บทที่ 208 แอคเซราเรเตอร์! สงครามที่ใกล้เข้ามาล่ะ!
กลางคืน…….
ณ เส้นถนนที่ไร้ผู้คนได้มี หนึ่งชาย สองหญิง กำลังวิ่งเต็มกำลังไปที่ในทิศทางนึงอ
ยู่ หนึ่งในสองสาวต้องถูกชายหนุ่มแบกไว้บนหลังเนื่องจากมีแรงไม่พอที่จะวิ่งตาม
น้องสาวมิซากะหลับตาผ่านไปครู่หนึ่งก็ลืมตาขึ้นแล้วชี้มือไปทางนึง วู่หยานกับ
แอสเทรียก็วิ่งไปตามทางที่มิซากะบอกด้วยความหวังว่าตนจะไปทันก่อนที่การ
ทดลองจะเริ่มต้นขึ้น!
กำไล ‘อุปกรณ์มิติแห่งชีวิต’ บนข้อมือวู่หยานก็ได้หายไปแล้ว เขาได้ให้มันกับมิโค
โตะไปเนื่องจากทางนั้นมีทั้งอิคารอส ฮินางิคุและมิโคโตะ เขาจึงไม่จำเป็นต้องห่วง
อะไร ตอนนี้เขาต้องมีสมาธิกับฝั่งตัวเอง
ทั้งสองได้วิ่งเต็มฝีเท้าไม่หยุดมาชั่วระยะเวลานึงแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะวู่หยานกับแอส
เทรียมีร่างกายที่แข็งแกร่งทั้งคู่คงหมดแรงไปนานแล้ว เวลาผ่านไปในที่สุดมิซากะ
ก็พูดว่า
“อยู่ตรงหน้า! มิซากะพูดอย่างมั่นใจค่ะ!”
ได้ยินวู่หยานก็ไม่ได้เร่งสปีดแต่กลับหยุดวิ่งแทน ทำให้แอสเทรียที่วิ่งตามมา
ด้านหลังชนตูมใส่วู่หยาน ก้อนเนื้อนุ่มนิ่มสองลูกได้บดเข้ากับหลังเขา
วู่หยานเกือบจะล้มหน้าทิ่มดิน ทันใดนั้นเขาก็ไม่รู้ว่าตัวเองควรจะรู้สึกยังไงดี
ระหว่างรู้สึกดีใจที่ตนวางมิซากะคนน้องไปก่อนทำให้สัมผัสหน้าอกแอสเทรียแบบ
เต็มๆ หรือหวังว่าแอสเทรียจะชนตอนที่เขายังแบกคุณน้องสาวอยู่?
“มาสเตอร์?” แอสเทรียทำราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอมองวู่หยานด้วยความ
สับสนว่าทำไมอยู่ๆเขาถึงหยุด มิซากะเองก็งุนงงเหมือนกัน
เห็นสีหน้าบื้อๆของแอสเทรีย วู่หยานก็รู้สึกหน่ายใจ ก่อนหน้านี้เขาก็เพิ่งบอกเธอ
ไปแท้ๆ มาตอนนี้กลับลืมซะแล้ว ควรพูดว่าสมกับเป็นเธอดีมั้ยนะ……
วู่หยานไม่ตอยแต่หยิบเอาแคปซูลออกมา เมื่อเห็นแคปซูลแอสเทรียก็อ้อทันที
จากนั้นเธอก็หยิบแคปซูลออกมาเหมือนกัน
แคปซูลบิดเบือน : หลังจากกินมัน ผู้ใช้สามารถปรับเปลี่ยนรูปร่างหน้าตาตัวเองได้
ดั่งใจ เวลาจะกลับคืนก็แค่ต้องกินแคปซูลอีกครั้ง ไม่เช่นนั้นจะไม่สามารถเปลี่ยน
กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ ; 2,000 แต้มไอเท็ม
แคปซูลบิดเบือน เป็นแคปซูลแบบเดียวกันที่อิคารอสกับแอสเทรียใช้ตอนไปถล่ม
พวก Hound Dog และ ITEMถ้าเป็นไปได้วู่หยานก็อยากจะหลบซ่อนอยู่ในที่มืด
ต่อไป เพราะมันกว่าเวลาจะทำอะไรสักอย่าง…….
วินาทีที่ทั้งสองกินแคปซูลเข้าไป รูปร่างหน้าตาทั้งคู่ก็เปลี่ยนไปทันที จนต่อให้เป็น
คนที่สนิทแค่ไหนก็มองไม่ออก……
วู่หยานเมินสาวข้างตัวที่พูดขึ้นมาว่า ‘คนประหลาดกับเพื่อนของเขาเปลี่ยนร่าง
แล้วค่ะ มิซากะพูดด้วยความช็อค’ แล้ววิ่งต่อไปด้านหน้าทันที เห็นแบบนี้แอสเท
รียกับมิซากะก็รีบตาม
ไม่นานนัก ทั้งสามก็มาถึงพื้นที่โล่งกว้างตรงพื้นก็เปลี่ยนจากคอนกรีตเป็นกรวดหิน
พวกเขายังเห็นซิสเตอร์ที่ต้องทดลองวันนี้ยืนอยู่ตรงจุดที่เห็นง่ายที่สุด ราวกับจะ
บอกว่าตัวฉันอยู่ตรงนี้นะ
แอคเซราเรเตอร์ล่ะ? ยังไม่มา?
กวาดตามองไปสำรวจไปรอบๆก็ไม่ยักเห็นตัวแอคเซราเรเตอร์ วู่หยานโล่งอกขณะ
เดียวก็รู้สึกผิดหวังเล็กๆด้วย เพราะยังไงซะอีกฝ่ายก็เป็นเป้าหมายเควสสองของ
เขา
มองดูพวกวู่หยานทั้งสามที่วิ่งออกมา มิซากะคนที่ต้องทดลองก็พูดขึ้นมาว่า “พวก
คุณมาช่วยมิซากะเหรอคะ? มิซากะพูดด้วยความรู้สึกแปลกๆค่ะ”
วู่หยานไม่แปลกใจที่มิซากะรู้ว่าตนช่วยเธอ เพราะยังไงซะพวกซิสเตอรก็มี
เครือข่ายมิซากะเน็ตเวิร์ค คำพูดก่อนหน้าของเขากับมิซากะคนที่ช่วยนำทาง
แน่นอนว่ามิซากะตรงหน้าก็ต้องรับรู้ด้วย
เห็นมิซากะพยักหน้าให้ วู่หยานก็พยักหน้าตอบ มองดูซิสเตอร์สองคนที่
เหมือนกันเปี๊ยบ วู่หยานก็พูดว่า “พวกเธอเป็นซิสเตอร์คนที่เท่าไหร่กัน?”
“มิซากะเป็นร่างโคลนหมายเลข00001ค่ะ มิซากะตอบไปตามตรง และรู้สึกไม่
พอใจที่คุณคนประหลาดไม่รู้หมายเลขของมิซากะค่ะ” เป็นมิซากะคนนำทางพูด
ขึ้น วู่หยานนึกไม่ถึงเลยว่าคนที่ตัวเองดึงออกมามั่วๆจะเป็นหมายเลย1 ควรพูดว่า
ตัวเองดวงดีดีมั้ยนะ?……
“มิซากะเป็นร่างโคลนหมายเลข10,032ค่ะ มิซากะพูดแนะนำตัวอย่างจริงจัง”
คราวนี้เป็นมิซากะคนที่ทดลองวันนี้ ทว่าเมื่อได้ยินหมายเลขของเธอวู่หยานก็ช็อค
หมายเลข10,032? นี่ไม่ใช่หมายเลขเดียวกับที่เจ้าโทวมะมันช่วยในเนื้อเรื่องเดิม
เหรอ? เมื่อคิดว่าเธอเป็นคนแรกที่โดนเลือกให้มาทดลองครั้งใหม่…….
มองดูซิสเตอร์หมายเลข10,032 วู่หยานมองไม่เห็นถึงความต่างเลย แต่เดิมตัวเธอ
ที่ควรจะถูกช่วยโดยโทวมะ ตอนนี้เปลี่ยนเป็นเขาช่วยแทน…..
“เอาล่ะ คุณน้องสาวทั้งสอง…..”หมายเลขอะไรนั่น วู่หยานไม่ต้องการใช้มันมา
เรียกทั้งคู่ “พวกเธอควรกลับไปได้แล้ว! การต่อสู้หลังจากนี้มันอันตรายต่อพวกเธอ
นะ!”
ถึงแม้ตอนนี้วู่หยานจะสามารถพาตัวซิสเตอร์หนีกลับไปได้ แต่เพราะเควส2วู่
หยานเลยไม่คิดจะหันหลังกลับถ้ายังไม่ได้ลองซะก่อน อย่างน้อยเขาก็ยังมีแอสเท
รีย ยังมีหวังชนะอยู่!
มิซากะหมายเลข00001พยักหน้า ทว่า มิซากะหมายเลข10,032พูดว่า “กลับไป
หาโอเน่ซามะเหรอคะ? มิซากะถามด้วยความหวังค่ะ”
“ใช่แล้ว!” ยื่นใบวาร์ปไปให้มิซากะหมายเลข10,032 แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม
“กลับไปหาโอเน่ซามะของเธอเถอะนะ ทางนั้นเองก็กำลังรอเธออยู่……”
ได้ยินแบบนี้ มิซากะหมายเลข10,032ก็พยักหน้าด้วยแววตาที่สั่นไหว ก่อนจะรับ
คัมภีร์วาร์ปจากมือวู่หยาน
เวลานี้เอง ใกล้กันนัยน์ตาสีแดงของแอสเทรียก็ได้เปร่งแสง จากนั้นมองไปที่มุมนึง
แล้วเรียกวู่หยาน “มาสเตอร์!”
“มาแล้วเหรอ?….” วู่หยานค่อยๆหันไปทางที่แอสเทรียมอง ไม่นานนักก็มีคน
ค่อยๆเดินออกมาจากเงามืด……
ผมขาว นัยน์ตาสีแดง และเสื้อผ้าลายดำขาว มีร่างกายที่ผอมแห้งราวขอนไม้ที่ยัง
กับว่าแค่มีลมพัดตัวเขาก็ปลิวแล้ว กับแววตาที่ดูดุร้าย บอกไปใครจะเชื่อว่านี่หรือ
คือผู้มีพลังจิตที่แข็งแกร่งที่สุดในเมืองแห่งการศึกษา แอคเซราเรเตอร์……
แอคเซราเรเตอร์ : เลเวล70
นัยน์ตาวู่หยานหดตัว เป็นแรงค์8จริงๆด้วย……
มองดูซิสเตอร์ทั้งสอง กับคนแปลกหน้าอีกสอง แอคเซราเรเตอร์ก็ขมวดคิ้วแล้วพูด
ด้วยความไม่พอใจ “หา? อะไรวะเนี่ย? พวกแกสองคนเป็นใคร? อย่าบอกนะว่า
วันนี้เปลี่ยนแผนทดลอง? ให้ฉันฆ่ายัยสองคนนี่? เอาเหอะ ไอ้ฉันมันยังไงก็ได้อยู่
แล้วล่ะนะ”
ตาวู่หยานเป็นประกายความโกรธ สายตาที่มองแอคเซราเรเตอร์กลายเป็นไม่ดี
ตอนนี้ต่อให้ไม่มีเควสสอง เพียงแค่คำพูดเมื่อกี้ของมันก็เพียงพอให้เขาสู้แล้ว!
ก้มหน้าลงโดยไม่สนใจแอคเซราเรเตอร์ วู่หยานพูดกับซิสเตอร์ทั้งสอง “พวกเธอ
ไปได้แล้ว…..”
ซิสเตอร์ทั้งสองมองวู่หยาน แล้วมองแอคเซราเรเตอร์ ก่อนจะพยักหน้า แล้วฉีก
คัมภีร์ในมือหายแวบไป
“พลังมิติ?” แอคเซราเรเตอร์มองจุดที่ซิสเตอร์หายไปด้วยความสงสัย “นี่มัน
อะไร? ทำไมไอ้ตุ๊กตามันถึงสามารถใช้พลังมิติได้?”
“ตุ๊กตา….” วู่หยานหลับตาควบคุมอารมณ์ตัวเอง ก่อนมองแอคเซราเรเตอร์ด้วยสี
หน้าไร้อารมณ์ นี่แสดงให้เห็นว่าความโกรธในหัวใจของเขานั่นใหญ่มาก
แอคเซราเรเตอร์ที่เตรียมจะพูดอะไรบางอย่าง ทันใดนั้นโทรศัพท์เขาก็ดัง ทำให้
เจ้าตัวขมวดคิ้วแล้วรับโทรศัพท์ “มีอะไร?”
ไม่รู้ว่าคนที่โทรมาพูดว่าอะไร สีหน้าหงุดหงิดของแอคเซราเรเตอร์ถึงค่อยๆหายไป
หลังจากวางโทรศัพท์เขาก็หันมามองวู่หยานกับแอสเทรียแล้วฉีกยิ้มกว้าง
“อ้องี้นี้เอง พวกแกมาเพื่อขัดขวางหนทางสู่ความไร้เทียมทานของฉันสินะ? ถ้างั้น
ก็เตรียมตัวตายได้เลย!!!”