บทที่ 247 ล็อคเป้าหมาย! นัยน์ตาคู่นี้ที่จ้องมอง คินุฮาตะ ไซไอ ล่ะ!
บีบขาอ่อนคินุฮาตะเบาๆ วู่หยานต้องยอมรับเลยว่า ขาอ่อนเพรียวบางนี่ที่คินุฮา
ตะภาคภูมิใจ มันคู่ควรให้เธอภูมิใจจริงๆนั่นแหละ……….
ถึงแม้จะไม่มีขาที่ยาวอย่างอิคารอส แอสเทรีย และ โชคุโฮ แต่ด้านความเนียนนี่
เทียบได้กับของมิโคโตะและฮินางิคุเลย!
ด้วยอายุเพียงแค่12ปี แต่สามารถสร้างขาอ่อนสวยๆแบบนี้ออกมาได้ ดูเหมือน
การศึกษาวิธีการทำยังไงให้ขาอ่อนของตัวเองปลดปล่อยเสน่ห์ออกมาได้จะไม่เสีย
เปล่าจริงแฮะ ยกตัวอย่างเช่นก็ใส่กางเกงขาสั้นโชว์ขาอะไรทำนองนี้ ทำให้เสน่ห์
ของเธอที่เดิมทีก็น่ารักอยู่แล้วยิ่งน่ารักเข้าไปใหญ่ และคนดูเองก็พึ่งพอใจด้วย
เช่นกัน ถ้ามีคนมาทำแบบสำรวจเจ้าขาอ่อนที่งดงามที่สุดในเมืองแห่งการศึกษา
หนึ่งในรายชื่อที่เขาโหวตต้องมีชื่อคินุฮาตะด้วยแน่นอน……..
บางทีอาจเป็นเพราะไม่ได้เจอกันเสียนาน ทำให้วู่หยานอดใจไม่ไหวจำต้องบินลง
มาลวนลามเธอก็ได้……..
เอามือตบใบหน้าเล็กของคินุฮาตะเบาๆ ก่อนจะพูดด้วยสีหน้าและน้ำเสียงผิดหวัง
“เฮ้อ น่าเสียดายจังนะ ทั้งที่ฉันยังอยากเล่นกับเธอต่ออีกหน่อยแท้ๆเลย……”
ได้ยินคำพูดกวนๆ คินุฮาตะก็กัดฟันกรอด ในใจคิดอยากจะชกใส่ไอ้คนหน้าด้านนี่
สักหมัด แต่มือที่ขยับไปมาตรงส่วนล่างของตัวเองมันได้บอกเธอเป็นนัยๆว่า
เตรียมพร้อมเข้าไปจับส่วนสำคัญของเธอแล้ว นี่ทำให้คินุฮาตะจำต้องล้มเลิก
ความคิดที่น่าสนใจนี่ไป…
“ยังไม่โครตรีบปล่อยฉันอีก!”
วู่หยานหัวเราะแล้วถอนมือออกมา ทันทีที่หลุดจากอ้อมกอดเขาได้เธอก็รีบวิ่งจู๊ด
ด้วยความเร็วที่ไม่สมกับขนาดตัว จนกระทั่งคิดว่าระยะห่างประมาณนี่น่าจะ
ปลอดภัยแล้วเธอถึงหยุดวิ่ง ก่อนจะหันกลับมาถลึงตามองวู่หยาน
มองดูคินุฮาตะที่ห่างออกไปสิบเมตร วู่หยานยิ้มแห้งๆ “นี่….เธอไม่คิดบ้างเหรอว่า
มันยากที่จะพูดคุยกันด้วยระยะห่างขนาดนี้น่ะ?”
“ฉันโครตไม่มีเรื่องอะไรที่จะพูดกับคุณคะ!!!” เป็นเพราะระยะห่าง คินุฮาตะจึงทำ
ได้แค่แหกปากตะโกนตอนพูด จากนั้นคิดในใจ แบบนี้มันพูดกันยากจริงด้วยแฮะ
……
แต่ถึงปากจะบอกไม่มีไรจะพูดด้วย แต่เธอก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะจากไป วู่หยานมอง
ดูโลลิน้อยที่ห่างไปสิบเมตรที่ทำเป็นซึนเดเระ เขาก็ตัดสินใจอยู่เล่นกับเธอต่อ……..
“จะว่าไป เด็กน้อย เธอวางแผนทำเรื่องอะไรไม่ดีรึเปล่าเอ่ย? ถึงได้มาเดินในตรอก
ซอยแคบๆแบบนี้น่ะ?”
“ก็บอกว่าฉันไม่ใช่โครตเด็กน้อยไง!!” ได้ยินคำว่า เด็กน้อย อีกครั้ง คินุฮาตะก็
เถียงกลับมาทันที เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ได้จำบทเรียนก่อนหน้านี้เลย “แล้วก็อย่าง
ฉันไม่ทำเรื่องโครตไม่ดีหรอกคะ!!”
“ไม่ทำเรื่องไม่ดีสินะ?” วู่หยานคลี่ยิ้ม “เธอจะบอกว่าITEMไม่เคยทำเรื่องไม่ดี
อะไรเลยงั้นสินะ?”
คินุฮาตะสะอึกอย่างพูดไม่ออก จากนั้นเธอก็ขบกัดริมฝีปากด้วยความไม่พอใจ
แล้วจ้องเขม็งไปที่วู่หยานโดยไม่พูดอะไรอีก…..
ITEMเป็นหนึ่งในองค์กรใต้ดินของเมืองแห่งการศึกษา ดังนั้นถ้าจะพูดว่ามือของ
เธอไม่เคยแปดเปื้อนมาก่อนมันก็เป็นโกหก ตัวเธอเองยังไม่เชื่อเลยด้วยซ้ำ
ไอ้โครตโรคจิตนี่คงจะเกลียดผู้หญิงที่ทำเรื่องสกปรกสินะ……………
คินุฮาตะเธอหยุดตัวเองไม่ให้คิดเรื่องพวกนี้ไม่ได้ นี่เป็นหนึ่งในเหตุผลที่ว่าทำไม
เธอถึงเงียบไป เธอไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมเธอถึงได้ห่วงภาพลักษณ์ของ
เธอในสายตาผู้ชายโครตโรคจิตคนนี้………
แต่ที่คินุฮาตะไม่รู้คือวู่หยานผู้ที่เฝ้ามองสาว2Dมามากมาย ตราบใดที่เธอไม่เลวไป
ถึงแก่น เลวแบบเยียวยาไม่ได้ เขาก็ไม่มีทางเกลียดเธอคนนั้นเด็ดขาด แต่ต้องอยู่
ในเงื่อนใขที่ว่าเธอคนนั้นสวยน่ารักด้วยนะ………
มองดูคินุฮาตะที่เงียบกริบ วู่หยานมีความรู้สึกว่าขืนพูดต่อไปคงจบไม่สวย ดังนั้น
เขาจึงเปลี่ยนเรื่องคุย
“จะว่าไป เด็กน้อย เธอกำลังจะไปที่ไหนน่ะ? มันเริ่มจะมืดแล้วนะ เธอยังจะมา
เดินเล่นในซอยเล็กๆแบบนี้อีก หือ?นี่หรือว่าเธอคิดจะไปปล้นเงินพวกอันธพาล? ”
“ก็บอกว่าอย่าเรียกฉันเด็กน้อยไง!!!” คินุฮาตะพูดด้วยความคลั่ง แต่วู่หยานก็เมิน
เหมือนเดิม
“โอเค ได้เลย เด็กน้อย ฉันเข้าใจแล้ว เด็กน้อย!”
เส้นเลือดปูดที่ขมับคินุฮาตะ มองดูสีหน้ายียวนวอนโดนต่อยของวู่หยาน เธอ
ควบคุมตัวเองไม่ให้สติแตก จากนั้นหันหลังเดินจากไป…….
“เฮ้ เฮ้…..” วู่หยานตกใจ รีบเดินตาม “เธอยังไม่บอกฉันเลยนะว่าจะไปไหนน่ะ!”
“ไปทำเรื่องไม่ดีคะ!” คินุฮาตะพูดกระแทกเสียง เธอไม่ต้องการสนทนากับวู่หยา
นต่อแล้ว
อนิจจัง คินุฮาตะได้ประเมินความหน้าด้านหน้าทน และความแข็งแกร่งของขาอีก
ฝ่ายต่ำไป……..
ฝ่ายนึงด้วยความไม่อยากให้โดนตามทันจึงเริ่มออกวิ่ง ขณะเดียวกันอีกคนก็เร่ง
เครื่องตามแต่จะต่างก็ตรงที่คนตามดูสบายๆเหมือนกำลังเดินเล่นชิวๆ
ด้วยเหตุนี้ ณ ตรอกซอยแห่งนึงจึงเกิดภาพ ผู้ชายวิ่งไล่เด็กผู้หญิงขึ้น…………
ขณะที่วิ่งเต็มกำลังไปทิศทางนึง คินุฮาตะก็หน้าแดงไม่รู้ว่าเป็นเพราะหมดแรงหรือ
เพราะโกรธจนหน้าแดง พอเธอหันหน้ากลับไปดูด้านหลังก็เห็นวู่หยานที่ตามมา
ด้วยสีหน้าสดใสไร้เหงื่อสักหยด เธอก็ตัดสินใจยอมแพ้
หยุดวิ่ง แล้วหันไปตะโกนใส่วู่หยาน “คุณต้องการอะไรกันแน่!”
วู่หยานกอดอกหัวเราะ ก่อนจะย้อนคำถามใส่เธอ “แน่นอนว่าต้องการรู้ว่าเธอคิด
จะทำอะไรกันแน่ไงล่ะ!”
ได้ยินแบบนี้ คินุฮาตะก็มองวู่หยานด้วยความสงสัย “ทำไมคุณถึงอยากรู้นักว่าฉัน
กำลังจะไปทำอะไรคะ?”
ได้ยินคำถามอีกฝ่าย วู่หยานก็เผยรอยยิ้มอบอุ่นออกมา ทว่าในเขากำลังรู้สึก
กระอักกระอ่วน จะให้เขาบอกเหตุผลจริงๆไปงั้นเหรอ? บอกได้ก็บ้าแล้วเฟ้ย!
…………….
โลกดันเจี้ยน: อินเดกซ์ คัมภีร์คาถาต้องห้าม
ดันเจี้ยนเควส: ช่วยเหลือ!
เควส1: ช่วยน้องสาวของมิซากะ มิโคโตะ ทั้ง20,000คน จงชุบชีวิตน้องสาวของมิ
ซากะคนที่ตายขึ้นมาให้หมด จงรักษาน้องสาวของมิซากะที่ยังไม่ตายให้หมด จง
รวบรวมให้ครบทั้ง20,000คน แล้วเก็บไว้ใน ‘อุปกรณ์มิติแห่งชีวิต’ (สำเร็จ!)
รางวัลเควส: แต้มอุปกรณ์ แต้มไอเท็ม แต้มอบิลิตี้ แต้มอัญเชิญ อย่างล่ะ100,000
แต้ม
เควส2: จงเอาชนะ ผู้มีพลังจิตที่แข็งแกร่งที่สุดในเมืองแห่งการศึกษา แอคเซราเร
เตอร์ (สำเร็จ!)
รางวัลเควส: ทำการสุ่มอัญเชิญหนึ่งครั้ง
เควส3: จับกดคาแรคเตอร์ในโลกนี้อย่างน้อยสามคน และทำให้พวกเขาหรือพวก
เธอเต็มใจที่จะจากโลกนี้ไปกับยูสเซอร์
รางวัลเควส: ฟรีอัญเชิญสำหรับคาแรคเตอร์ที่ตรงกับเงื่อนไขของเควสสาม
…………….
เหตุผลที่เขาตามเธอเหมือนคนโรคจิต(?)แบบนี้ก็เพราะเจ้าเควสสามสุดที่รักนี่ไง
ล่ะ!
เควสที่เปิดโอกาสให้เขาสร้างฮาเร็มได้แบบนี้ ทำไมเขาถึงจะไม่รักมันล่ะ! แต่คุณ
คิดว่ามันจะมีสาวน้อยคนไหนมาให้เขาจับกดถึงที่งั้นเหรอ?
คำตอบคือ ไม่! อิมพอสซิเบิ้ล!
ถูกแล้วอย่างที่พวกคุณๆคิดนั่นแหละ ณ ตอนนี้ สาวน้อย คินุฮาตะ ได้ถูกวู่หยานห
มายตาไว้แล้ว!
ตอนแรกที่เห็นเควสสามก็ได้มีสองใบหน้าปรากฏขึ้นมาในใจวู่หยาน……..
คนแรกคือ โชคุโฮ มิซากิ!
ควีนซามะที่เอาตัวเองมาเสิร์ฟถึงปากเขา มีหรือที่เขาจะไม่รับน่ะ! ถึงแม้การจะ
พิชิตควีนซามะมันจะอยากโครตๆเลยก็เถอะ แต่หลังจากผ่านอีเวนท์สวนสนุก วู่
หยานก็รู้สึกว่าหนทางสำเร็จมันอยู่ไม่ไกลแล้ว……
คนที่สองที่ปรากฏขึ้นในใจเขาก็คือ สาวน้อยโลลิสุดน่ารักที่โดนเขาลวนลามไปครั้ง
ก่อน คินุฮาตะ ไซไอ!
นอกจากควีนซามะก็มีเธอนี่แหละที่ปรากฏเข้ามาในใจวู่หยาน!
ในITEM นอกจากป้ามุกิโนะ คนที่เหลือทั้ง คินุฮาตะ เฟรนด้า และทาคิสึโบะ ได้
โดนเขาจับนู่นจับนี่แทบจะทั้งตัวแล้ว เรียกได้ว่าลวนลามถึงพริกถึงขิง ณ ตอนที่ไป
ช่วยน้องสาวมิซากะ เมื่อเห็นข้อมูลเควสวู่หยานก็คิดถึงสามสาวนี่ขึ้นมา แถม
จำนวนขั้นต่ำที่เควสมันระบุก็คือ3! ซึ่งตรงเป๊ะกับจำนวนพวกเธอพอดี!
การจะให้เขาจับกดให้ได้ตรงจำ นวนกับที่เควสมันต้องการเรียกได้ว่ายาก
พอสมควร แต่ถ้าเป็นสามสาวนี่ล่ะก็ความยากมันจะลดลงไปเยอะเลย เพราะก่อน
หน้านี้เขาได้ทิ้งความประทับใจแบบฝังลึกจัดหนักให้พวกเธอไปแล้ว……ถึงแม้
ความประทับใจมันจะเป็นด้านไม่ดีก็เถอะ…………
กับคนที่เขาเคยลวนลามไปแล้ว การจะจับกดพวกเธอต่อมันก็คงไม่ยากเกินไป
หรอกมั้ง?……
ยิ่งไปกว่านั้นอีกฝ่ายยังเป็นตัวละครที่เขาชอบมากอยู่แล้วด้วย!
แน่นอนว่า ความจริงที่คินุฮาตะยังเป็นโลลิอายุแค่12 กับเฟรนด้า ได้โดนวู่หยาน
เมินสนิท………