กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 549
มีรอยยิ้มที่มุมปากน่าหลานหลิงลั่ว

แน่นอนว่าผู้หญิงที่เขาชอบจะต้องยอดเยี่ยม

“เพียงแต่ยิ่งเป็นผู้หญิงที่โดดเด่นมากเท่าไหร่ก็ยิ่งเกี้ยวพาราสีได้ยากเท่านั้น หากเจ้าต้องการจะแต่งงานกับนาง เกรงว่าเจ้าจะต้องพยายามเป็นอย่างมาก” ผู้นำแห่งหุบเขาน่าหลานกล่าว

รอยยิ้มของน่าหลานหลิงลั่วจางลงเล็กน้อย และกำมือทั้งสองข้างไว้แน่น “หลิงลั่วรู้ขอรับ หลิงลั่วจะพยายามตามเกี้ยวนางให้ได้”

“ไม่ใช่แค่พยายาม แต่ต้องทำให้ได้ หุบเขาตันหุยพวกเราต้องการนักกลั่นยาที่มีพรสวรรค์เช่นนาง”

ในเวลานี้ ไม่เพียงแต่ผู้นำแห่งหุบเขาน่าหลานเท่านั้นที่พึงพอใจ แต่ยังรวมถึงเหล่าผู้อาวุโสทั้งหลายของหุบเขาตันหุยด้วย ทุกคนต่างพากันให้ความสนใจกู้ชูหน่วน

จอมมารปรบมือและยิ้ม “พี่หญิงช่างเก่งกาจยิ่งนัก ข้ารู้อยู่ว่าท่านจะต้องกลั่นยาได้สำเร็จอย่างแน่นอน”

นัยน์ตาของเยี่ยจิ่งหานและเหวินเส่าอี๋ดูซับซ้อน หัวใจของพวกเขาก็เต้นแรง และไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ แต่เมื่อมองไปที่แววตาของกู้ชูหน่วนก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

สีชิ่น ไป๋จิ่น และเผ่าหยกไม่แปลกใจ พวกเขาเพียงแค่รอที่จะเข้าไปแทรกอย่างเงียบ ๆ และรอดูให้ฮวาฉี่หลัวเปิดกล่องเล็ก ๆ สองสามกล่องที่เหลือของกู้ชูหน่วน

“แม่นางกู้ ทำไมเจ้าถึงไม่พูดอะไรเลย เจ้าขายยาจื่อหยางเม็ดนี้ให้ข้าได้หรือไหม ข้าต้องการมันจริง ๆ ”

กู้ชูหน่วนโบกมือ “เรื่องการประมูลไว้ค่อยพูดคุยกันตอนเย็นเถอะ อีกอย่างที่นี่หุบเขาตันหุย แม้ว่าพวกท่านจะอยากซื้อ ก็คงต้องหาไปคุยกับผู้นำของหุบเขาตันหุย”

ผู้นำแห่งหุบเขาน่าหลานตกตะลึง

เพิ่งจะชื่นชมนางอยู่หยก ๆ นางก็โยนมาให้เขาเสียแล้ว?

ไม่ว่าจะขายให้ใคร สุดท้ายก็ต้องทำให้ผู้คนขุ่นเคือง คงต้องรอให้การชุมนุมแบ่งปันยาอายุวัฒนะสิ้นสุดลง แล้วค่อยทำการประมูล

หญิงผู้นี้ช่างใจดำยิ่งนัก

และเขาก็ไม่สามารถโย้แย้งได้

หุบเขาตันหุยได้กำหนดไว้แล้วว่ายาอายุวัฒนะที่กลั่นได้จะต้องเป็นของหุบเขาตันหุย

หากสมุนไพรที่ใช้เป็นของพวกเขาเอง ยาที่กลั่นออกมาได้ก็จะตกเป็นของพวกเขา

ยาจื่อหยางเม็ดนั้นของกู้ชูหน่วน นอกจากเตาหลอมแล้ว สมุนไพรทั้งหมดล้วนแต่เป็นของนางเอง เขามีสิทธิ์อะไรที่จะนำไปประมูล

“รบกวนท่านเปิดกล่องที่สองเถิด” กู้ชูหน่วนกล่าว

ฮวาฉี่หลัวถูมือของตัวเอง และกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ได้ ข้าเต็มใจ”

หลังจากพูดจบ นางก็หยิบกล่องขึ้นมาในทันที นางไม่สนใจว่าจะมีสายตากี่คู่ที่จับจ้องมาที่นาง จากนั้นนางก็เปิดกล่องออก

หลังจากที่เปิดกล่องออกแล้วก็ไม่มีกลิ่นหอมหรือพลังวิญญาณใด ๆ มีเพียงเสียงคนตะโกนขึ้นมาว่า

“โอ้สวรรค์ ที่แท้ก็เป็นยาปลุกจิต นี่เป็นยาอายุวัฒนะชั้นสูงระดับสาม มีเพียงไม่กี่เม็ดในใต้หล้า ครั้งก่อนที่ยาปลุกจิตปรากฏ ทั่วทั้งใต้หล้าก็โกลาหล ตระกูลผู้สูงศักดิ์หลายตระกูลต้องตายอย่างน่าอนาถเพราะยาเม็ดนี้”

“ก็จริง ในตอนนั้นเดิมทีพวกเราต้องการจะซื้อยาเม็ดนี้ แต่ราคาประมูลสูงมากเกินไป และพวกเราก็ไม่สามารถจ่ายได้”

“และพวกเราก็ตามหาผู้ที่กลั่นยาเม็ดนี้ แต่น่าเสียดายที่ไม่เป็นผล”

ดูเหมือนผู้ที่กลั่นยาเม็ดนี้จะหายสาบสูญไป ไม่ว่าจะตามหาอย่างไรก็หาไม่เจอ ราวกับว่าไม่มีที่มา

ฮวาฉี่หลัวเงยหน้าขึ้นอย่างภาคภูมิใจ และเพลิดเพลินกับคำชมจากผู้อื่น

พวกเขาเพียงแค่พูดจาเรื่อยเปื่อย เดิมทียาปลุกจิตได้รับการกลั่นออกมาโดยกู้ชูหน่วน

เดิมทีกู้ชูหน่วนไม่ได้ต้องการจะกลั่นยาปลุกจิต แต่เป็นยาวิเศษระดับหก

แต่ไม่สำเร็จ ดังนั้นกู้ชูหน่วนจึงโยนมันทิ้งไป

ผู้คนเหล่านี้แย่งชิงกัน แม้แต่ยาปลุกจิตที่กู้ชูหน่วนไม่ต้องการ จุ๊ ๆ ๆ ช่างไร้เดียงสา

เจ้าสำนักไร้กังวลกล่าวด้วยความประหลาดใจ “น่าแปลก กล่องเมื่อครู่เป็นยาจื่อหยางไม่ใช่หรือ ทำไมกล่องนี้ถึงเป็นยาปลุกจิต?”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา ทุกคนก็ประหลาดใจและพากันตบต้นขา

“ใช่ ๆ ไม่ใช่ว่าเตาหลอมเดียวกันจะได้ยาชนิดเดียวกันหรือ?เหตุใดในเตาของนางถึงมียาอายุวัฒนะสองเม็ด และล้วนเป็นยาระดับสาม?”

“นางคงไม่ได้ทำปลอม ๆ ใช่หรือไม่?”

“เป็นไปไม่ได้ ดูเหมือนเม็ดยานี้เพิ่งจะกลั่นออกมา”

“เช่นนั้นเป็นไปได้หรือไม่ที่จะวางไว้ก่อนแล้ว”

“ไม่น่าจะเป็นไปได้ หากวางไว้ก่อน อุณหภูมิสูงเช่นนี้ เกรงว่าสมุนไพรคงจะหลอมละลายไปหมดแล้ว อีกอย่างใครจะยอมสูญเสียยาอายุวัฒนะชั้นกลางระดับสาม และยาอายุวัฒนะชั้นสูงระดับสาม”

“น่าเหลือเชื่อมาก เตาหลอมเพียงอันเดียวสามารถทำยาได้สองชนิด”

“เจ้ารีบหยิกข้าที ข้ากำลังฝันไปหรือไม่?”

“เถอะน่า เมื่อครู่ข้าก็คิดว่าตัวเองฝันไปเช่นกัน ข้าจึงหยิกตัวเองอย่างแรง จนตอนนี้ก็ยังเจ็บอยู่เลย เจ้าหยิกตัวเองเถอะ”

ผู้คนต่างมองหน้ากัน ราวกับว่าพวกเขาได้รู้อะไรบางอย่าง และพากันขอร้องให้กู้ชูหน่วนขายยาอายุวัฒนะให้พวกเขา

กู้ชูหน่วนกลอกตามองพวกเขา และไม่อยากบอกให้ฮวาฉี่หลัวเปิดกล่อง นางจึงเปิดกล่องที่สามกล่องด้วยตัวเองเพื่อประหยัดเวลา

ทุกครั้งที่เปิดกล่อง จะมีเสียงสูดลมหายใจของผู้คนที่อยู่ที่นั่น

“ยาวิญญาณ ยาบริสุทธิ์ใจ และ……และยาเสริมพลัง โอ้สวรรค์ เป็นยาเสริมพลังจริง ๆ ”

“ยังมียอดนักกลั่นยาที่เก่งยิ่งกว่านางอีกหรือ?เตาหลอมยาเพียงเตาเดียวสามารถกลั่นยาออกมาได้ห้าชนิด และแต่ละกล่องก็หกลั่นออกมาได้ทั้งหมด และระดับก็ดีขึ้นเรื่อย ๆ จนข้าไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองเลย”

“ยาวิญญาณและยาบริสุทธิ์ใจเป็นยาอายุวัฒนะชั้นสูงสุดระดับสาม ยาเสริมพลังเป็นยาระดับสี่ และไม่ว่าจะกลั่นยาเสริมพลังออกมาได้อย่างไร ขอเพียงแค่กินเข้าไปแล้วสามารถบรรลุระดับขั้นได้ หากโชคดีก็อาจจะสามารถบรรลุได้หลายระดับ”

ผู้คนต่างมองไปที่กู้ชูหน่วนด้วยสายตาที่ตกตะลึง และแทบอยากจะดูทั้งภายในและภายนอกของกู้ชูหน่วน

ฮวาฉี่หลัวยิ้มและกล่าวว่า “ท่านพี่กู้ ท่านยอดเยี่ยมยิ่งนัก เพียงแค่เตาหลอมเดียวสามารถกลั่นยาอายุวัฒนะระดับสูงออกมาได้มากมาย ซึ่งในตอนนี้ท่านมีวรยุทธเพียงระดับที่สามเท่านั้น”

ใบหน้าของสีชิ่นและไป๋จิ่นมีรอยยิ้มเล็ก ๆ และมีความสุขมากที่ผู้อื่นมองกู้ชูหน่วนด้วยสายตาที่ชื่นชม

ผู้อาวุโสเจ็ดที่อยู่ข้าง ๆ ดื่มเหล้าไปพลาง ลูบเคราและหัวเราะแหะ ๆ ไปพลาง

เจ้าเด็กคนนี้สมแล้วที่เป็นหัวหน้าเผ่าของพวกเขา แม้ว่าจะสูญเสียวรยุทธไปทั้งหมด แต่ก็สามารถไปถึงระดับสามได้ในเวลาอันสั้น แถมยังสามารถกลั่นยาอายุวัฒนะระดับสี่ได้อีกด้วย

ยิ่งเยี่ยจิ่งหานอยากใกล้ชิดกับกู้ชูหน่วนมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดึงถูกนางดึงดูดมากขึ้นเท่านั้น

ดูเหมือนว่าหญิงผู้นี้จะเป็นคลังสมบัติ ไม่ว่าจะขุดอย่างไรก็ไม่หมด

นางมักจะทำให้เขาประหลาดใจครั้งแล้วครั้งเล่า

อะไรก็ตามที่เป็นไปไม่ได้ เป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับเธอ

จอมมารโบกมือที่เรียวยาวเหมือนหยกและยิ้มกว้าง จอมมารกล่าวชื่นชมต่อหน้าทุกคน

“พี่หญิงของข้าทำได้ทุกอย่าง นางยอดเยี่ยมเป็นที่สุด”

นักฆ่าโลหิตตกตะลึงและเอามือลูบหน้าผาก

นายท่านอยู่กับแม่นางกู้นานเกินไป แม้แต่คำพูดก็เหมือนกันกับแม่นางกู้

ชิงเฟิงและเจี้ยงเสวี่ยไม่กล้าที่จะดูถูกกู้ชูหน่วนอีกต่อไป

นางสามารถกลั่นยาอายุวัฒนะระดับที่สี่ออกมาได้ แล้วยังมีอะไรที่นางทำไม่ได้อีก?

มิน่าล่ะ พระชายาถึงได้กำเริบเสิบสานมากเช่นนี้ ที่แท้……นางก็มีความสามารถมาก

ผู้นำแห่งหุบเขาน่าหลานยืนขึ้นในทันที ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

สิ่งที่ผู้นำแห่งหุบเขาตันหุยต้องการก็คือการกลั่นยา เขารู้ดียิ่งกว่าใครว่าเตาหลอมสามารถออกมาได้เพียงสองชนิดเท่านั้น และเป็นไปไม่ได้ เนื่องจากความร้อนของยาอายุวัฒนะแต่ละชนิดแตกต่างกัน นางไม่สามารถใช้ความร้อนเพียงชนิดเดียวในการกลั่นยาที่แตกต่างกันได้

เหล่าผู้อาวุโสสูงสุดที่ไม่ได้ออกจากหุบเขาตันหุยเป็นเวลานานแล้ว และพวกเขาก็ไม่อยากจะเชื่อว่าจะมีผู้ที่มีพรสวรรค์เช่นนี้ในโลก

หากนางสามารถอยู่ที่หุบเขาตันหุยได้ พวกเขาหุบเขาตันหุยก็จะสามารถยืนอยู่ในจุดสูงสุดของใต้หล้าได้

“แม่นางกู้ ข้าขอร้อง ท่านขายยาเสริมพลังให้กับพวกเราเถิด พวกเราจะซาบซึ้งในบุญคุณของท่านไปจนวันตาย”

กู้ชูหน่วนปรบมือ นางมองเตาหลอมที่อยู่ไกล ๆ และหาที่นั่งพักผ่อน

“ข้าบอกไปแล้วว่าค่อยพูดเรื่องการประมูลกันในภายหลัง พวกท่านถอยออกไปหน่อย ข้าร้อนจะแย่อยู่แล้ว”

กู้ชูหน่วยเงยหน้าขึ้น และยิ้มอย่างสง่างามจนไม่มีใครเทียบได้ “ผู้นำแห่งหุบเขาน่าหลาน ควรจะประกาศผู้ชนะในการชุมนุมกลั่นยาครั้งนี้ได้แล้ว”

นางเพียงแค่อยากเป็นผู้ชนะ