ไม่ได้อธิบายอะไรให้ศิษย์พี่หานเฟิงมาก ลู่ฝานไปหาลู่หาวกับลู่เฮ่าหรานเลย
ไม่ต้องพูดอธิบาย ลู่ฝานสั่งการไปเลยทีเดียว
“ฉันต้องการเหล็กจำนวนมาก ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนก็ตาม ไปหาเหล็กมาให้ฉัน”
พวกลู่เฮ่าหรานก็ไม่เข้าใจ
ลู่ฝานอธิบายเล็กน้อยว่าสำนักโลหิตพิฆาตจะมาโจมตี พวกลู่เฮ่าหรานก็นั่งไม่ติดเลยทีนี้
“แล้วควรทำไงดี? หรือว่าตอนนี้พวกเราต้องหนีออกไปจากเมืองเจียงหลินงั้นหรือ?”
ลู่ฝานพูดเสียงดังว่า “ผมบอกแล้วไง ว่าผมมีวิธี รีบไปหาเหล็กมา พ่อครับ ปู่ครับ เชื่อผมสักครั้ง”
ลู่เฮ่าหรานก็รีบเดินออกไป ลู่หาวก็รีบไปสั่งการเหมือนกัน
หลังจากนั้นหนึ่งชั่วยาม ตระกูลลู่ก็วุ่นวายไปหมด
สิ่งที่มีเหล็กผสมอยู่ ก็ถูกขนมากองไว้ในลานบ้าน
พวกอาวุธ จอบเสียบ คราด กระทะเหล็ก หรือเศษเหล็กกองเต็มพื้น
เวลาไม่นาน ของที่มีเหล็กก็กองครึ่งลานบ้าน
ลู่ฝานถามเจดีย์เสวียนเก้ามังกรในใจว่า “ของพวกนี้พอหรือยัง?”
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรก็ตอบอย่างไม่ลังเลว่า “ไม่พอ เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ นี่มันยังไม่พอให้ตั้งค่ายกลเลยด้วยซ้ำ”
ลู่ฝานแทบกระอักเลือด เท่านี้ยังไม่พอ ให้ตายเถอะ ของที่มีเหล็กผสมถูกขนมาเกลี้ยงตระกูลลู่แล้ว
ลู่หาวเดินหน้าซีดๆ เข้ามา “ลู่ฝาน เหล็กเท่านี้พอหรือเปล่า?”
ลู่ฝานส่ายหัวพูดว่า “ไม่พอ ยังขาดอีกเยอะเลย พ่อครับ ให้คนออกไปซื้อเหล็กมา เดี๋ยวผมออกเงินเอง！”
พูดไป ลู่ฝานก็หยิบเหรียญทองของตนเองออกมา เทออกมาให้ลู่หาวหมดเลย แม้แต่บัตรเหรียญทองก็ไม่เอาแล้ว
ลู่หาวเห็นลู่ฝานมีเงินเยอะขนาดนี้ ก็อึ้งไปเลย
“ลู่ฝาน นายออกไปเรียนหนังสือ หรือไปปล้นใครมากันแน่ ทำไมถึงมีเงินมากมายขนาดนี้！”
ลู่ฝานรีบพูดว่า “เรื่องนี้เอาไว้ค่อยคุยกันทีหลัง คนตระกูลลู่จงฟัง ออกไปซื้อเหล็กมา ไม่ว่าจะใช้วิธีไหนก็ตาม ภายในวันนี้ฉันจะต้องเห็นเหล็กที่มากกว่านี้10เท่ากองอยู่ในลานบ้าน ใครหามาเยอะมีรางวัล หามาน้อยโดนลงโทษ”
พูดจบ ลู่ฝานก็กำเหรียญทองโยนออกไป
“นี่ก็คือเงินรางวัล หาเหล็กมาได้ห้ากิโลกรัมได้หนึ่งเหรียญทอง ขอเพียงทำสำเร็จ ก็มีรางวัลทุกคน รีบไปหามา！”
คนตระกูลลู่ก็ตอบรับเป็นเสียงเดียวกัน แล้วรีบออกจัดการ
ตอนนี้ศิษย์พี่หานเฟิงก็พาเจ้าดำเดินมาเหมือนกัน พอเห็นคนตระกูลลู่วุ่นวายเหมือนเป็นบ้า หานเฟิงก็พูดอย่างอึ้งๆ ว่า “อะไรกันเนี่ย พวกเขาจะออกไปปล้นกันหรือไง！”
ลู่ฝานมองลู่หาว แล้วก็หันมามองศิษย์พี่หานเฟิง “พ่อครับ ศิษย์พี่ ไปช่วยผมอีกแรงนะ ผมอยู่ที่นี่คนเดียวก็พอ”
หานเฟิงยิ้มพูดว่า “ได้ เดี๋ยวฉันพาเจ้าดำออกไปหาเหล็ก ใครกล้าไม่ให้ ฉันจะให้เจ้าดำกัดผมมัน”
เจ้าดำยิ้มแยกเขี้ยวให้ลู่ฝาน จากนั้นหนึ่งสัตว์หนึ่งคนก็เดินออกไป
ลู่หาวก็หยิบเงินออกไปเหมือนกัน ในเมื่อมีเงินในมือ ไปหาซื้อเหล็กตามตลาดใกล้ๆ แถวนี้ก็ได้แล้ว
ทุกคนก็ยุ่งกันขึ้นมาทันที ลู่ฝานก็ให้ทุกคนออกไปจากบ้าน
จากนั้น ก็ค่อยๆ ปล่อยเจดีย์เสวียนเก้ามังกรออกมา
“ไอ้เก้า ตอนนี้ก็ถึงคิวนายแล้ว ถ้านายทำพลาด แล้วทำให้ตระกูลลู่ของฉันเกิดเรื่อง นายได้เห็นดีแน่”
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรยิ้มพูดว่า “วางใจเถอะ เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ มีเจดีย์เสวียนเก้ามังกรตั้งค่ายกล ยังไม่เคยผิดพลาดมาก่อน”
พูดจบ ก็เปิดค่ายกลหยินหยางออกมา แล้วค่อยๆ แทรกเข้าไปในพื้นดิน