ตอนที่ 201.2 กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมคืนสนอง (2)

ยอดหญิงอันดับหนึ่ง

เหยา​กวง​เหย้า​ยิ้ม​อย่าง​อ่อนโยน​ด้วย​ใบหน้า​สดใส​เปล่งปลั่ง​เอ่ย​ว่า​ ​“​ท่าน​เจ้ากรม​อวิ​๋น​เข้าใจผิด​แล้ว​ ​วันนี้​พระ​ชายา​ตั้งใจ​เชิญ​ข้ามา​เป็นพิเศษ​ก็​เพื่อ​แก้ไข​ความสัมพันธ์​พ่อ​ลูก​ของ​นาง​กับ​ท่าน​ต่างหาก​!​”

อวิ​๋น​เสวียน​ฉั​่ง​นึก​ขึ้น​ได้​ว่า​เมื่อ​ครู่​คน​ส่งจดหมาย​บอกว่า​บุตรสาว​ไม่​รักดี​นั่น​พา​เหยาย​่​วน​พั่น​กลับมา​เพื่อ​ดู​อาการ​ให้​เหลียน​เหนียง​ ​พอยา​มนี​้​ได้​ฟัง​จึง​เชื่อ​ครึ่ง​ไม่เชื่อ​ครึ่ง​ ​“​หมายความว่า​อย่างไร​”

อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​มอง​บิดา​ ​“​เรื่อง​ที่​แม่​เล็ก​แท้ง​นั้น​ ​ไม่ว่า​จะ​เป็นความ​ผิด​ของ​ผู้ใด​ ​เรื่อง​ก็​สาย​เกิน​แก้​แล้ว​ ​ถึงอย่างไร​ใน​ภายหน้า​จิ​่นจ​้​งกั​บท​่า​นพ​่​อก​็​ต้อง​ไปมาหาสู่​กัน​อยู่ดี​ ​ยาม​นี้​ก็​ให้​ข้า​ที่​เป็น​พี่สาว​ได้​ชดเชย​ให้​เขา​เสีย​ ​อย่างน้อย​ก็​ทำให้​ความโกรธ​ของ​ท่าน​พ่อ​ที่​มีต​่อ​เขา​น้อยลง​ไป​บ้าง​ ​ภายหน้า​จะ​ได้​ไม่​เก็บ​เอา​มา​แค้นเคือง​กัน​อีก​ ​เหยาย​่​วน​พั่น​เป็น​หมอ​หลวง​ที่​รับใช้​ไท​เฮา​กับ​ฝ่า​บาท​ ​อาการป่วย​ของ​ท่าน​ย่า​เมื่อคราว​ก่อน​ก็​เป็น​เหยาย​่​วน​พั่น​ที่รัก​ษา​ให้หาย​ ​ครานี​้​ข้า​จึง​ได้​ตั้งใจ​เชิญ​เขา​มาตร​วจ​ดู​อาการ​ของ​แม่​เล็ก​ ​สั่ง​หยูก​สั่ง​ยา​ให้​บำรุง​ร่างกาย​ ​สำหรับ​แม่​เล็ก​แล้ว​นี่​นับว่า​เป็น​โชคดี​อัน​ยิ่งใหญ่​แล้ว​กระมัง​ ​อีกทั้ง​การ​แท้ง​บุตร​ของ​สตรี​ก็​มิใช่​เรื่องเล็ก​ๆ​ ​ยัง​ต้อง​พึ่งพา​นาง​ให้​มีลูก​หลาน​สืบเชื้อสาย​ของ​สกุล​อวิ​๋น​ ​หาก​ร่างกาย​ได้รับ​ความเสียหาย​ขึ้น​มา​จะ​ทำ​อย่างไร​ ​เหยาย​่​วน​พั่น​เชี่ยวชาญ​ด้าน​สูตินารีเวช​ ​มี​เขา​ดูแล​ก็​จะ​ไม่มี​โรค​ตกค้าง​ที่​ตามมา​แน่นอน​”

อวิ​๋น​เสวียน​ฉั​่ง​ไม่เชื่อ​ใน​เจตนา​ดีที​่​ลูกสาว​กระทำ​ ​นึก​ไป​ถึง​เมื่อวาน​ที่นาง​สงสัย​ว่า​เหลียน​เหนียง​ใส่ร้าย​จิ​่นจ​้ง​ ​สมอง​ก็​พลัน​สว่าง​วาบ​ ​สีหน้า​ยิ่ง​เย็นชา​มากขึ้น​ ​“​ข้า​ดูแล​้ว​พระ​ชายา​คง​มิได้​ทำ​เพื่อ​ทายาท​ของ​สกุล​อวิ​๋น​หรอก​ ​แต่​เพื่อ​จะ​ตรวจสอบ​ว่า​เหลียน​เหนียง​แท้ง​จริง​หรือไม่​ ​ให้​ไอ้​ลูกชาย​เนรคุณ​นั่น​มัน​ร้องทุกข์​ต่อไป​เถิด​!​”

อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​ยิ้ม​เอ่ย​ว่า​ ​“​ทำคุณบูชาโทษ​แท้ๆ​ ​ท่าน​พ่อ​อยาก​จะ​คิด​เช่นนี้​ก็แล้วแต่​เถิด​”

“​เจ้า​…​”​ ​อวิ​๋น​เสวียน​ฉั​่ง​เดือดดาล​เลือดขึ้นหน้า​ ​ความปรารถนา​เดียว​ของ​ม่อ​ไค​ไหล​นั้น​คือ​สกุล​อวิ​๋น​ทุกคน​มี​ไมตรี​ต่อกัน​ ​เขา​อยาก​ให้​ความวุ่นวาย​นี้​จบ​โดยเร็ว​จึง​เอ่ย​เกลี้ยกล่อม​เสียง​เบา​ว่า​ ​“​ไม่ว่า​อย่างไร​นายท่า​นก​็​ต้อง​กลับบ้าน​นะ​ขอรับ​ ​พระ​ชายา​ต้อง​คำนึงถึง​จุด​นี้​แล้ว​เป็นแน่​ ​นายท่าน​ ​เหตุใด​จึง​ต้อง​แข็งข้อ​ต่อ​พระ​ชายา​นัก​ ​ท่าน​ไม่ต้องการ​บุตรสาว​อย่าง​นาง​ ​แต่​อย่างไร​เสีย​ก็​ยัง​ต้องการ​ลูกเขย​ผู้​นั้น​อยู่ดี​ ​นาง​ยื่น​ทางลง​มา​ให้​แล้ว​ ​เพียงแค่​ตรวจดู​ร่างกาย​อนุ​รอง​เท่านั้น​ ​พอ​เสร็จสิ้น​ ​อนุ​รอง​ก็​จะ​สามารถ​ยืนยัน​ความบริสุทธิ์​ของ​ตน​ได้​ ​น่ายินดี​ที่จะ​ทำ​อย่างยิ่ง​มิใช่​หรือ​…​”

อวิ​๋น​เสวียน​ฉั​่ง​ได้ยิน​ดังนั้น​ก็​ไม่​พูด​อัน​ใด​ให้​มากความ​อีก​ ​เขา​เอ่ย​ด้วย​สีหน้า​เขียว​คล้ำ​ว่า​ ​“​ข้า​เห็นแก่​เหยา​กวง​พั่น​หรอก​ ​ใครก็ได้​ไป​เรียก​อนุ​รอง​ให้​มาที​่​ห้อง​บุปผา​ที​”​ ​แล้วจึง​ผาย​มือ​ออก​ไป​ ​“​เชิญ​พระ​ชายา​และ​เหยา​กวง​พั่น​ตาม​ข้ามา​”

ภายใน​ห้อง​บุปผา​ ​ทุกคน​แยกย้าย​กัน​ไป​นั่ง​ ​เหลียน​เหนียง​ถูก​ตง​เจี่ย​ประคอง​เข้ามา​ใน​ห้อง​ ​อาการ​บาดเจ็บ​และ​บวม​บน​ใบหน้า​นาง​ดีกว่า​เมื่อวาน​เล็กน้อย​ ​แต่​ก็​ยัง​ทำเอา​น่า​ตกใจ​เมื่อ​ได้​เห็น​อยู่

นาง​คำนับ​ทุกคน​ใน​ห้อง​ ​ขณะ​คำนับ​มาถึง​อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​นั้น​ ​พอ​เงยหน้า​ขึ้น​ก็​สบ​เข้ากับ​ดวงตา​นาง​พอดี​ ​จึง​สั่น​ไป​ทั้ง​ร่าง

อวิ​๋น​เสวียน​ฉั​่ง​เห็น​อนุ​สุดรัก​หวาดกลัว​ลูกสาว​ถึง​เพียงนี้​ก็​โมโห​โกรธา​ขึ้น​มา​ ​เขา​ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน​เอ่ย​ว่า​ ​“​เจ้า​ไม่ต้อง​กลัว​ ​วันนี้​พระ​ชายา​เชิญ​เหยาย​่​วน​พั่น​มาตร​วจ​ดูและ​ออก​ยาบำรุง​ให้​เจ้า​”

เหลียน​เหนียง​ได้​ฟัง​ก็​ยิ่ง​สั่นเทิ้ม​หนัก​กว่า​เดิม​ ​นาง​หวาดกลัว​ขึ้น​มา​

นาง​จะ​ใจดี​เพียงนี้​เชียว​หรือ​ ​เรียก​หมอ​หลวง​มาดู​อาการ​ให้​ถึงที่​อย่าง​ไม่มี​เจตนา​อื่น​แอบแฝง​ได้

ตอนที่​เหยาย​่​วน​พั่น​ตรวจ​รักษา​ให้ถง​ซื่อ​กับ​เยี​่​ยน​อ๋อง​เมื่อ​คราก​่อน​ ​นาง​จึง​รู้​ได้​ว่า​ผู้เฒ่า​คน​นี้​เป็น​ผู้​ถวาย​การรักษา​ให้​แก่​ไท​เฮา​และ​ฮ่องเต้​ ​ในเมื่อ​เป็น​เช่นนั้น​ ​ฝีมือ​ด้าน​การแพทย์​ย่อม​เก่งกาจ​ยอดเยี่ยม​ ​จะ​ไม่​ตรวจ​เจอ​อัน​ใด​ใช่​หรือไม่

ระ​…​หรือว่า​อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​จะ​เดา​อัน​ใด​ออก​แล้ว

เหลียน​เหนียง​ท่าทาง​เหมือน​เหยียบ​บน​กองไฟ​อย่างไร​อย่างนั้น​ ​นาง​สั่น​อย่างแรง​ไป​ทั่วทั้ง​ร่าง​ ​หาก​มิได้​ตง​เจี่ย​ช่วย​พยุง​ไว้​อย่าง​แน่นหนา​ ​ก็​คงจะ​ลื่นล้ม​ลง​ไป​หลาย​ครา​แล้ว​ ​ใน​สายตา​ของ​อวิ​๋น​เสวียน​ฉั​่​งก​ลับ​คิด​ว่า​อนุ​สุดรัก​ยังคง​ตกใจ​จาก​เรื่อง​เมื่อวาน​อยู่​ ​หวาดกลัว​ลูกสาว​อย่าง​สุด​แสน​ ​เห็น​นาง​อ่อนแอ​พ่ายแพ้​และ​สีหน้า​ซีดเซียว​ก็​สงสาร​ ​จึง​เอ่ย​สั่ง​ว่า​ ​“​ตง​เจี่ย​ ​เจ้า​พยุง​พานาย​หญิง​เจ้า​นั่งลง​ที​”​ ​แล้ว​จ้องมอง​อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​ด้วย​สายตา​ไม่พอใจ​เป็น​ที่สุด​

ตง​เจี่ย​พยุง​เหลียน​เหนียง​ให้​นั่งลง​บน​เก้าอี้พนัก​พิง​ทรงกลม​ที่​ติด​ประตู​ ​เห็น​สีหน้า​นาง​ยัง​ซีดเซียว​อยู่​ ​ซ้ำ​ยัง​เหงื่อ​ออก​อีก​เล็กน้อย​ก็​ก้มหน้า​กระซิบ​บอกอ​ย่าง​อด​มิได้​ ​“​นาย​หญิง​ไม่ต้อง​กลัว​นะ​เจ้า​คะ​ ​หมอ​แม่เฒ่า​เถื่อน​นั่น​ไม่​พูด​อัน​ใด​ ​หลังจาก​การ​แท้ง​นาน​วัน​ไป​ก็​ยาก​ที่จะ​ตรวจสอบ​อัน​ใด​ได้​ ​ท่าน​ดู​เอาเถิด​ ​นี่​ก็​หนึ่ง​เดือน​เข้าไป​แล้ว​ ​ไหน​เลย​จะ​ตรวจ​เจอ​อัน​ใด​ได้​”

เมื่อ​ครู่​เหลียน​เหนียง​ตื่นตระหนก​ไป​ ​พอได้​ตง​เจี่ย​เตือน​จึง​ได้สติ​กลับมา​ ​นาง​ยืดตัว​อัน​บอบบาง​ให้​ตรง

อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​มอง​เหยา​กวง​เหย้า​แล้ว​เอ่ย​ว่า​ ​“​ลำบาก​เหยาย​่​วน​พั่น​แล้ว​”

เหยา​กวง​เหย้า​ลุกขึ้น​เดิน​ไปหา​แล้ว​ประสานมือ​ขึ้น​ ​“​ขอ​อนุ​รอง​โปรด​ยื่นมือ​ออกมา​”

เหลียน​เหนียง​ถก​แขน​เสื้อ​เล็ก​ๆ​ ​ขึ้น​ ​เผย​ให้​เห็น​ข้อมือ​นวลขาว

เหยา​กวง​เหย้า​นั่ง​อยู่​บน​อีก​ตัว​เก้าอี้​ที่​คั่น​ด้วย​โต๊ะ​ตัวเล็ก​ๆ​ ​เขา​ยื่น​นิ้ว​ไป​แตะ​ลง​บน​ชีพจร​ของ​นาง​ ​แล้ว​กลั้นหายใจ

ทั่วทั้ง​ห้อง​เงียบสงัด​ ​มี​เพียง​เสียง​หายใจ​อัน​แผ่วเบา​ของ​คนอื่นๆ​ ​ที่​เหลือ​เท่านั้น

อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​มอง​เหยา​กวง​เหย้า​ ​พินิจ​ดู​สีหน้า​ที่​เปลี่ยน​แปร​ของ​เขา​ ​เหลียน​เหนียง​เคย​แท้ง​จริง​หรือไม่​ ​นาง​ทำได้​แค่​เชิญ​เหยา​กวง​เหย้า​มาช​่วย​วินิจฉัย​ ​แต่​มิ​อาจ​ไป​แทรกแซง​ความจริง​นั้น​ได้

ความจริง​แล้ว​ก่อน​จะ​ออกมา​ ​ชูซ​ย่า​ได้​บอก​นาง​ว่า​ไม่ว่า​เหลียน​เหนียง​จะ​เคย​แท้ง​หรือไม่​ ​ก็​ควรจะ​บอก​กับ​เหยา​กวง​เหย้า​ให้​รู้​เสียหน่อย​ ​ให้​เขา​บอกว่า​ไม่เคย​แล้ว​อาศัย​โอกาส​นี้​ตบ​ตี​เหลียง​เหนียง

อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​กลับ​ไม่เห็นด้วย​ ​เหยา​กวง​เหย้า​เป็น​หมอ​ที่​หลงใหล​ด้าน​การแพทย์​มาก​ ​อุทิศ​ชีวิต​เพื่อ​การแพทย์​ ​ซ้ำ​เมื่อ​อยู่​ต่อหน้า​ไท่​จื่อ​และ​ไท​เฮา​ก็​นิสัย​ตรงไปตรงมา​ไม่​อ้อมค้อม​ ​จึง​ได้​ถวาย​งาน​มานาน​จนถึง​ทุกวันนี้​ ​แม้น​ตาย​ฝ่า​บาท​ก็​มิ​ยอม​ปล่อย​เขา​ไป​ ​คน​เช่นนี้​ ​ต่อให้​เขา​ยอม​ช่วย​นาง​ ​นาง​ก็​มิ​อาจ​ให้​เขา​ทำ​เรื่อง​ขัดต่อ​จรรยาบรรณ​แพทย์​และ​ทรยศ​ต่อ​คุณธรรม​ใน​จิตใจ​เขา​ได้

แค่​เรื่อง​เหลียน​เหนียง​คนเดียว​ไม่มีค่า​พอ​จะ​ทำลาย​ภาพพจน์​อัน​ดีงาม​ของ​ตัวเอง​ใน​สายตา​ของ​เหยาย​่​วน​พั่น​ได้

ครู่​ต่อมา​ ​ทุกคน​เห็น​เพียง​เหยาย​่​วน​พั่น​เงยหน้า​ขึ้น​ ​มอง​ไม่​ออก​ถึง​สีหน้าท่าทาง​ใด​เป็นพิเศษ​ ​เขา​อมยิ้ม​บาง​ๆ​ ​เอ่ย​ว่า​ ​“​ร่างกาย​ของ​อนุ​รอง​ฟื้นฟู​ได้ดี​เยี่ยม​ ​ต่อให้​ไม่​ออก​ยาบำรุง​ใด​ให้​ก็​มิมี​ปัญหา​ ​ปกติ​ดี​อย่าง​คนธรรมดา​ทุกอย่าง​”

อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​หรี่​ตา​ ​ดูท่า​แล้ว​นาง​จะ​คิด​ถูก​ ​เหยา​กวง​เหย้า​ก็​สงสัย​เช่นกัน​ว่านาง​เคย​แท้ง​จริง​หรือไม่

เหลียน​เหนียง​ดึง​ผ้า​ปัก​เช็ด​หาง​ตา​ ​“​สวรรค์​ช่าง​ปรานี​ชีวิต​อัน​ขมขื่น​นี้​ยิ่ง​ ​ข้า​น้อย​เติบโต​ที่​สมาคม​ม้า​ผอม​มาตั​้ง​แต่​ยัง​เด็ก​ ​ซ้ำ​ยัง​มิใช่​คุณหนู​สูงศักดิ์​ผู้​งดงาม​อ่อนช้อย​ ​อีกทั้ง​ยัง​อายุ​ยังน้อย​ ​ร่างกาย​จึง​ได้​แข็งแรง​มาโดยตลอด​ ​ที่แล้ว​ๆ​ ​มา​เคย​เจ็บไข้ได้ป่วย​ก็​หาย​ได้​เร็ว​ยิ่ง​ ​บาง​คราก​็​ไม่ต้อง​กิน​ยา​เสียด​้วย​ซ้ำ​”

เหยา​กวง​เหย้า​ไม่ได้​พูด​อัน​ใด​ ​เขา​เดิน​ไป​หยุด​อยู่​กลาง​ห้อง

อวิ​๋น​เสวียน​ฉั​่​งม​อง​ลูกสาว​ครา​หนึ่ง​ก็​เอ่ย​ถาม​อย่าง​อด​มิได้​ว่า​ ​“​เป็น​อย่างไรบ้าง​ ​เหยาย​่​วน​พั่น​ ​อนุ​รอง​ข้า​แท้ง​หรือไม่​ ​คง​มิใช่​การสับ​สน​ไป​หรอก​กระมัง​”

เหยา​กวง​เหย้า​เอ่ย​ตามตรง​กับ​เขา​ไป​ว่า​ ​“​สตรี​แท้ง​บุตร​จะ​เสีย​เลือด​มาก​ ​ลมปราณ​จาก​ไต​พร่อง​ ​ตกขาว​ไม่​สะอาด​ ​อาการ​เหล่านี้​จะ​ตรวจ​พบ​ได้​ใน​ระยะแรก​เริ่ม​ ​แต่​ยาม​นี้​อนุ​รอง​ท่าน​นี้​แท้ง​ได้​เกือบ​เดือน​แล้ว​ ​ระยะเวลา​ห่าง​อยู่​พอควร​ ​ซ้ำ​ระดู​ก็​มา​แล้ว​ ​ดู​อาการ​จาก​ร่างกาย​นาง​จึง​ดีกว่า​สตรีที​่​แท้ง​บุตร​ใน​ระยะเวลา​เดียวกัน​อยู่​มาก​ ​นับได้ว่า​มีน​้อย​ยิ่ง​ ​แต่​ก็​มิ​อาจ​บอก​ได้​ว่านา​งมิ​ได้​แท้ง​ ​อิง​จาก​กรณี​ใน​สาย​การแพทย์​ที่​ข้า​เคย​เจอ​มานั​้น​ ​มีส​ตรี​บางส่วน​ที่​ร่างกาย​แข็งแรง​จึง​ฟื้นฟู​ได้​เหมือนกับ​อนุ​รอง​ท่าน​นี้​”

ประโยค​นี้​จบ​ลง​ ​เหลียน​เหนียง​ก็​ถอนใจ​ออกมา​เฮือก​ใหญ่​ ​ภูเขา​ใน​อก​ถูก​วาง​ลง​แล้ว

อวิ​๋น​เสวียน​ฉั​่ง​ยิ้ม​ออกมา​อย่าง​ไม่​ปิดบัง​ ​ชำเลือง​มอง​บุตรสาว​ครา​หนึ่ง​ ​น้ำเสียง​ภูมิใจ​ขึ้น​มามาก​ ​“​เกรง​ว่าการ​มา​ของ​พระ​ชายา​ใน​วันนี้​คงจะ​เสียเที่ยว​เสีย​แล้ว​!​ ​เป็น​อย่างไร​ ​ยัง​มี​อัน​ใด​จะ​กล่าว​อีก​หรือไม่​ ​ลูก​เนรคุณ​นั่น​ ​ทำผิด​ก็​คือ​ทำผิด​ ​เจ้า​จะ​ช่วย​เขา​อย่างไร​เขา​ก็​คือ​คน​ทำผิด​อยู่ดี​”

อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​ไม่ได้​โต้ตอบ​ไป​ ​นาง​ทำ​เพียง​ถือ​ถ้วย​อยู่​เงียบๆ​ ​แล้ว​ยกขึ้น​จิบ​อย่าง​ช้าๆ

เมื่อวาน​นี้​อวิ​๋น​เสวียน​ฉั​่ง​ถูก​บุตรสาว​บีบ​ให้​ยอมรับ​ความพ่ายแพ้​มามาก​พอแล้ว​ ​วันนี้​เรื่อง​กลับตาลปัตร​ ​ไม่ว่า​นาง​จะ​ยืนกราน​อย่างไร​เรื่อง​ก็​จบสิ้น​ไป​แล้ว​ ​แล้ว​เขา​ก็​โมโห​ที่​เหลียน​เหนียง​ถูก​โบย​อย่างไร​้​เหตุผล​จน​เป็น​เช่นนี้​จึง​เอ่ย​ว่า​ ​“​ข้า​เคย​บอก​ตั้ง​นาน​แล้ว​ว่านิ​สัย​ของ​เหลียน​เหนียง​นาง​อ่อนโยน​ไร้เดียงสา​ ​นาง​จะ​ทำร้าย​น้องชาย​เจ้า​เพื่อ​การ​ใด​ ​แต่​ก็​มักจะ​มี​คน​จิตใจ​ซับซ้อน​ ​ชอบ​คิด​เกิน​กว่า​เหตุ​!​ ​ครอบครัว​ดี​ๆ​ ​ครอบครัว​หนึ่ง​ถูก​ก่อเรื่อง​วุ่นวาย​เสีย​จน​สงบสุข​มิได้​!​ ​ซ้ำ​ยัง​เรียก​เหยาย​่​วน​พั่น​มา​ให้​ขายหน้า​อีก​!​”​ ​กล่าว​จบ​เขา​ก็​หันไป​ทาง​เหยา​กวง​เหย้า​ ​ลุกขึ้น​ประสานมือ​เอ่ย​อย่าง​ปรีดา​ว่า​ ​“​ขอบพระคุณ​เหยาย​่​วน​พั่น​สำหรับ​การวินิจฉัย​ที่​ยุติธรรม​นี้​!​”