ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 350
ฮาร์วีย์เหลือบมองหลุยส์อย่างไม่แยแส จากนั้นเขาก็พูดว่า “ตอนนี้ผลงานของแท้ของ แจสเปอร์ ฮิกกินส์ หาได้ทั่ว ๆ ไปงั้นเหรอ? ได้มาโดยบังเอิญงั้นเหรอ? “
ขวับ! ทุกสายตาจดจ่อไปที่เขาในทันทีที่เขาพูดแบบนี้
เด็กคนนี้ไม่ใช่คนโง่ ใช่ไหม?
ประธานซาราเต้ยืนยันแล้วว่านี่เป็นผลงานของแจสเปอร์ ฮิกกินส์ จริง ๆ เขามีหน้ามาพูดได้อย่างไรว่ามันเป็นของปลอม?
เป็นไปได้ไหมที่เขาคิดว่าเขาชนะประธานซาราเต้ก่อนหน้านี้?
หลุยส์บอกเป็นนัยว่าเขาชนะการแข่งขันก่อนหน้านี้เพราะเชน ไนส์เวลล์ ช่วยเขาโกง
เด็กคนนี้คิดว่าตัวเองมีความสามารถมาก เพียงเพราะทักษะธรรมดา ๆ เหล่านั้นเหรอ?
เขาไม่รู้ว่าจะหยุดตอนไหน ใช่ไหม?
หลุยส์รู้สึกประหลาดใจ เขาไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะพูดแบบนี้
เขาหัวเราะเยาะและพูดว่า “เนื่องจากนายใหญ่ยอร์ก มีข้อมูลเชิงลึกที่ไม่เหมือนใคร เราก็อาจรับฟังเขาหน่อย”
หลุยส์จงใจเน้นคำว่า “นายใหญ่” ด้วยการถากถาง
ชาร์ลส์เสียใจมาก
ลูกเขยคนนี้มาจากที่ไหนถึงได้ขัดขวางแผนของนักเรียนเขา
ตอนนี้ทักษะการตรวจประเมินของเขาก็ยังมาวุ่นวายกับฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ชาร์ลส์เป็นคนที่โดดเด่น เขาไม่จำเป็นต้องเยาะเย้ยฮาร์วีย์ด้วยตัวเอง หลุยส์จะช่วยเขาทำ
ถึงกระนั้นเขาก็ดูถูกฮาร์วีย์มากอยู่ดี
ฮาร์วีย์ไม่สนใจ หากเขารู้สึกหงุดหงิดเพียงเพราะคำพูดไม่กี่คำ การเป็นลูกเขยที่อาศัยอยู่กับตระกูลซิมเมอร์มาเป็นเวลาสามปีจะความหมายอะไร
ในตอนนี้เองเขาก้าวเดินไปข้างหน้า และมองไปที่ภาพวาดนั้นอย่างพิจารณา จากนั้นเขาก็พูดว่า “ภาพวาดนี้ค่อนข้างดี มันใกล้เคียงกับต้นฉบับอย่างมาก แต่ช่วงระยะเวลาก็ยังสั้นไปหน่อยในยุคสมัยแจสเปอร์ ฮิกกินส์”
ทุกคนจ้องไปที่ฮาร์วีย์อย่างแปลกใจหลังจากได้ยินที่เขาพูดว่าภาพวาดนี้เป็นของปลอม
ผู้ชายคนนี้รู้เรื่องภาพวาดด้วยงั้นเหรอ?
ในเวลานี้สีหน้าของนายใหญ่คน ๆ นั้นที่มีความสุขตอนนี้ก็เปลี่ยนไป จากนั้นเขาก็พูดว่า “เจ้าหนุ่ม นายต้องพูดด้วยหลักฐานสิ!”
“ฉันซื้อภาพวาดนี้โดยใช้เงินหลายสิบล้าน มันจะปลอมได้ยังไง”
“และดูสิว่าตอนนี้เราอยู่ที่ไหน ถ้าเป็นของปลอมฉันจะไม่เอาออกมาให้ตัวเองต้องอับอาย!”
หลายคนพยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดของเขา
แม้ว่านายใหญ่คนนี้จะบอกว่าเขาไม่รู้ความถูกต้องของภาพวาดเหมือนอย่างที่เขาพูด แต่เขาก็เป็นนายใหญ่ของตระกูลเฟิร์สคลาสในนิอัมมี่อยู่ดี เขาจะไม่เอาของปลอมมาทำให้ตัวเองอับอายแน่นอน
ในขณะนี้หลุยส์แสดงท่าทางแดกดันและพูดอย่างเย็นชาว่า “ฮาร์วีย์ ฉันรู้ว่านายมีความรู้ในการตรวจประเมิน แต่นายยังเด็ก เป็นเรื่องปกติที่นายจะผิดพลาดบ้าง”
“อาจารย์อยู่ในอุตสาหกรรมโบราณวัตถุมาหลายปี และเขามีชื่อเสียงในด้านการตรวจประเมินค่าการประดิษฐ์ตัวอักษรและการวาดภาพ”
เขาพูดอย่างชัดเจนมาก
เป็นเรื่องปกติที่ชาร์ลส์จะมองผิดพลาดเรื่องของเครื่องเคลือบดินเผาเพราะไม่ใช่ความสามารถพิเศษของเขา
อย่างไรก็ตามการประเมินภาพวาดและการประดิษฐ์ตัวอักษรมีความแตกต่างกัน นี่คือสิ่งที่ชาร์ลส์ถนัด
“แม้ว่าคุณจะมีทักษะในการตรวจประเมินค่าระดับปานกลาง แต่คุณก็ยังเทียบไม่ได้กับผู้เชี่ยวชาญที่อยู่ในอุตสาหกรรมนี้มาหลายสิบปี จริงไหม?”
หลายคนหัวเราะได้ดีเมื่อได้แบบนั้น
ผู้เชี่ยวชาญแบบอย่างชาร์ลส์บอกว่าภาพวาด ‘ยอดเขาเสือคำราม’ เป็นของจริงฉะนั้นจะต้องเป็นของแท้อย่างไม่ต้องสงสัย
โรซาลีอดไม่ได้ที่จะถามว่า “ฮาร์วีย์ คุณรู้ได้อย่างไรว่าภาพวาดนี้เป็นของปลอม?”
หลายคนรู้สึกแปลกใจเมื่อได้ยินคำพูดของโรซาลี ดูเหมือนว่าเธอกำลังปกป้องลูกเขยคนนี้อยู่
หลุยส์รู้สึกไม่พอใจมากขึ้น โรซาลีเป็นนางฟ้าของเขา แต่ลูกเขยคนนี้ก็ยังคงวุ่นวายอยู่ใกล้ ๆ เธอครั้งแล้วครั้งเล่า
ฮาร์วีย์ครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งและพูดว่า “ภาพวาดนี้ถือได้ว่าเป็นของโบราณ มูลค่าของมันก็ค่อนข้างสูงเช่นกัน”