[ชื่อ: หลินฟาน]
[ระดับ: LV4]
【รางวัล LV4: รับ 10 หยวนทุกลมหายใจ รับ 10 หยวนทุก ๆ 1 วินาทีเมื่อนอนหลับ รับ 10 หยวนสำหรับทุกการกระทำของคุณ เงินจะถูกโอนเข้าบัญชีเวลา 24 นาฬิกาของทุกวัน 】
【ปริมาณเพื่ออัพเกรด: 2.97 ล้าน /10 ล้าน (ของขวัญที่ให้ผู้อื่น การพนัน ฯลฯ จะไม่ถูกนับ นอกจากนี้ ไอเทมทั้งหมดที่ได้รับจากระบบจะถูกห้ามทำการซื้อขาย)】
[ทักษะ: ทักษะการขับรถมืออาชีพ, ออร่าเสน่ห์ (โอกาส 5% ที่จะกระตุ้นความรักตั้งแต่แรกเห็น, และทำให้ลืมไม่ลง), ทักษะการโจมตีที่สวยงาม , ทักษะยอดนักดื่ม, มุ่งมั่นเต็มที่ (โอกาส 5% ที่จะทำให้เกิดออร่า), ความรู้คณิตศาสตร์ระดับศาสตราจารย์, ดวงตาแห่งความจริง ทักษะบาสระดับมือโปร ทักษะการเล่นเปียโน 】
หลินฟานมองดูรายการค่าสถานะต่างๆ ก่อนจะหลับลงไปในทันที
……
วันรุ่งขึ้น แสงตะวันอันอบอุ่นได้สาดส่องผ่านทางหน้าต่างเข้ามาในหอพักห้อง 104
“กริ๊ง!”
ในเวลาเดียวกัน เสียงนาฬิกาปลุกที่แตกต่างกันทั้งสามตัวก็ดังขึ้นในห้องนอน
จากนั้น หม่าจง,ซงหยี่และเจิ้งจินเป่า ที่กำลังหลับอยู่ก็ลุกขึ้นจากเตียงพร้อมกันและรีบแต่งตัวอย่างรวดเร็ว
หลินฟานอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสัย “ทำไมวันนี้พวกนายดูผิดปกติกันจัง?”
เมื่อวานพวกเขายังร้องเจี๊ยก ๆ และยังใช้เวลานานมากก่อนที่จะลุกขึ้นจากเตียง
แต่วันนี้กลับเปลี่ยนกลายเป็นคนละคน
“คาบเรียนของอาจารย์เทียนเถียน วันนี้มีคาบเรียนของอาจารย์เทียนเถียนยังไงล่ะ!” เจิ้งจินเป่าอุทาน
หลินฟานยังคงสับสน แต่เขาก็ตามน้ำไปอย่างรวดเร็ว
ระหว่างทางไปห้องเรียน หลินฟานมองดูท่าทีที่ตื่นเต้นของทั้งสามคนและถามว่า “คาบเรียนของอาจารย์เทียนเถียนคนนี้สำคัญขนาดนั้นเลยเหรอ”
“สำคัญสิ! สำคัญมากด้วย! ถ้าฉันไม่ได้พบอาจารย์เทียนเถียนในหนึ่งวัน มันจะทำให้ฉันรู้สึกไม่สบายใจไปทั้งวันเลย!” เจิ้งจินเป่ากล่าว
ซงหยี่กล่าวว่า “พี่ฟาน เรารีบไปกันเถอะ ไม่งั้นที่นั่งได้เต็มหมดแน่”
ไม่มีที่นั่ง?
ห้องเรียนของมหาวิทยาลัยนั้นกว้างมาก
หลินฟานเข้าชั้นเรียนมาสองวันแล้ว และเห็นได้ว่ามีที่นั่งมากมายภายในห้องเรียน
วันนี้จะไม่มีที่นั่งงั้นหรอ?
ในที่สุด หลินฟานก็มาถึงหน้าห้องเรียน และความสงสัยก็เกิดขึ้นในหัวของเขา
เขาไม่เข้าใจว่าทำไมซงหยี่และคนอื่นๆ ถึงพูดกันอย่างนั้น
ยังมีเวลาอีกสิบกว่านาทีก่อนถึงเวลาเข้าเรียน
แต่ตอนนี้ห้องเรียนกับถูกปกคลุมด้วยกลุ่มคนจำนวนมาก
เจิ้งจินเป่าชี้ไปที่แถวสุดท้ายและพูดอย่างกระวนกระวาย “นั่นไง ตรงนั้นยังเหลืออีกสี่ที่นั่งพอดีเลย เรารีบไปที่นั่งกันเถอะ ก่อนที่จะมีคนมาแย่ง”
เมื่อหลินฟานและเพื่อนๆนั่งลง ที่นั่งทั้งหมดก็เต็มในทันที
และบรรดาผู้ที่เข้ามาในห้องเรียนทีหลัง เมื่อเห็นสภาพของคนที่นั่งกันอย่างล้นหลามแล้ว ก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องถอนหายใจและเดินจากไป
หลินฟานถาม “ทำไมในคาบเรียนของอาจารย์คนนี้ถึงได้มีผู้คนมากมายสนใจกันขนาดนี้?”
“เดี๋ยวก็รู้เอง” ซงหยี่พูดอย่างตื่นเต้น
“กริ๊ง!”
ในเวลานี้ กริ่งของชั้นเรียนก็ได้ดังขึ้น
ทันใดนั้นเอง ห้องเรียนที่เดิมทีมีแต่เสียงวุ่นวาย ก็ได้สงบลงทันทีราวกับว่าเวลาได้ถูกหยุดลง
“แตะ!”
เสียงฝีเท้าจากระยะไกลค่อยๆเข้ามาไกล้อย่างเรื่อยๆ
ในไม่ช้าสาวงามก็เดินมาถึงหน้าห้อง
เธอมีผมสวยยาวราวกับน้ำตก ใบหน้าแสนสวย คิ้วใบหลิว ตาเฉียบคม จมูกโด่งเล็กน้อย และปากสีเชอร์รี่
เธอสวมเดรสสีขาวที่แสดงถึงรูปร่างที่สมบูรณ์แบบของเธอ (oYo)
แถมยังมีเสน่ห์พิเศษที่เธอปล่อยออกมา…ถ้าชายใดได้จ้องมองเธอแล้วครั้งหนึ่ง ก็จะไม่สามารถขยับศีรษะไปทางอื่นได้เลย
หลินฟาน เปิดใช้ทักษะดวงตาแห่งความจริงและเริ่มสังเกตเธอ
[คะแนนรูปร่างหน้าตา: 98]
【คะแนนความชอบ: 60】
คะแนนรูปร่างหน้าตา 98!
คะแนนเกือบเต็ม!
ไม่น่าแปลกใจเลยที่เพื่อนของเขา อยากจะมาที่คาบเรียนของเธอ
แต่คะแนนความชอบ 60 นี่มัน? มันเป็น 60 คะแนน! ดูเหมือนเธอจะมีความประทับใจต่อตัวเขา?
หรือเธอเป็นอาจารย์ที่ปฏิบัติต่อนักเรียนทุกคนเหมือนเพื่อน?
(หูเทียนเถียนจำหลินฟานได้ ตอนที่หลินฟานกำลังแก้ปริศนาของโจว แต่หลินฟานจำเธอไม่ได้)
ในเวลานี้ หูเทียนที่ยืนอยู่หน้าห้องกล่าวขึ้น “วันนี้ เราจะมาเรียนรู้เกี่ยวกับวิชาคณิตศาสตร์ในระดับที่สูงขึ้น…”
เสียงของเธอเหมือนกับชื่อของเธอ ทั้งอ่อนหวานและน่าดึงดูด ผู้คนจึงไม่อยากพลาดในการฟังเสียงแม้แต่คำเดียว
หลังจากนั้นไม่นาน หูเทียน ก็เขียนคำถามบนกระดานดำ: จงค้นหาจำนวนเฉพาะทั้งหมด p, q, r และทำให้ p^q+p^r เป็นจำนวนเต็มกำลังสอง
“ทุกคนลองหาคำตอบดู” หูเทียนกล่าว
นักศึกษาทุกคนหยิบปากกาขึ้นมาทันทีและเขียนลงไปในกระดาษ
พวกเขาคิดว่าจะใช้เวลาทำให้สั้นที่สุดในการแก้ปัญหา และทำให้หูเทียนสนใจในตัวของพวกเขา
พอเวลาผ่านไปได้ซักพัก นักเรียนทุกคนถึงขั้นเอามือมาเกาหัว
เพราะไม่รู้จะตอบอย่างไร
เจิ้งจินเป่าพูดอย่างกังวล “หม่าจง นายยังไม่รู้คำตอบอีกเหรอ มันนานมากแล้วนะ!”
หม่าจง “ไม่ต้องกังวลหรอก!”
“บ้าเอ๊ย! ขนาดหม่าจงยังตอบไม่ได้ ฉันก็ขอให้ทุกคนอย่าตอบได้เลย!” ซงหยี่สวดอ้อนวอนเงียบๆ
ดวงตาที่สดใสราวกับสายน้ำของหูเทียน เหลือบมองไปรอบๆห้องเรียนเพื่อจะมองหาใครสักคนที่สามารถตอบคำถามได้
แต่น่าเสียดายที่ไม่มีใครยกมือขึ้นเพื่อตอบคำถามเลยซักคน
หูเทียนจึงพูดว่า “หลินฟาน คุณลุกขึ้นมาและตอบได้ไหม”
หลินฟานค่อยๆลุกขึ้นยืน
ทันใดนั้น สายตาของนักเรียนทุกคนก็จ้องมองไปที่ หลินฟาน
สายตาพวกนั้นเต็มไปด้วยอิจฉาริษยา!
หลินฟานไม่เข้าใจว่าทำไมหูเทียนถึงรู้ชื่อของเขา
และเขาก็ไม่ได้มีท่าทางที่จะยกมือสักหน่อย?
หลินฟาน เหลือบมองที่โจทย์บนกระดานดำและครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงเดินไปที่หน้าห้องและหยิบชอล์กขึ้นมาเพื่อเขียนคำตอบอย่างรวดเร็ว
ถ้า q=r แล้ว p^q+p^r=2p^q ดังนั้น p=2 q เป็นจำนวนเฉพาะ
ดังนั้น (2, q, q) จึงเป็นอาร์เรย์เฉพาะแบบไตรภาคที่เป็นไปตามเงื่อนไข…
……
สรุป:
(2, 2, 5), (2, 5, 2);
(3, 2, 3), (3, 3, 2);
(2, q, q), (q》=3)
ในไม่ช้า สูตรการคำนวณจำนวนมากมายก็ถูกเขียนลงบนกระดานดำ และในที่สุดคำตอบก็ได้ปรากฏออกมา
หูเทียนกล่าวว่า “สุดยอดมาก เป็นคำตอบที่ถูกต้องและง่ายกว่าวิธีการคำนวณของฉันซะอีก”
หลินฟานตอบ ” ผมว่านี่ยังไม่ใช่วิธีที่ง่ายที่สุดในการแก้ปัญหาข้อนี้ครับ”
“อย่างงั้นหรอ?” หูเทียนรู้สึกสนใจในทันที
ภายใต้สายตาที่คาดหวังของหูเทียน หลินฟานก็ได้เริ่มเขียนขั้นตอนการแก้ปัญหาที่ง่ายกว่าอันก่อน
หลังจากได้เห็นสิ่งที่หลินฟานเขียน ดวงตาที่สวยงามของเทียนเถียนก็สว่างขึ้นทันที และเธอก็อุทานออกมา “ฉันนึกไม่ถึงเลยว่าจะสามารถคำนวณจำนวนเฉพาะออกมาด้วยวิธีแบบนี้ได้…”
หลังจากครุ่นคิดเล็กน้อย หูเทียนเถียนก็พูดขึ้นอีกครั้ง “ถ้าฉันใช้วิธีนี้ บางที…”
หูเถียน ลองใช้สูตรการคำนวนของหลินฟาน
Q=p1m1+b1=p2m2+b2……pkmk+bk
Q=41=2m+1=3m+2=5m+1
……
ไม่นานหลังจากนั้น หูเทียนเถียน ก็ได้หยุดชอล์กในมือของเธอ
จากนั้นเธอก็มองไปหาหลินฟานเพื่อขอช่วยเหลือ
หลินฟานกล่าว “คาดการณ์จำนวนเฉพาะคู่?”
ตั้งแต่เขามีทักษะ ความรู้คณิตศาสตร์ระดับศาสตราจารย์ เขาก็ได้อ่านเนื้อหาเกี่ยวกับคณิตศาสตร์มามากมาย และแน่นอนว่าเขารู้วิธีแก้โจทย์ปัญหาระดับโลก นั่นคือการคาดการณ์จำนวนเฉพาะคู่ที่สำคัญ
เทียนเถียนพยักหน้าและพูด “ใช่แล้ว”
หลินฟานหยิบชอล์กที่วางไว้ขึ้นมาและเริ่มเขียนอย่างรวดเร็ว
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าหลินฟานจะมีทักษะความรู้คณิตศาสตร์ระดับศาสตราจารย์ ควบคู่ไปกับความมุ่งมั่นเต็มที่ แต่ถ้าเขาล้มเหลวในการเรียกแสงออร่า 5% ขึ้นมา เขาก็จะไม่สามารถแก้ไขการคาดการณ์จำนวนเฉพาะคู่ได้
หลังจากนั้นไม่นานหลินฟานก็หยุดลง
เทียนเถียนกล่าว “การคำนวณในข้างต้น หากแทนที่ด้วย p^q+xb=3m+2…คุณคิดเห็นว่าอย่างไร”
หลินฟานคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาส่ายหัวแล้วพูดว่า “ไม่ มันต้องเป็น 5p5m+p^q…”
ระหว่างพูดคุยกัน ทั้งสองก็ได้เขียนขั้นตอนในการแก้ปัญหาต่อ
ในไม่ช้า กระดานดำก็ถูกปกคลุมไปด้วยสูตรการคำนวณมากมาย