บทที่ 252 ไร้หนทางโต้กลับล่ะ! และความโกรธที่ระบิดออกมา!
เห็นสีหน้าตะลึงของมุกิโระ คาคิเนะก็หยุดหัวเราะก่อนจะส่ายหน้าไปมาด้วยความ
ผิดหวัง
“ดูเหมือนเธอจะเป็นประเภทที่มั่นใจในพลังของตนเองมากสินะ ถึงได้มีท่าทีแบบ
นี้ หึ พอโดนอธิบายพลังซะหมดเปลือก เธอก็ไม่เหลืออะไรให้มั่นใจแล้วสิ………..”
คาคิเนะจ้องตามุกิโนะ “ถ้าเธอมีดีแค่นี้ล่ะก็ เธอ..ได้ตายแน่…….”
คาคิเนะมีสีหน้าดูถูกราวกับกำลังมองมุกิโนะเหมือนคนที่ตายไปแล้วยังไงยังงั้น
………….
ในที่สุดมุกิโนะก็เรียกสติกลับคืนมาได้ พอเห็นคาคิเนะมีท่าทีดูถูก เธอก็ปรี๊ดแตก
ทันที ตะโกนใส่ไปว่า “ดี! ดีมาก!! ในเมื่อแกอยากตายเร็วนัก! ฉันก็จะจัดให้!!”
สิ้นเสียง มุกิโนะก็เอามือล้วงเข้าไปในกระเป๋า แล้วหยิบแผ่นคริสตัลขึ้นมาโยนขึ้น
ฟ้า เป็น ‘Silicon Burn!’
วินาทีต่อมาเธอก็ยิง Meltdownerใส่แผ่นคริสตัล จนเกิดเป็นลำแสงสีเขียว
มากมายไปที่คาคิเนะ!
เห็นลำแสงคาคิเนะก็ยังคงยิ้มไม่แยแสเหมือนเดิม เขากางแขนทั้งสองออกมาราว
กับคิดจะรับการโจมตีนี้ไว้ เขาหลับตาลงด้วยท่าทางผ่อนคลาย ขณะที่หลังก็เอน
พิงกับกำแพงโกดังสินค้า เขาเมินสนิทกับลำแสงที่กำลังมาหวังฆ่าตน
กลุ่มควันสีดำหนา Dark Matterปรากฏขึ้นมาเบื้องหน้าคาคิเนะก่อนจะปกคลุม
ตัวเขาทั้งหมด ตอนนั้นเองลำแสงสีเขียวจำนวนมากก็ได้มาถึง!
เกิดเสียงระเบิดดังขึ้นไม่หยุด กลบตัวคาคิเนะไปจนหมด และด้านหลังโกดังก็ได้
เกิดรูขึ้นเต็มไปหมดเรียกได้ว่าไม่เหลือเค้าเดิมเลย………
ส่วนทางสองสาว เฟรนด้า และ ทาคิสึโบะ ก็ได้หลบหนีไปด้วยความเร็วสูงสุด
ตั้งแต่ตอนเห็นมุกิโนะหยิบแผ่นคริสตัลออกมาแล้ว ทั้งสองมองยังไปโกดังที่เกิด
เสียงระเบิดขึ้นไม่หยุด ถึงแม้จะไม่ใช่ครั้งแรกที่เห็น แต่ทุกครั้งที่เห็นก็ทำให้พวก
เธอรู้สึกสะพรึงกลัวทุกครั้ง………
การต่อสู้ครั้งนี้มันรวดเร็วและรุนแรงมาก มันอยู่กันคนละระดับกับพวกเธอ ไม่มี
เนื้อที่ให้เข้าไปแทรกได้เลย…….
มุกิโนะรู้สึกดีมากที่เห็นคาคิเนะจมไปกับห่าลำแสงของเธอ ทว่าไม่นานนักรอยยิ้ม
เธอก็แข็งค้าง
ที่เห็นคือ ลำแสงที่เส้นถูกหยุดไว้ก่อนถึงตัวคาคิเนะเพียงแค่นิดเดียว ก่อนที่จะโดน
ควันสีดำลบหายไป!
ไม่มีลำแสงไหนเลยที่เข้าถึงตัวคาคิเนะได้!
“นี่……” มุกิโนะเหม่อมองคาคิเนะที่กำลังหัวเราะ เธอไม่อยากเชื่อว่าตัวเองเห็น
อะไรอยู่ ไม่อยากเชื่อว่า Meltdowner ของตัวเองจะทำอะไร Dark Matter ไม่ได้
เลย……….
เฟรนด้ากับทาคิสึโบะหันมามองกันด้วยสีหน้าว่างเปล่า ในแววตาของทั้งสองเองก็
สั่นระริกสื่อว่าเจ้าตัวเองก็ไม่อยากเชื่อเช่นกัน เพราะตั้งแต่ก่อนมาจนถึงบัดนี้ มุกิ
โนะในสายตาพวกเธอเรียกได้ว่าแทบจะไร้เทียมทาน!
ตั้งแต่เข้ามาเป็นสมาชิคของไอเท็ม พวกเธอก็ไม่เคยเห็นศัตรูคนไหนที่รอดจากมุกิ
โนะได้เกิน10ท่าเลย!
ทว่า….วันนึง ทุกอย่างก็ต้องเปลี่ยนไป…………..
มุกิโนะที่ไร้เทียมทานคนนั่น ได้พ่ายแพ้ให้กับโจร พ่ายให้กับวู่หยาน……………
เริ่มตั้งแต่วันนั้น มุกิโนะที่ดูใหญ่โตเกินเอื้อมในใจพวกเธอก็ได้ลดขนาดลงไปกว่า
ครึ่ง!
และอีกครั้ง ตอนนั้นที่ได้ร่วมมือทำภารกิจกับHound Dog มุกิโนะก็ได้พ่ายแพ้ให้
ผู้หญิงแปลกจากไหนไม่รู้อีก!
แถมยังแพ้แบบหมดรูป! ไม่มีแม้แต่โอกาศที่จะโต้กลับ! หนึ่งหมัดKO!
นี่ทำให้ภาพพจน์ของมุกิโนะในใจพวกเธอได้ลดลงไปอีกครึ่งนึง………..
อย่าบอกนะว่า ครั้งนี้มุกิโนะ…..ก็จะแพ้อีกแล้ว?………..
ความคิดนี้ได้ผุดขึ้นมาในหัวพวกเธอ พร้อมกันนั้นก็ตามมาด้วยความตื่นกลัวอย่าง
รุนแรง!
มองดูคาคิเนะที่ฉีกยิ้มอย่างชั่วร้าย ในฐานะที่เป็น หัวหน้าขององค์กรใต้ดินเมือง
แห่งการศึกษา SCHOOL เฟรนด้ากับทาคิสึโบะไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะเป็นเหมือนโจร
โรคจิต(วู่หยาน)กับผู้หญิงแปลกหน้า(อิคารอส)คนนั้นที่จะยอมไว้ชีวิตพวกเธอ
……….
พูดอีกอย่างก็คือ ครั้งนี้ถ้ามุกิโนะแพ้อีก ถ้างั้นพวกเธอทุกคนก็จะตาย!
คาคิเนะเหลือบตามองมุกิโนะไปที ก่อนจะกล่าวดูถูกในใจ จากนั้นก้าวเท้าเดินเข้า
หามุกิโนะ!
การเคลื่อนไหวของคาคิเนะได้ทำให้มุกิโนะตัวสั่น เธอก้าวถอยหลังตามจิตใต้สำนึก
แต่คาคิเนะก็เหมือนมองไม่เห็น เขายังคงเดินเข้ามาเรื่อยๆ ทุกครั้งที่คาคิเนะก้าว
ขาหนึ่งก้าวมา มุกิโนะก็จะถอยหลังหนึ่งก้าว
จากจุดนี้จะเห็นได้เลยว่าตอนนี้ มุกิโนะกลัวคาคิเนะจริง……..
เห็นแบบนี้คาคิเนะก็ขมวดคิ้ว “เฮ้ เธอจะถอยหลังหาอะไร? ไม่ได้มานี่เพื่อหาเรื่อง
ฉันรึไง? อย่ามัวแต่เสียเวลา มีดีอะไรก็รีบๆเอาออกมาใช้ซะ!”
คาคิเนะเริ่มรู้สึกรำคาญที่เขาต้องมาเสียเวลาให้กับคู่ต่อสู้ชั้นต่ำแบบนี้ นี่คือนิสัย
ประจำตัวของเขาที่มักจะดูถูกคนที่อันดับต่ำกว่า
“บัดซบ!” มุกิโนะหยุดถอย ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธอันมากล้น
ขณะเดียวกันในใจก็ยังรู้สึกกลัวอยู่ และเธอยังต้องยอมรับว่าคาคิเนะมันเดาถูก
……..
เธอเป็นคนที่มั่นใจในพลังของตนเองมากถึงมากที่สุด เธอมักจะพึ่งแต่พลังของ
ตัวเองอย่างเดียว ดังนั้นถ้าพลังเธอไร้ผล ตัวเธอก็ไม่มีวิธีอื่นอีกแล้ว…….
ในเวลานี้ โกดังที่ลุกไหม้อย่างหนักได้ทำให้อุณหภูมิสูงขึ้น และทำให้มุกิโนะรู้สึก
คอแห้งภาก……….
สัมผัสได้ถึงอารมณ์ที่ไม่มั่นคงของตัวเอง มุกิโนะก็กำหมัดแน่น หวนนึกไปถึงความ
ล้มเหลวอย่างต่อเนื่องก่อนหน้านี้ ทำให้เธออยู่ในจุดที่ใกล้จะคลั่งเต็มที่แล้ว นี่ฉัน
จะต้องมาแพ้อีกครั้งงั้นเหรอ?
คิดถึงตรงนี้ มุกิโนะก็แหกปากตะโกนราวกับคนสติไม่เต็มว่า “บัดซบที่สุด! ทั้งที่แก
อันดับสูงกว่าฉันแค่หนึ่งแท้ๆ!!!””
คาคิเนะหยุดกึก รอยยิ้มของเขาได้หายไปกลายสีหน้าเขาจมดิ่ง ก่อนที่ผมตรงหน้า
ผากจะลงมาปิดตาเขา
พร้อมกับที่คาคิเนะเงียบไปนั้นเองก็ได้มีแรงกดดันน่าสะพรึงกลัวกระจายออกมา
ทำให้มุกิโนะตัวสั่นและความหวาดกลัวในใจได้เผยออกมาทางใบหน้าเธอแล้ว!
คาคิเนะขยับปากส่งเสียงต่ำออกมา ราวกับเป็นที่ส่งตรงมาจากก้นบึ้งของขุมนรก
……….
“มุกิโนะ ชุสุริ เธอทำฉันโกรธจริงๆแล้ว…….”
อะไรที่คาคิเนะเกลียดชังที่สุด? ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ก็ต้องบอกว่าเป็น แอคเซราเร
เตอร์ แต่ถ้าเป็นตอนนี้ไม่ต้องสงสัยเลยว่าคือ มิโคโตะ!
ในวันนั้น เขาแทบจะไม่มีพลังโต้กลับ พ่ายแพ้ด้วยน้ำมือของมิโคโตะ Dark
Matterที่สามารถสลายทุกสิ่งอย่างของเขาได้ถูก เรลกัน ทำลายด้วยพลังที่
เหนือกว่าอย่างมาก ในตอนนั้นเองมันก็ได้บดขยี้ความภาคภูมิใจของคาคิเนะไป
ด้วย!
นึกไปถึงความมั่นใจของตัวเองที่กางปีกทั้งหกพูดด้วยท่าทางเหนือกว่าต่อหน้ามิโค
โตะ ในความคิดของเขาตอนนั้นการเอาเลือดมาจากอันดับสาม มันควรที่จะง่าย
เหมือนแย่งของเด็ก!
แต่เขาไม่คิดมาก่อนเลยว่าตัวเองจะคิดผิด! ผิดอย่างมหันต์!!
ยิ่งคิดว่าท่าทางตอนนั้นของตัวเองที่ทำราวกับว่าไร้เทียมทานมาก จะทำให้อีกฝ่าย
ขบขันมากแค่ไหน ก็ทำคาคิเนะคลั่งแล้ว!
นอกจากนี้ยังถูกลดระดับลงมาอีกด้วย……….
มุกิโนะที่ไปพูดจี้แผลเก่าของเขา ได้ทำให้ความโกรธเกลียดที่อัดแน่นในใจคาคิเนะ
ระเบิดออกมา!