หลังพวกเขาออกห้องประชุม ทั้งสองก็เดินไปตามทางเดินก่อนหลินฮวงจะถาม”ท่านสามารถบอกข้าได้ไหมว่านี่เกี่ยวกับอะไร?”
“หัวใจจักรพรรดิอยากพบท่าน”
เจียงฉานหยุดและกางม่านพลังเพื่อกันเสียง ก่อนหันมาหาหลินฮวง
“หัวใจจักรพรรดิ?”หลินฮวงคาดไม่ถึงคำตอบนี้”มันมีความรู้สึก?”
เขาถามคำถามนี้เพราะ นอกจากนิ้วทองคำ เขาไม่เคยเห็นสมบัติเทพหรือสมบัติกฏเทพที่มีความรู้สึก แม้กระทั่งสมบัติเทพสวรรค์อย่างพันหน้าก็มีแค่จิตสำนึกอ่อนแอ ไม่มีความสามารถคิดอย่างอิสระ
“มันมีจิตสำนึกมาตลอด”เจียงฉานพยักหน้าและให้คำตอบยืนยัน แต่คำเหล่านี้ดูเหมือนจะมีความหมายลึกซึ้งกว่านั้น
อย่างแรก หัวใจจักรพรรดิไม่ใช่ของจากยุคใหม่ มันอาจมาจากมิติบรรพกาลบางแห่ง
สอง ตั้งแต่ที่ค้นพบ หัวใจจักรพรรดิก็มีจิตสำนึกแล้ว
สาม หัวใจจักรพรรดิมีความสามารถในการสื่อสารกับมนุษย์และควรมีความสัมพันธ์แบบร่วมมือกับรัฐบาลกลาง
หลังเขาได้ข้อสรุป ความคิดแรกที่ผุดในหัวหลินฮวงคือ ปัญญาประดิษฐ์
ก่อนหลินฮวงจะเดินทางมาโลกนี้ ปัญญาประดิษฐ์ยังเป็นหนึ่งในสาขาวิทยาศาสตรและเทคโนโลยีที่กำลังพัฒนา บริษัทเทคโนโลยียักษ์ใหญ่หลายแห่งได้ก่อตั้งแผนกเฉพาะทางและพัฒนาผลิตภัฑณ์เช่นนี้อย่างโดรน หุ่นยนต์ทำความสะอาด เครื่องแปลอัจฉริยะ
แต่ทว่า การพัฒนาของปัญญาประดิษฐ์บนโลกยังอยู่ในช่วงเริ่มต้นและยังห่างไกลกับปัญญาประดิษฐ์ขั้นสูง
แต่ทว่า หลินฮวงรู้สึกว่าหัวใจจักรพรรดิอาจเป็นปัญญาประดิษฐ์ขั้นสูง
ไม่อย่างนั้น มันเป็นไปไม่ได้ที่จะสร้างเครือข่ายหัวใจจักรพรรดิทั้งโลกกรวด เหนือสิ่งอื่นใด โลกนี้ไม่มีโปรแกรมเมอร์
ทันใดนั้น หลินฮวงก็มีวังวนในความคิด แต่สิ่งสุดท้ายที่เขาพูดออกมาเป็นแค่ประโยคเดียว
“ทำไมมันถึงอยากพบข้า?”
“ข้าไม่รู้”
เจียงฉานบอกความจริง เขาไม่รู้ว่าทำไมหัวใจจักรพรรดิถึงอยากพบหลินฮวง เมื่อเขาได้รับข่าวจากหัวใจจักรพรรดิ เขาเองก็ประหลาดใจไม่น้อยกว่าหลินฮวง
หลินฮวงสามารถบอกได้ว่าเขาไม่ได้โกหก เขาพยักหน้าเล็กน้อยและไม่กดดันเจียงฉานต่อ
หลังลบม่านพลัง เจียงฉานก็อัญเชิญประตูมิติออกมา
หลินฮวงไม่กังวลว่าเจียงฉานอาจวางแผนทำร้ายเขา ด้วยความสามารถปัจจุบันเขา ในโลกกรวดนี้ไม่มีอะไรคุกคามเขาได้ ไม่ว่าจะเป็นคน มอนสเตอร์ สนามรบ ค่ายกล หรืออาวุธ
แต่ทว่า เขาก็ยังเฝ้าระวังต่อหัวใจจักรพรรดิ
ถ้ามันคือปัญญาประดิษฐ์ มันอาจครอบครองอาวุธที่เหนือกว่าโลกกรวด ถ้ามันคือนิ้วทองคำ มันอาจมีเจ้านายที่น่ากลัวมาก
ขณะไตร่ตรอง ประตูมิติก็เปิดออกมา เขาตามเจียงฉานเข้าไป
หลินฮวงรวบรวมความคิด ติดตามเจียงฉานและก้าวออกประตูมิติ
ถ้ำใต้ดินตรงหน้าเขาดูคุ้นตา
สองปีก่อน กวนจงพาเขามาที่นี่ตอนเขาปลดล็อคแหวนหัวใจจักพรรดิ
บอลยักษ์ยังลอยอยู่ในความว่างเปล่า โครงสร้างทั้งมหดดูเหมือนมันสร้างจากรากไม้ของต้นไม้นับไม่ถ้วน เรียงกันเป็นชั้นๆ แต่ยังมีรูกลมบนผิวมัน มันดูเหมือนรังผึ้งขนาดใหญ่
ขณะพิจารณา เสียงทุ้มลึกของชายวัยกลางคนก็ดังขึ้น
“เจียงฉาน ข้าอยากอยู่กับหลินฮวงเพียงลำพัง”
เจียงฉานพยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นก็พูดกับหลินฮวง”งั้นข้าคงต้องขอตัวออกไปก่อน”
ขณะพูด เขาก็ผลักเปิดประตูมิติอีกครั้งและก้าวเขาไป ไม่ช้า ประตูมิติก็ปิดตัวและหายไป
เมื่อเขาเห็นเจียงฉานออกไป หลินฮวงก็ยกระดับความระมัดระวังขึ้นเล็กน้อย มองทรงกลมในอากาศด้วยสายตาร้อนแรง
ตอนนี้ ทรงกลมที่ลอยอยู่พลันขยับ โครงสร้างที่ดูเหมือนรากไม้ขยับเหมือนหนวดมีชีวิตและควบรวมเป็นรูปทรงของหัวมนุษย์ ใบหน้ามันมีลักษณะใบหน้าครบชุด มันมีผมหนา หนวดเคราครึ้มและจอน
เมื่อเขาเห็น หลินฮวงก็ผงะ แต่ไม่ช้าก็ฟื้นคืนสติ
“สวัสดี หลินฮวง ข้าคือหัวใจจักรพรรดิ”
หัวนั้นทักทายก่อน
“สวัสดี”หลินฮวงตอบอย่างรวดเร็ว
“ไม่ต้องประหม่า ข้าไม่มีเจตนาร้าย”หัวนั้นดูเหมือนจะสังเกตเห็นความระมัดระวังของหลินฮวง”แม้มันจะเป็นครั้งแรกที่เราพบกันอย่างเป็นทางการ ข้าก็รู้จักเจ้ามานานแล้วและลอบสังเกตเจ้าลับๆ”
หลังได้ยิน หลินฮวงก็ยังไม่ผ่อนคลาย”มันนานแค่ไหนแล้ว?”
“วันแรกที่เจ้าเดินทางข้ามมา”หัวใจจักรพรรดิมีรอยยิ้มเล็กน้อยบนหน้า
เมื่อเขาได้ยินคำตอบ สีหน้าของหลินฮวงก็เปลี่ยนไป เขาไม่คิดว่าเขาจะอยู่ในสายตาหัวใจจักรพรรดิตั้งแต่วันแรก
“วันนั้นคือวันที่ 6 มิถุนายนเมื่อ 5 ปีก่อน เวลาที่แน่ชัดคือ 8โมง 8 นาที”หัวใจจักรพรรดิให้เวลาที่แม่นยำ
หัวใจของหลินฮวงแทงเด้งหลุดออกมา แน่นอน เขาจำเวลาที่เขาเดินทางข้ามมาได้ชัด และมันก็เป็นเวลาเดียวกับที่หัวใจจักรพรรดิระบุ
“เหตุผลที่ข้ารู้มันชัดเพราะแหวนหัวใจจักรพรรดิที่เจ้าสวมเกิดขัดข้องไปชั่วขณะ ความผันผวนชีวิตเจ้าหายไปในชั่วพริบตา แม้มันจะกลับเป็นปกติในวินาทีต่อมา ข้าก็ยังจับได้ ข้ารู้ว่าวินาทีนั้น ร่างปรสิตของหลินฮวงได้ตาย และเจ้าก็เดินทางข้ามมา”
“เจ้ายังรู้ถึงการมีอยู่ของนักเดินทาง..เจ้าคือนิ้วทองคำ?!”หลินฮวงตระหนักถึงตัวตนของหัวใจจักรพรรดิ
“ถูกต้อง”หัวใจจักรพรรดิยอมรับอย่างรวดเร็ว
“ใครคือเจ้านายของเจ้า?”หลินฮวงถามต่อ
“ผู้ใช้ของข้าตายไปนานแล้ว”คำตอบของหัวใจจักรพรรดิไม่นับว่าแปลก
“ข้ากำลังถามถึงเจ้านายคนปัจจุบัน โดยปราศจากนาย เจ้าจะเป็นนิ้วทองคำได้อย่างไร?”
“ถ้าทำหน้าที่แค่บางส่วน ก็ไม่ต้องมีเจ้านาย ผู้ใช้ชั่วคราวก็พอ”หัวใจจักรพรรดิอธิบาย”เจ้าจำต้นไม้ขั้นบันไดได้หรือไม่?นั่นคือผู้ใช้คนปัจจุบันของข้า”
“ต้นไม่ขั้นบันได?!”หลินฮวงรู้เรื่องต้นไม้ขั้นบันไดในองค์กรอัจฉริยะ มันคือต้นไม้ที่ใหญ่สุดที่เขาเคยเห็น”แต่นั่นไม่ใช่แค่สิ่งจำลองในเครือข่ายหรือ?”
“ทำไมสิ่งเสมือนจริงจึงไม่สามารถละ?”หัวใจจักรพรรดิตอบ”แก่นของจิตสำนึกคือข้อมูล เครือข่ายสามารถเก็บข้อมูลได้ ดังนั้นทำไมมันถึงเก็บจิตสำนึกไม่ได้?”
“ก็จริง”หลินฮวงยอมรับ มันมีความสามารถปรับเปลี่ยนจิตสำนึกตนเองให้เป็นแบบดิจิทัล ดังนั้นมันจึงเป็นไปได้ที่จะซ่อนจิตสำนึกมันไว้ในเครือข่าย
“ข้าคิดว่าเราควรตรงเข้าเรื่องเลย เจ้าต้องการอะไร?”หลินฮวงเปลี่ยนเรื่อง
“ส่วนใหญ่มีสองอย่าง หนึ่งเกี่ยวกับวังเผ่าหมื่นคณนานับ อีกเรื่องเกี่ยวกับผู้ใช้ข้า”