กองกำลังหลักสามกองกำลัง ได้แก่ ตำหนักจื่อ สำนักเสวียนหยางและสำนักฉางเหอ ต่างก็มีความมั่งคั่งเหมือนกัน พวกเขาได้เอาสิ่งตอบแทนที่ทำให้เหว้ยห้าวหรานพึงพอใจออกมา
แต่เมื่อถึงผู้เฒ่าจักรพรรดิยุทธ์ของประเทศเทียนหวู สิ่งที่พวกเขาแต่ละคนหยิบออกมา มีค่ามากที่สุดเทียบเท่ากับมูลค่าของหินพลังจิตชั้นกลางหนึ่งหมื่นหรือสองหมื่นก้อน
เป็นผู้แข็งแกร่งระดับจักรพรรดิยุทธ์เหมือนกัน สถานะและความแข็งแกร่งแตกต่างกัน ฐานะก็แตกต่างกันมาก ชั้นกลาง หนึ่งแสน สำหรับผู้แข็งแกร่งระดับจักรพรรดิยุทธ์นั้นไม่มีค่าอะไรเลย
แต่สำหรับจักรพรรดิยุทธ์พวกสวีจิงเหนียน การนำหินพลังจิตชั้นกลางออก หนึ่งหมื่นหรือสองหมื่นก้อนก็เพียงพอที่จะทำให้พวกเขารู้สึกเสียดายมาก
เมื่อเห็นเหว้ยห้าวหรานขมวดคิ้ว สวีจิงเหนียนและจักรพรรดิยุทธ์คนอื่น ๆ ก็อดไม่ได้ที่จะกังวลขึ้นมา
“ไม่พอ”
เหว้ยห้าวหรานขมวดคิ้วและเหลือบมองที่ผู้เฒ่าจักรพรรดิยุทธ์ “ข้าออกมือ มีค่าเพียงหนึ่งหมื่นหรือสองหมื่นหินพลังจิตชั้นกลางหรือ?”
ว่าแล้ว เหว้ยห้าวหรานพ่นลมออกมาอย่างเย็นชา “บางตำหนักหรือตระกูลขอให้ข้าตั้งค่ายกล อย่างน้อยห็เจ็ดหมื่นถึง แปดหมื่นชั้นกลาง และวัสดุที่จำเป็นสำหรับค่ายกล พวกเขาจะต้องเป็นผู้ให้เอง”
นักค่ายกลนั้นหยิ่งผยอง โดยเฉพาะนักค่ายกลระดับสูง หากค่าตอบแทนที่ได้รับจากอีกฝ่ายไม่สามารถทำให้เขาพอใจได้ สำหรับพวกเขาแล้วหมายถึงการดูถูก
ผู้เฒ่าจักรพรรดิยุทธ์หลายคนต่างรู้สึกอับอาย แต่พวกเขาไม่กล้าเถียง พวกเขาทำได้เพียงทนความเสียดายหยิบหินพลังจิตชั้นกลางออกมา
หลังจากได้รับค่าตอบแทนที่ทำให้เขาพอใจ รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าแก่ๆของเหว้ยห้าวหราน คิดกับตัวเองว่าหากขึ้นไปในวังบนยอดเขาแล้ว ยังมีข้อจำกัดอื่น ๆอีก ครั้งนี้ เขาได้เงินมามากมายแน่
…
หนึ่งในสี่สำนักใหญ่ในประเทศเทียนหวูนี้ อาจารย์เหว้ย ผู้นี้เป็นที่รู้จักในเรื่องความโลภเงิน เรื่องที่ชอบเพียงอย่างเดียวของเขาคือการรวบรวมเงินทองและสร้างหุ่นเชิดที่ทรงพลังที่สุด
ฝึกฝนค่ายกลนั้นต้องใช้ทรัพยากรอย่างมากเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นการศึกษาค่ายกลขนาดเล็ก ค่ายกลขนาดใหญ่ หรือหุ่นเชิดค่ายกล จะต้องใช้วัสดุจำนวนมากและเงินจำนวนมหาศาล
“ไอ้หน้าเงินเหว้ย เจ้าต้องใช้เวลานานแค่ไหนในการตั้งค่ายกล?” จักรพรรดิยุทธ์หยวนเฉิงถามด้วยรอยยิ้ม
เหว้ยห้าวหราน ยอมรับชื่อหน้าเงินนี้อย่างยินดี เขายื่นสามนิ้วออก จากนั้นจึงหยิบธงค่ายออกมาเป็นสิบกว่าธง และเริ่มตั้งธงค่าย วาดยันต์ค่ายกล
…
หลงหมิงคิดไม่ถึงว่า หลัวซิวได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นนี้ ใช้เวลาเพียงสามวันก็ตื่นขึ้นมาแล้ว
เมื่อหลัวซิวตื่นขึ้นมา มันกำลังจะกลืนเม็ดยาระดับ 6 ลงไป และกำลังกลั่นพลังยา
ด้วยร่างกายที่พิเศษของเผ่ามังกร ใช้เวลาเพียงวันเดียวในการกลั่นยาเม็ดระดับหก พลังจิตก็ทะยานขึ้นจากฝึกจิตขั้น 7 ไปจนถึงฝึกจิตขั้น 9 ห่างเพียงก้าวเดียวก็จะถึงราชายุทธ์แล้ว
แค่กลั่นเม็ดยาในท้องให้เสร็จ มันมีความมั่นใจเจ็ดส่วนว่าสามารถฟื้นคืนสู่ราชายุทธ์ขั้น7 ได้
แต่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อนี้ หลัวซิวตื่นขึ้นมาแล้ว!
ทันทีที่หลัวซิวลืมตา ฟื้นขึ้นมา เขาก็ปล่อยสำนึกออกมาเพื่อระวังสภาพแวดล้อมโดยรอบด้วยสัญชาตญาณ
ภาพแรกที่เขาเห็นคือเหยียนเยว่เอ๋อร์ที่นอนหมดสติอยู่ข้างๆ เขา ใบหน้าสวยของนางซีดและลมหายใจอ่อนแรง
ทันทีที่เขาเหลือบมองครั้งที่สอง เขาก็เห็นร่างของอสูรรอบตัวเขา พวกมันน่าจะถูกฆ่าโดยหลงหมิงขณะที่พวกเขากำลังหลับ
เมื่อเขากำลังจะชมหลงหมิง จิตสำนึกของเขาก็สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงพลังของหลงหมิงอย่างรวดเร็ว
ฝึกจิตขั้น 9 ?
เมื่อหลงหมิงถูกจ้องมองด้วยสายตาอาฆาตของหลัวซิว มันก็อยากจะร้องไห้ขึ้นมาทันที
ตามการคำนวณของมัน อาการบาดเจ็บของ หลัวซิวและเหยียนเยว่เอ๋อร์ ต้องใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งเดือนในการตื่น และแม้ว่าพวกเขาจะตื่นขึ้นมา พวกเขาจะอ่อนแอมากอย่างแน่นอน ต้องพักเป็นเวลานานเพื่อฟื้นตัวเต็มที่
เวลาเกือบเดือน พียงพอแล้วที่หลงหมิงจะฟื้นคืนสู่ราชายุทธ์ แม้ว่าเขาจะยังไม่ถึงระดับจักรพรรดิยุทธ์ ยังไม่สามารถทำลายพันธนาการวิชาสยบวิญญาณได้ แต่ด้วยวิธีการลับของเผ่ามังกร หลายวิธีที่มันเชี่ยวชาญ ก็สามารถทำลายวิชาสยบวิญญาณได้แม้ยังคงอยู่ในราชายุทธ์ วิญญาณ
แต่… แต่หลัวซิว ผู้ชั่วร้ายผู้นี้ ตื่นขึ้นหลังจากผ่านไปเพียงสามวัน?
หลัวซิวสังเกตเห็นแหวนเก็บของข้างกรงเล็บของหลงหมิง เขาคุ้นเคยกับแหวนนี้มาก เป็นแหวนที่เหยียนเยว่เอ๋อร์สวม
เมื่อเขาพบว่าหลงหมิงต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อฟื้นกำลังและโจมตีเขาในขณะที่เขาสลบ เจตนาฆ่าที่รุนแรงก็ปรากฏขึ้นในใจของเขา
ทันทีที่ให้มันหลุดออกมาจากวิชาสยบวิญญาณ บางทีมันอาจจะโจมตีเขาและทำให้เหยียนเยว่เอ๋อร์รับบาดเจ็บด้วย หลัวซิวจะไม่ยอมให้สิ่งนี้เกิดขึ้น
มังกรไร้เงานั้นมีค่าในการสั่งสอนฝึกฝน แต่ถ้ามันเหมือนเป็นระเบิดเวลา ที่อาจโจมตีตัวเองได้ตลอดเวลา ฆ่าให้ตายดีกว่าเก็บไว้กับตัว！
“เจ้าไม่คิดจะอธิบายให้ข้าฟังหน่อยเหรอ?”
หายใจเข้าลึก ๆ หลัวซิวระงับเจตนาฆ่าของเขาและถามหลงหมิงด้วยเสียงต่ำ
เพราะเขาเห็นซากศพของสัตว์ประหลาดรอบๆ ตัวเขา เห็นได้ชัดว่าหากไม่มีการปกป้องจากหลงหมิง ในสามวันที่เขาและเหยียนเยว่เอ๋อร์สลบอยู่ มีแต่ฟ้าเท่านั้นที่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
หลงหมิงพร้อมที่จะถูกทรมานโดยวิชาสยบวิญญาณของหลัวซิวแล้ว แต่ได้ยินว่าคำถามของหลัวซิว ก็อึ้งไปชั่วขณะ
“ข้า… ข้าแค่ต้องการทำลายพันธนาการวิชาสยบวิญญาณและเอาอิสรภาพของข้ากลับคืนมา” หลงหมิงกล่าว
ไม่ว่ายังไงก็ถูกหลัวซิวรู้แล้ว หลงหมิงก็ตัดสินใจพูดอย่างโกรธเคืองว่า “ข้า มังกร ในสมัยโบราณเป็นถึงผู้แข็งแกร่งจักรพรรดิข้าถูกปราบปรามเป็นเวลาห้าหมื่นปีอยู่ในสำนักไท่เสวียน ที่แดนนาอสูร เกือบจะเป็นบ้าไปแล้ว!”
“กว่าข้าจะทนจนผ่านไปห้าหมื่นปี และอายุขัยของข้าก็กำลังหมดลงแล้ว กว่าข้าจะเกิดใหม่ได้ด้วยวิธีลับของเผ่ามังกร ข้าก็ตกไปอยู่ในมือของเจ้า ข้าอารมณ์ไม่ดี!”
มันเคยเป็นเผ่ามังกรที่เทียบได้กับจักรพรรดิยุทธ์ มีความเย่อหยิ่งและผยองของตัวเอง ถ้าไม่ใช่เพราะชีวิตใหม่ที่ได้รับมาอย่างยากลำบาก แม้ว่าจะตาย มันคงไม่อยากถูกควบคุมโดยวิชาสยบวิญญาณ
เช่นเดียวกับในสมัยโบราณ มันยอมถูกกักขังอยู่ในแดนนานาอสูรห้าหมื่นปีในความมืด ก็ไม่เคยยอมจำนนต่อสำนักไท่เสวียน
เทียบเท่ากับว่ามันเคยตายมาก่อนแล้ว และด้วยเหตุนี้ มันจึงทะนุถนอมชีวิตปัจจุบันมาก และกลัวความตายมากกว่าเมื่อก่อน
“ข้าเข้าใจดีว่าเจ้าต้องการหลุดออกมาจากวิชาสยบวิญญาณ แต่เจ้าเคยคิดไหมว่า แม้ว่าข้าจะปล่อยเจ้าไป ถ้าเจ้าตกอยู่ในมือของจักรพรรดิยุทธ์คนอื่น ๆ เจ้ายังคงถูกกักขังด้วยวิชาสยบวิญญาณ เพราะเจ้าไม่ใช่เผ่ามังกรจักรพรรดิยุทธ์ในสมัยโบราณอีกต่อไป และเจ้าไม่มีความแข็งแกร่งของจักรพรรดิยุทธ์อีกต่อไป”
เมื่อหลัวซิวกล่าวคำเหล่านี้ หลงหมิงก็เงียบไป โลกทุกวันนี้ต่างจากสมัยโบราณ พลังฟ้าดินจิตเบาบาง เว้นแต่จะพบทรัพยากรการฝึกฝนมากมาย ไม่อย่างนั้นเป็นไปไม่ได้ที่มันจะหวนคืนสู่ความแข็งแกร่งในอดีต
และก่อนที่ความแข็งแกร่งของมันจะถูกฟื้นฟู ในสายตาของจักรพรรดิยุทธ์ ค่าของมังกรโบราณไร้ร่างตัวหนึ่งนั้นประเมินค่าไม่ได้อย่างแน่นอน เมื่อมันถูกค้นพบ ผู้แข็งแกร่งจำนวนนับไม่ถ้วนจะไปจับกุมมัน
แม้จะมีพรสวรรค์ในการควบคุมพื้นที่ ไม่ง่ายที่คนอื่นจะจับมัน แต่ก็กลัวเหมือนกัน หากมีคนจับมันได้จริงๆ คนอื่นอาจไม่ดีเท่าหลัวซิว
บางทีมันอาจจะลบความจำของมันออกโดยตรงและให้มันเป็นสัตว์เลี้ยงที่นั่ง
“เจ้าควรรู้ดี ถ้าไม่ใช่ตอนอยู่ในแดนปริศนา เจ้าต้องการทำลายข้า ข้าอาจจะไม่ใช้วิชาสยบวิญญาณในทะเลแห่งจิตสำนึกของเจ้าก็ได้”
“ถ้าไม่ใช่เพราะกังวลว่าเจ้าจะกลับมาทำร้ายข้า ข้าจะไม่ระงับการเติบโตและการฟื้นตัวของเจ้า”