บทที่ 222 สึจิมิคาโดะ โมโตฮารุ และ มุสึจิเมะ อาวากิ มาแล้ว!
ได้ยินอิซารีพูดอวยพรด้วยสีหน้าที่สดใสราวกับได้ยกอะไรบางอย่างลงไปได้ นี่ทำ
ให้วู่หยานยิ้มออกมา แบบนี่เรียกได้ว่าจบแบบงดงามก็คงได้สินะ?
“แหม่ๆ ดูเหมือนจะจัดการเสร็จไปเรียบร้อยแล้วสินะ เนียะ!”
วู่หยานหรี่ตาลงแล้วหันไปมองตามเสียง ตรงนั้นมีผู้ชายที่คุ้นเคยซึ่งเขาเคยเห็น
ในอนิเมะกำลังเดินมาตรงหน้าวู่หยาน…….
ผมที่ฟูไม่เป็นทรงย้อมเป็นสีทอง สวมเสื้อแขนสั้นลายดอกไม้(เสื้อฮาวาย) บนหน้า
สวมแว่นกันแดด ตรงคอก็มีห่วงโซ่สีทองสวมไว้ แขนทั้งสองยาวกว่าคนปกติยาว
เกือบจะแตะหัวเข่าได้เลย ส่วนสูงเองก็สูงพอสมควร โดยรวมแล้วอย่างกับพวก
อันธพาล!
สึจิมิคาโดะ โมโตฮารุ!
ฟังน้ำเสียงกวนๆกับหางเสียง ‘เนียะ(เหมียว)’ ที่ชวนทำคนฟังรู้สึกหงุดหงิด
ทั้งหมดนี่ทำวู่หยานรู้สึกประหลาดใจ
ฉากหน้าเป็นเพื่อนข้างบ้านและเพื่อนเรียนซ่อมเสริมของโทวมะ เป็นหนึ่งในสาม
ตัวป่วนคู่ไปกับโทวมะและผู้ชายผมสีฟ้า แถมเจ้าหมอนี่ สึจิมิคาโดะ โมโตฮารุ ยัง
เป็นซิสคอนบ้าน้องสาวด้วย!
แต่จริงๆแล้วชายคนนี้เป็นสายลับสองหน้าทำงานเป็นสปายให้กับหลายองค์กร
หนึ่งในนั้นคือ เนเซสซาริอุส (โบสถ์อังกฤษ) เขาจะทำทุกอย่างเพื่อรักษาสมดุล
ของโลก ไม่ว่าจะต้องกินเลือด โกหกทุกคน หักหลักคนทั้งโลก หรือต่อให้ทำอะไร
ที่ขัดกับธรรมชาติของมนุษย์เขาก็ทำได้!
เจ้านี่…เอาจริงดิ?…..
มองดูใบหน้ายิ้มๆกวนบาทาของสึจิมิคาโดะ วู่หยานก็รู้สึกไม่อยากเชื่อว่าอีกฝ่าย
จะเป็นคนเดียวกับ สึจิมิคาโดะ คนนั้นที่มีเบื้องหลังซับซ้อนได้ เอ็งแสดงได้เนียน
มาก…….
แค่เหลือบมองหน้ามัน เขาก็รู้สึกอยากวิ่งเข้าไปต่อยสักทีแล้ว…..
นอกจากตาลุงที่มาหลอกให้เขาส่งเลือดมิโคโตะให้แล้ว หมอนี่ก็เป็นคนที่สองที่วู่
หยานรู้สึกอยากอัดอย่างไม่มีเหตุผล…….
สึจิมิคาโดะ ไม่รู้ว่าตัวเองถูงใส่ลงในรายชื่อ ‘ต้องโดนอัด’ ของวู่หยาน เขามองอิซา
รีทีนึงแล้วหันมามองวู่หยาน จากนั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่ยิ่งกระตุ้นให้เขาอยากอัดว่า
“โย่ว นี่จัง(พี่ชาย)ที่ไม่ธรรมดาตรงนั้น จะเป็นไรไหมที่จะส่งผู้ชายตรงนั้นให้ฉัน
จัดการน่ะเนียะ?”
ได้ยิน วู่หยานก็มอง สึจิมิคาโดะ ด้วยสายตาล้ำลึก จากนั้นถอนหายใจ
“ถึงแม้ว่าการที่ให้นายมาจัดการหมอนี่ ฉันจะไม่เสียอะไรเลยก็เถอะ เพราะยังไง
ซะฉันก็ไม่รู้ว่าจะจัดการมันยังไงดีอยู่แล้ว นายมาถือว่าช่วยแก้ปัญหาให้ฉันได้พอดี
เลยล่ะ…….”
ได้ยินคำพูดวู่หยาน รอยยิ้มของ สึจิมิคาโดะ ยิ่งกว้างขึ้นอีกหลายส่วน ทว่าคำพูด
ต่อมาไม่กี่ตำของวู่หยานได้ทำให้รอยยิ้มของ สึจิมิคาโดะ แข็งค้าง
มอง สึจิมิคาโดะ ทีนึงแล้วแบมือ “แต่ว่าตอนนี้ฉันเปลี่ยนใจแล้ว!”
“ทำไม…..”
สึจิมิคาโดะ หุบยิ้ม ด้วยสถานะของเขาย่อมสามารถตรวจสอบประวัติของิซารีได้
อย่างง่ายๆ เพราะแบบนี้ในเมื่ออีกฝ่ายสามารถชนะอีซารีได้ย่อมแปลว่าพลังต้อง
แข็งแก่รงมาก!
บางที อาจเป็นเลเวล5!
ดังนั้น สึจิมิคาโดะ จึงไม่ต้องการต่อสู้กับฝ่ายตรงข้ามจริงๆ!
แต่ว่ายังไงเขาก็จำเป็นต้องนำตัวอิซารีไป ดังนั้นถ้าวู่หยานไม่ต้องการส่งให้ล่ะก็เขา
มีแค่ตัวเลือกเดียว นั่นก็คือ….หนี……
ขณะที่ สึจิมิคาโดะ เตรียมจะหันหลังวิ่งหนี เมื่อเห็นวู่หยานก้าวเท้าเดินมาทางตน
ทว่าคำพูดต่อมาของวู่หยานได้ทำให้สึจิมิคาโดะขาสะดุดล้มลงพื้น!
“เพราะว่าฉันไม่ชอบขี้หน้านายไงล่ะ…..”
สึจิมิคาโดะ คลานขึ้นมาจากพื้นขณะที่เอามือกุมจมูกด้วความเจ็บ เขาตะโกน
ประท้วงเสียงสูงปรี๊ดใส่วู่หยานว่า
“เพราะเรื่องแค่นี้เหรอเนียะ!”
“เพราะเรื่องแค่นี้แหละ!”
“นี่ฉันไปทำให้นายไม่พอใจตอนไหนกัน?”
“ก็หน้านายมันมีตัวอักษรแปะไว้ว่า ‘ช่วยต่อยฉันที’ อยู่น่ะสิ…..”
ได้ยินแบบนี้ สึจิมิคาโดะ ก็เงียบไป ก่อนจะทรุดลงไปขุกเข่ากับพื้นด้วยสีหน้าซีดๆ
ถ้าตอนนี้มีลมพัดมาล่ะก็เขาคงสลายกลายเป็นฝุ่นปลิวไปกับสายลมแน่……
วู่หยานมอง สึจิมิคาโดะ ที่โดนการโจมตีติดคริติคอลเข้าไปด้วยความพอใจ ขณะที่
ในใจก็หัวเราะเยาะไปด้วยดูเหมือนว่าวู๋ฆญษฯ๗ธ๓มิใจมากที่ทำร้ายจิตใจอีกฝ่าย
ได้……
ผ่านปพักนึง สึจิมิคาโดะก็ค่อยลุกขึ้นอย่างอ่อนแรง แล้วพูดด้วยเสียงไร้วิญญาณ
“ได้โปรดส่งหมอนั่นให้ฉันจัดการด้วยเถอะเนียะ…..”
“อื้ม! ตามที่ขอเอาตัวไปได้เลย!” วู่หยานพูดยิ้มๆ เห็นอีกฝ่ายยอมให้ง่าย มีหรือ
ที่สึจิมิคาโดะผู้ซึ่งมีสมองอันชาญฉลาดจะไม่รู้? ว่าเมื่อกี้อีกฝ่ายแค่ล้อตัวเองเล่นน่ะ
นี่เขารู้จักฉัน?
สึจิมิคาโดะ มองวู่หยานด้วยความสงสัย มองยังไงเขาก็นึกไม่ออกว่าเคยเจอคน
แบบนี้ตอนไหน แต่ถ้าบอกว่าไม่รู้จักตัวเองก็เห็นจะไม่ได้ เพราะอีกฝ่ายดูเข้าใจ
ตนเองดีพอสมควร แถมยังพูดจาเสียดแทงจิตใจเขาได้ง่ายๆด้วย……
ขณะที่ยังงุนงง สึจิมิคาโดะก็เดินมาตรงหน้าอิซารีแล้วพูดคุยอะไรบางอย่างกัน อิ
ซารีมีสีหน้าลังเลก่อนจะพยักหน้า ราวกับยอมตกลงเรื่องอะไรบางอย่าง
เห็นอิซารีพยักหน้า สีหน้าซีดๆของสึจิมิคาโดะก็เริ่มกลับมามีเลือดขึ้นและยิ้ม
ออกมาได้ ทว่ารอยยิ้มนี่กลับไปกระตุ้นวู่หยานี่มองอยู่อีกครั้ง
“เฮ้ นี่จัง ขอบคุณมากนะเนียะ….” สึจิมิคาโดะพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้มให้วู่หยาน
จากนั้นเขาพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่เปลี่ยนไป
“สามารถเอาชนะหมอนี่ได้ นี่จังนี่เก่งจริงๆเลยนะ……”
ได้ยินแบบนี้ วู่หยานก็กลายเป็นตื่นตัวทันที เขาไม่กล้าที่จะลืมว่าผู้ชายมีตรงหน้ามี
ชื่อเสียงโด่งดังในด้านแทงข้างหลังคนอื่น!!
ถ้าเขาประมาทล่ะก็คงจะโดนขายโดยมันแน่ ถ้าเกิดขึ้นจริงๆบางทีต่อให้เป็นแม่ก็
คงจำหน้าตาเขาไม่ได้……..
วู่หยานพูดด้วยแววตาระแวดระวัง “นี่แกกำลังวางแผนชั่วๆอะไรอีก? อยากโดน
ต่อยมากนักใช่มั้ย!”
รอยยิ้ม สึจิมิคาโดะ แข็งทื่อ ก่อนจะพูดว่า “เนียะ นี่จัง ล้อกันเล่นแล้ว ฉันจะไปมี
ความอะไรได้ล่ะเนียะ…..”
วู่หยานเม้มปาก “ใครจะไปรู้ล่ะ…..”
สึจิมิคาโดะ ไม่พูดอะไร ดวงตาภายในแว่นกันแดดได้ขยับขึ้นลงมองสำรวจวู่หยาน
เขารู้สุกได้ถึงแรงกดดันหนักหน่วงจากตัวอีกฝ่าย ในเวลาเดียวกันเขาก็รู้สึกสงสัง
ใคร่รู้ด้วย
ด้วยสถานะของเขา การจะตรวจสอบประวัติชีวิตใครนั้นเรียกได้ว่าง่ายมาก แต่
ผู้ชายตรงหน้ากลับทำให้เครื่อข่ายข้อมูลของเขาลัดวงจร!
พรเรือนธรรมดา มีชีวิตธรรดมาสโลวไลท์ เป็นนักเลงไปวันๆ นี่คือทั้งหมดของวู่
หยานที่สึจิมิคาโดะรู้!
ทว่าข้อมูลที่ได้มาเหล่านี้มันได้โดนฝ่ายตรงข้ามขยี้ทิ้งแล้ว!
ไม่ต้องพูดถึงเรื่องอื่นเลย เอาแค่พลังที่สามารถชนะอิซารีได้ก็มากพอที่จะทำลาย
ความเข้าใจของเขาแล้ว!
ทางฝั่งวู่หยานเองก็กำลังรู้สึกปลงๆ เขาไม่คิดจริงๆว่าจะได้มาเจอสึจิมิคาโดะใน
ตอนที่เขาเปิดเผยพลังออกมาแบบนี้……
ด้วยความสามารถของเจ้าแว่นดำกวนโอ้ยนี่ เขาคงจะปกปิดพลังของตัวเองได้อีก
ไม่นานแล้ว…….
ความคิดนี่เพิ่งผุดขึ้นมา ทันใดนั้นก็มือมือที่สาม….คนที่สามปรากฏออกมาทำลาย
บรรยากาศแปลกๆนี่!
เห็นคนที่มา สายตาของทั้งวู่หยานและสึจิมิคาโดะก็แข็งตัวขึ้น ทางวู่หยานสายตา
เขาผสมไปด้วยความตื่นตัวและความละเหยใจ ส่วนทางสึจิมิคาโดะตาเป็น
ประกายราวคิดอะไรบางอย่างได้!
คนที่ปรากฏเป็นหญิงสาว ผมสีแดงทรงทวินเทล โดยเอาเสื้อฤดูหนาวผาดไว้ที่ไหล่
ส่วนบนเปิดโล่งมีเพียงแค่ตรงหน้าอกที่พันผ้าไว้ ส่วนทางหลังก็สวมกระโปรงที่สั้น
สุด ๆ ตราบใดที่โค้งเอวลงสักหน่อยล่ะก็สามารถเห็นภาพอัดงดงามได้เลย มีเสน่ห์
มาก ตรงเอวก็เข็มขัดคาดไว้
ทั้งหมดทั้งมวลแล้วราวกับเธอกำลังล่อให้ผู้ชายที่เห็นก่ออาชญากรรมเลย!
เมื่อเห็นเธอวู่หยานก็เทบจะนึกออกได้ในทันที ว่าเธอเป็นใคร!
มุสึจิเมะ อาวากิ มาแล้ว!