ถึงถานเซิงหยู่จะถือได้ว่าเป็นนายน้อยที่ค่อนข้างร่ำรวยก็จริง
แต่เมื่อเขาเห็นหลินฟานซื้อเฟอร์รารีสามคันในคราวเดียว เขาก็อดไม่ได้ที่จะยกนิ้วให้
“อย่างที่คิด พี่ฟานรวยเกินไปแล้ว!”
จากนั้นเขาก็เหลือบมองไปที่นาฬิกาวาเชอรอง คองสตองตินบนข้อมือก่อนจะพูดต่อ “นี่ก็ใกล้จะถึงเวลาอาหารเย็นแล้ว พี่ฟาน เป็นเรื่องหายากจริงๆที่เราได้มาเจอกันในวันนี้ ฉันรู้จักมีคลับเฮ้าส์ดีๆที่อยู่ใกล้ๆนี้พอดี เราไปกินข้าวและพักผ่อนกันสักหน่อยไหม?”
ถานเซิงหยู่ช่วยหลินฟานไว้ ประกอบกับตอนนี้เขาเองก็หิวนิดหน่อยด้วย
ดังนั้น หลินฟานจึงพยักหน้าและพูดตอบ “ไปสิ”
ผู้จัดการหวางพูด “น้องฟาน นายน้อยถาน ขอผมตามไปด้วยคนได้ไหม?”
ถานเซิงหยู่ไม่ได้ตอบกลับทันที สิ่งแรกที่เขาทำคือมองไปที่หลินฟาน
เห็นได้ชัดว่าเขาให้หลินฟานเป็นคนตัดสินใจ
หลินฟานพยักหน้าพร้อมกับพูด “ไปด้วยกันก็ได้”
ท้ายที่สุด เรื่องของจางฮ่าวปินก็ผ่านไปแล้ว แถมผู้จัดการหวางก็จัดการกับมันได้ค่อนข้างดี ดังนั้นหลินฟานจึงอยากจะไว้หน้าเขาสักหน่อย
เมื่อผู้จัดการหวางได้ยินคำตอบของหลินฟาน เขาก็รีบพูดอย่างมีความสุข “โอเค ขอบคุณน้องฟานมาก ขอบคุณนายน้อยถาน!”
เมื่อคุยกันจบแล้ว หลินฟานก็ขับรถบิ๊กจีไปรับ ซงหยี่ หม่าจง เจิ้งจินเป่าและซงลู่ออกไปข้างนอกด้วยกัน
ซงหยี่พูดอย่างจริงจัง “พี่ฟาน ขอบคุณนะ!”
หลินฟานเข้าใจดีว่าซงหยี่กำลังขอบคุณเขาที่ช่วยซงลู่สอนบทเรียนผู้จัดการจาง
“เรื่องเล็กน้อยแค่นี้เอง มาขอบจงขอบใจอะไรกัน” หลินฟานโบกมือพร้อมตอบ
หม่าจงกระซิบกับเจิ้งจินเป่า “จินเป่าเรื่องคลับเฮาส์ที่นายน้อยถานพูดถึง นี่มัน… เป็นสถานที่ที่ไม่ค่อยดีรึเปล่า?”
เจิ้งจินเป่าหัวเราะพร้อมกับพูดว่า “โอ้ ฉันเกือบลืมไปเลย นายยังเด็กอยู่นี่นะ…แต่เด็กน้อยเอ๋ย คราวนี้นายต้องไปเปิดหูเปิดตาบ้างแล้ว”
เมื่อหม่าจงได้ยินคำพูดของเจิ้งจินเป่า หน้าของเขาก็แดงขึ้นมาในทันที
ตอนนั้นเอง ซ่งลู่ที่อยู่ในอาการสับสนก็หันไปพูดกับหลินฟาน “หลิน…หลินฟาน ที่คุณซื้อเฟอร์รารีทั้งสามคันในคราวเดียวมันเกินกำลังไปรึเปล่า ถ้าเกินกำลังจริงๆ ฉันจะหาวิธีขอให้ผู้จัดการหวางคืนเงินให้คุณสำหรับค่ารถสองคันนั้นให้นะ”
หลินฟานยิ้มและพูด “ไม่เป็นไรหรอก ฉันเห็นว่ารถมันราคาถูกดี เพราะอย่างนั้น ฉันเลยซื้อรถเพิ่มอีกสองคัน ถ้าเบื่อก็แค่สลับรถขับไปเรื่อยๆ”
ซงลู่ : …
ซงหยี่ : …
เจิ้งจินเป่า : …
หม่าจง : …
ทุกคนถึงกับพูดไม่ออก เฟอร์รารี่ราคาหลายล้านยังพอกว่าถูกอีกหรอ?
ถ้างั้น พวกรถโตโยต้ากับฟ็อลคส์วาเกินที่ขับกันอยู่บนถนนคืออะไร?
รถของเล่นงั้นหรอ?
…………
ใช้เวลาไม่นานนัก ทุกคนก็มาถึงคลับเฮาส์เอซี
และเมื่อสาวสวยสองคนที่ยืนอยู่หน้าประตูเห็นแขกเข้ามา พวกเธอก็ก้มลงแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะ “ยินดีต้อนรับสู่คลับเฮาส์เอซี”
คลับเฮาส์เอซีมีความสูงจากพื้น-เพดาน ถึง 5 เมตร ข้างบนมีโคมไฟระย้าสวยงาม ผ้าปูพื้นขนสัตว์… ทั้งหมดนี้คือความหรูหราระดับไฮเอนด์
ซึ่งหลังจากที่เดินเข้ามา ทุกคนก็เดินไปที่ห้องส่วนตัวที่จองไว้ก่อนแล้ว
กุ้งล็อบสเตอร์ออสเตรเลีย เป็ดปักกิ่ง เหล้าไวน์ชั้นเยี่ยม ไข่คริสตัล…อาหารเลิศรสมากมายถูกจัดวางได้บนโต๊ะอย่างเป็นระเบียบสวยงาม
ผู้จัดการหวางเปิดขวดเหม่าไถเฟยเทียนก่อนจะรินเหล้าให้เต็มแก้ว แล้วหันไปพูดกับหลินฟาน“น้องฟาน ขอบคุณที่ให้โอกาสฉันมาทานอาหารเย็นด้วยนะ แก้วนี้ถือว่าฉันดื่มให้นาย”
เมื่อพูดจบเขาก็ดื่มหมดในรอบเดียว
เหล้าแก้วนี้ทำให้บรรยากาศของห้องเป็นกันเองมากขึ้น
ทุกคนกินกันอย่างจุใจในมื้อนี้
จากนั้น เมื่อพนักงานเสิร์ฟได้เข้ามาเก็บจานอาหาร ทุกคนก็เปลี่ยนไปใส่ชุดคลุมอาบน้ำ
หม่าจงที่อยู่ในห้องน้ำบิดก้นของเขาก่อนจะพูด “จินเป่า เราจะ…ทำเรื่องไม่ดีหรอ?”
เจิ้งจินเป่ายิ้มแล้วพูด “ไม่ไมีอะไรหรอก หลังจากนี้ นายจะต้องร้องออกมาอย่างมีความสุขแน่ เชื่อฉันสิ!”
พอพูดจบ เขาก็เดินออกไป
หม่าจงกัดฟันแน่นแล้วเดินตามหลังไปอย่างติดๆ
ต่อมา สาวงามหุ่นดีมากกว่าสิบคนที่แต่งกายด้วยชุดจีนโบราณฮั่นฟูก็เดินเข้ามาด้วยความเรียบร้อย
จากนั้นพวกเธอก็โน้มตัวลงเล็กน้อยแล้วพูดพร้อมกัน”ขอความกรุณาด้วยค่ะ”
เจิ้งจินเป่าและคนอื่นๆอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายอึกใหญ่ จากนั้นพวกเขาก็นอนลงภายใต้การจัดท่าของสาวงาม
“ติ๊ง!”
หลังจากเสียงดนตรีที่อ่อนโยนราวกับฤดูใบไม้ผลิถูกบรรเลง หมอกสีขาวก็เข้ามาปกคลุมทั่วทั้งห้อง ฉากนี้ทำให้ทุกผู้คนรู้สึกเหมือนกับกำลังอยู่ในแดนสวรรค์
สาวงามสองคนก้มตัวลงมาอย่างช้าๆก่อนจะนวดมือและเท้าของพวกเขาเบาๆ ขณะที่อีกนางนึ่งก็กำลังคอยปั่นหูให้อย่างช้าๆ…
ความเพลิดเพลินเหมือนกับอยู่ในแดนสวรรค์ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ และไม่มีอะไรมากไปนั้น
และเพียงพริบตาเดียว ท้องฟ้าก็ได้มืดสนิท
ทุกคนเดินออกมาจากคลับเฮาส์เอซีอย่างสบายตัวสุดๆ
【ติ๊ง! ภารกิจลับเสร็จสิ้น สนุกไปกับชีวิต รับซองแดงสีเงิน 1 ซอง 】
ใบหน้าของหลินฟานเต็มไปด้วยความแปลกใจ วันนี้ตัวเองจะโชคดีเกินไปไหม?
ทำภารกิจเสร็จสองภารกิจติดต่อกัน
เพียงแค่โชคดีจริงๆหรอ?
หลินฟานคิดเรื่องนี้ตลอดทางที่ไปส่งเจิ้งจินเป่ากับคนอื่นๆที่มหาวิทยาลัยเจียงเป่ย และหลังจากนั้นเขาก็ตรงไปที่ปานหลงวิลล่า
เขาต้องการใช้โชคที่ดีสุดๆในวันนี้ของเขาเปิดซองแดงทั้งหมด
【คุณต้องการจะเปิด 1 ซองแดงสีเงินใช่หรือไม่ 】
“ใช่!”
【ติ๊ง! ยินดีด้วย บัตรคริติคอล 1 หยวน 】
【บัตรคริติคอล 1 หยวน หลังจากใช้จ่ายเงิน 1 หยวน คุณจะได้รับเงินรางวัลมูลค่า 100 ล้านหยวน 】
ใช้ 1 หยวนเพื่อรับรางวัลมูลค่า 100 ล้านหยวน?
นี่คือเงิน 100 ล้านหยวน!
เมื่อเห็นข้อความนี้ หลินฟานก็อดไม่ได้ที่จะอ้าปากค้างอย่างตกตะลึง
จากนั้นเขาก็จ้องมองไปที่หน้าจอโทรศัพท์อีกครั้ง
【คุณต้องการจะเปิดซองแดง 1,300 ซองใช่หรือไม่? 】
“ใช่!”
【ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับเงิน 3 หยวน 】
【ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับเงิน 500 หยวน 】

【ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับหุ้น 5% ของหลุยส์วิตตอง 】

【ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับอาคารไป่เจียหนึ่งแห่ง 】

【ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับทักษะการเล่นเชลโล่ระดับมืออาชีพ เล่นเชลโลง่ายๆ เผยเสน่ห์ที่ไม่ธรรมดา】

【ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับเครื่องบินส่วนตัว แมคดอนเนลล์ดักลาส เอ็มดี902 】

【ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับรับทักษะอาวุธลับ ขว้างทุกอย่างไปยังตำแหน่งที่กำหนดภายในระยะ 100 เมตรได้แม่นยำ100% การควบคุมที่ยอดเยี่ยมทำให้ผู้คนทีพบเห็นสะดุดตา 】
…………
หลังจากเปิด 1300 ซองแดง หลินฟานได้รับเงินทั้งหมด 830,111 หยวน
เครื่องบินเจ็ตส่วนตัว เอ็มดี902 มูลค่าประมาณ 50 ล้านหยวน
อาคารไป่เจียที่เป็นอาคารสำนักงานในใจกลางเมืองเจียงเป่ย มูลค่ากว่า 1 พันล้านหยวน
หลุยส์วิตตองเป็นแบรนด์หรูที่มีมูลค่าทางตลาดมากกว่าหนึ่งล้านล้าน หุ้น 5% นั้นมีมูลค่าประมาณ 5 หมื่นล้าน!
กล่าวอีกนัยก็คือ หลังจากเป็นซองแดง 1,300 ซองนี้ หลินฟานได้ทรัพย์สินเพิ่มมาทั้งหมดกว่า 5 หมื่นล้าน!
นอกจากนี้ เขายังได้รับทักษะมาอีกสองทักษะ!
ดวงวันนี้มันดีจริงๆ!
แม้แต่หลินฟานก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา