ตอนที่ 204 ถึงที่ (2)

ยอดหญิงอันดับหนึ่ง

ชูซ​ย่า​เดา​ใจ​นาง​ออก​จึง​หยัก​ยิ้ม​ขึ้น​ ​“​ทำไม​หรือ​ ​พัก​นี้​บรรดา​ขุนน้ำ​ขุนนาง​ชนชั้นสูง​มาหา​ท่าน​อ๋อง​ที่​จวน​ไม่น้อย​ ​ทุกวันนี้​เจ้า​เข้า​ๆ​ ​ออก​ๆ​ ​ก็​น่าจะ​ชิน​ได้​แล้ว​ ​มี​อัน​ใด​ให้​น่าแปลกใจ​กัน​”

​หลี​่ว​์​ชี​เอ๋อร​์​หันไป​มอง​แล้ว​เอ่ย​ว่า​ ​“​แต่​ก็​มี​เพียง​เยี​่​ยน​อ๋อง​ท่าน​นี้​มิใช่​หรือ​ที่​สนิทสนม​กับ​ท่าน​อ๋อง​เรา​ที่สุด​ ​แม้​จะ​ไปมาหาสู่​หลายครั้ง​หลาย​ครา​ ​แต่​วันนี้​ข้า​พึ่ง​จะ​ได้​เห็น​เป็นครั้งแรก​ ​คิดไม่ถึง​ว่า​จะ​ไม่​ด้อย​ไป​กว่า​ท่าน​อ๋อง​สาม​เลย​ ​อีกทั้ง​ดูๆ​ ​แล้ว​อายุ​อานาม​ของ​เยี​่​ยน​อ๋อง​ก็​น่าจะ​ยัง​มิได้​แต่งงาน​กระมัง​”

​ชูซ​ย่า​เห็นท่า​ทางจิตใจ​ไม่อยู่​กับ​เนื้อ​กับ​ตัว​ของ​นาง​แล้ว​ใน​ใจ​ยิ่ง​เยือกเย็น​สุขุม​ขึ้น​ ​แม่นาง​ผู้​นี้​คงจะ​ถูกตา​ต้องใจ​เยี​่​ยน​อ๋อง​เข้าให้​แล้ว​ ​ที่นาง​ถูก​เหนียง​เหนียง​ข่มขู่​วันนั้น​แม้​จะ​มิก​ล้า​คิด​อยากได้​ท่าน​อ๋อง​สาม​แล้ว​ ​แต่​ก็​ยัง​วางใจ​มิได้​ ​ไม่​กี่​วัน​มานี​้​ได้ยิน​มา​ว่านา​งมัก​จะ​แอบดู​คนที​่​มา​เยี่ยมเยือน​อยู่​ตรงหน้า​ประตู​ใหญ่​ของ​จวน​ ​คงจะ​กำลัง​มองหา​ตระกูล​ดี​ๆ​ ​อยู่​ ​นึกไม่ถึง​ว่านาง​จะ​ถูกใจ​เยี​่​ยน​อ๋อง​เข้า​ ​จึง​ตั้งใจ​เอ่ย​ว่า​ ​“​เยี​่​ยน​อ๋อง​เพิ่งจะ​ชันษา​ได้​สิบห้า​ปี​เต็ม​เมื่อไม่นานมานี้​จึง​ยัง​มิได้​แต่งงาน​ ​อย่า​ว่าแต่​แต่งงาน​เลย​ ​ขนาด​สนม​สัก​นาง​ก็​ยัง​ไม่มี​”

​สีหน้า​ของ​หลี​่ว​์​ชี​เอ๋อร​์​ปรากฏ​ความยินดี​ ​นาง​ไม่​พูด​อัน​ใด​อีก​ ​ก่อน​จะ​ขอตัว​ไป​ทำงานต่อ

​ชูซ​ย่า​เลือก​ของขวัญ​ที่​คลังเก็บของ​เสร็จ​ก็​กลับ​เรือน​มา​ ​นาง​จัด​กล่อง​ของขวัญ​ไป​พลาง​ ​กล่าวถึง​เรื่อง​นี้​กับ​อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​ไป​พลาง​ว่า​ ​“​ก่อนหน้านี้​เหนียง​เหนียง​เคย​พูด​กับ​บ่าว​ว่า​หลี​่ว​์​ชี​เอ๋อร​์​นาง​นี้​ใส่​ซื่อ​บริสุทธิ์​ ​จิตใจ​กว้างขวาง​ ​ซ้ำ​ยัง​รู้จักคิด​ไตร่ตรอง​วางแผน​ให้​ตัวเอง​ ​ตอนนั้น​บ่าว​ยัง​ไม่เชื่อ​นะ​เจ้า​คะ​ ​มา​วันนี้​พอได้​มา​เห็น​จึง​ได้​รู้​ว่า​เป็น​เช่นนั้น​จริงๆ​ ​นาง​บอกว่า​ถูกใจ​ข้าราชการ​หนุ่ม​ผู้​หนึ่ง​ ​บ่าว​ก็​ไม่ทัน​คิด​อัน​ใด​ ​แต่​นาง​ใจกล้า​นัก​ ​ไป​ตกหลุมรัก​โอรส​ของ​องค์​ฮ่องเต้​…​เหนียง​เหนียง​ ​ท่าน​ว่า​ควร​ห้าม​นาง​สักหน่อย​หรือไม่​เจ้า​คะ​ ​ให้​นาง​หยุด​คิด​เพ้อฝัน​เสียที​”

​อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​ตอบ​ว่า​ ​“​มิต​้​อง​หรอก​ ​นาง​ถูกใจ​เยี​่​ยน​อ๋อง​ก็​เป็นเรื่อง​ของ​นาง​ ​ต้อง​ดู​ว่า​เยี​่​ยน​อ๋อง​จะ​โต้ตอบ​ด้วย​หรือไม่​ ​หาก​เยี​่​ยน​อ๋อง​ต้องการ​นาง​ ​ก็​นับว่า​เป็น​วาสนา​ของ​นาง​ ​หาก​ไม่ต้องการ​ ​ต่อให้​ยัดเยียด​อย่างไร​ก็​ไร้ผล​ ​มี​คน​บาง​ประเภท​ที่​ยิ่ง​ห้าม​ก็​เหมือน​ยิ่ง​ยุ​ ​ไม่ยอม​เชื่อฟัง​ ​เจ้า​ให้​พวก​เจิน​จู​จับตาดู​นาง​ไว้​ยาม​ว่าง​ๆ​ ​แม่นาง​ผู้​นี้​จะ​ได้​มิคิด​ทำ​เรื่อง​เสื่อมเสีย​ต่อ​จารีตประเพณี​เพื่อ​ไต่เต้า​ให้​ตัวเอง​มี​ฐานะ​ขึ้น​มา​ ​ทำให้​เยี​่​ยน​อ๋อง​อับอาย​ ​แล้วก็​ทำ​จวน​ฉิน​อ๋อง​ขายหน้า​”

​ชูซ​ย่า​ฟัง​แล้วก็​เข้าใจ​ได้​ทันที​จึง​รับคำ​ว่า​ ​“​เจ้าค่ะ​เหนียง​เหนียง​”

​มื้อ​ค่ำ​ได้​ผ่านพ้น​ไป​ ​อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​เห็น​ว่า​ค่ำ​แล้วจึง​คิด​ว่า​สอง​คน​นั้น​น่าจะ​หารือ​กัน​เสร็จสิ้น​แล้ว​ ​ไม่นาน​ก็​น่าจะ​กลับมา​แล้ว​ ​ขณะนั้น​เอง​ก็​มี​รายงาน​จาก​เรือน​ฮั่น​ม่อ​ว่า​ท่าน​อ๋อง​สาม​กับ​เยี​่​ยน​อ๋อง​เข้า​วัง​ไป​ประชุม​กับ​อวี​้​เหวิน​ผิง​และ​จิ​่ง​หยาง​อ๋อง​ ​หาก​ประชุม​กัน​นาน​ ​คืนนี้​ก็​จะ​พัก​อยู่​ที่​วัง​ไม่​กลับ​จวน

​คงจะ​หารือ​กัน​เรื่อง​วิธี​แก้ปัญหา​ของ​เขต​ตลาด​การค้า​ข้ามแดน​เจียง​เป่ย​และ​การตอบโต้​อี๋​ซื่อ​อ๋อง​ ​นาง​จึง​รับคำ​ไป

​หลังจาก​คน​มารา​ยงาน​จากไป​ ​เจิน​จู​ก็​กล่าว​อย่าง​ซื่อตรง​ว่า​ ​“​ก่อนหน้านี้​เป็น​เหนียง​เหนียง​ที่​ถูก​ขัง​ไว้​ใน​วัง​ ​มายา​มนี​้​กลายเป็น​ท่าน​อ๋อง​สาม​เสีย​แล้ว​ ​พบ​หน้า​กันยาก​เช่นนี้​ ​จะ​ยอมให้​ได้​อย่างไร​”

​“​ไอ้​หยา​ ​ดู​เจ้า​พูด​เข้า​สิ​ ​ท่าน​อ๋อง​มิใช่​ราชกิจ​รัดตัว​หรอก​หรือ​ ​ได้รับ​การ​ไว้​วาง​พระทัย​จาก​ฝ่า​บาท​ ​ซ้ำ​ยัง​ถูก​เหล่า​ขุนนาง​เคารพ​ยกย่อง​ ​นี่​ล้วน​เป็นเรื่อง​ดีทั​้ง​สิ้น​ ​ขุนนาง​ที่​ได้​ตำแหน่ง​ใหม่​ก็​ต้อง​เร่ง​ทำ​ผลงาน​เพื่อ​แสดงให้เห็น​ถึง​ความสามารถ​ของ​ตน​เป็นธรรมดา​ ​รอ​ให้​ช่วงนี้​ผ่านพ้น​ไป​สักหน่อย​ ​เรื่อง​ก็​จะ​จัดการ​ง่าย​ขึ้น​ ​มิใช่​เรื่อง​ดี​หรือ​”​ ​ฉิง​เสวี​่​ยก​ลัว​ว่า​เหนียง​เหนียง​จะ​ไม่พอใจ​จึง​เอ่ย​วาจา​น่าฟัง​ออกมา

​เจิน​จู​ทอดถอนใจ​ ​“​เฮ้อ​…​เป็น​เช่นนี้​แล้ว​เมื่อใด​จะ​ได้​มีทา​ยาท​น้อย​ๆ​ ​กัน​เล่า​”​ ​หยุด​ไป​พัก​หนึ่ง​นาง​ก็​ก้มหน้า​บ่น​ต่อ​โดย​ไม่สน​ใจ​สิ่งใด​ว่า​ ​“​รีบ​มีทา​ยาท​แต่​เนิ่นๆ​ ​ใน​จวน​ก็​จะ​ได้​มีโอ​รส​คนโต​เสียที​ ​เหนียง​เหนียง​จะ​ได้​มี​ความมั่นคง​ ​พอคุณ​หนู​สกุล​หาน​เข้า​จวน​มาก​็​สร้าง​คลื่น​ลม​อัน​ใด​มิได้​แล้ว​…​”

​เรื่อง​ที่​ฮ่องเต้​ทรง​เลือก​สนม​แก่​ฉิน​อ๋อง​ก็​ค่อยๆ​ ​ลอยมา​ถึง​หู​บ่าวไพร่​ใน​จวน​แล้ว​ ​ชูซ​ย่า​ ​เจิน​จู​และ​ฉิง​เสวี​่ย​แอบ​ไม่พอใจ​กัน​อยู่​เงียบๆ​ ​กล่าวถึง​อยู่​หลายครั้ง​หลาย​ครา​ ​วันนี้​นับว่า​เป็นครั้งแรก​ที่​เอ่ย​ขึ้น​มาต​่อ​หน้า​พระ​ชายา

​อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​เข้าใจ​ความเป็นห่วง​ของ​เจิน​จูดี​ ​พระ​ชายา​ยัง​ไม่ทัน​จะ​มีทา​ยาท​ก็​จะ​รับ​สนม​เข้ามา​แล้ว​ ​ก่อนที่​สนม​จะเข้า​จวน​มา​ ​ต้อง​รีบ​พยายาม​มีทา​ยาท​แล้ว​ให้กำเนิด​โอรส​องค์​โต​ ​เพื่อมิ​ให้​สนม​ที่​เพิ่ง​แต่ง​เข้า​จวน​มาชิง​ตัดหน้า​มีโอ​รส​ก่อน

​ชูซ​ย่า​เห็น​นาง​ไม่​อยาก​พูดถึง​จึง​รีบ​ส่งสายตา​ให้​เจิน​จู​กับ​ฉิง​เสวี​่ย​ ​“​พอแล้ว​ ​เรื่อง​ที่​ไร้​ที่มา​ที่​ไป​จะ​พูด​ให้​ได้​อัน​ใด​ขึ้น​มา​”

​เจิน​จู​กับ​ฉิง​เสวี​่​ยสบ​ตากัน​ ​ไร้​ที่มา​อัน​ใด​กัน​ ​ช่วง​ไว้ทุกข์​ให้​แก่​ฮองเฮา​ก็​ผ่าน​ไป​แล้ว​ ​เกรง​ว่า​จะ​ถึง​ครา​ต้อง​จัดงาน​มงคล​แล้ว​น่ะ​สิ​ ​ทว่า​พวก​นาง​ก็​มิได้​เอ่ย​อัน​ใด​ออก​ไป

​อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​มิใช่​ว่า​อารมณ์ไม่ดี​ ​เพียงแต่​ถูก​เตือน​เช่นนี้​ก็​นึก​อีก​เรื่อง​ขึ้น​มา​ได้​ ​จึง​สั่ง​ว่า​ ​“​ไป​เชิญ​หมอ​อิง​มานี​่​ที​”

​เพียง​ไม่นาน​หมอ​อิง​ก็​มาถึง​เรือน​หลัก​ ​ฉิง​เสวี​่​ยกับ​เจิน​จู​พา​เขา​เข้ามา​ยัง​ห้องโถง​เล็ก​ ​แล้ว​ลาก​ม่าน​ปิด

​ภายใน​โถง​อบอวล​ด้วย​ไอ​อบอุ่น​ ​ควัน​หอม​ลอยละล่อง​ ​ชูซ​ย่า​ที่อยู่​ข้าง​กาย​สตรี​งดงาม​ไร้​หญิง​ใด​เปรียบ​ยิ้ม​แล้ว​เอ่ย​ว่า​ ​“​เชิญ​นั่ง​ก่อน​เจ้าค่ะ​”

​หมอ​อิง​พอ​จะ​คาดเดา​ได้​ถึง​เจตนา​ที่​เหนียง​เหนียง​เรียก​ตน​ให้​มา​เข้าเฝ้า​ได้​ ​ได้ยิน​เพียง​เสียง​ไอ​ของ​นาง​สองครา​ ​แล้ว​เอ่ย​ถาม​เขา​ว่า​ ​“​ยา​ของ​ท่าน​อ๋อง​ ​หมอ​อิง​ทำ​เสร็จ​แล้ว​หรือ​”

​หมอ​อิง​คาด​ว่า​คง​เป็น​ท่าน​อ๋อง​สาม​ที่​บอก​กับ​นาง​จึง​ประสานมือ​ตอบ​ไป​ว่า​ ​“​ข้า​ส่ง​คน​ไป​ทดสอบ​กับ​สิ่งมีชีวิต​ที่​สวน​ดอก​ซิ่ง[1]ตาม​วิธี​ของ​เหนียง​เหนียง​ ​ผล​ปรากฏ​ว่า​ระยะเวลา​สั้น​ลง​จริงๆ​ ​ประสิทธิภาพ​ก็​สูง​ขึ้น​ ​เมื่อ​เดือนก่อน​ผสม​ของ​เย็น​เก้า​รส​เข้าด้วยกัน​ ​อบ​จนได้​เป็น​ลูกกลอน​ห้ามเลือด​ ​หลังจาก​ทดลอง​กับ​สิ่งมีชีวิต​แล้ว​พบ​ประสิทธิภาพ​ที่​น่าประหลาด​ใจ​ ​ข้า​ได้​สอบถาม​และ​ปรึกษา​กับ​เหยาย​่​วน​พั่น​แล้ว​คิด​ว่าน​่า​จะ​สามารถ​ระงับ​ความร้อน​ภายใน​ร่างกาย​และ​เลือด​ลม​รุนแรง​ได้​ ​ดังนั้น​จึง​ให้ท่า​นอ​๋​อง​สาม​ลอง​ได้​”​ ​เขา​หยุด​เว้น​ช่วง​หนึ่ง​แล้ว​เอ่ย​ต่อ​ ​“​เพียงแต่​อาการป่วย​ของ​ท่าน​อ๋อง​เหนียง​เหนียง​นั้น​ทราบ​ดี​ ​หยูกยา​เป็น​ของ​เย็น​ ​รวมถึง​ลูกกลอน​ห้ามเลือด​ใน​ครานี​้​ก็​ด้วย​ ​เทียบ​กับ​เมื่อก่อน​แล้ว​ ​ธาตุ​เย็น​เข้มข้น​นัก​ ​ฤทธิ์​ยาก​็​รุนแรง​กว่า​ ​แม้​ส่วนใหญ่​จะ​เคย​ทดลอง​ใน​สิ่งมีชีวิต​แล้ว​ไม่มีปัญหา​ใด​ ​แต่​เพื่อ​ความปลอดภัย​ข้า​จะ​พยายาม​สกัด​ให้​บริสุทธิ์​ที่สุด​ ​เพื่อ​ลด​ผลข้างเคียง​ที่​เย็นเยียบ​ของ​มัน​ ​แต่​เหนียง​เหนียง​วางใจ​ได้​ ​ฤทธิ์​ยาลูกกลอน​มั่นคง​แล้ว​ ​สามารถ​หยุด​ยา​ได้​เมื่อ​กิน​ติดต่อกัน​เป็นระยะ​เวลา​นาน​ ​แม้ว่า​จะ​ไม่ได้​กิน​ล่วงหน้า​ก็ตาม​”​ ​หยุด​เว้น​ครู่หนึ่ง​ ​“​ยาม​มีสัม​พันธ์​กัน​ก็​มิได้​เป็น​อุปสรรค​ใด​”

​มิน่า​เขา​ถึง​บอกว่า​ต้อง​ใช้เวลา​สักพัก​ ​ที่แท้​ยานี​้​พอใช้​แล้ว​มี​ความเสี่ยง​เช่นนี้​เอง​ ​อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​ครุ่นคิด​ครู่หนึ่ง​แล้ว​เอ่ย​ถาม​ว่า​ ​“​หมอ​อิง​หมายความว่า​ยานี​้​ธาตุ​เย็น​รุนแรง​ ​เกรง​ว่า​จะ​ทำลาย​ภายใน​…​เช่นนั้น​หาก​ผสม​กับ​ธาตุ​อุ่น​ ​ให้​ความ​อุ่น​คุม​ความ​เย็น​เอาไว้​ ​จะ​ปรับ​สมดุล​ได้​หรือไม่​”

​“​เหนียง​เหนียง​หลักแหลม​นัก​ ​ข้า​ก็​กำลัง​คิด​แบบนี้​เช่นกัน​ ​ยัง​ต้องหา​ส่วนผสม​ที่​เป็น​ของร้อน​มา​เสริม​ ​คาด​ว่า​หลังจาก​เพิ่ม​ส่วนผสม​ยา​อื่นๆ​ ​เข้าไป​ใน​ลูกกลอน​ห้ามเลือด​แล้ว​ ​สัดส่วน​ของ​ส่วนผสม​ใน​ตัว​ยาจะ​ต้อง​เปลี่ยนไป​แน่​ ​แล้ว​จะ​ส่งผล​ต่อ​ฤทธิ์​ยา​เดิม​ด้วย​หรือไม่​ ​ไม่ว่า​จะ​ทาง​ไหน​ก็​ยาก​ทั้งสิ้น​ ​แต่​เหนียง​เหนียง​โปรด​วางใจ​ ​ข้า​จะ​รีบ​หาวิ​ธี​ที่​เหมาะสม​มา​ให้​ได้​ ​หาก​เหนียง​เหนียง​ต้องการ​สิ่งใด​ก็​โปรด​บอก​มา​ได้​เลย​พะ​ยะ​ค่ะ​”​ ​หมอ​อิง​คารวะ​ด้วย​ความจริงใจ​ ​เหนียง​เหนียง​ผู้​นี้​ใช้​วิธี​ที่​ไม่​เหมาะ​ไม่​ควร​ไป​บ้าง​ใน​บาง​ครา​ ​แต่​ก็​สามารถ​ทำให้​สำเร็จ​ได้​อย่าง​น่า​เหลือเชื่อ

​อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​พยักหน้า​เข้าใจ​ ​“​ลำบาก​หมอ​อิง​แล้ว​”​ ​จากนั้น​นาง​ก็​สั่ง​ให้​ชูซ​ย่า​ออก​ไป​ส่ง​เขา​กลับ

​พอตื​่​นมา​ใน​วันรุ่งขึ้น​ ​หมอน​ก็​ว่างเปล่า​ ​ท่าน​อ๋อง​มิได้​กลับมา​ ​คงจะ​ค้าง​อยู่​ที่​วัง​แล้ว​ออก​ว่าราชการ​ใน​เช้านี้​เลย

​อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​จัดการ​อาบน้ำ​เสร็จ​เรียบร้อย​ก็​หา​ข้ออ้าง​เปลี่ยน​เครื่องแต่งกาย​เป็น​ชุด​เดินทาง​ ​ศีรษะ​สวม​หมวก​เหวย​เม่า[2] ​เอ่ย​เรียก​บ่าว​รับใช้​สอง​สาม​คน​ให้​ยก​ของกำนัล​ขึ้นรถ​ ​แล้ว​ออกเดินทาง​ไป​ยัง​ถนน​หลิ่ว​ถี​พร้อมด้วย​ชูซ​ย่า

​เหมันต์​ใกล้​จะ​มาถึง​ ​บรรยากาศ​ของ​วสันต์​ก็​ใกล้​เข้ามา​ ​ตลอดทาง​เต็มไปด้วย​ความอุดมสมบูรณ์​มีชีวิตชีวา​ ​ที่พักอาศัย​ของ​เหล่า​พ่อค้า​แม่ค้า​ไม่มั่นคง​เท่า​จวน​อ๋อง​ ​ถึง​จะ​เป็น​มุม​ๆ​ ​เหลี่ยม​ๆ​ ​แต่​รูปแบบ​และ​การ​ตกแต่ง​กลับ​แฝง​ด้วย​กลิ่นอาย​ของ​ประเพณี​ชาวบ้าน​ ​แต่ละ​หลัง​ต่าง​โดดเด่น​มีดี​เป็น​ของ​ตัวเอง​ ​ทำ​คน​มอง​มอง​อย่างไร​ก็​ไม่​เบื่อ

[1] ​ดอก​ซิ่ง​ ​ดอก​แอพ​ริคอต​ ​มี​ความคล้าย​กับ​ดอก​ท้อ

[2] ​เหวย​เม่า​ ​เดิม​เป็น​เครื่องแต่งกาย​ของ​ชาว​หู​ ​แรกเริ่ม​เรียกว่า​มี่​หลี​(​幂​蓠​)​ ​ทำ​จาก​ผ้า​มัสลิน​สีดำ​ ​ขอบ​หมวก​ห้อย​ม่านตา​ข่าย​จนถึง​คอ​ ​ปิดบัง​บริเวณ​ใบหน้า​ไว้