บทที่ 237 กลายเป็นตำนานประจำเมืองแห่งการศึกษาล่ะ!
วู่หยานอึ้ง โชคุโฮอึ้ง คุโรโกะอึ้ง คุณหนูโทคิวะไดทุกคนอึ้ง…….
จากเดิมมือทั้งสองที่วางอยู่บนหน้าอกอวบอิ่มของโชคุโฮ มาตอนนี้กลับหายไป
ข้างนึงโดยที่ไปโผล่ตรงหน้าอกมิโคโตะแทน!
มือนึงยังคงรู้สึกถึงหน้าอกใหญ่เต็มมือของโชคุโฮ ส่วนอีกมือให้สัมผัสเนียนนุ่ม
แบบเกือบจะพอดี ทั้งสองต่างก็นุ่มเหมือนกันแต่ให้ความรู้สึกที่แตกต่างกัน วู่หยา
นอึ้งอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง
วู่หยานไม่อยากเชื่อ โชคุโฮเองก็ไม่อยากเชื่อเช่นกัน ในที่นี้นอกจากวู่หยานกับคุโร
โกะแล้วก็มีเพียงแค่เธอที่เข้าใจในตัวมิโคโตะมากที่สุด!
สาวน้อยซึนเดเระคนนี้ อย่าว่าแต่จับหน้าอกเลยเอาแค่จับมือกัน ก็คงทำเธอหน้า
แดงแปร๊ดปล่อยสายฟ้าออกมาทั่วมั้งตัวแล้วมั้ง…….
แต่ตอนนี้ผู้หญิงที่ขี้อายคนนั้นกลับกล้าจับมือผู้ชายแล้วดึงไปจับหน้าอกตัวเองต่อ
หน้าผู้คนหลายคน!
โชคุโฮคิดว่าตัวเองกล้าแล้วนะ แต่ดูเหมือนเธอจะดูถูกอีกฝ่ายที่เป็นพวกเกลียด
ความพ่ายแพ้ไปหน่อย ถึงขนาดทำให้มิโคโตะกล้าขึ้นมามากว่าตัวเธอ เพราะยัง
ซะเธอก็ยังสามารถลบความจำคนอื่นได้ แต่มิโคโตะทำไม่ได้…….
คุโรโกะตัวซีดขาวอ้าปากค้างราวกับหัวใจได้แตกเป็นเสี่ยงๆแล้ว มองดูมือที่วางบน
หน้าอกมิโคโตะ คุโรโกะอ้าปากพะงาบๆอย่างพูดไม่ออก
ลองคิดดูแม้แต่โรคจิตอย่างคุโรโกะยังเป็นถึงขนาดนี้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงพวกคุณหนู
โทคิวะไดที่ไร้เดียงสาเลย แม้แต่หนังอย่างว่าพวกเธอยังไม่เคยดู……..
มีควันลอยออกมาจากหัวมิโคโตะ เห็นได้ชัดว่าเธอเองก็เขินอายสุดๆเหมือนกัน
อีกแค่นิดเดียวเธอก็จะเป็นลมแล้ว แต่พอคิดได้ว่าโชคุโฮมาหว่านเสน่ห์ใส่คนรัก
ของตนต่อหน้าต่อตาตัวเอง มิโคโตะก็กัดฟันแน่น จากนั้นตะโกนเสียงอย่างกับ
ประสาทหน่อยๆใส่วู่หยาน
“ฉัน….ฉันจะไม่แพ้ให้ผู้หญิงคนนี้! ใช่ไหม! หยาน!”
เสียงตะโกนของมิโคโตะได้ดึงวิญญาณวู่หยานกลับร่าง มองดูมือทั้งสองที่ยังจับ
หน้าอกใหญ่เล็กไว้อยู่ เขาก็เผยรอยยิ้มที่ดูโง่งมออกมา
ถึงแม้จะเคยจับหน้าอกของสองคนนี้มาแล้วก็เถอะ แต่มันไม่มีครั้งไหนเลยที่ทำให้
เขาตื่นเต้นได้เท่าครั้งนี้!!!
ภายใต้สายตาประชาชี แถมเป็นหมายยังเป็นพี่สาวเรลกันและควีนซามะสองสาวคู่
กัดกัน ตอนนี้วู่หยานรู้สึกราวกับได้อยู่ในความฝัน เขาฉีกยิ้มด้วยควาพอใจออกมา
กำฝ่ามือทั้งสองข้างพร้อมกัน ทำสองสาวตัวแข็งทื่อแล้วครางออกมา จากนั้นร่วง
ลงไปซบอกวู่หยานพร้อมกัน………
ฝั่งนึงมีหุ่นแน่นนุ่มอะไรที่ควรใหญ่ก็ใหญ่หมดของควีนซามะ ส่วนอีกฝั่งเป็นร่าง
เล็กๆเบาะบางนุ่มนวลของพี่สาวเรลกัน ในใจเขาท้อมท้นไปด้วยความสุข ครั้งนี้
มันยังดีกว่าตอนที่เขาจับก้นพวกเธอสองคนพร้อมกันอีก!
“อื้ม~~~” ปล่อยเสียงครางหวานๆออกมาอีกครั้งด้วยเทคนิครดับปรมาจารย์ของ
เขา ทั้งสองเริ่มตัวอ่อนล้มลงไปเกาะที่หน้าอกวู่หยานด้วยลมหายถี่ระรัว
ในเวลานี้วู่หยานได้ถูกล้อมไปด้วยสาวงามอย่างแท้จริง ในอ้อมอกมีสองสาวงาม
แถมมือทั้งสองของเขาก็ลอดผ่านไปรักแร้พวกเธอไปจับหน้าอกด้วย ออกแรงบีบ
นวด ด้วยเหตุนี้ตอนนี้สองสาวจึงกำลังยืนพิงร่างกายวู่หยานโดยที่หันหน้ามามอง
กันและกัน….
สองใบหน้าที่แดงเหมือนกันกำลังมองไปที่อีกคน ความรู้สึกจากหน้าอกที่ส่งผ่าน
มาบวกกับสายตาที่มากมายที่จ้องมาของเหล่าคุณหนูได้ทำให้สองสาวไร้เรี่ยวแรง
ที่จะพูด
นัยน์ตาสองคู่สีชากับดวงดาวได้เริ่มเปียกชื่น ในเวลาที่พวกเธอหอบหายใจ
เนื่องจากหันหน้ามาหากันจึงทำให้ลมหายใจที่ปลอยมาได้ลอยไปหาอีกคน ทำให้
สองสาวอายอย่างมาก
มิโคโตะกับโชคุโฮไม่เคยคิดว่ามาก่อนเลยว่าพวกเธอที่ไม่ถูกกัน กลับมีวันนึงที่ต้อง
มาซบอกผู้ชายคนเดียวกัน และยังถูกเขาเล่นหน้าอกพร้อมกันอีก?……..
แต่ว่าพวกเธอก็ไม่อยากพ่ายแพ้ฝ่ายตรงข้าม ดังนั้นจึงทำได้แค่สะกดข่มความอาย
ในใจไว้ สัมผัสได้ถึงความสุขที่ส่งผ่านมาจากหน้าอกอย่างต่อเนื่อง ทั้งคู่ก็คราง
ออกมาแต่ถึงกระนั้นก็ยังจ้องอีกคนอย่างไม่ยอมแพ้
ก็นั่นแหละ นัยน์ตาที่เปียกๆและแฝงไปด้วยอารมณ์สองคู่กำลังจ้องมองกัน จึงทำ
ให้เกิดบรรยากาศแปลกๆขึ้น…….
ส่วนทางวู่หยานก็กำลังรู้สึกสุขอย่างล้นปรี่ นิ้วมือเขาไม่เคยหยุดนิ่ง เขาเอ็นจอยไป
กับทุกวินาทีที่พวกเธอครางออกมา เสียงนี้ได้กลายมาเป็นเชื้อเพลิงจุดความหื่นใน
ตัวเขาให้มันร้อนแรงยิ่งขึ้น!
ในช่วงเวลาที่วู่หยานกำลังจะสติแตกคุมตัวเองไม่ได้ ก็มีสายลมที่เย็นยะเยือกอย่าง
น่ากลัวพัดวูบใส่เขา ทำวู่หยานที่กำลังจะจัดตำแหน่งร่ายกายเตรียมสู่ท่าต่อไปของ
สองสาวเป็นอันต้องแข็งทื่อ……..
มหกรรมการนวดของเขาเป็นอันต้องจบลง เขาค่อยๆหันไปมองอย่างช้าๆราว
หุ่นยน์ใกล้พัง และสิ่งที่เห็นทำเขาขนหัวลุกตัวเรียวหลีบลงทันที…….
ราวกับเป็นกองทัพทหารเตรียมออกรบเดินนำโดยคุโรโกะ แต่ล่ะต่างก็ก้มหน้าลง
ต่ำโดยมีออร่าสีดำทมิฬปกคลุมร่ายกาย ผมยาวด้านหน้าที่ร่วงลงมาปิดจนถึง
ดวงตา ทำให้ไม่อาจมองเห็นสีหน้าพวกเธอได้………
ใบหน้าภายใต้เส้นผม ถึงเขาจะไม่เห็นแต่เขาก็รัมผัสได้ถึงเจตนามุ่งร้ายที่มากกว่า
เก่าหลายเท่าตัวกำลังล็อคมาที่ตัวเขา!
วู่หยานเห็นริมฝีปากพวกเธอขยับไปมาพึมพำอะไรบางอย่าง เมื่อได้ยินว่าพวกเธอ
พูดอะไรเสื้อเขาก็ชุมไปด้วยเหงื่อทันที……
“ตาย…..”
“ตาย…..”
“ตาย…..”
“ตาย…..”
“ตาย…..”
ราวกับเป็นหุ่นที่ถูกตั้งโปรแกรม ระยะห่างพูดแต่ละครั้งแทบจะเท่ากันเป๊ะๆ คำ
สาปแช่ง ‘ตาย’ได้ถูกพูดซ้ำๆกันโดยเด็กสาวจำนวนมากที่เดินเข้ามาเป็นกองทัพ
…….
“อึก อึก……” วู่หยานกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก เขารู้สึกยังกับว่าพวกเธอถูก
เทพแห่งความตายสิงยังไงยังงั้น รอยยิ้มบนใบหน้าเขาดูทุกเรศมากราวกับจะ
ร้องไห้อยู่รอมร่อแล้ว
“เอ่อ คือ……”
“ตาย…..”
“ตาย…..”
“ตาย…..”
“ตาย…..”
“ตาย…..”
“………..” หัวใจวู่หยานเย็นเยียบ เขารู้สึกได้ถึงความตายที่ใกล้เข้ามาอย่างชัดเจน
นี่ทำวู่หยานกลัวขึ้นมาจริงๆแล้ว
ในฐานะที่เป็นสายเลือดแท้(True Ancestor) วู่หยานั่นเป็นอมตะ คอนเซ็ปความ
ตายนี่ควรเป็นอะไรที่ไกลตัวเขาที่สุดแล้ว
ทั้งที่เป็นแบบนั้น กองทัพเด็กสาวตรงหน้ากลับทำเขารู้สึกกลัวตายได้ ซึ่งปกติแล้ว
เขาสามารถจัดการพวกเธอแต่ละคนได้ง่ายๆอย่างปอกกล้วยเข้าปากแท้ๆ อย่า
บอกนะว่า…..พอเข้าสู่ด้านมืด(Alter)พวกเธอก็เลยกลายเป็นไร้เทียมทาน?……..
(@ล้อเรื่องFate)
เขายังคงได้ยินคำว่า ‘ตาย’ ดังก้องเข้ามาในหูไม่หยุดเลยยังกับมีปีศาจกำลังกระ
ซิปขที่ข้างๆหูเขา ตอนนี้วู่หยานรู้สึกราวกับตัวเองได้ร่วงตกลงไปในหลุมน้ำแข็ง
เปียกปอนไปด้วยน้ำเย็นๆ ทำให้เขาสั่นไม่หยุด……….
ครั้งนี้เป็นเพราะปฏิกิริยาจริงๆไม่มีเจตนาอะไรแอบแฝงเลย มือวู่หยานได้ดำบีบ
หน้าอกใหญ่เล็กในมือไปอีกครั้ง ทำให้สองสาวครางออกมา……
ด้วยเสียงครางที่ดังขึ้น ทำให้กองทัพเด็กสาวที่กำลังก้มหน้าอยู่ได้เงยหน้าขึ้น
พรวด! พร้อมกันนั้นออร่าสีดำรอบตัวพวกเธอก็ได้หนาแน่นขึ้นสู่ท้องฟ้า!
บนใบหน้ามีรอยยิ้มสยดสนองราวกับตุ๊กตาที่พังแล้ว คุโรโกะหัวเราะออกมาด้วย
ร่างกายที่สั่นเทิ้ม
“ขยะ แกอยากตายมากเลยสินะ? อยากตายมากเลยใช่มั้ย? หรือว่าแกกำลังจะขุด
หลุมให้ตัวเอง? แกต้องการเสียมขุดหลุมมั้ย?จะตายวันนี้เลยใช่มั้ย? ตายน่ะ?
ตาย?”
“ทุกคน….ได้โปรด….ใจเย็นก่อน…..”
“……สรุปอยากตายสินะ ถ้างั้นพวกเราจะช่วยเอง……”
วู่หยานเกร็งตัวแน่นรีบถอยหลัง วินาทีต่อมา การโจมตีมหาศาลก็ได้ตกลงตรงจุดที่
เขายื่นเมื่อกี้ ผลคือเกิดเป็นหลุมขนาดใหญ่ขึ้น!
มองดูหลุมที่มืดมิดจนมองไม่เหนก้น ใบหน้าวู่หยานไร้สีสันทันที เขารีบวางสอง
สาวลงอย่างไว แล้ววิ่งเร็วที่สุดเท่าที่ขาเขาจะทำได้ไปที่ประตูทางออก!
“หยุดนะ! ไอ้ขยะบัดซบ!!”
“ตาย! ตาย!!”
“วันนี้อย่าหวังเลยว่าแกจะรอดไปได้!!!”
เด็กสาวโทคิวะไดจำนวนนับไม่ถ้วนที่ต่างก็แผ่แรงกดดันน่ากลัวออกมา ได้เริ่มวิ่ง
ไล่ตามหลังวู่หยานไป…….
ด้วยเหตุฉะนี้เอง วันต่อมาก็ได้มีเรื่องเล่าตำนานประจำเมืองบทใหม่ถูกสร้างขึ้น
โดยมีใจความว่า เด็กสาวโทคิวะไดมากกว่า80%ที่ยังไม่มีแฟนได้ถูกหลอกโดย
ผู้ชายเจ้าชู้คนนึง พวกเธอจึงได้ทำการจัดตั้งทีมขึ้นมาไล่ล่าขยะคนนี้ไปยันสุดขอบ
นรก!
เขาคนนี้ถูกไล่ตามไปเรื่อยๆโดยไม่มีหยุด จนกระทั่งมีนางฟ้าปีกสีชมพูบินลงมา
จากฟ้ามาช่วยเขาไป…….