ตอนที่ 1441 มาหาที่ตายอีกแล้ว (1)
เจ้าเมืองกำลังจิบชาชุดใหม่ที่ได้มาอยู่ในจวน ขณะที่นางบำเรอของเขาคุกเข่าบีบนวดขาให้กับเขา ดูผ่อนคลายสบายใจมาก
แต่ผ่านไปไม่กี่อึดใจ คนรับใช้ในจวนเจ้าเมืองก็วิ่งเข้ามาข้างในอย่างเร่งรีบ ใบหน้าของเขาซีดขาวขณะที่คุกเข่าลงตรงหน้าเจ้าเมือง
“ลุกลี้ลุกลนอะไรขนาดนั้น ไม่มีมารยาท” เจ้าเมืองบ่นด้วยความไม่พอใจ เขาขมวดคิ้วพลางยกถ้วยชาขึ้น
“ท่านเจ้าเมือง! เกิดเรื่องแล้วขอรับ!!” คนรับใช้พูดเสียงดัง
“เกิดเรื่อง? เมืองชิงเฟิงสงบสุขมาตลอด จะเกิดเรื่องอะไรได้?” เจ้าเมืองพูดอย่างไม่สนใจ
“หลิวเอ้อร์……หลิวเอ้อร์ยังไม่กลับมา……”
เจ้าเมืองขมวดคิ้ว หลิวเอ้อร์คืออันธพาลรับจ้างที่เขาเลี้ยงไว้ในจวน ด้วยคำสั่งของท่านผู้นั้น เจ้าเมืองพยายามอย่างหนักที่จะรักษาภาพลักษณ์ผู้มีคุณธรรมของเขาเอาไว้ แต่เรื่องที่ไม่ควรให้ใครรู้ เขาก็จะให้หลิวเอ้อร์ไปจัดการ วันนี้เขาก็สั่งให้หลิวเอ้อร์ไปทางเหนือของเมืองเพื่อสร้างปัญหาให้กับหอพักพวกนั้น
“ยังไม่กลับมา? เจ้าหลิวเอ้อร์จอมขี้เกียจนั่นชักจะอู้งานมากขึ้นเรื่อยๆแล้ว” เจ้าเมืองพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ
แต่คนรับใช้กลับตอบว่า “ไม่ใช่……ข้าน้อยเพิ่งส่งคนขึ้นไปดูที่ทางเหนือของเมือง แล้วได้ยินว่าพวกของหลิวเอ้อร์ถูกฆ่าตายหมดแล้วขอรับ!”
เสียงของแตกดังขึ้น ถ้วยชาในมือเจ้าเมืองหล่นกระแทกพื้นแตกเป็นเสี่ยงๆ ดวงตาของเขาเบิกกว้างจ้องมองคนรับใช้อย่างไม่อยากจะเชื่อ
“เจ้าว่าอะไรนะ? ใครฆ่าหลิวเอ้อร์!?”
“ข้าน้อยไม่ทราบขอรับ ได้ยินแค่ว่าคนที่หลิวเอ้อร์พาไปที่ทางเหนือของเมืองถูกฆ่าตายทั้งหมด แต่ใครเป็นคนทำนั้นไม่ทราบจริงๆขอรับ”
“ไอ้คนไร้ประโยชน์!” เจ้าเมืองลุกพรวดขึ้น หลิวเอ้อร์ช่วยเขาทำงานหลายอย่างจนเรียบร้อย แม้ว่าเขาจะเป็นคนอวดดี แต่ก็หัวไวและรู้วิธีใช้ไม้อ่อนไม้แข็งเป็นอย่างดี ไม่เคยทำเรื่องผิดพลาดใหญ่โตเลยสักครั้ง คิดไม่ถึงว่าการสั่งให้หลิวเอ้อร์ไปสร้างปัญหาให้พวกผู้ลี้ภัยที่อยู่ทางเหนือของเมืองและขับไล่กาฝากพวกนั้นออกไปจากที่นั่น จะทำให้หลิวเอ้อร์ถูกฆ่าตาย!
สิ่งที่น่ากลัวยิ่งไปกว่านั้นก็คือ คนของเขาไม่สามารถหาคนร้ายที่รับผิดชอบเรื่องนี้ได้ด้วยซ้ำ!
“เกิดอะไรขึ้นกันแน่!? พวกเจ้ามันโง่ เลี้ยงเสียข้าวสุก! คนตายตั้งสิบกว่าคน! แต่ไม่มีใครรู้เรื่องอะไรเลยเนี่ยนะ!?” ใบหน้าของเจ้าเมืองเปลี่ยนสีเป็นน่าเกลียด เขาคิดว่าปัญหาทางตอนเหนือของเมืองจะสามารถจัดการได้ง่ายๆ ถึงกับสั่งให้ร้านปล่อยข่าวเรื่องจะมีหอพักวางขาย
แต่หลังจากผ่านไปแค่ครึ่งวัน สิ่งต่างๆก็พลิกผันเกินกว่าที่เขาจะคาดคิด!
คนรับใช้ถูกด่าสาดเสียเทเสีย เขาตอบด้วยน้ำเสียงเศร้าสลดว่า “ข้าให้คนแทรกซึมเข้าไปในนั้นเพื่อพยายามค้นหาความจริงเกี่ยวกับการตายหลิวเอ้อร์จากพวกผู้ลี้ภัยแล้ว แต่คนพวกนั้นไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ตอนแรกก็ดูเหมือนจะหลอกได้ง่ายๆ แต่พอพูดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทุกคนก็พากันหลีกเลี่ยงไม่ยอมพูด เราไม่สามารถหาข้อมูลอะไรจากพวกเขาได้เลยขอรับ”
“ไอ้ขยะ! ขยะมันทั้งกลุ่ม!” ความอารมณ์ดีของเจ้าเมืองสลายหายไปกับสายลมทันที เขาไม่สนใจเรื่องการตายของหลิวเอ้อร์ สิ่งที่ทำให้เขาร้อนใจก็คือเรื่องที่เกิดขึ้นทางตอนเหนือของเมือง ถ้าเขาไม่สามารถไล่ผู้ลี้ภัยพวกนั้นออกจากหอพักได้ ท่านผู้นั้นจะต้องตำหนิเขาอย่างแน่นอน
“ไปเดี๋ยวนี้เลย! ไปเตรียมพร้อมให้ข้าเดี๋ยวนี้! รวบรวมกองทหารของเมืองแล้วตามข้าไปที่ทางเหนือของเมือง! ข้าอยากจะเห็นจริงๆว่าใครกันที่บังอาจมาทำเรื่องโหดเหี้ยมในเมืองชิงเฟิง!” เจ้าเมืองพูดเสียงดังด้วยความโกรธ ถ้าเป็นเรื่องอื่นเขาจะไม่สนใจก็ได้ แต่เรื่องนี้มันเกี่ยวข้องกับผลประโยชน์ของท่านผู้นั้น เขาจะทำเป็นนิ่งเฉยต่อไปไม่ได้!