บทที่ 277 ผนึก!
ภายใต้การปลอบประโลมของวู่หยานทำให้จิตใจของฟรานกลับมาสงบจนได้ ทำ
ให้โลกที่ถูกย้อมไปด้วยสีแดงเลือดจางหายไป……
ท้องฟ้าได้คืนกลับเป็นสีเดิมและพื้นดินที่เป็นมีเลือดเจิงนองก็ได้หายไป สีแดง
ทั้งหมดได้ค่อยๆหายไป……
กลิ่นคาวเลือดอันแน่นขนัดเองก็หายไปเช่นกัน แรงกดดันอันน่ากลัวของฟรานได้
ถูกเก็บกลับไป ชายหาดนี่ได้คืนกลับสู่สภาพเดิม……….
ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเสื้อผ้าวู่หยานขาดรุ่งริ่ง บวกกับตรงแขนเสื้อที่ขาดหายไปทั้งยวง
จนถึงไหล่ บางทีคนที่เพิ่งมาเห็นคงจะคิดไม่ถึงว่าเมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้จะมีห่า
กระสุนแสงถล่ม…………
ทุกอย่างกลับคืนสู่ปกติ วู่หยานโล่งอก เขายกมือปาดเหงื่อบนหน้าผาก ขณะที่ใน
ใจยิ้มขมขื่น ไอ้การบังเอิญอัญเชิญครั้งนี้เล่นเอาเขาทนไม่ไหวจนตายไปสองครั้ง
เลย…….
ส่วนฟรานด์ที่เมื่อกี้ยังหวาดกลัวแรงกดดันของสายเลือดแท้อยู่ก็ได้หายกลัว
กลับมาชอบกลิ่นของวู่หยานเหมือนเดิม เธอเอาใบหน้าเล็กๆถูไถหลายต่อหลาย
ครั้ง ก่อนที่เงยหน้าขึ้นมองวู่หยาน
“หลังจากนี้พี่ชายจะยังเล่นกับฟรานด์อยู่ใช่มั้ยคะ?”
ได้ยินวู่หยานก็ถอนหายใจด้วยความปวดร้าว นี่ไม่ใช่เพราะเขาได้ยินฟรานด์บอก
อยาก เล่น แต่เป็นเพราะชุดเขาที่เดิมมันก็เละอยู่แล้วมาตอนนี้ยังเลอะไปด้วย
น้ำตาและน้ำมูกอีก…….
ทว่าพอเห็นใบหน้ายิ้มแย้มของฟรานด์ วู่หยานก็คิดในใจว่า ต่อให้ต้องเปื้อน
มากกว่านี้อีกเป็นร้อยเท่าพันเท่ายังไงก็คุ้ม…….
เพราะยังไงซะชุดของเขามันก็พังเละตั้งแต่ตอนฟรานด์ถล่มเมื่อกี้แล้ว………
เอานิ้วไปบีบจมูกน้อยๆของฟรานด์ วู่หยานยิ้มอ่อนโยน “ถ้าฟรานด์จังเป็นเด็กดี
เชื่อฟัง พี่ชายจะพาฟรานด์ไปเล่นเดี๋ยวนี้เลย!”
“จริงนะ?”ฟรานด์ตาเป็นประกายเธอรีบพยักหน้าอย่างแรงราวกับกลัวว่าวู่หยา
นจะกลับคำพูด เธอจับเสื้อเขาแน่นขณะที่มองหน้าวู่หยานตาแป๋ว
“ฟรานด์จะเชื่อฟังที่พี่ชายพูดคะ!”
“ถ้างั้น…..”
วู่หยานยื่นส่งสร้อยสีแดงให้ฟรานด์ด้วยสีหน้าจริงจัง
“ได้โปรดใส่สร้อยผนึกนี่ทีนะ……”
ตอนแรกฟรานด์ก็ชอบสร้อยเส้นนี้อยู่แล้วด้วยรูปลักษณ์และสีที่ถูกใจ แต่พอตอน
หลังได้ยินการทำงานของมันเธอก็คิดว่าวู่หยาจะทำแบบพี่ตัวเองดังนั้นจากชอบก็
กลายเป็นเกลียดไป
วู่หยานได้ใช้โอกาสที่อารมณ์ของฟรานด์กลับมาสงบยกเรื่องสร้อยมาพูด ทำให้ฟ
รานด์กลับมาชอบสร้อยนี้อีกครั้ง!
เด็กก็เหมือนผู้หญิงจริงๆ สามารถพลิกกับอารมณ์ได้เร็วเสียยิ่งกว่าพลิกหน้า
หนังสือ……
ฟรานด์ยกมือปาดคราบน้ำตาทั้งข้างแล้วพยักหน้าอย่างจริงจัง เธอรับสร้อยจาก
มือวู่หยานแล้วค่อยๆนำมันมาใส่ที่ข้อมือ…..
เมื่อใส่เสร็จ สร้อยที่เดิมใหญ่กว่าข้อมือฟรานด์ก็ได้เปร่งสีแดงขึ้น
สร้อยหดตัวลงอย่างรวดเร็วจนมันพอดีกับขนาดข้อมือฟรานด์…….
วินาทีต่อมาทั้งสร้อยสีแดงของฟรานด์และสีขาวของวู่หยานก็เปร่งแสงพร้อมกัน
ผ่านไปไม่กี่วิแสงก็หายไป มองดูสร้อยวู่หยานมีแววตางุนงง เขาลังเลชั่วครู่ก่อนจะ
ยกมือขึ้นแล้วพูดว่า
“ผนึก!”
สิ้นเสียงสร้อยสีขาวก็เปร่งแสงอย่างแรง ภายใต้สีหน้าอยากรู้อยากเห็นของฟรานด์
สร้อยสีแดงของเธอก็สั่นระริกก่อนที่จะมีพลังบางอย่างไหลเข้าไปในตัวเธอ
ตอรที่วู่หยานพูดว่าผนึก ฟรานด์รู้สึกได้ว่ามีคลื่นเย็นจากสร้อยตรงข้อมือไหลเข้า
มาในร่างกายตน………
ขณะที่คลื่นความเย็นหมุนวน พลังอันมากมายที่พุ่งพล่านทั่วตัวก็ได้ค่อยๆลดลง
ภายใต้การนำทางของคลื่นความเย็นพลังของเธอได้ถูกชักนำไปยังร่างกายส่วนลึก
ข้างใน………..
ฟรานด์ตกใจ ในแววตาเธอเกิดความสงสัยขึ้น เพราะ Eyes ที่เธอมองเห็นอยู่ทั่ว
ทุกที่กำลังหายไปอย่างรวดเร็ว!
จนกระทั่งพลังของเธอถูกสะกดไว้ในตัวจนหมด Eyes ที่เธอเห็นก็หายไปหมด
เช่นกัน ในเวลานี้เองสร้อยสีแดงก็หยุดส่งคลื่นความเย็นออกมา…..
และแสงที่สร้อยสีขาวของวู่หยานเปล่งออกมาก็มืดดับลงจนกระทั่งหายไปจนหมด
……..
วินาทีที่แสงบนสร้อยหานไปตรงหน้าวู่หยานก็มีจอระบบเด้งออกมา……….
…………………..
ชื่อ : ฟราน สคาร์เลท
ความสามารถ : ไม่มี (ผนึก)
พลัง(พละกำลัง) : ไม่มี (ผนึก)
ความอึด : ไม่มี (ผนึก)
ความเร็ว : ไม่มี (ผนึก)
จิตใจ : ไม่มี (ผนึก)
อุปกรณ์ : ไม่มี(ผนึก)
Level : 0 (ผนึก)
………………………..
ค่าต่างๆขึ้นโชว์เป็น ไม่มี และเลเวลก็ถูกลดเหลือ0!
ค่าพลังจากร่างกายพิเศษของแวมไพร์ก็ถูกผนึกเช่นกัน ตอนนี้ฟรานด์นอกจากมี
การฟื้นฟูที่ท้าทานสวรรค์แล้วก็ไม่ต่างอะไรจากเด็กธรรมดา เธอทำร้ายใครไม่ได้
อีกแล้ว………
ณ เวลานี้สร้อยสีขาวของวู่หยานได้มีสีแดงล้อมไว้อยู่ มันแสดงให้เห็นว่าพลังของฟ
รานด์ยังถูกผนึกไว้
หลังจากนี้ขอแค่วู่หยานพูด คลาย ฟรานด์ก็จะกลับไปเป็นโลลิน้อยแรงค์9อีกครั้ง!
เขาสามารถ คลายผนึก หรือ ผนึกใหม่ได้ทุกเมื่อ เรียกได้ว่าสะดวกสุดๆและกับฟ
รานด์ที่เป็นประเภทคุมพลังตัวเองไม่ได้ไอเท็มชิ้นนี้จึงเหมาะมาก!
อีกอย่างสร้อยทั้งสองเมื่อสวมใส่แล้วจะถอดออกไม่ได้อีกชั่วนิรันดร์ แถมมันยังถูก
ทำลายไม่ได้ด้วย!
หรือก็คือหลังจากนี้ วู่หยานจะเป็นคนจัดการคุมพลังของฟรานด์หมด!
นี่ทำให้วู่หยานถอนหายใจอย่างโล่งอกให้กับสร้อยสุดเทพอันนี้ ถ้าสามารถให้คน
ซุปเปอร์เก่งใส่สร้อยสีแดงไว้ แล้วต่อให้คนที่ใส่สร้อยสีขาวเป็นคนธรรมดา เขาคน
นั้นก็จะมีพันธมิตรสุดแกร่งคอยช่วยเหลือ!
พลังทั้งหมดถูกอีกฝ่ายควบคุมไว้ ต่อให้เป็นคนธรรมดาก็เถอะ แล้วคนที่ถูกผนึกจะ
เรียกร้องอะไรได้? มันทำได้แค่เชื่อฟังคำสั่งเท่านั้นแหละ
แต่เรื่องนี้มีโอกาสเกิดขึ้นน้อยมากแทบจะเป็นไปไม่ได้ ถึง ‘วงแหวนปิดผนึก’จะมี
เอฟเฟคขั้นเทพและยังไม่มีวันถูกทำลาย แต่เงื่อนไขในการใส่ก็โหดหินมากเช่นกัน
…….
ต้องรู้เอฟเฟคของสร้อยและยังต้องเต็มใจใส่อีก แล้วคิดว่าจะมีไอ้โง่ที่ไหนยอมใส่
กัน?
ส่วนฟรานด์ด้วยความที่เป็นเด็กพอโดนวู่หยานเอาเรื่องเล่นมาหลอกล้อสุดท้าย
เธอจึงยอมใส่…….
ดังนั้นการจะหวังจะไปจับคนเก่งๆมาเป็นทาสเรียกได้ว่าฝันกลางวัน…….
แต่วู่หยานไม่แคร์ กรณีของฟรานด์มันพิเศษเขาถึงจำเป็นต้องผนึก โดยส่วนตัว
แล้วเขาไม่ได้มีความสนใจที่จะไปควบคุมพลังใคร
วู่หยานกอดตัวฟรานด์แน่นด้วยหัวใจที่เปี่ยมสุข
หลังจากนี้เขาจะสามารถพาฟรานด์กลับบ้านได้แล้ว สามารถทำให้เธออยู่รวมกับ
พวกฮินางิคุได้แล้ว!
มองฟรานด์ที่ดูจะโล่งสบายสุดๆเพราะมองEyesไม่เห็นอีกต่อไป วู่หยานก็พูดในใจ
เงียบๆว่า……
หลังจากวันนี้เป็นต้นไป เธอจะไม่ต้องเหงาและไม่ต้องอยู่ตัวคนเดียวอีกต่อไปแล้ว
นะ!