ผู้ฝึกฝนไม่สามารเทียบเคียงกับปีศาจได้เนื่องจากปีศาจแต่ละตัวเชี่ยวชาญเรื่องกฏแห่งธรรมชาติของสถานที่แห่งใดแห่งหนึ่งและนั่นคือความสามารถโดยธรรมชาติของพวกเขา
คาถาทางจิตวิญญาณที่สุดยอดนั่นได้มาจากกฏแห่งธรรมชาติมีเพียงพลังอันน่าสะพรึงกลัว มันจะยิ่งน่ากลัวก็ต่อเมื่อผู้ฝึกฝนเป็นคนธรรมดาหรืออยู่ในระดับที่น้อยกว่า
“ความสูญเปล่าของพวกเจ้าคือพลังของข้า!” ใบหน้าขนาดใหญ่บนท้องฟ้ากล่าวอย่างเหยียดหยาม “แต่ผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าพวกเจ้านั้นถือเป็นผลงานชิ้นเอกของข้า ดังนั้นอย่างเอาเธอไปเปรียบเทียบกับขยะอย่างพวกเจ้า!”
ชุยเซียนหยันส่งเสียงปีศาจในระดับหนึ่งออกมามันมีพลังยิ่งกล่สพลังของเฟิงเจิงอี้ที่ปล่อยออกมาหลายครั้ง ใบหน้าของเธอในตอนนี้ดูชั่วร้ายขณะเดียวกันเกล็ดขนสีดำกำลังก่อตัวขึ้นตรงระหว่างคิ้วและลำคอของเธอ
แขนขาของเธอกลายเป็นก้ามที่แหลมคมตามมาด้วยหางเรียวยาวที่ยืนออกมาจากข้างหลังของเธอ ผมสีขาวของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มต่อหน้าปีศาจและทุกคน เธอกระพือปีกอย่างรุนแรงลมแรงบนท้องฟ้าดูเหมือนจะได้ยินเสียงเรียกของเธอมันกลายเป็นใบมีดล้อมรอบตัวเธอ ร่างกายของเธอตอนนี้ดูเหมือนปีศาจมากกว่าเฟิงเจิงอี้เสียอีก!
ผู้ฝึกฝนที่อยู่ใกล้เธอส่วนหนึ่งพวกเขาสัมผัสได้ถึงการล่อลวงที่เปล่งประกายออกมาจากเธอเสียงพึมพำของปีศาจกระซิบข้างหูพวกเขา หากไม่ระวังตัวพวกเขาเองก็จะสูญเสียความคิดและความเป็นตัวเอง
เมื่อเห็นใบหน้าที่ดูหวาดกลัวของผู้ฝึกฝน ที่กำลังหวาดเกงชุยเซียนหยันเธอเผยรอยยิ้มชั่วร้ายทันทีพลางพูดโอ้ “พวกเจ้ารู้สึกอย่างไร? ข้าเพิ่งปลอดปล่อยพลังงานเพียงเล็กน้อยทมี่ข้าได้รับก็เท่านั้น!”
“อาจารย์ .. ออร่านี้ช่างน่ากลัว” ด้านหลังอาจารย์ซีชิคือโมเซียน ใบหน้าที่อ่อนหวานของเธอกลายเป็นหวาดกลัวเนื่องจากความแข็งแกร่งด้านการฝึกฝนของเธอนั่นต่ำกว่าชุยเซียนหยันอย่างมาก สาวกอย่างพวกเธอพบว่ามันแอบยากที่จะต้านทานการปราบปรามอันน่ากลัวนี้
“ฮ่าๆๆ” บนท้องฟ้าเฟิงเจิงอี้กำลังหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “ตอนนี้ข้าจะแสดงให้พวกเจ้าเห็นว่าพลังที่แท้จริงของสวรรค์และโลกเป็นอย่างไร!”
เมื่อเห็นรัศมีของเฟิงเจิงอี้ที่ตีแผ่ออกกว้างด้วยพลังอันรุนแรง ผู้ฝึกฝนมองหน้ากันเลิ่กลั่ก
อาจารย์ซีชิที่กำลังจะบินขึ้นไปจัดการพูดขึ้นว่า “ศิษย์พี่ .. ข้าได้รับแรงบันดาลใจบางอย่างเกี่ยวกับกฎการควบคุมสวรรค์และโลกเมื่อไม่นานมานี้ และข้าเองก็อยากจะฝึกฝนให้ท่านสักสองสามครั้ง ถ้าข้าแพ้ข้าก็ไม่มีอะไรจะพูด แต่ถ้าโชคดีข้าจะต้องจัดการกับท่านให้ได้ ..”
อาจารย์ซีชิมองดูผู้ฝึกฝนของกลุ่มต่างๆ ที่ติดกับดักของปีศาจที่มีกลานเคลื่อนไหว “ศิษย์ท่านช่วยไว้ชีวิตพวกเขาเหล่านี้ในฐานะเพื่อนพี่น้องหรือมิตรภาพที่ผ่านมาของเราได้มั้ย?”
“ศิษย์น้องซีชิ” ชุยเซียนหยัยนพูดพร้อมกับหัวเราะเยาะ “นับตั้งแต่เจ้าเข้าร่วมกลุ่มเจ้าไม่เคยเข้าคู่กับข้าเลย ตอนนี้ข้ามีพลังศักดิ์สิทธิ์แล้วเจ้าจะมาร้องขออะไร?”
แววตาอันเย็นชาของเธอมองไปยังผู้ฝึกฝนรอบตัว “หากเจ้าพ่ายแพ้เจ้าต้องเข้าร่วมกับกลุ่มผู้ฝึกฝนของเรา ถ้าเจ้าเห็นด้วยข้าก็จะต่อสู้กับเจ้า!”
การแสดงออกของหวังหลิงจ่าวดูสลดลง และคนอื่นๆ รอบข้างก็ดูกังวลใจไม่น้อยเช่นกัน
“อะไร? เจ้าไม่กล้าเดิมพันหรอ?” ชุยเซียนหยันพูดพร้อมหัวเราะเยาะ “เอาล่ะ ใครจะเริ่มก่อน!”
หวังหลิวจ่าวและคนอื่นๆ เริ่มถกเถียงกัน “ศิษย์น้องนี่เป็นการต่อสู้โดยการใช้ความเชี่ยวชาญของกฎควบคุมโลกและสวรรค์ เจ้าแน่ใจหรือว่าเจ้าจะสามารถเอาชนะเธอได้?”
ท่านอาจารย์ซีชิกล่าวด้วยเสียงต่ำ “ถ้าศิษย์พี่อาวุโสใช้เทคนิคอันชั่วร้ายเราอาจไม่สามารถรับมือกับเธอได้ อย่างไรก็ตามสำหรับความเข้าใจในกฏของธรรมชาติ ข้าค่อนข้างมั่นใจเนื่องจากข้าได้อ่านหนังสือสวรรค์ถึงม้วนที่สี่แล้ว!”
“สี่ ..” คนอื่นๆ มองหน้ากันและถามว่า “ไม่ใช่มีแค่สามหรอ? แล้วม้วนที่สี่อยู่ที่ไหน!?”
“กระบี่เทพสังหารปล่อยมันออกมาให้ดูเมื่อเร็วๆ นี้ พวกเจ้าไม่เห็นมันหรอ?”
“อืม ..” พวกเขาดูเชินอายเพราะลืมดูกระบี่เทพสังหาร
“เจ้าตัดสินใจหรือยังละ?” ชุยเซียนหยันเอ่ยย้ำอย่างใจร้อน
“ตกลง!” หวังหลิงจ่าวพูด “เรายอมรับเงื่อนไข!”
“จริง!?” ท้ายที่สุดความเข้าใจของมนุษย์เกี่ยวกับกฎแห่งธรรมชาตินั้นคงไม่ได้ตรงหรือเข้าใจถึงแก่นแท้หรอก ซึ่งชุยเซียนหยันได้รับความเข้าใจเรื่องพวกนี้เป็นอย่างดีเธอจึงวางใจ “เราจะได้เห็นกันไปเลยว่าเจ้าจะได้รับการพัฒนามากน้อยเพียงใด”
เธอโบกมือของเธอและสวดคาถาจิตวิญญาณ ใบมีดที่ลอยลมจำนวนมากถูกยิงเข้าหาอาจารย์ซีชิเพียงแค่เธอผิวปาก
“นี่คือคาถาลมของเรา!” หวังหลิงจ่าวกล่าวด้วยความประหลาดใจ
“มันมีพลังมากเลยหรือ?” เตียนจู้ถามอย่างสงสัย “ทำไมข้าไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเลย!?”
หวังหลิงจ่าวทำหน้ากังวล “มันเป็นเพียงคาถาธรรมดาในกลุ่มของเรา แต่ด้วยความเข้าใจเรื่องกฎแห่งธรรมชาติพลังจึงน่ากลัวขึ้นเมื่ออยู่ในมือเธอ!”
“ข้าจะแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างของเราด้วยคาถาที่ง่ายที่สุด!” ชุยเซียนหยันโบกมือของเธอ “ไป!”
โดยไม่มีการแสดงออกของใบหน้าอาจารย์ซีชิ เธอเสกคาถาด้วยมือข้างหนึ่ง สายลมอ่อนโยนล้อมรอบตัวเธอ เมื่อใบมีดลมจำนวนมากพุ่งมาทั้งหมดจมลงไปในสายลมอันอ่อนโยนเงียบๆ ราวกับน้ำแข็งละลายกลายเป็นน้ำ
“อะไร .. นี่มันคาถาอะไร!?” การแสดงออกของชุยเซียนหยันเปลี่ยนไปเล็กน้อย
“คาถาสายลม” อาจารย์ซีชิตอบ
เตียนจู้งงยิ่งกว่าเดิม “หนานหัวมีคาถาที่ทรงพลังเช่นนี้ด้วยหรือ?”
“นี่คือคาถาสายลมซึ่งเป็นคาถาธรรมดาในกลุ่มของเรา” หวังหลิงจ่าวพูดเสียงเบาๆ ในขณะที่ใบหน้าของเขากระตุกเล็กน้อย “ข้าประหลาดใจที่ศิษย์น้องซีชิสามารถใช้พลังอันยิ่งใหญ่นี้ได้เธอเข้าใจถึงคาถาของนักบวชเต๋าขั้นสุดยอดที่แสดงในหนังสือสวรรค์!”
ชุยเซียนหยันคิดว่าอย่างน้อยคาถาของเธอที่ได้แสดงให้ดูอาจบังคับให้ซีชิเข้าร่วมกลุ่มได้
“ข้าไม่รู้มาก่อนเลยว่าเจ้าฝึกฝนคาถาพื้นฐานนี้ไว้อย่างลับๆ ด้วยความพยายามที่ยิ่งยวด ดี!” ด้วยใบหน้าที่เย็นชาชุยเซียนหยันยังคงเปล่งเสียงโหยหวนและเรียกหมอกปีศาจสีแดงเข้มที่น่ากลัวออกมาจากร่างกายเธอ ท้องฟ้าอันมืดครึ้มผสานเข้ากับหมอกแดงอันน่ากลัวรวมตัวกันคล้ายรูปกรงเล็บขนาดยักษ์
เธอดูเหมือนปีศาจเข้าไปทุกทีพลังของปีศาจกำลังไหลเวียนรอบตัวเธอ ตอนนี้เธอสามารถเลียนแบบเทคนิคอันทรงพลังของปีศาจ กรงเล็บขนาดใหญ่กำลังตกลงเพื่อกดดันอาจารย์ซีชิ ความน่ากลัวคือมันใหญ่คล้ายกับภูเขาและกำลังตกลงมาเพื่อทับร่างโดยที่ไม่ให้เธอได้มีเวลาหลบ!
“ข้าจะดูว่าเจ้าจะจัดการกับมันอย่างไร!”
“พลังแห่งสวรรค์อันยิ่งใหญ่เปลี่ยนเป็นสายฟ้าแลบและทำตามคำขอของดาบ!” ทันใดนั้นกระแสสาระทางจิตวิญญาณที่สำคัญปรากฎขึ้นทันทีที่อาจารย์ซีชิเอ่ย ทันใดนั้นท้องฟ้าก็เปิดออกพร้อมสายฟ้าที่ผ่าส่งมา เมฆมืดมนกลับกลายเป็นกระแสน้ำวน สายฟ้าที่มาพร้อมลมมันรุนแรงเหมือนพายุชนเข้ากับกรงเล็บปีศาจ
ตู้ม!
ด้วยแรงระเบิดของกรงเล็บมันพังทลายลงด้วยความรุนแรงราวกับภูเขาทั้งลูกถูกทำลาย มันค่อยๆ จางหายไปหลังจากการปะทะ
ขณะเดียวกันชุยเซียนหยันในตอนนี้หน้าซีด แววจาของเธอเริ่มเต็มไปด้วยความหวั่นเกรง
“เป็นไปไม่ได้!” ชุยเซียนหยันกล่าว “นี่มันไม่ใช่คาถาทางจิตวิญญาณของกลุ่มหนานหัว!”
“คาถาที่แท้จริงที่สามารถควบคุมสายฟ้าได้อย่างยอดเยี่ยม!” ผู้ฝึกฝนจากหลายกลุ่มอุทานด้วยความตกใจ
อาจารย์ซีชิพูดว่า “ข้าเพิ่งเรียนรู้มาและข้าเองก็ยังไม่ชำนาญเท่าไร ขออภัยที่ไม่มีประสบการณ์”
ชุยเซียนหยันตะลึง
“เจ้ากำลังรออะไรอยู่!? .ช้กำลังของเจ้าให้เต็มที่!” เสียงคำรามจากท้องฟ้าดังกึกก้องขึ้น ปีศาจตะโกนอย่างร้อนใจ
ชุยเซียนหยันโมโหหลังจากที่ความแข็งแกร่งของเธอไม่สามารถเอาชนะน้องสาวที่เธอไม่เคยเข้าคู่กับเธอได้ในอดีต!
เธอส่งเสียงคำราม ตอนนี้ร่างกายที่เคยเป็นมุนษย์ของเธอได้แปรเปลี่ยนเป็นสัตว์ประหลาดอย่างเต็มตัว!