บทที่ 227 ลวนลาม มุสึจิเมะ อาวากิ ล่ะ อะไรนะ ลาร์สออเดอร์ หนีไป แล้ว

Shoujo Grand Summoning ไปจีบสาวที่โลกอนิเมะกันเถอะ!

บทที่ 227 ลวนลาม มุสึจิเมะ อาวากิ ล่ะ! อะไรนะ? ลาร์สออเดอร์ หนีไป
แล้ว?
เมืองแห่งการศึกษา ในเขตการศึกษาที่7 ณ ตึกที่ไร้ประตูและหน้าต่าง……
อาวากินำตัววู่หยานออกมาจากตึก เมื่อออกมาได้เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่ง
ห้องของอเลสเตอร์ไม่เพียงแต่ดูลึกลับในแบบของมัน ทว่ายังให้ความรู้สึกมืดมน
สิ้นหวังด้วย
บางทีคงมีแค่อเลสเตอร์คนเดียวที่สามารถอยู่ในห้องแบบนั้นได้หลายปี ถ้าเป็นเขา
บอกเลยว่าเป็นไปไม่ได้แน่นอน
“โครตอึดอัดเลยเมื่อกี้……”วู่หยานถอนหายใจ แล้วมองอาวากิที่พยายามทำตัว
ลีบๆ เขาก็ถอนหายใจอีกครั้ง….
นี่ตูโดนสาวน้อยเกลียดเข้าให้แล้วเหรอเนี่ย…….
วู่หยานกรอกตาไปมาแล้วยกมือจับคาง ก่อนที่วินาทีต่อมาความคิดสุดบรรเจิดจะ
แวบเข้ามาในหัวเขา ทันใดนั้นเขาก็เอื้อมมือไปลูบแก้มของ มุสึจิเมะ อาวากิ!
อาวากิสะดุ้งตกใจ เธอต้องการจะหลบแต่ทว่าพริบตาต่อมาหลังจากที่วู่หยานเอา
มือลูบแก้มเธอ เขาก็เลื่อนมือลงไปจับคางขาวเนียนเธอไว้แน่น ทำให้เธอหนีไป
ไม่ได้
มองดูใบหน้าสวยๆของอาวากิ วู่หยานหัวเราะคิกคัก แล้วเชิดหน้าเธอขึ้น จากนั้น
เขาก็ค่อยๆยื่นหน้าตัวเองเข้าไป…….
“ดูเหมือนว่าเธอ….จะกลัวฉันน่าดูเลยนะ…..”วู่หยานพูดเสียงนุ่ม ตอนนี้หน้าของ
เขาห่างจากหน้าเธอเพียงแค่หนึ่งนิ้วเท่านั้น เขาสามารถเห็นเหงื่อเม็ดเล็กๆที่ไหล
ลงมาจากจมูกเธออย่างชัดเจน
แววตาอาวากิสั่นระริก มองดูนัยน์สีแดงของวู่หยาน เธอหันหน้าไปอีกทางแล้ว
ตอบกลับด้วยท่าทางไม่เป็นตามธรรมชาติ “ไม่…ไม่ใช่นะ…..”
“ไม่ใช่?”วู่หยานดันหน้าตัวเองใกล้เข้าไปอีก จนตอนนี้เหลือช่องว่างอีกเพียงนิด
เดียวปากทั้งคู่ก็จะชนกันแล้ว “ถ้างั้นทำไมเธอถึงไม่ยอมหันมามองฉัน?”
อาวากิเริ่มกลัว เธออยากจะหลบแต่คางก็ถูกจับล็อคไว้ ตอนนี้เธออยากหนีใจแทบ
ขาดแต่ก็กลัวว่าจะทำให้วู่หยานโกรธเข้า
สำหรับเธอแล้ว ตอนนี้วู่หยานดูน่ากลัวกว่าอเลสเตอร์อีก อย่างน้อยๆชายคนนั้นก็
จะไม่ทำกับเธอแบบนี้……
มองดูใบหน้าวู่หยานที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ อาวากิก็ยอมรับชะตากรรม เธอหลับตา
ลงรอการมาถึงของจูบแรก……….
ทุกวินาทีที่ผ่านไปสำหรับอาวากิช่างยาวนาวราวกับเป็นวันเป็นปี รอมาเนิ่นนานก็
ไม่รู้สึกสักทีว่ามีอะไรมาโดนปาก
เธอจึงอดไม่ไหวลืมตาขึ้นมามอง ภาพที่เธอเห็นคือนัยน์ตาสีแดงของวู่หยานที่เต็ม
ไปด้วยความสุขสนุกอย่างเต็มเปี่ยม
“นี่เธอหลับตาทำไมน่ะ?” วู่หยานอดกลั้นไม่ให้ตัวเองยิ้ม แล้วเอ่ยปากถามเยาะ
เย้ยอาวากิ ถามคำถามที่ตัวเองก็รู้คำตอบอยู่แล้ว……
อาวากิเบิกตากว้าง แล้วพูดติดอ่าง “มะ..ไม่ใช่ว่าทะ…ท่านต้องการ……”
“ต้องการอะไรของเธอ?” ได้ยินคำพูดติดๆขัดๆของอาวากิ ความสุขที่แสดงในแวว
ตาวู่หยานก็มากกว่าเดิม มุมปากก็โค้งขึ้นเป็นรอยยิ้ม
ตอนนี้ถ้าเธอยังไม่รู้ว่าวู่หยานแกล้งล่ะก็เธอก็โง่มากๆแล้ว นี่ทำให้อาวากิกระอัก
กระอ่วนไม่กล้ามองหน้าวู่หยานต่อไปได้อีก
เห็นแบบนี้ก็ทำวู่หยานหัวเราะออกมาอย่างอดไม่อยู่ จากนั้นก็พยักหน้าด้วยความ
พึงพอใจ เขามีความสุขมากกับการละเล่นนี้
เขาปล่อยมือที่จังคางเธอไว้ ทำให้อาวากิผ่อนคลาย จากนั้นเธอก็รีบเทเลพอตหนี
หายไปทันที…….
นึกถึงตัวอาวากิในเนื้อเรื่องหลักที่ดูองอางกล้าหาญ กับตัวเธอที่ใสซื่อเหมือนสาว
น้อยบริสุทธิ์เมื่อกี้ วู่หยานก็รู้สึกได้ถึงความสำเร็จเล็กๆ
ในเวลานี้เอง โทรศัพท์วู่หยานก็ดังขึ้น…….
“ลืมบอกนายไป เมื่อวานตอนเย็น ลาร์สออเดอร์ ได้หลบหนีไปแล้ว”
“นายว่ายังไงนะ!” วู่หยานตกใจ ที่เขาตกใจแบบนี้ไม่ใช่เป็นเพราะเรื่องที่ลาร์สออ
เดอร์หนี แต่เป็นเรื่องที่จะเกิดหลังจากนี้ต่างหาก
วินาทีต่อมาอเลสเตอร์ก็พูดเรื่องที่เขากังวลออกมาจริงๆ “ลาร์สออเดอร์ ถูกผู้ดูแล
โปรเจค ‘Level 6 ’ ขโมยไปแล้ว”
ได้ยินแบบนี้ หัวใจวู่หยานก็จมดิ่งลง เขายื่นหน้าเข้าไปใกล้โทรศัพท์มากกว่าเดิม
แล้วพูดเสียงเคร่งขรึม “แล้ว แอคเซราเรเตอร์ ล่ะ?”
“โอ้?”ได้ยินวู่หยานเอ่ยถึงแอคเซราเรเตอร์ อเลสเตอร์ก็มีสีหน้าประหลาดใจ
ประหลาดใจที่อีกฝ่ายรู้ว่าแอคเซราเรเตอร์เกี่ยวข้างกับเรื่องนี้ด้วย……
ส่วนอเลสเตอร์ที่มีหน้าปลาตายจะทำหน้าประหลาดใจยังไง อันนี้ตูก็ไม่รู้วะ……..
แน่นอนว่าอเลสเตอร์ย่อมไม่ถามวู่หยาน ถึงถามไปก็เปล่าประโยชน์ ทำเพียงกลบ
ความสงสัยในใจไป “แอคเซราเรเตอร์กำลังตามไป!”
“รู้แล้ว ส่งตำแหน่งมาที่โทรศัพท์ฉันที!”วู่หยานพูดขออย่างไม่เกรงใจ ทว่าอเล
สเตอร์ก็ไม่ได้สนใจ เขาส่งตำแหน่งไปให้ทันที จากนั้นก็วางสายไป……
มองดูตำแหน่งในแผนที่ วู่หยานก็สบถหลายครั้งที่ตัวเองโชคร้าย จากนั้นก็มุ่งหน้า
ตามที่โทรศัพท์บอกด้วยความเร็วสูงสุด!
ในเมื่อเจ้านั้น แอคเซราเรเตอร์ ตามไปแบบนี้ แสดงว่าตัวมันคงโดนลาร์สออเดอร์
สั่นคลอนจิตใจไปแล้ว โดนชำละล้างจนกลับมาขาวสะอาดอีกครั้ง…..
นี่ก็เป็นเหตุผลที่วู่หยานรีบตามไปด้วยความกังวล ไม่ใช่เพราะเขาไม่อยากให้ แอค
เซราเรเตอร์ ตามไปช่วย ลาร์สออเดอร์ ได้ กลับกันเลย ถ้า แอคเซราเรเตอร์ มัน
ตามไปช่วยได้จริงๆมีหวังเหตุการณ์ในอนิเมะได้เกิดขึ้นแน่!
ลาร์สออเดอร์ ถูกฉีดไวรัสเข้าตัว จากนั้น แอคเซราเรเตอร์ ก็พยายามล้างไว้รัส
ด้วยพลังของตน ก่อนที่จะโดน อามาอิ อาโอ ลอบยิงเข้าใส่ นี่เป็นต้นเหตุที่ทำให้
แอคเซราเรเตอร์ เวอร์ชั่น สมองตาย! (@ที่มันต้องพึ่งมิซากะเน็ตเวิร์คอ่ะครับ)
แต่ว่าครั้งนี้มันไม่มี มิซากะเน็ตเวิร์ค คอยช่วยแล้ว นอกเสียจากวู่หยานจะยอมคืน
ซิสเตอร์ให้ ไม่งั้น แอคเซราเรเตอร์ ก็ทำได้แค่เพียงนอนเป็นผักในโรงพยาบาลไป
ตลอดชีวิต!
เรื่องแบบนี้ เขาไม่ยอมให้เกิดขึ้นเด็ดขาด!
………….
อีกด้านนึง……
“เร็วเข้า!เร็วอีก!เร็วกว่านี้!!”
อามาอิ อาโอ มองดูที่นั่งข้างๆตนเอง เด็กน้อยที่กำลังหลับตาหอบหายใจไม่หยุด
ด้วยสีหน้าเจ็บปวด มิโคโตะเวอร์ชั่นโลลิ ลาร์สออเดอร์ อามาอิรัวนิ้วบนแป้นพิมพ์
โน๊ตบุ๊คด้วยความเร็วสุดชีวิต
ใบหน้าของ อามาอิ มีเหงื่อไหลออกมาไม่หยุด ขณะที่ตะโกนด้วยความกังวลมาก
“อดทนเข้าไว้! อย่างน้อยๆก็ให้ไวรัสทำงานก่อน!”
เจ้าตัวไม่ได้รู้เลยว่าการกระทำและคำพูดตัวเองสมควรโดนลงโทษด้วยการหั่นเป็น
ชิ้นๆ หรืออาจเป็นเพราะเขาไม่มีเวลามาเสียให้กับเรื่องแบบนี้ก็ได้
ทว่าไม่นานนัก ความกังวลนี้ของเขาก็ได้เปลี่ยนไปเป็นหวาดกลัว!
ผมสีขาว นัยน์ตาสีแดง บนตัวสวมชุดลายพาดขาวดำเหมือนของนักโทษ บน
ใบหน้าได้มีรอยยิ้มที่ดูชั่วร้าย กำลังค่อยๆเดินมาทางอามาอิ
แอคเซราเรเตอร์!
อามาอิรีบสตาร์ทรถ ขณะที่แอคเซราเรเตอร์คิดว่าอีกฝ่ายกำลังจะหลบหนี กลับ
เป็นว่ามันหันกลับมาขี่พุ่งชนใส่เขา!
แอคเซราเรเตอร์หัวเราะ ราวกับกำลังเยาะเย้ยอะไรบางอย่าง เขายืนอยู่ที่เดิมโดย
ไม่ขยับ ไม่นานนักรถของอามากิก็ได้ขับชนเข้าใส่ร่างบอบบางของแอคเซราเร
เตอร์!
หลังจากเกิดเสียงแปลกๆขึ้น คนที่ควรจะปลิวกลับไม่ปลิว แอคเซราเรเตอร์ยืนนิ่ง
อยู่จุดเดิมโดยที่เป็นรถของอามาอิที่บิดเบี้ยวเละราวกับพุ่งชนใส่กำแพงหนา!
มองดูตัวอามาอิที่อยู่ในรถ แอคเซราเรเตอร์ก็หัวเราะอย่างเหยียดหยาม
“ฉันจะทำยังไงกับแกดีนะ?……”
ได้ยินแบบนี้ อามาอิหน้าถอดสีอย่างรุนแรง รีบวิ่งออกจากรถ ทว่าแอคเซราเร
เตอร์ก็ก้าวเดินเข้าไปปิดทางอีกฝ่าย
แอคเซราเรเตอร์มองอามาอิอย่างดูถูกอีกครั้ง ก่อนจะหันไปดู ลาร์สออเดอร์ เห็น
เธอปลอดภัยดี เขาก็เผลอโล่งอกอย่างไม่รู้ตัว แต่ว่าเมื่อเห็นสีหน้าเธอที่หอบ
หายใจอย่างยากลำบากเขาก็ขมวดคิ้ว
หยิบโทรศัพท์ออกมา แอคเซราเรเตอร์ไม่รู้ว่ากำลังพูดอยุ่กับใคร ทว่ายิ่งฟังจากสี
หน้าไม่แยแสของเขาก็ค่อยๆเผยให้ถึงความกังวล…….
ทันใดนั้น ลาร์สออเดอร์ ก็ชักตัวกระตุกอย่างแรง จากนั้นเธอก็พูดอะไรไร้สาระ
ออกมา เธอพูดไม่หยุด ขณะเดียวกันทางด้านโน๊ตบุ๊คของอามาอิบนหน้าจอก็
ปรากฏจุดแดงขึ้นไม่หยุด!
แอคเซราเรเตอร์กัดฟันกรออด ก่อนจะเอามือไปแนบหน้าผากลาร์สออเดอร์แล้ว
หลับตาลง
ในเวลาเดียวกัน ก็ได้มีปืนชี้มาทางหัว แอคเซราเรเตอร์ จากอีกฝั่งของรถ……….