ตอนที่ 191 พิณบ่วงวิญญาณ

ในเวลาต่อมาหยวนตามเฟยยู่หยานและทหารยามเข้าไปพร้อมๆกัน

“ยินดีต้อนรับนางฟ้าเฟย” ทหารยามจํารูปลักษณ์ที่สวยงามของเธอได้ทันที

“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะเจ้าสองคนวันนี้ข้าอยากจะไปข้างในกับเพื่อนของข้า”เฟยยู่หยานพูดกับพวกเขา

องครักษ์หันไปมองใบหน้าที่สวมหน้ากากของหยวนแต่เนื่องจากเขาสวมเครื่องแบบของวิหารแก่นมังกรพวกเขาจึงไม่สนใจที่จะถามตัวตนของเขา

“ข้าเข้าใจแล้ว…”

จากนั้นทหารยามก็เปิดประตูจนมีที่ว่างเพียงพอสําหรับหนึ่งคนที่จะเดินเข้าไปข้างในได้

เมื่อพวกเขาเข้าไปข้างในแล้วทหารยามก็ปิดประตูที่หนาทึบบานนั้นลง

“เจ้ามาที่นี่บ่อยไหม?” หยวนถามเธอหลังจากที่พวกเขาเข้าไปในห้องที่ว่างเปล่าแต่กว้างขวางเป็นอย่างมาก

“ไม่บ่อย ข้าเคยมาที่นี่เพียงสามครั้งตั้งแต่การแข่งขันครั้งล่าสุด”เฟยยู่หยานส่ายหัว

“ตามมาดูนี่สิ”

ทันใดนั้นเฟยยู่หยานก็จับมือของหยวนและลากเขาไปตรงกลางห้องที่มีผ้าคลุมสีขาวผืนใหญ่คลุมโต๊ะกลมๆ อยู่

“เจ้าคิดว่าอะไรอยู่ใต้ผ้าคลุมนี้”เฟยยู่หยานถามเขาหลังจากปล่อยมือ

หยวนมองของที่มีลักษณะที่คุ้นเคยแล้วพูดว่า

“พิณใช่ไหม

เฟยยู่หยานพยักหน้าด้วยรอยยิ้มก่อนจะกล่าวออกมาว่า

“ถูกต้อง!” จากนั้นเธอก็ดึงผ้าคลุมออกและพูดว่า

“นี่คือพิณบ่วงวิญญาณ!”

“พิณบ่วงวิญญาณชื่ออะไรเป็นลางไม่ดี…” หยวนพึมพําขณะที่จ้องมองดูพิณสีดําที่มีสายแวววาวราวกับทํา มาจากผลึกใส!

“เจ้ากําลังพูดถึงอะไรมันเป็นชื่อที่ยอดเยี่ยม!ตํานานกล่าวว่าพิณนี้สามารถดักจับวิญญาณของทั้งมนุษย์และสัตว์วิเศษด้วยดนตรี นั่นหมายถึงถ้าเจ้าสามารถเล่นมันได้ เจ้าก็สามารถทําตามตํานานได้!”เฟยยู่หยานกล่าว

“เจ้าหมายความว่ายังไง ถ้าข้าเล่นได้”หยวนถามเธอ

เฟยยู่หยานไม่ได้ตอบคําถามของเขาในทันทีและนั่งหน้าจะเข้แทน

“มันจะง่ายกว่าสําหรับข้า ถ้าจะแสดงให้เจ้าเห็นแทนที่จะอธิบาย”

หลังจากหายใจเข้าลึกๆเธอก็วางนิ้วลงบนสายและเริ่มเล่นพิณ

อย่างไรก็ตามด้วยความประหลาดใจของหยวนโน้ตดนตรีที่มาจากพิณอันนี้แตกต่างไปจากที่เขาคาดไว้อย่างสิ้นเชิงมันฟังดูค่อนข้างเสียงทึบและอู่อี้เกือบจะเหมือนกับว่าเฟยยู่หยานกําลังเล่นพิณใต้น้ําหรืออะไรสักอย่าง

จะเข้ที่ดูสมบูรณ์แบบขนาดนี้ทําไมถึงเล่นออกกมาเป็นเสียงแปลกๆเช่นนี้ได้ละ? แม้แต่สายบนพิณก็สั่นตามปกติเมื่อเล่นมันจึงไม่น่าจะเกิดเสียงทึบและอู่อี้แบบนี้ได้ มันไม่สมเหตุสมผลเลยและนี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นสิ่งนี้

“ตอนนี้เจ้าเข้าใจแล้วใช่ไหม?”เฟยยู่หยานหยุดเล่นคู่ต่อมาและมองไปที่หยวน

อย่างไรก็ตามหยวนส่ายหัวและพูดว่า

“ตอนนี้ข้าสับสนมาก ข้าไม่เห็นอะไรผิดปกติในพิณอันนี้เลย”

“นั่นเป็นเพราะพิณอันนี้ ถูกสาป”เฟยยู่หยานกล่าวและเธอก็พูดต่อ

“พิณนี้เคยถูกเล่นโดยเทพธิดาแห่งพิณก่อนที่เธอจะไปจากที่นี่ ไปยังสวรรค์ชั้นบนและหลังจากนั้นก็ไม่มีผู้เชี่ยวชาญคนใดที่สามารถเล่นมันได้อีกเลย”

“แล้วพิณอีกอันที่เธอใช้ล่ะมันเป็นแบบนี้ด้วยเหรอ?”หยวนอดไม่ได้ที่จะถาม

“ไม่อันนั้นเล่นได้ปกติมันเป็นแค่ตัวนี้ที่ไม่เต็มใจที่จะให้คนอื่นเล่น”เฟยยู่หยานถอนหายใจ

“ทําไมมันถึงกลายเป็นแบบนี้ได้ละพิณมีจิตสํานึกของตัวเองงั้นหรอ ป็นเช่นเดียวกับอาวุธวิญญาณหรือเปล่า”

เฟยยู่หยานยักไหล่และพูดว่า

“ไม่มีใครรู้ พิณนี้ไม่ใช่อาวุธวิญญาณหรือสมบัติทางจิตวิญญาณนี่มันเป็นเหมือนกับปรากฏการณ์อะไรสักอย่างมากกว่า”

“ข้าเข้าใจแล้ว..” หยวนพึมพํา

“เจ้าอยากลองเล่นไหม” ทันใดนั้นเฟยหยานก็ถามเขา

“ข้าสามารถลองเล่นได้จริงเหรอ?” หยวนมองเธอด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง

“แน่นอน” เฟยยู่หยานพยักหน้าและเธอพูดต่อ

“เหตุผลเดียวที่พิณนี้ไม่ได้อยู่ในตู้โชว์เพราะเจ้าของต้องการให้คนลองเล่นและหวังว่าจะสามารถเล่นได้จ ริงๆ”

“แล้วทําไมไม่เปิดสถานที่นี้ให้คนทั่วไปเห็นล่ะ”หยวนเล็กคิ้ว

“ถ้าไม่เอาไว้ในสถานที่ผู้ที่รู้จักศิลปะการเล่นพิณสามารถเข้าได้แล้วเอาไปไว้ท่ามกลางคนทั่วไปพิณชิ้นนี้จะเหลือชิ้นดีหรือ?”เฟยยู่หยานส่ายหัว

“เอาล่ะไปลองดูใครจะรู้บางทีเจ้าอาจจะเป็นคนที่พิณรอคอยอยู่ก็เป็นได้”

เฟยยู่หยานก็ลุกขึ้นยืนให้หยวนนั่งลง

หลังจากนั่งลงแล้วหยวนก็จ้องมองไปที่พิณเงียบๆโดยที่ยังไม่ได้เล่นจริง

“ฮ่าาาาา..”

หลังจากหยวนหายใจเข้าลึกๆ เขาก็ค่อยๆยกมือขึ้นไปในอากาศก่อนที่จะวางมันลงบนพิณและเล่นมัน

“ถึงจะเป็นเขาก็เล่นไม่ได้เหรอ? ทําไมข้าถึงรู้สึกว่าเขาอาจจะทําได้?เฟยหยานคิดกับตัวเองขณะที่เสียงดังกลับมา

ด้วยความประหลาดใจของเฟยยู่หยานแม้แต่หยวนก็ไม่สามารถเล่นพิณนี้ได้งั้นหรอ

“อืมม..” หยวนหยุดเล่นหลังจากดึงสายของพิณไปสองสามเส้นและกลับไปจ้องมันด้วยความเงียบ

ไม่กี่นาทีต่อมาหยวนก็เริ่มเล่นพิณอีกครั้งแต่ผลที่ออกมาก็เหมือนเดิมโดยมีโน้ตดนตรีที่ฟังดูอ๋อี้เหมือนตอนแรก

อย่างไรก็ตามหยวนไม่ได้หยุดเล่นพิณและยังคงเล่นต่อไปจนกว่าเขาจะเล่นทั้งเพลงจบลง

“ไม่ได้ผลหรอกศิษย์หยวนมีพวกผู้เชี่ยวชาญลองเล่นจนจบกว่าร้อยเพลงแล้ว พิณก็ยังคงเป็นเช่นเดิม” เฟยยู่หยานพูดกับเขาในภายหลัง

“ให้ข้าเล่นอีกสักสองสามเพลงเพื่อความแน่ใจ”หยวนพูดและรีบกลับไปเล่นพิณที่ถูกสาปอีกครั้ง

หลังจากเล่นเพลงที่สองหยวนก็เล่นต่อไปจนถึงเพลงที่สามจากนั้นเพลงที่สี่และห้า

ในเพลงที่หกของเขา หยวนก็หลับตาลงในขณะที่นิ้วของเขายังคงขยับ

เฟยยู่หยานเลิกคิ้วหลังจากเห็นสิ่งนี้

การหลับตาจะช่วยได้อย่างไร?” เธอสงสัย

หยวนไม่ได้สนใจ และหลับตาลงไม่ใช่เพราะเขาอยากลองอะไรใหม่ๆ

และเป็นเช่นเดียวกับสิ่งที่เกิดขึ้นที่แผ่นจารึกแห่งความเข้าใจหยวนกลับหลับตาโดยไม่รู้ตัวและจู่ๆก็พบว่าตัวเองอยู่ในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย!

อย่างไรก็ตามแทนที่จะเป็นทิวทัศน์ที่เต็มไปด้วยดวงดาวเหมือนเก่าที่นี่กลับถูกล้อมรอบไปด้วยน้ําเกือบจะเหมือนกับศาลามังกรที่เขาได้พบกับเฟยยู่หยานเป็นครั้งแรก!

ตั้ง :

ทันใดนั้นเสียงสวรรค์ดังก้องในหูของหยวนทําให้เขาหันหลังกลับไป

และที่น่าแปลกใจคือมีหญิงสาวที่มีความงดงามราวกับว่ามาจากโลกใบอื่นนั่งอยู่ข้างหลังของเขาพร้อมกับพิณบ่วงวิญญาณตรงหน้าเธอ!