฆ่ามัน! ผมจะรับผิดชอบทุกอย่างเอง!”

เมื่อคุณฮิกส์กำลังจะสั่งคนของเขา ทันใดนั้น ก็มีเสียงออกมาจากข้างใน