ตอนที่ 306

Black Tech Internet Cafe System

ณ​ กลุ่มไทชิ

 

ชายชราในชุดคลุมสีขาวยังคงนั่งตกปลาด้วยความสบายใจที่ทะเลสาบซี่เชวย ข้างๆ เขาคือชายชราอีกคนที่อยู่ในชุดคลุมสีดำ

 

“ดู้เหยา (Duyou แปลว่าความว่าเปล่า(ผู้แปลอิ้งบอกมาแบบนี้)) เป็นเวลาหลายปีแล้วที่ความศักดิ์สิทธิ์ยังคงเป็นชีวิตที่ดูว่างเปล่า” ชายชราชุดดำลูบเคราและพูดด้วยเสียหัวเราะ

 

ชายชราชุดขาวตอบกลับด้วยรอยยิ้มจางๆ “การฝึกฝนมีหลากหลายรูปแบบการนั่งสมาธิขณะที่นั่งไขว้ก็ถือเป็นการฝึกฝนในจิต สิ่งที่ข้าทำก็เรียกว่าการฝึกฝน ข้าไม่เคยว่าง ..”

 

ชายชราชุดดำหัวเราะและเปลี่ยนหัวเรื่อง “ข้าได้ยินมาว่ามีสถานการณ์แว่วๆ เล็กๆ เกี่ยวกับดินแดนหยุนเตียนระดับสูงหรือ?”

 

ชายชราชุดขาวตอบกลับเบาๆ “มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร สถานการณ์กำลังจะสิ้นสุดลงในไม่ช้า”

 

แสงแดดที่ส่องจากผิวน้ำทะเลสาบนั้นสะท้อนให้เห็นสีหน้าอันเรียบนิ่งของเขา จู่ๆ เสียงฝีเท้าที่ดูเร่งรีบก็ดังขึ้นจากข้างหลัง

 

“ท่านอาจารย์! เราได้ข่าวมาจากดินแดนหยุนเตียนระดับสูง” สาวกพูดอย่างเหนื่อยหอบ

 

“อะไรหรือ?” ชายชราถามพลางยิ้มจางๆ “ข้าคิดว่าพวกเขากำลังทำร้ายกัน”

 

“ทำร้ายกันและกัน??” ชายชราชุดดำทวนคำพูด “ดู้เหยาเจ้าไม่ไปช่วยพวกเขาหรือ?”

 

“กลุ่มไทชิของข้าไม่ยุ่งเกี่ยวกับธุรกิจทางโลก” ชายชราชุดขาวตอบอย่างไตร่ตรอง “ถึงเวลาแล้วที่เราจะต้องเคลื่อนไหว เมื่อดินแดนหยุนเตียนระดับสูงมาขอความช่วยเหลือเราจะให้พวกเขายืมสมบัติหนึ่งชิ้น ..”

 

“พวกเขาไม่ได้ทำร้ายกันและกัน” สาวกกล่าวด้วยความอับอาย

 

“พวกเขาไม่ได้ทำร้ายกันและกันหรือ?” ชายชราพูดด้วยความประหลาดใจ “ยังไงคนอ่อนแอถูกทำร้าย?”

 

“ไม่ ..” สาวกกล่าวซ้ำ “พวกเขา .. ยังไม่ได้ทำอะไร!”

 

“…” ชายชราชุดดำ

 

“…” ดู้เหยา

 

“อื้มม .. ?” จากเรื่องราวที่ได้ฟังและคิดทบทวนแล้วหลังจากที่ตาจินได้ทำการเอาชนะหยุนเตียนระดับสูงไปโดยได้รับการสนับสนุนจากร้านของฟางฉี เขาสงสัยว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นอีกหรือเปล่าในตอนนี้

 

“ข้อมูล .. เชื่อถือได้หรือไม่?” ดู้เหยาทำหน้าแข็ง

 

“ข้า ..“ สาวกของเขานิ่งไปครู่หนึ่ง “ข้าพบกับสถานการณ์แปลกๆ แต่คิดว่ายังต้องใช้เวลาในการสืบหาข้าขอสังเกตการอีกสักสองสามวัน”

 

“แปลก” ดู้เหยาขมวดคิ้วและวางเบ็ดตกปลาพลางคิด การใช้ความคิดแบบอนุรักษ์นิยมพวกหยุนเตียนระดับสูงจะคิดสามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ได้เพียงเพราะมีการช่วยเหลือจากสามนักบวช

 

มันแปลกที่พวกเขาไม่ได้มาที่นี่เพื่อขอความช่วยเหลือใดๆ

 

“ข้า .. เอิ่ม ยังไม่ได้ยินข่าวลือ” สาวกพูดเสริม

 

“ข่าวลืออะไร?”

 

“พวกเขาบอกว่าร้านนั้นมีเทคนิคพิษ ทำให้พวกเขาเสพติด” สาวกรายงาน “สายลับของเราได้ยินจากบทสนทนาของคนทั่วไป”

 

“เมื่อผู้ฝึกฝนสัมผัสมันพวกเขาจะติดและสามารถ ..”

 

“อะไรนะ!?”

 

“สามารถรักษาให้หายได้โดยการถูกฟ้าผ่า!” สาวกกล่าว “เหตุผลที่ศิษย์พี่เฟิงฉีไม่ติดเพราะเขาถูกฟ้าผ่า .. ซึ่งมันเป็นข้อพิสูจน์ว่านี่น่าจะเป็นเรื่องที่พวกเขาพูดคุยกัน”

 

แววตาของดู้เหยาดูสับสน นี่มันคืออะไรกันแน่!?

 

 

เมืองครึ่งเป็นเหมือนเมืองเนื้องอกของดินแดนทะเลดวงดาวที่นี่พิเศษและเต็มไปด้วยผู้ฝึกฝน ถึงอย่างไรคนจากดินแดนในเมืองอื่นก็ยังต้องเดินทางมาที่นี่เพื่อรับรายการพิเศษที่พวกเขาไม่สามารถหาได้จากที่อื่น

 

“ซี .. เจ้ามาที่นี่อีกแล้วหรือ?” หน้าประตูบ้านการจัดประมูลชายวัยกลางคนสวมเสื้อคลุมสีทองซีดกำลังทำสวนหน้าบ้านเอ่ยอย่างหงุดหงิด “ข้าบอกแล้วว่าไม่มีพื้นที่เหลือพอสำหรับรายการระดับต่ำถึงระดับปานกลาง ..”

 

ใครจะรู้ว่าหนังสือเกราะเวทย์มนตร์อันไร้ขีดจำกัดนั้นมีราคามากเท่าไร?

 

“แม้ว่าพ่อของเจ้าจะอยู่ที่นี่ยังไงก็ยังคงยืนยันคำตอบเดิม!”

 

“ท่านกรรมการบริหารจิน!” ซีเฉินโจวเดินเข้ามาพลางเรียกชื่อเขาด้วยใบหน้าที่กระตุกเล็กน้อย “เจ้าคงต้องหลีกทาง”

 

เขาไม่พอใจที่คณะกรรมการของเขานั้นได้รับสินบนจากคนอื่นๆ แถมไม่แสดงความเคารพต่อเขาในวันนี้

 

“เจ้าพูดอะไร?” จินวูได้รับสินบนจากตระกูลเฟิงแห่งทะลเดวงดาวเพื่อขายของบางอย่างที่พวกเขาได้รับมาอย่างผิดกฎหมายและเขาไม่สามารถคืนมันได้เพราะรับเงินแล้วและจินวูเองไม่ได้สนใจคำพูดของซีเฉินโจวเท่าไร

 

“ข้าก็คิดว่าเจ้าคงต้องออกไปจากนี่เช่นกัน” ปีศาจดำเผยตัว

 

“ขอโทษนะท่านจิน แต่ข้าก็คิดว่ามีบางอย่างเริ่มผิดปกติ” ถังหยวนเดินออกมา

 

“ท่านจินเจ้าก็ไม่แสดงความเคารพต่อสำนักงานมังกรขาวของข้าหรือ?” ผู้ปลูกฝังชุดขาวเดินเข้ามา

 

“ท่านผู้อาวุโสจิน!” โมเทียนชิงเดินตามมา “ข้าไม่ใข่คนแปลกหน้าที่นี่เจ้าอยากให้มันเป็นเรื่องใหญ่หีือ?”

 

“ผู้อาวุโสจิน!” ผู้ฝึกฝนระดับมหาสมุทรศักดิ์สิทธิ์ปรากฎตัวพร้อมกับสัญลักษณ์สัตว์หายากที่ปักบนหน้าอก

 

“ท่านผู้อาวุโส!” ผู้ปลูกฝังสาวหน้าคมตาโตเสื้อคลุมสีแดงโดดเด่นเอ่ยเรียกเขา

 

“ท่าน ..”

 

กองกำลังน้อยใหญ่กว่าสิบกองส่งตัวแทนจากเข้ามาในเมืองชั้นใน

 

“บางทีท่านควรที่จะคิดไตร่ตรองก่อนจะตอบเรา”

 

“ฮ่าๆๆๆๆๆ” รวนหนิงหัวเราะจนตัวสั่น “พี่ซียื่อดูหน้าของชายแก่คนนั้นสิ!”

 

ฟางฉีหันมองหน้าเธอ “ดูจากหน้าแล้วเจ้าพอใจมากนะ ..”

 

“หึ!” รวนหนิงยิ้มและแสดงออกว่าเธอพอใจไม่น้อย

 

การแสดงออกของจินวูนั้นสลดลงเล็กน้อย “พวกเจ้ามาทำอะไรที่นี่? ต้องการก่อปัญหากันหรือ?”

 

“รีบลงทะเบียนให้เราสิ!” พวกเขาตะโกน

 

“ข้าต้องการซื้อหนังสือเรียกพระเจ้าแห่งสัตว์ร้าย! เจ้ารู้มั้ยว่าราคามันแพงแค่ไหน!?”

 

“ข้าต้องการขายคฆาหยกซึ่งเป็นสิ้นค้าประเภทหนึ่งในเกมเจ้าจะสามารถรับผลที่เกิดขึ้นได้มั้ยถ้าหากมีอะไรเกิดขึ้นกับมัน?”

 

“เจ้ารู้ไหมว่าหนังสือทักษะน้ำแข็งของข้านั้นมีราคาเท่าไร? เจ้ากล้าที่จะบอกว่ามันคือการประมูลเล็กได้อย่างไร!?”

 

จินวูพูดไม่ออก .. เกิดอะไรขึ้นกันวะเนี่ย!

 

“ท่านผู้อาวุโสเราควรทำยังไงกันดี?” ผู้ฝึกฝนชุดดำข้างๆ เขาถาม

 

จากประสบการณ์ที่จินวูเคยพบเขาจึงสงบลงในไม่ช้า “พวกท่านสามารถแสดงมันให้ข้าเห็นเพื่อประเมินค่าได้ใช่มั้ย?”

 

“แสดงให้เห็น? ง่าย!” ปีศาจดำโบกมือของเขาและแสดงแสงจิตวิญญาณสีทองที่เปล่งออกจากร่างกายเขากลายเป็นรูปทรงกลงโปร่งแสงมันดูแข็งแกร่งกว่ารูปทรงกลมทั่วไปที่สร้างจากสิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณ

 

“มันเป็นเกราะเวทย์มนตร์ เจ้าเคยเห็นมันมาก่อนหรือไม่? สามารถบล็อกการโจมตีจากผู้ฝึกฝนระดับสูงได้ เจ้าอยากลองมั้ยท่านจิน?”

 

“มันสามารถป้องกันผู้ฝึกฝนมหาสมุทรระดับสูงได้มั้ย!?”

 

ซียื่อใช้เกราะนี้เพื่อปกป้องเธอจากการโจมตีของผู้ฝึกฝนระดับแม่น้ำอย่างไรเมื่อปีศาจดำนำไปใช้เรากับพลังของเขาเกราะจึงออกมาดูมีพลังมากขึ้น

 

“แล้วคนอื่นๆ ละ?” ในที่สุดจินวูก็เริ่มจัดลำดับความสำคัญของรายการเหล่านี้

 

“มากับเราแล้วเจ้าจะได้เห็นคุณค่าของมัน” ตังหยวนแห่งหยวนเฮงเชิญชวน

 

“ใช่! เจ้าจะเข้าใจหลังจากได้เห็นพวกเราเล่นเจ้ากระบี่ขั้นเทพ!”

 

“ท่านผู้อาวุโสเราจะจัดกันยังไงกับครอบครัวเฟิงดี” ลูกสมุนของเขาที่อยู่ข้างๆ กระซิบ

 

“เจ้าต้องการให้ข้าจัดการกับกองกำลังใหญ่ที่นี้หรือ?” จินวูตอบลูกสมุนเขาก่อนจะหันมาตอบกลับทุกคน “ข้าจะไปดูว่ารายการที่พวกท่านพูดถึงนั้นมีคุณค่าตามที่ได้อ้างมาหรือเปล่า!”