กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 548
กู้ชูหน่วนยิ้มและกล่าวว่า “ในเมื่อเจ้าชอบเตาเผามากขนาดนี้ เช่นนั้นข้ายกให้เจ้า”
“จริงหรือ ขอบคุณท่านพี่กู้ ข้าเชื่อว่ายาอายุวัฒนะที่ท่านกลั่นออกมา จะต้องทำให้แววตาของพวกเขาเป็นประกายอย่างแน่นอน”
“อ้อ… เจ้าเคยเห็นข้ากลั่นยาหรือ？”
“แน่นอนว่าข้าเห็น……ข้าเคยเห็นแล้ว ตอนนี้ท่านก็ทำการกลั่นยาอยู่ไม่ใช่หรือ？”
ฮวาฉี่หลัวพูดกำกวม และเกือบจะพูดสิ่งที่ตัวเองคิดอยู่ในใจออกมา คงจะไม่ดีหากตัวตนของท่านพี่กู้ถูกเปิดเผย
กู้ชูหน่วนลูบคางของตัวเอง ทำไมนางถึงรู้สึกว่าท่าทีของฮวาฉี่หลัวที่มีต่อนางถึงเปลี่ยนไปมาก
หรือว่าฮวาฉี่หลัวจะรู้จักนางมาก่อน ถึงได้……
กู้ชูหน่วนยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่าเป็นไปได้ ไม่เช่นนั้นด้วยอุปนิสัยของฮวาฉี่หลัวจะดีกับนางขนาดนี้ได้อย่างไร
เพียงแต่เผ่าน้ำแข็งเป็นเผ่าที่ตัดขาดจากโลกภายนอกไม่ใช่หรือ แล้วจะรู้จักนางได้อย่างไร？หากรู้จักกัน ทำไมเมื่อคืนฮวาฉี่หลัวถึงเกือบจะฆ่านาง？
กู้ชูหน่วนก็ไม่เข้าใจสถานการณ์เช่นกัน จึงทำได้เพียงทำท่าทาง เชิญ เพื่อให้นางทำได้ตามสบาย
ฮวาฉี่หลัวยิ้มจนเห็นฟันกระต่ายสองซี่ และนัยน์ตาของนางเต็มไปด้วยความกระปรี้กระเปร่า
นางเปิดเตาและพลังวิญญาณที่หอมหวนโชยเข้าไปในจมูกของทุกคนในทันที แม้จะอยู่ไกล พวกเขาก็ยังได้กลิ่นอย่างชัดเจน
ทุกคนพากันตกใจ ดูเหมือนว่าเท้าของพวกเขาจะหนักอึ้งและไม่สามารถขยับได้ พวกเขามองดูยาอายุวัฒนะที่อยู่ในหม้อต้มกลั่นยา
“ช่างเป็นพลังวิญญาณที่หอมหวนเสียจริง……โอ้สวรรค์ เกรงว่าหากไม่มีสามสิ่งนี้ พลังวิญญาณที่หอมหวนเช่นนี้คงจะไม่สามารถออกมาได้”
“เพียงแค่ได้กลิ่นก็ทำให้รู้สึกกระปรี้กระเปร่าและมีกำลังวังชา และความย่ำแย่ทั้งหมดก็หายไป”
“ยิ่งไปกว่านั้น ข้ารู้สึกราวกับว่าสามารถจะบุกโจมตีได้ตลอดเวลา ข้ากล้าเดิมพันได้เลยว่ายาอายุวัฒนะในหม้อต้มกลั่นยาใบนี้ จะต้องเป็นยาอายุวัฒนะชั้นดีอย่างแน่นอน”
“ข้าก็รู้สึกเช่นนั้น ข้าตั้งตารอที่จะเปิดกล่องเล็ก ๆ และดูว่ามียาอายุวัฒนะชั้นอะไรอยู่ในนั้นบ้าง”
“จะพูดเช่นนั้นก็ไม่ได้ หากยาในหม้อต้มกลั่นยาใบนี้ของนางเหมือนกับพี่ชายผู้นั้น พลังวิญญาณว่างเปล่า และไม่มียาเม็ดล่ะ？”
เดิมทีเจ้าสำนักทุกท่านต่างให้ความสนใจ แต่ดูเหมือนจะถูกเทลงในอ่างน้ำเย็นในชั่วพริบตาเดียว
จริงสิ หากเหมือนกับพี่ชายคนเมื่อครู่จะทำอย่างไร？
จะไม่ดีใจเก้อหรือ？
เมื่อคิดเช่นนี้ ทุกคนก็เริ่มไม่สบายใจ
ถึงอย่างไรกู้ชูหน่วนก็เป็นมือใหม่ และไม่เข้าใจวิธีการกลั่นยา นางจะสามารถกลั่นยาที่มีพลังวิญญาณที่หอมหวนออกมาได้อย่างไร เป็นไปได้ยากมาก
สีชิ่นและไป๋จิ่นยิ้ม พวกนางตั้งตารอให้กู้ชูหน่วนกลั่นยาออกมาอีกครั้ง
เหวินเส่าอี๋ก็ตั้งตารอเช่นกัน และรอดูว่ากู้ชูหน่วนจะทำให้เขาประหลาดใจอีกครั้งได้หรือไม่
ผู้อาวุโสเจ็ดของเผ่าหยกยิ้มและกล่าวว่า “ศิษย์ได้รับการอบรมสั่งสอนจากอาจารย์ แต่เก่งกว่าอาจารย์เสียอีก แม่หนู ทำได้ดีมาก ข้าจะรอดูเจ้า”
แฮก ๆ ……
ทันใดนั้นเยี่ยจิ่งหานและจอมมารที่กำลังต่อสู้กันอยู่กลางอากาศก็หยุดชะงักในทันที และขอให้ผู้นำแห่งหุบเขาน่าหลานเปิดค่ายกล
ผู้นำแห่งหุบเขาน่าหลานจึงรีบให้คนเปิดค่ายกล และยังคงตกตะลึงกับความสามารถของกู้ชูหน่วน
หากยาอายุวัฒนะที่นางกลั่นเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา นางจะต้องเป็นผู้มีพรสวรรค์ในการกลั่นยาในรอบพันปีที่ผ่านมาอย่างแน่นอน
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เขาต้องช่วยหลิงลั่วได้แต่งงานกับนาง
“พี่หญิง ที่แท้ท่านก็กลั่นยาเป็น อาม่อไม่รู้มาก่อนเลย”
กู้ชูหน่วนกวาดสายตามองพวกเขา
ทั้งสองคนได้รับบาดเจ็บไม่มากก็น้อย แต่ไม่รู้ว่าทำไมจู่ ๆ พวกเขาถึงหยุดอย่างกะทันหัน
เยี่ยจิ่งหานกลับไปนั่งที่ของตัวเองและแอบมองนางอย่างเงียบ ๆ ราวกับรอดูว่านางจะทำให้เขาประหลาดใจอีกครั้งหรือไม่
ผู้ชายใจแคบทั้งสองคนนี้ จับมือสงบศึก？
ไม่น่าจะเป็นไปได้ พวกเขาจะไม่มีทางที่จะจับมือสงบศึกกันได้
หากนางเดาไม่ผิด พวกเขาน่าจะสงบศึกกันชั่วคราว เพื่อรอดูการแสดงครั้งใหญ่ของนาง
เมื่อเห็นไปที่จอมมาร ผู้นำแห่งหุบเขาน่าหลานก็ปวดหัว และกลัวว่าจอมมารจะหาเรื่องทะเลาะเรื่องที่นั่งของเขาอีก
โชคดีที่จอมมารถีบเจ้าสำนักที่นั่งอยู่ข้าง ๆ กู้ชูหน่วนออกไป เขาสะบัดแขนเสื้อแล้วนั่งลง โดยไม่สนใจว่าเจ้าสำนักผู้นั้นจะไม่พอใจ
ผู้นำแห่งหุบเขาน่าหลานไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี
จอมมารไม่ได้หาเรื่องเรื่องที่นั่ง แต่เขาถีบคนที่นั่งอยู่ออกไปอย่างไม่ไว้หน้า และผู้ที่ถูกเขาถีบก็เป็นเจ้าสำนักแห่งหนึ่ง
เจ้าสำนักสวี่กล้าโกรธแต่ไม่กล้าพูดออกมา และทำได้เพียงเดินจากไปอย่างโกรธเคือง ผู้นำแห่งหุบเขาน่าหลานรีบขอโทษ และจัดที่นั่งที่ดีให้แก่เขา
ฮวาฉี่หลัวเปิดกล่องพลังวิญญาณที่หอมหวนโชยเข้าไปในจมูกของนาง และตลบอบอวลไปทั่วทั้งลานแสดงยุทธ์
ทุกคนอ้าปากค้าง ในตอนแรกดูถูก และสุดท้ายก็ไม่อยากจะเชื่อ
“ยาจื่อหยาง เป็นยาจื่อหยางจริง ๆ ข้าไม่ได้ตาฝาดใช่หรือไม่”
ทุกคนขยี้ตา พวกเขาคิดว่าตัวเองละเมอ และอดไม่ได้ที่จะหยิกต้นขาของตัวเอง พวกเขาอ้าปากค้างด้วยความเจ็บปวด
มีเสียงอึกทึกดังขึ้นท่ามกลางความโกลาหล
“ยาจื่อหยางเป็นยาอายุวัฒนะระดับสาม มีนักกลั่นยาเพียงไม่กี่คนที่สามารถกลั่นยาอายุวัฒนะระดับสามได้ แม้แต่เหล่าผู้อาวุโสทั้งหลายของหุบเขาตันหุย เกรงว่ายากที่จะกลั่นยานี้ได้ และยังเป็นยาอายุวัฒนะระดับสาม โอ้สวรรค์ นางไม่รู้วิธีการกลั่นยาจริง ๆ หรือ？”
“สาม ๆ ๆ ๆ ……ระดับสาม….. หากผู้ที่มีฝีมือสูงสุดระดับสองกินยาเม็ดนี้เข้าไป ก็จะสามารถเลื่อนไปอยู่ในระดับสามได้？”
“เช่นนั้นไม่ได้ สำนักไร้กังวลของพวกเรามีสาวกที่มีความสามารถหลายคน และตอนนี้พวกเขาก็มาถึงขั้นสูงสุดระดับสองแล้ว แต่ยังไม่สามารถบรรลุระดับสามได้ แม่นางกู้ ท่านช่วยขายยาเม็ดนี้ให้ข้าได้หรือไม่？จะเรียกราคาเท่าไหร่ก็ได้”
“ขายให้ข้า ๆ บุตรชายของข้าไม่สามารถบรรลุระดับสามได้มานานแล้ว เขาต้องการยาเม็ดนี้มากกว่า”
“ไป ๆ ๆ พวกเจ้าจะนับเป็นอะไรได้ ท่านพ่อของข้าชรามากแล้ว และใกล้จะถึงวาระสุดท้าย เขาพูดกับข้ามาโดยตลอดว่า ความปรารถนาสูงสุดในชีวิตของเขาคือการบรรลุระดับสาม แต่ท่านพ่อของข้าก็ไม่สามารถทำได้ แม่นางกู้ เพียงแค่ท่านยินดีที่จะขายยาจื่อหยางเม็ดนี้ให้กับข้า ต่อให้ต้องสิ้นเนื้อประดาตัวข้าก็จะซื้อ”
“ขายให้ข้าเถอะ ๆ ข้าก็อยากได้เช่นกัน”
นอกจากเผ่าเพลิงฟ้าและเผ่าหยกแล้ว ผู้คนจากกองกำลังขนาดเล็กและขนาดกลางก็ถูกครอบงำ พวกเขาแทบจะรอไม่ไหวที่จะให้กู้ชูหน่วนขายยาจื่อหยางให้กับพวกเขา
กู้ชูหน่วนรู้สึกผิดหวังและกล่าวว่า “ก็แค่ขั้นกลางระดับสาม？ข้าคิดว่าอย่างน้อยก็ต้องระดับสามหรือระดับสี่ขึ้นไป”
ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา ผู้คนที่อยู่ที่นั่นก็พากันตกใจ
ระดับสี่？
นางสามารถกลั่นยาอายุวัฒนะระดับสี่ได้งั้นหรือ？
แม้แต่ผู้นำแห่งหุบเขาน่าหลานแห่งหุบเขาตันหุยก็ไม่แน่ว่าจะสามารถกลั่นยาอายุวัฒนะระดับสี่ได้
หรือว่าทุก ๆ การบรรลุขึ้นไปหนึ่งระดับ จะต้องเพิ่มขึ้นหลายร้อยเท่า
ผู้ที่สามารถกลั่นยาอายุวัฒนะระดับสองได้นั้น ก็ถือว่ายอดเยี่ยมมากแล้ว
แต่นางสามารถกลั่นยาอายุวัฒนะระดับสามได้ตั้งแต่อายุยังน้อยนี่ถือว่าเป็นผู้มีพรสวรรค์ในหมู่ผู้ที่มีพรสวรรค์
ผู้นำแห่งหุบเขาน่าหลานอดไม่ได้ที่จะมองกู้ชูหน่วนอย่างรอบคอบอีกครั้ง
หญิงผู้นี้มีรูปร่างหน้าตาดี สง่าผ่าเผย เย่อหยิ่งและมีอำนาจ
เขารู้มาโดยตลอดว่ากู้ชูหน่วนนั้นไม่ธรรมดา เพียงแต่คิดไม่ถึงว่ากู้ชูหน่วนจะมีพรสวรรค์มากขนาดนี้ เพียงแค่ทำตามความต้องการของตัวเอง ก็สามารถกลั่นยายาอายุวัฒนะระดับสามออกมาได้
ผู้นำแห่งหุบเขาน่าหลานกล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า “หลิงลั่ว แม่นางกู้ผู้นี้ นางเคยร่ำเรียนวิธีการกลั่นยามาก่อนหรือไม่？”
“ท่านพ่อบุญธรรม นางไม่เคยร่ำเรียนมาก่อนขอรับ แต่ในการประมูลที่หอประมูลเฟิงเซียง นางบังเอิญประมูลตำรากลั่นยาอายุวัฒนะได้ นางน่าจะศึกษาวิธีการกลั่นยาด้วยตัวเอง”
“ศึกษาด้วยตนเอง？อาศัยแค่ตำรากลั่นยาอายุวัฒนะเพียงเล่มเดียวก็สามารถกลั่นยาอายุวัฒนะระดับสามออกมาได้？ลั่วเอ๋อร์ สายตาของเจ้าช่างหลักแหลม เธอยอดเยี่ยมยิ่งนัก”
“ขอบคุณท่านพ่อบุญธรรมขอรับ”